[RPG] Russian Maffia - 2 - Speeltopics

De Russische maffia, een grote villa net buiten Moskou. Het hoofdkwartier van een enorme criminele bende. Ze zijn gevaarlijk, hebberig en bezitterig. Het ergste is nog wel dat ze overal zijn, je ontkomt er niet aan. Grote, stoere mannen en mooie maar gevaarlijke vrouwen, hier vind je ze. Hier hebben ze geen medelijden met bange en gevoelige types, die komen er niet in. Alleen de meest meedogenloze wonen in werken in deze villa. Dit alles gaat natuurlijk gepaard met veel alcohol, geweld en seks.

Meedoen als je:
1) Graag langere stukken schrijven (rond de 200/300 woorden of meer, minstens 5 tot 10 zinnen) en bereidt zijn dit te doen. Als je dit niet doet, krijg je een waarschuwing. Je rol word geschrapt als je je er niet aan houd.
2) Graag meedoen aan RPG's die beter uitgewerkt zijn waarin geen Mary Sue's meespelen en die dit zelf ook niet doen.
3) Graag meedoen aan RPG's waarbij het topic niet na één dag alweer vol zit, waardoor als je het wat drukker met school hebt, ook gewoon nog mee kan doen, omdat er simpelweg minder vaak gepost wordt (maar wel langer geschreven natuurlijk).
4) Het prettig vinden dat het gemeld wordt als iemand wilt stoppen met de RPG en als ze dit zelf ook doen.
5) Hun personages niet enkel één op één gesprekken laten voeren, met één dezelfde persoon en snel relaties vormen.
6) Graag lange en uitgebreide rollen schrijven.

De rollen:
Leden van de Maffia -met een leider- Houd er rekening mee dat er vaak meer mannen zijn dan vrouwen.
- Arkadiy ~ Boss Exasperated | Noxious
- Sergey Dmitri Bogdanov ~ Underboss Cyberlord
- Alexander Sjovenic Carmenta
- Andrei Daniël Belikov Tortura
- Ivar Nuriyev Ebola
- Yelena Katya Bogdanov Ebola
- Khristina Nyusha Valentina Tortura
- Rosali Isabella Rivoja Carmenta
- Darya Nastya Budian/Bohgana Yunter Corallo
- Jaybee Kalashnov Sylvesti

Spionnen van de politie -1 man, 1 vrouw-
- Chase Verkerk/Rafal Fedor Hallvor Sessions
- Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov Khione

Hier een paar plaatjes van de villa.
Rollentopic

[ bericht aangepast op 7 nov 2012 - 23:13 ]

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

[Kunnen Raisa & Ebola effe reageren? Anders kunnen we niet verder.]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

[Ik zal vandaag proberen te reageren, maar dan wordt het wel pas rond 9 uur vanavond, eerder heb ik geen tijd]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Ik schrijf me uit. Darya Nastya Budian/Bohgana Yunter mag uit de lijst gehaald worden.)

Er moeten weer mensen reageren. Dit is een te leuke RPG om dood te laten gaan.

---

†

Ja, er word niet gereageerd door Ebola & Winchesterr. Dus ik kan niet verder.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Sorry D : Ik weet alleen niet echt iets

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ik ga nu reageren. Sorry dat het zo lang duurde maar ik moest wat dingen voor school inhalen, druk druk druk dus.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Yelena Katya Bogdanov

Als ik op kijk, staat Arkadiy tegen de muur geleund, maar niet voor lang. Hij haalt een behoorlijk wapen uit zijn zak tevoorschijn en mijn ademhaling hapert. Dat kan zowel its goeds en iets slechts betekenen, maar ik besluit dat afwachten nu maar even beter is. “Als je het startsein moet geven, moet je wel een wapen hebben.” zegt hij me, waarna hij het wapen aan mij geef. Mijn ogen worden voor een moment groot en ik kijk dankbaar naar het wapen dat ik aanneem. "Bedankt." fluister ik naar hem.
“Ik ga nu naar het doolhof, want anders weten ze al waar ik ben. Ze moeten met jou mee naar het doolhof.” zegt hij als enige. Ik knik lichtjes en druk het wapen tegen me aan, alsof het alles is wat ik ooit gewild had. Hij duwt zichzelf van de muur af en loopt met grote, zelfverzekerde passen richting de uitgang van het huis. Ik kijk hem na en moet toegeven dat ik hem enorm bewonder, hoe koppig en vervelend ik af en toe ook doe tegen hem.
Hierna stop ik grijnzend het wapen weg en loop ik naar de uitgang van het huis, ik hoor nog net hoe Arkadiy weg rijd. De tevreden grijns blijft op mijn lippen staan als ik wacht op Raisa en Sergey. Oh, wat als ik Sergey zo meteen ga vertellen dat ik ze breng, dat ik ga rijden en hij lekker achterin mag zitten! Mijn dag kan niet meer stuk, dat weet ik wel. Uiteindelijk zie ik hem dan al aan komen, Raisa zie ik nergens.
"Ey Dimi." grijns ik. "Ben je er klaar voor?"

Ivar Nuriyev

Als onze pinken los zijn, laat ze haar hand op mijn zij zakken en ze kijkt op een afwezige manier naar mij. Na mijn vraag kijkt ze op, in mijn ogen en onze blikken kruizen elkaar. Ze kijkt me twijfelend aan, met een licht pijnlijke blik in haar ogen en gelijk krijg ik spijt dat ik het heb gevraagd. Ik wil niet dat ze zo kijkt en haar antwoord maakt dat alleen maar erger. "Eh, Ivar, I-ik..."
Ik wil net zeggen dat ze niet hoeft te antwoorden, maar haar telefoon maakt een zoemend gelijkt en ze lijkt ervan te schrikken. Ze pakt haar telefoon uit haar broekzak en leest de test hardop en fronsend op. "Kom naar 't doolhof toe. Het is tijd voor een test. Arkadiy." Dan kijkt ze niet begrijpend naar mij. "Test, wat the - Wat voor een test?" vaagt ze vaagjes aan mij, terwijl ze van mijn schoot afklimt en een hand door haar haren heen haalde. Ik haal lichtjes mijn schouders op. "Geen idee, maar je hebt geluk. Je mag naar Arkadiy." glimlach ik.
"Ik moet denk ik gaan, ik zie je later weer, Ivar." vertelt ze me, terwijl ze een kus op mijn wang plaatst en ik een vaag, rommelend geluid uit mijn keel laat horen, wat een soort van gegiechel voor moet stellen. Ze zwaait en loopt weg. "Dag Khristina." zeg ik als ze weg is. Dat was wel heel erg snel, maar ik trek me er verder niets van aan. Het enige wat ik doe is mijn bord en glas pakken en daarmee terug naar beneden te lopen om het in de vaatwasser te zetten. Het was fijn om weer met haar te praten.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Arkadiy, de boss.
Een prachtig gebrom hoorde ik vanuit de verte komen en nog geen enkele seconden later kwam deze tot stilstand vlakbij mij. Een bekend gezicht kwam tevoorschijn toen de jonge vrouw haar prachtige motor wegzette en richting mij liep. Om eraan toe te voegen, ik vond haar motor echt een kunstwerk. Het was serieus waar echt een pracht ding en stiekem was ik er jaloers op, maar dit liet ik niet merken. Ik had zelf ook echt een prachtmotor.
'Ik ben er. Wat moet ik doen en wat voor test?' Ik glimlachte. Precies Khristina. Altijd rechtstreeks en geen blad voor haar mond. Wat had iedereen toch met het koppige, respectloze manier van praten vandaag? Het zal vast door de mislukte transactie komen, maar dit was dan nog geen reden of smoesje om zo tegen mij te praten. Ik duld dit niet.
Nogmaals glimlachte ik, maar kort en heimelijk. Zullen ze het dan ook nooit leren?
“Bind jezelf aan een boom vast in het doolhof, Khristina.” Zei ik haar kortaf zonder enkele uitleg. Mijn rug keerde ik haar toen toe en begon alvast naar het plekje te lopen waar ik mezelf de afgelopen tijd zou vervelen en zou afwachten tot iemand mij als eerste had gevonden.

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Khristina Nyusha Valentina.
Arkadiy glimlachte. Was er iets mis? Oh fuck, natuurlijk, respect laten zien! Ik had er helemaal niet meer opgelet door mijn wazige gedachten en doordat ik nog aan de situatie van net met Ivar dacht. Vrijwel direct vormden mijn volle lippen een streep. Nogmaals glimlachte hij, kort en heimelijk.
‘Bind jezelf aan een boom vast in het doolhof, Khristina.’ Zei hij kortaf zonder verdere uitleg, waarna hij zijn rug naar me keerde en al wegliep.
Snel liep ik hem achterna, nadat ik speels gegrinnikt had. ‘Mezelf aan een boom vastbinden,’ grinnikte ik zacht, omdat ik aan iets seksistisch dacht. ‘Sir!’ Riep ik hem achterna. ‘Hoe graag ik ook een avontuurtje in het doolhof een keer mee wil maken,’ begon ik, speels terwijl ik eraan dacht. ‘Waar moet ik me in helsnaam mee vastbinden?’ Ik had geen touw of iets bij me hoor.
Even en ik liep weer naast de baas, waardoor ik onbewust kort het lengteverschil meet. Arkadiy was langer dan mij, maar Ivar was nog langer. Ik zuchtte diep en keek weer voor me. ‘Sir, heeft u iets bij zich?’ Vroeg hem toen, dit keer met een duidelijk respectvolle manier. Hoe gaar het ook klonk, ik zou me aan die boom vastbinden.

[ bericht aangepast op 6 nov 2012 - 19:19 ]

---

†

(Boem. Waar kan ik weer gaan inspringen? )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Porcelaneous schreef:
[Kunnen Raisa & Ebola effe reageren? Anders kunnen we niet verder.]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

[Alweer sorry I'm kinda busy with school at the moment, maar ik zal zo even reageren]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Leighanne/Raisa
Als ik bij mijn kamer kom, en zie dat die nogal overhoop gehaald is. Yelena. Ik slaak een geïrriteerde zucht. Dat mag zij mooi gaan opruimen. Hoewel, misschien is dat ook wel niet nodig. Ik ben alleen nog steeds niet besloten of ik wel of niet weg ga glippen. Het zou waarschijnlijk verstandiger zijn om weg te glippen, maar aan de andere kant...Als ik zo meteen ineens onvindbaar ben weten ze gelijk dat ik degene ben die de details van de drugstransactie had doorgegeven. Als ik dan nog niet ver genoeg ben kunnen ze misschien nog opsporen. Ik wil er niet aan denken wat ze dan met me gaan doen. Er loopt een rilling over mijn rug en schud de gedachten snel weg, als ik daar te veel aan denk ga ik alleen maar in paniek raken.
Ik pak nog een extra pistool en een dolk waarna ik mijn kamer weer uitloop.
Als ik beneden aan kom zie ik Sergey al staan en tot mijn verbazing staat Yelena er ook bij. 'Wat doe jij hier?' vraag ik aan haar, zonder Sergey een blik waardig te keuren. 'Trouwens, je mag mooi mijn kamer gaan opruimen'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[Porcelaneous - > Exasperated]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.