I don't have a problem, I am the problem! || One Direction. (Topic 2.) - Speeltopics

Vijf jongens en drie meisjes maken met elkaar kennis in een speciaal gebouw voor probleemjongeren. Iedereen heeft een ander probleem waar niemand begrip voor kan opbrengen. Toch lijken de jongeren elkaar te kunnen begrijpen en scheppen ze een band. De jongens willen al tijden iets met muziek doen en willen een band oprichten terwijl de meiden hun hierbij helpen. Lukt het deze jongeren om door te breken en tegelijkertijd de strijd met zichzelf te kunnen winnen?

Regels:
-Géén one-liners.
-16+ mag, hieronder staat drugs, seks, geweld etc.
-Reserveren mag.
-Twee personages mag, maar dan wel van het andere geslacht.
-Als je geen tijd hebt, schrijf je dan alsjeblieft niet in. Anders loopt alles vast.
-Ga niet teveel off-topic.
-Als je voor langere tijd afwezig bent, graag even melden.
-Reageer minstens om de dag, als je geen geldige reden hebt om niet te reageren krijg je een waarschuwing.
-Geen ruzie buiten de RPG.
-Het zijn probleemjongeren, ze vertrouwen de buitenwereld dus niet goed. Ga dus geen Mary Sue spelen of een personage dat meteen alles doet wat hem of haar wordt opgedragen.
-One Direction bestaat nog niet!
-Ga niet te snel, ze hoeven niet meteen van hun probleem af te zijn in een dag en de band hoeft ook niet meteen door te breken. Hiermee gaat de lol ervan af en is het RPG snel afgelopen...


Jongens:

-Niall James Horan. -Schizofrenie. IrishCharm
-Liam James Payne. -Vertrouwensproblemen, CxStylinson
-Harry Edward Styles. -Multipele persoonlijkheidsstoornis (MPS) Malino
-Zayn Jawaad Malik. -Agressieproblemen. Malino
-Louis William Tomlinson. -Drugsprobleem. NOI

Meisjes: (Max. 3.)
- Leila Sofia McFall. -Zichtbeperking. CxStylinson
- (Gereserveerd) Brennan
- (Gereserveerd) Agentp

Overige personages: (Denk aan doktoren, psychologen, verpleegsters, familie etc.)

Vul hiervoor dit lijstje in:
Naam:
Leeftijd:
Rol: (Verpleging, doktoren, psychologen, etc.)
Eventuele speciale band met: (Voor familie kan dit van toepassing zijn. Ook voor vast personeel is het mogelijk dat een bepaald persoon een sterke band met ze heeft. Overleg dit wel even met de persoon die je hiervoor uitkiest!)


Bij vragen, problemen of advies kun je contact opnemen met CxStylinson .

El Diablo.

Leila Sofia McFall.

Toen ik klaar was glimlachte ik zwakjes. Ik probeerde Louis aan te kijken, maar niet letterlijk natuurlijk. Maar het zag er wat netter uit om je gezicht gedraaid te hebben naar de persoon waarmee je praatte.
"Ik denk toch dat je minstens twee of drie maanden hier zit..." mompelde ik zacht, nadenkend over zijn probleem. "Je probleem is niet heel klein."
Ik beet even nadenkend op mijn lip. "We hebben niet echt iemand nodig. Normaal gesproken vraag ik het gewoon aan de mensen die toevallig in de recreatieruimte zitten en een instrument kunnen bespelen. Dan proberen we gewoon wat en vermaken we de jongere kinderen een beetje. Maar extra hulp is altijd fijn... Bespeel je iets?"
Ik luisterde naar Louis zijn woorden en zuchtte even. Dat klonk makkelijker dan het was...
"Omdat ik in een instelling moeilijk kan gaan optreden, behalve voor de anderen hier. En als ik hier al uit kwam moet je maar net iemand vinden die een blind meisje een contract wilt aanbieden. Trouwens, ik treedt liever op met meerdere mensen."
Ik glimlachte eventjes en sloeg toen mijn ogen neer. "Kan jij zingen?"

Reading a good book is like taking a journey.

Niall James Horan

Opeens stond hij op en keek gepijnigd van mij naar Zayn.
"Omdat ik jou en mezelf wil behoeden voor de pijn die ik nog ga veroorzaken." Ik zag tranen over zijn wangen glijden en ik wilde ze zo graag wegvegen.
"Liam, waar he-" begon ik, maar ik werd onderbroken door Liam.
"Ik wil niet toekijken hoe alles voor mijn ogen wordt afgenomen en ik stukje bij beetje alles nog erger maak dan het is. Ik ben jou vriendschap niet waard. Niet die van Louis en van niemand niet." Hij klonk heel kwaad waardoor ik achteruit deinsde van angst. Bang dat hij me zou aan slaan. Woede associeerde ik altijd met slaan, ik kon er niets aan doen.
Liam draaide zich met een ruk om en liep de gangen uit.
Ik stond op en liep naar Zayn. Ik sloeg mijn armen om hem heen en gaf hem een kort kusjes. "Ik wil alleen dat Liam zich goed voelt," murmel ik tegen zijn borst. Ik keek terug op en gaf een kus op zijn wang. "Ik ben zo terug, ok?"
Ik liep nu ookd e gangen door tot ik Liam zag lopen, ik zette een extra sprint in en greep zijn pols. "Het is ok Liam, ik ga je geen pijn doen. Ik greep alleen je pols om je te doen stoppen met lopen. Ik doe je niks," ik draaide hem om en zodra zijn gezicht naar me toegekeerd stond, liet ik hem los. "Liam, je verdient om vrienden te hebben. Duw mij en Louis alsjeblieft niet weg. We geven om je,"

Take me to wonderland

Zayn Malik

"Ik wil alleen dat Liam zich goed voelt," murmelt hij tegen mijn borst.
Ik lach even en kijk hem na. Hoe erg ik het ook vind dat hij naar Liam ging, vond ik dit toch best lief..
Ik lach nog even en loop de keuken in voor een glas cola..

El Diablo.

Liam James Payne.

Ik was een mislukkeling, een idioot, een egoïst... Ik schold mezelf voor van alles en nog wat uit terwijl ik verder liep naar mijn kamer. Ik zou daar wel gaan jammeren en verder schelden.
Ik voelde opeens een hand om mijn pols sluiten en ik piepte van schrik, totdat ik besefte dat het Niall was die me sussend toesprak. Ik draaide me aarzelend om en keek hem aan, waardoor hij me losliet en begon te praten.
Ik sloot mijn ogen even en had de neiging om mijn oren te bedekken. Ik wilde dit niet horen, het bracht me alleen maar aan het twijfelen.
"Alsof ik niet om jullie geef..." mompelde ik, waarna ik Niall in zijn ijsblauwe kijkers aankeek. "Ik wil jullie geen pijn doen. Daarom duw ik jullie weg... Het is beter als je helemaal niets meer met me te maken hebt."

Reading a good book is like taking a journey.

Louis Tomlinson.
Leila probeerde om me aan te kijken, wat me heel even liet glimlachen, niet dat ze het zag, maar toch. Ik zuchtte zachtjes. 'Dat is nog best lang, en ik heb het na een week al gehad, hopelijk houd ik het vol. Weet ik, daar niet van, maar als het bij een drug was gebleven, was het misschien niet zo erg geweest.' Ook al was ik specifiek echt verslaafd aan cocaine, de rest van alle drugs erbij was gewoon voor de fun. Cocaine had ik nodig, de rest niet. 'Zijn er veel mensen die hier iets bespelen? Nee, helaas niet, vroeger had ik graag gitaar willen spelen, maar nu laten mijn vingers dat niet meer toe.' Doordat ik mijn trekjes niet meer kreeg, trilden mijn handen meestal als een gek. Ik grinnikte zachtjes. 'Ja, daar heb je gelijk in. Als ik nou is iedereen bij elkaar haalde, wil je dan zingen?' Zachtjes begon ik weer te krabben aan het ene wondje. 'Sommige mensen zeggen van wel. Ik vind mijn stem niet zo fantastisch.'

stay safe because I like being alive at the same time as you

Niall James Horan

"Ik wil jullie geen pijn doen. Daarom duw ik jullie weg... Het is beter als je helemaal niets meer met me te maken hebt." mompelde Liam.
"Word ke daar zelf gelukkig van?" vroeg ik. "Als je ons we duwt, voel je je dan vrolijk?"
Ik keek hem recht in zijn ogen aan. Ik moest het tot hem laten doordringen dat hij mensen geen pijn doet door bevriend met hem te zijn.
Hij zou zoveel gelukkiger worden. Misschien zouden goede vrienden hem veel beter kunnen helpen dan deze instelling.

Take me to wonderland

Liam James Payne.

Ik luisterde naar Niall's woorden en schudde uiteindelijk mijn hoofd. "Niet bepaald, nee... Maar het is beter dat anderen gelukkig zijn dan ik, toch?"
In mijn ogen was dat waar. Ik zette mezelf liever op de tweede plaats dan anderen. Ik begreep al sowieso weinig van mensen die altijd zichzelf voortrokken en dan pas aan een ander dacht. En nu wilde ik dus het beste voor Niall en Louis. En dat kon ik ze niet geven. "Wat maakt het uit of ik vrolijk ben of niet?"

Leila Sofia McFall.

Ik knikte begrijpend. Op het begin was ik net zo hoor... Maar na een tijd wende je hieraan en moest je er maar het beste van maken. Ik zat nu zelfs liever hier dan in de vakanties bij mijn ouders. Hier had ik vrienden, in mijn omgeving thuis keek iedereen me aan alsof ik gestoord was... Kon ik er wat aan doen dat ik ze niet kon zien?
"Je kan het nu toch niet meer veranderen, Louis. Het makkelijkste is dat je gewoon alle hulp accepteert, maar ik weet dat dat veel makkelijker gezegd is als gedaan. Na een jaar hier accepteer ik het nog niet."
Ik luisterde naar Louis zijn woorden en knikte enthousiast. "Er zijn hier velen die iets bespelen. Zelf bespeel ik ook instrumenten, maar het is gewoon leuk om te horen hoeveel kinderen hier iets kunnen bespelen..." Ik haalde even adem en ging verder. "Je zou het kunnen leren... Er zijn genoeg kinderen die je les kunnen geven. En ik weet dat een aantal trucjes heeft voor je vingers."
Ja, zo had Diana me geleerd om vioolstukken te spelen door puur te luisteren naar het stuk en zo lag oefenen totdat je de goede noten te pakken had. Het kostte meer tijd, maar het lukte uiteindelijk wel.
"Zing eens een stukje." zei ik zacht, waarna ik even op mijn lip beet.

Reading a good book is like taking a journey.

Louis Tomlinson.
'Dat bedoel ik, en jij zit hier al een jaar... Gaat het je niet vervelen? Het lijkt me echt moeilijk om hier zo lang te zitten, als je straks terug naar huis mag, voel je dan niet helemaal ontvreemd van de wereld?' Dat leek me nog het meest lastige, ook al was je dan weer gewoon "normaal". 'Wat bespeel je?' Ik zuchtte zachtjes. 'Ja, maar dan nog, mijn vingers gaan dat niet toe laten, om zo stil te zijn, dan schieten ze of ergens naast omdat ze te erg trillen. Het kan gewoon niet meer, helaas. Hoe graag ik het ook wil.' Vaak zeiden mensen dat hoe graag je iets wilde dat het dan ook echt moest lukken, maar bij mij kon dat niet, mijn handen trilden er te erg voor. 'Oke.' Ik slikte even, en begon zachtjes te zingen.

stay safe because I like being alive at the same time as you

Niall James Horan

. "Niet bepaald, nee... Maar het is beter dat anderen gelukkig zijn dan ik, toch?"
Ik schudde mijn hoofd. "Het is inderdaad belangrijk dat andere mensen gelukkig zijn en er is niets fijners als je weet dat ze gelukkig zijn door jouw, maar je moet ook aan jezelf denken. Jij moet ook gelukkig zijn," Grappig dat ik dit zeg, terwijl ik me er zelf niet altijd aan kan houden. Oh ja, ik verdien het om niet gelukkig te worden. Ik ben een crimineel. Liam niet.
"Wat maakt het uit of ik vrolijk ben of niet?"
"Veel, het maakt mij gelukkig als ik je vrolijk zie," zei ik.

Take me to wonderland

Leila Sofia McFall.

Ik haalde mijn schouders op en grinnikte. "Ik zit liever hier dan thuis. Ik heb hier genoeg te doen... Maar ik denk dat je wel een punt hebt, de wereld draait door terwijl wij eigenlijk een beetje stilstaan." zei ik, waarna ik zwakjes glimlachte.
Het maakte me eigenlijk weinig uit. Als ik hier wegwas zou ik ook nog eens een plek in de maatschappij moeten winnen, en dat was moeilijk met mijn beperking.
"Ik bespeel de viool. En af en toe de dwarsfluit." antwoordde ik, waarna ik mijn schouders ophaalde. "Misschien... ooit."
Ik luisterde naar Louis zijn stem en was verbaasd over zijn onzekerheid, want het was hartstikke zuiver en ook nog eens mooi. Zijn stem was ook vrij speciaal...
"Dat was juist mooi, Louis... Je stem heeft iets speciaals. Je moet niet denken dat het niet zo goed is, want dat is het juist wel." zei ik grijnzend, waarna ik een speels lachje op mijn gezicht toverde.
"Wil je een duet zingen?"

Reading a good book is like taking a journey.

Liam James Payne.

Ik haalde mijn schouders op en keek Niall eventjes aan. "Ik kan niet meer gelukkig zijn, Niall... Ik heb liever dat anderen dan gelukkig zijn dan ik."
Ja, hoe wilde ik gelukkig worden? Ik kon hier niet eens weg als ik al van mijn probleem afkwam. Mijn ouders sloegen me dus daar durfde ik niet heen... Dat betekende dat ik of naar een pleeggezin moest of zelf een huis moest kopen. En ik had het geld niet daarvoor.
Ik staarde Niall even aan en lachte eventjes sarcastisch, waardoor ik van mezelf schrok en meteen mijn verontschuldigingen begon aan te bieden. Ik mocht dat niet doen... Dadelijk werd hij boos.
"De laatste keer dat ik echt vrolijk was, was twee jaar geleden. Dus het maakt geen verschil." mompelde ik toen ik klaar was, waarna ik mijn blik afwendde. Voor mij was dit gesprek allang afgelopen. "Waarom doe je deze moeite nog? Die had je je kunnen besparen..."

Reading a good book is like taking a journey.

Louis Tomlinson.
'Echt? Nou, het liefst ga ik nu weer gelijk terug. Niet dat m'n moeder op me zit te wachten, maar toch. En inderdaad, dat bedoel ik, straks is alles gewoon vergaan wat er was waarneer jij er nog was, snap je?' Ik grinnikte zachtjes, dat klonk niet bepaald logisch. 'Echt? Oh, dat wil ik ook wel eens horen, dan. Ik geloof er niet meer zo in...' Na een paar kleine minuutjes was ik ook klaar met zingen, en onzeker beet ik op mijn lip. 'Dat was juist mooi, Louis... Je stem heeft iets speciaals. Je moet niet denken dat het niet zo goed is, want dat is het juist wel.' Waarna ze grijnsde. 'Echt? Meen je dat? Ik vind het namelijk niet zo heel mooi, hoor.' De enige die mijn stem altijd geweldig had gevonden was mijn moeder, maar nu ze me nu niet meer wilde was dat ook een beetje afgezakt. Onzeker knikte ik. 'Oke... Wat wil je zingen?'
[Ze zitten nog steeds hand in hand, hè, HAHA.]

stay safe because I like being alive at the same time as you

Niall James horan

Hij begon even sarcastisch te lachen, maar begon meteen zijn verontschuldigingen aan te bieden daarvoor. "Stop met sorry te zeggen. Het is toegestaan om sarcastisch te lachen," ik glimlachte kort naar hem.
"De laatste keer dat ik echt vrolijk was, was twee jaar geleden. Dus het maakt geen verschil." mompelde hij. "Waarom doe je deze moeite nog? Die had je je kunnen besparen..."
"Omdat ik het haat als ik mensen alleen zie en niet gelukkig zijn. Ik doe moeite zodat jij kan inzien, dat ik niet zomaar wegga," ik stopte even en keek hem aan ookal wendde hij zijn blik af. "Wat maakte je toen zo gelukkig?" vroeg ik zachtjes.

Take me to wonderland

(Ja. ;p Dat had ik al door. x'D)

Leila Sofia McFall.

Ik knikte eventjes, maar ging niet door over het onderwerp. Ik vond het ook niet al te makkelijk om over het 'echte' leven te praten. Dat bracht me terug naar illusies dat ik ooit weer zou kunnen zien en dat zou nooit gaan gebeuren.
Ik knikte en glimlachte. "Dat mag altijd. En je weet maar nooit... Dromen kunnen altijd uitkomen."
Het was waar, dromen kwamen uit. Mijn dromen dan weliswaar niet, maar sommigen hier hadden nu wat ze wilden. Liefde, vriendschap... Je kreeg hier meer dan je dacht, hoor. Als je maar op het juiste moment zocht naar wat je wilde.
"Ik meen het. Ik zweer het op al mijn zintuigen die nog intact zijn." zei ik met een zwak lachje, waarna ik tevreden opstond en Louis ook overeind trok. Ik hield zijn hand stevig vast, aangezien ik niet wist waar mensen stonden als we gingen lopen.
"Een liedje met een langzaam ritme." zei ik zacht.
Ik had het gevoel dat Louis die hoge uithalen in zulke liedjes makkelijk kon halen. Zijn stem was sowieso al best hoog. "Kun je de eerste trap hier links oplopen, daar is de recreatieruimte. Als je me dan even de trap ophelpt zou dat heel fijn zijn."

(Reageer zo op Niall, even ontbijt halen. ;p)

Reading a good book is like taking a journey.

[Ontbijt? Het is 2u in de namiddag. x'D]

Take me to wonderland