[RPG] Russian Maffia - 2 - Speeltopics

De Russische maffia, een grote villa net buiten Moskou. Het hoofdkwartier van een enorme criminele bende. Ze zijn gevaarlijk, hebberig en bezitterig. Het ergste is nog wel dat ze overal zijn, je ontkomt er niet aan. Grote, stoere mannen en mooie maar gevaarlijke vrouwen, hier vind je ze. Hier hebben ze geen medelijden met bange en gevoelige types, die komen er niet in. Alleen de meest meedogenloze wonen in werken in deze villa. Dit alles gaat natuurlijk gepaard met veel alcohol, geweld en seks.

Meedoen als je:
1) Graag langere stukken schrijven (rond de 200/300 woorden of meer, minstens 5 tot 10 zinnen) en bereidt zijn dit te doen. Als je dit niet doet, krijg je een waarschuwing. Je rol word geschrapt als je je er niet aan houd.
2) Graag meedoen aan RPG's die beter uitgewerkt zijn waarin geen Mary Sue's meespelen en die dit zelf ook niet doen.
3) Graag meedoen aan RPG's waarbij het topic niet na één dag alweer vol zit, waardoor als je het wat drukker met school hebt, ook gewoon nog mee kan doen, omdat er simpelweg minder vaak gepost wordt (maar wel langer geschreven natuurlijk).
4) Het prettig vinden dat het gemeld wordt als iemand wilt stoppen met de RPG en als ze dit zelf ook doen.
5) Hun personages niet enkel één op één gesprekken laten voeren, met één dezelfde persoon en snel relaties vormen.
6) Graag lange en uitgebreide rollen schrijven.

De rollen:
Leden van de Maffia -met een leider- Houd er rekening mee dat er vaak meer mannen zijn dan vrouwen.
- Arkadiy ~ Boss Exasperated | Noxious
- Sergey Dmitri Bogdanov ~ Underboss Cyberlord
- Alexander Sjovenic Carmenta
- Andrei Daniël Belikov Tortura
- Ivar Nuriyev Ebola
- Yelena Katya Bogdanov Ebola
- Khristina Nyusha Valentina Tortura
- Rosali Isabella Rivoja Carmenta
- Darya Nastya Budian/Bohgana Yunter Corallo
- Jaybee Kalashnov Sylvesti

Spionnen van de politie -1 man, 1 vrouw-
- Chase Verkerk/Rafal Fedor Hallvor Sessions
- Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov Khione

Hier een paar plaatjes van de villa.
Rollentopic

[ bericht aangepast op 7 nov 2012 - 23:13 ]

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

[Goed, ik ga nu bezig met terug reageren van Arkadiy, people!

---

† Love? I want to sleep.

Arkadiy, de boss.
'Altijd Sir.' Kreeg ik als antwoord terug van Sergey. Hij grinnikte en knikte overtuigend. Mijn mond wilde ik openen om het idee uit te leggen, maar ik hoorde een gegrom van Yelena's kant afkomen en ik keek naar haar. 'Ik weet zeker dat Andrei ook wel in is voor een vuurgevecht.' Bromde ze brutaal. 'Niemand vind het erg als hij per ongeluk fataal geraakt word.' Mompelde ze en ze sloeg haar armen eigenwijs over elkaar heen.
Ik slaakte een diepe zucht en keek waarschuwend Yelena's kant op. “Yelena, ik wil niet dat anderen hier vanaf weten.” Legde ik haar uit. “Dit moet tussen de mensen blijven in deze kamer.”
Vervolgens hoorde ik Raisa zuchten en ze antwoordde: 'Oké dan, ik kan alleen niet beloven dat je er heelhuids vanaf komt.' Een onschuldige glimlach kwam er op haar gezicht. 'Maar je zou ook de bewakingsvideo's kunnen bekijken, dan zal je zien dat ik vaker raak schoot als Alexander.'
“We laten Alexander erbuiten.” Zei ik haar alleen op de laatste zin. Alexander mocht dan wel deze informatie losgelaten hebben, maar voor de rest hoeven we het niet constant over hem te hebben. Dit ging nu tussen Raisa, mij en Sergey. Oh, en misschien ook Yelena.
Ik kreeg een uitdagende blik op mijn gezicht, ik zette mijn vingertoppen tegen elkaar en leunde met beide armen op het bureau. “Wie zegt dat ik er aan ga meedoen?”
Ik stond nu op en gooide het mes, dat op mijn bureau voor mij lag, naar het dartbord. Raak. Een paar millimeter zat het verwijderd van het middelpunt, maar alsnog was dit de beste schot.
“Je gaat tegen Sergey.” Zei ik haar met een sadistische glimlach.
Ze dacht waarschijnlijk dat het een gewoon vuurgevecht was, maar wat is daar zo leuk aan als er niet een beetje actie en paniek in zat? Ik glimlachte nog steeds op een sadistische manier. “Jullie gaan door een doolhof. Wie het eerste mij vind wint. Het maakt niet uit of er gewonden vallen.” Zei ik toen ik op stond.
“Ik ben daar waar je water vind.” Meldde ik haar als tip. Goed, ze wist misschien niet hoe het doolhof eruit zag, maar dat kwam nog wel. Van binnen en van buiten.
“Er klaar voor?”
Ik wachtte niet op het antwoord en ik liep al naar de deur toe. “Mooi zo, dan gaan we nu.”
Snel draaide ik me nog om voor het verdere idee. “Oh, en je moet nog iemand vinden. Een onschuldig iemand die vastgebonden is aan een boom.” Had ik gezegd.
“De persoon die degene als eerste vind mag weten wat je met die persoon doet. Doden of niet, het is aan jou de keuze.” Had ik verder uitgelegd met een sadistische glimlach. Het enigste wat ze niet weten is dat dit iemand van onze familie was en niet iemand die we van de straat afplukken.

[ bericht aangepast op 24 okt 2012 - 16:00 ]

---

† Love? I want to sleep.

Oke, ik vind nu dat ik zeik maar ik ben bored as freaking hell. Dus, waar kan ik naartoe gaan met Rosali?

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[Khione --> Winchesterr]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Aeras schreef:
@Hierboven..ik heb Rosali en of Alex voor je dus zeg maar

[Het maakt mij weinig uit. Ik heb Jaybee]

---

Bowties were never Cooler

Sergey Dmitri Bogdanov

Yelena gromde. "Ik weet zeker dat Andrei ook wel in is voor een vuurgevecht." bromde ze brutaal, waardoor ik haar verbaasd en vooral vragend aan keek. Andrei? Wat had hij gedaan." "Niemand vind het erg als hij per ongeluk fataal geraakt word." mompelde ze en sloeg haar armen over elkaar heen. "Wat is er dan met hem?" vroeg ik verbaasd aan haar.
Arkadiy slaakte een diepe zucht en keek waarschuwen naar Yelena. Precies de reactie die ik verwacht had van hem. Yelena was soms echt te direct tegenover hem. "Pas op." zei ik zachtjes tegen haar, "Je bent een beetje té, uhm, direct."
“Yelena, ik wil niet dat anderen hier vanaf weten.” legde hij uit, “Dit moet tussen de mensen blijven in deze kamer.” Dit keer zuchtte Raisa. "Oké dan, ik kan alleen niet beloven dat je er heelhuids vanaf komt." Ze glimlachte onschuldig. Wat dacht ze wel niet? Arkadiy en ik waren allebei zeer ervaren schutters, wat je ook had kunnen zien door het mes wat in zijn dartbord stak. "Maar je zou ook de bewakingsvideo's kunnen bekijken, dan zal je zien dat ik vaker raak schoot als Alexander." Arkadiy keek haar aan. "We laten Alexander erbuiten." zei hij toen.
Er kwam een uitdagende blik in zijn ogen en terwijl hij zijn vingertoppen tegen elkaar deed, leunde hij met beide armen op het bureau. "Wie zegt dat ik er aan ga meedoen?" Ik grinnikte luid. Arkadiy stond op en gooide het mes, dat op zijn bureau had gelegen, naar het dartbord. Het was bijna een bullseye geweest. Volgens mij was hij had hij er nog nooit zo dichtbij gegooid.
"Je gaat tegen Sergey." zei hij tegen haar met een sadistische glimlach. Ik begon nu te lachen, sadistisch en met een bloed lust in mijn ogen. Ik had wel weer zin in een goed vuur gevecht, zo eentje die je maar een paar keer in je leven had.
"Jullie gaan door een doolhof. Wie het eerste mij vind wint. Het maakt niet uit of er gewonden vallen." zei hij terwijl hij opstond. Op zijn gezicht stond nog steeds een sadistische glimlach. "Oeh, wat een heerlijke uitdaging." zei ik grinnikend en bedacht me alvast hoe geweldig dit zou worden. “Ik ben daar waar je water vind.” zei hij toen in de vorm van een tip. "Verraad nou niet zoveel." zei ik lachend en schudde eventjes me hoofd, "Anders is het niet leuk meer."
“Er klaar voor?” vroeg hij toen. Ik knikte natuurlijk heftig, wat Raisa deed ontging me, maar dat maakte me ook vrij weinig uit. Ik trok mijn geweer uit mijn holster en bekeek hem eventjes. Hij was netjes opgepoetst, op en top onderhouden en was natuurlijk compleet geladen. Wat moest ik met een leeg geweer?
“Mooi zo, dan gaan we nu.” zei hij, maar voordat hij weg ging draaide hij zich nog eens om en keek ons aan. "Oh, en je moet nog iemand vinden. Een onschuldig iemand die vastgebonden is aan een boom. De persoon die degene als eerste vind mag weten wat je met die persoon doet. Doden of niet, het is aan jou de keuze." Hij keek ons sadistisch aan, waarna hij verdween.
Ik keek Yelena aan met pretoogjes. "Dit word zo leuk." zei ik met een brede grijns op mijn gezicht, "Ik zal hem met veel plezier achterna gaan en als ik Raisa tegen kom." Ik keek haar even aan. "Zal ik ook veel plezier hebben met jou." Ik lachte luid en sadistisch, waarna ik me omdraaide om weg te lopen naar mijn kamer. Alleen een geweer vond ik zo saai, een paar messen zouden ook wel handig zijn.

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Khristina Nyusha Valentina
Opnieuw knikt hij lichtelijk. ‘Ja, ik ben toch altijd als eerste wakker, op jou na dan. Dan moet ik altijd wachten tot jij klaar bent of iemand anders…’ zegt hij tegen mij, waarop ik hem even peilend aankijk. ‘Je mag me voortaan wel storen hoor, als ik met de voertuigen bezig ben, maar alleen jij, want anders schiet ik uit mijn slof.’ Vertel ik hem, waarna ik al snel op zijn schoot gezet ben.
Op het moment dat ik omhoog ben gekomen, wacht hij enkel geduldig af wat ik wil doen. Hierna begin ik zijn gezicht al schoon te maken, om het doekje vervolgens weer in mijn achterzak te doen. Hij wordt opnieuw rood, met een brede glimlach op zijn gezicht, toen ik zei dat ik hem ook lief vond.
Hij geeft een nadenkende blik als ik vraag waarom hij mij lief vindt. ‘Omdat je mij eten brengt, mij vrolijk maakt en kusjes op mijn gezicht doet. Dan veeg je mijn gezicht af omdat je lippen afgeven.’ Zegt hij, nog altijd op een iets nadenkende toon. Voor Ivar zijn dit hele lieve complimentjes, dus glimlach ik naar hem en leg mijn handen op zijn wangen, terwijl ik mijn hoofd iets kantel. ‘Dat zijn lieve complimenten, Ivar, ik wil je ook vrolijk maken,’ knik ik even, grinnikend. ‘Alleen soms mag je wel huilen of boos zijn hoor, hoewel mijn familie me altijd gezegd heeft dat ik dingen moet opkroppen, moet jij dat niet doen.’ Zeg ik hem eerlijk, waarna ik mijn pink opsteek. ‘Zullen we elkaar beloven dat je dit aan niemand anders verteld?’ vraag ik hem, een klein glimlachje op mijn gezicht en de pink nog steeds als een soort van “pinkie-promise.”

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sylvesti schreef:
(...)
[Het maakt mij weinig uit. Ik heb Jaybee]

Waar is ze?

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

[er nog niet, daarom vroeg ik het]

---

Bowties were never Cooler

(Alec is in de tuin dacht ik. )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

(dan laat ik haar naar de tuin komen, goed?)

---

Bowties were never Cooler

(Yess.)

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Jaybee

Ik liep rustig de tuin in. Het was een mooie dag en ik had eindelijk een keertje rust. De training was afgelopen en mijn opdracht was vervult. Ik zat nu dan wel onder de wonden en het bloed, zowel de mijne als dat van mijn aanvallen, voor nu zou het rustig zijn. Ook waren er geen doden gevallen dus de politie zou niet eens aankloppen. Ik liep mezelf achter een muurtje vallen en begon rustig mijn mes schoon te maken. Daarna waren mijn wonden aan de beurt. Ik maakte elk met precizie schoon met alcohol. Het stak, maar zo waren ze ten minste wel schoon.
Het was rustig in de tuin, daar was ik zeker blij om. Ik kon de vogeltje horen fluiten en de zachte bries door de bladeren van de bomen horen gaan. Wat een verschil met dat steegje vanochtend. Dat was gevult geweest met gegil en geroep, het snijden van messen in vlees en het opgestook van de menigte, tot we allebij uitgeput ten aarden waren gevallen en weg werden gesleept. Ik zuchtte even, helemaal relaxed. Hier was ik veilig. Alle onzekerheid en gevaren gaven me een kik, maar soms was het zeker ook fijn om rust en veiligheid te hebben tussen alle avonturen door, want zo zag ik deze wereld: Een groot avontuur.

---

Bowties were never Cooler

> Mijn topics.

---

†

(Volgens mij kan ik mezelf net zo goed uitschrijven.. $; )