Ivar Nuriyev
Ze kijkt me even peilend aan. "Je mag me voortaan wel storen hoor, als ik met de voertuigen bezig ben, maar alleen jij, want anders schiet ik uit mijn slof." vertelt ze me, waardoor ik vooral even glimlach voor ik haar op mijn schoot zet. Na mijn complimentjes naar haar, glimlacht ze en legt ze haar handen op mijn wangen, terwijl ze haar hoofd iets kantelt. "Dat zijn lieve complimenten, Ivar, ik wil je ook vrolijk maken." knikt ze even, grinnikend. "Dat moest ook." murmel ik tegen haar. "Alleen soms mag je wel huilen of boos zijn hoor, hoewel mijn familie me altijd gezegd heeft dat ik dingen moet opkroppen, moet jij dat niet doen." zegt ze eerlijk, waarna ze haar pink opsteekt. "Zullen we elkaar beloven dat je dit aan niemand anders verteld?" vraagt ze, een klein glimlachje op haar gezicht en de pink nog steeds als een soort van “pinkie-promise.”
Ik knik lichtjes en haak mijn pink in die van haar. Ik vind het normaal gesproken altijd rot dat iedereen maar hard doet en niemand laat zien wie ze werkelijk zijn, daarom klinkt dit me ook enorm goed in mijn oren. Ik haat het namelijk om dat ook te moeten doen, zo ben ik normaal gesproken niet, terwijl ik het hier toch wel zo doe, omdat het moet. "Afgesproken." knik ik met een plechtige en serieuze stem, waarna ik mijn pink weer los maak. "Krop jij dingen dan ook niet op?" vraag ik daarna zacht en ik kijk haar recht aan.
Yelena Katya Bogdanov
"We laten Alexander erbuiten." zegt Arkadiy. "Wat jij wil, als je die loser zo graag wilt geloven, ga je gang dan maar." meld ze hem, misschien iets te brutaal waardoor mijn mond een stukje open zakt. Zo, zij durft. Ik durf ook wel, maar volgens mij nooit zo erg. Arkadiy krijgt een uitdagende blik op zijn gezicht, duwt zijn vingertoppen tegen elkaar en leunt met zijn armen op het bureau. "Wie zegt dat ik er aan ga meedoen?" Sergey grinnikt luidt en ik volg het nieuwsgierig. Dan staat Arkadiy op en gooit hij het mes richting het dartpunt. Het mes landt vlakbij het middelpunt. Eigenlijk had ik niets anders verwacht.
"Je gaat tegen Sergey." zegt hij met een sadistische glimlach. Nu begint Sergey te lachen, ook sadistisch en er is bloedlust in zijn ogen te zien. "Jullie gaan door een doolhof. Wie het eerst mij vindt wint. Het maakt niet uit of er gewonden vallen." legt hij uit, waardoor ik lichtelijk teleurgesteld raak. Shit, dat wil ik gewoon volgen, maar dat word moeilijk. "Oeh, wat een heerlijke uitdaging." zegt Sergey grinnikend. Ja, hij mag wel weer hé. "Ik ben daar waar je water vindt. "meld Arkadiy dan, als een tip. "Verraad nou niet zoveel." zegt Sergey lachend, typisch. Hij houd van elke uitdaging, zo moeilijk mogelijk. "Anders is het niet leuk meer."
"Er klaar voor?" vraagt Arkadiy, maar wacht niet op antwoord. Hij loopt hij al naar de deur terwijl Sergey zijn geweer uit zijn holster trekt en die bekijkt. "Mooi zo, dan gaan we nu. Oh, en je moet nog iemand vinden. Een onschuldig iemand die vastgebonden is aan een boom. De persoon die degene als eerste vind mag weten wat je met die persoon doet. Doden of niet, het is aan jou de keuze." legt hij met een sadistische glimlach uit. Ik vloek in mezelf, waarom mis ik nou alle leuke dingen? Bah, was ik Raisa maar, die stomme verrader krijgt nu alle leuke dingen ook nog. Dat is gewoon oneerlijk. "Dit wordt zo leuk." zegt Sergey met een brede grijns op zijn gezicht tegen mij, waarop ik grom. '"Ja, jij wel. Ik wil ook mee doen." grom ik wat zeurderig naar hem. "Ik zal hem met veel plezier achterna gaan en als ik Raisa tegen komt." zegt hij waarbij hij haar even aankijkt. "Zal ik ook veel plezier hebben met jou."
Hierop rolt Raisa met har ogen. "Áls je me tegenkomt ja, maar daar zou ik maar niet op rekenen als ik jou was." Sergey lacht luid en sadistisch waarna hij zich omdraait en wegloopt. Ondertussen gaat Raisa ook weg en blijf ik alleen in het kantoor van Arkadiy achter, waar ik snel uit loop en de deuren zorgvuldig achter mij sluit. Ik zucht, wat heb ik er allemaal wel niet voor over om mee te mogen doen? Maar voor mij is er helaas maar weinig reden om eraan deel te nemen, eigenlijk helemaal geen. Vervelend door bij Arkadiy heeft ook geen zin, dan kan ik eerder een rotschop verwachten dan dat ik daadwerkelijk mee mag doen. Ach, ik verzin wel iets om te vermaken.
I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.
]