[RPG] Russian Maffia - 2 - Speeltopics

De Russische maffia, een grote villa net buiten Moskou. Het hoofdkwartier van een enorme criminele bende. Ze zijn gevaarlijk, hebberig en bezitterig. Het ergste is nog wel dat ze overal zijn, je ontkomt er niet aan. Grote, stoere mannen en mooie maar gevaarlijke vrouwen, hier vind je ze. Hier hebben ze geen medelijden met bange en gevoelige types, die komen er niet in. Alleen de meest meedogenloze wonen in werken in deze villa. Dit alles gaat natuurlijk gepaard met veel alcohol, geweld en seks.

Meedoen als je:
1) Graag langere stukken schrijven (rond de 200/300 woorden of meer, minstens 5 tot 10 zinnen) en bereidt zijn dit te doen. Als je dit niet doet, krijg je een waarschuwing. Je rol word geschrapt als je je er niet aan houd.
2) Graag meedoen aan RPG's die beter uitgewerkt zijn waarin geen Mary Sue's meespelen en die dit zelf ook niet doen.
3) Graag meedoen aan RPG's waarbij het topic niet na één dag alweer vol zit, waardoor als je het wat drukker met school hebt, ook gewoon nog mee kan doen, omdat er simpelweg minder vaak gepost wordt (maar wel langer geschreven natuurlijk).
4) Het prettig vinden dat het gemeld wordt als iemand wilt stoppen met de RPG en als ze dit zelf ook doen.
5) Hun personages niet enkel één op één gesprekken laten voeren, met één dezelfde persoon en snel relaties vormen.
6) Graag lange en uitgebreide rollen schrijven.

De rollen:
Leden van de Maffia -met een leider- Houd er rekening mee dat er vaak meer mannen zijn dan vrouwen.
- Arkadiy ~ Boss Exasperated | Noxious
- Sergey Dmitri Bogdanov ~ Underboss Cyberlord
- Alexander Sjovenic Carmenta
- Andrei Daniël Belikov Tortura
- Ivar Nuriyev Ebola
- Yelena Katya Bogdanov Ebola
- Khristina Nyusha Valentina Tortura
- Rosali Isabella Rivoja Carmenta
- Darya Nastya Budian/Bohgana Yunter Corallo
- Jaybee Kalashnov Sylvesti

Spionnen van de politie -1 man, 1 vrouw-
- Chase Verkerk/Rafal Fedor Hallvor Sessions
- Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov Khione

Hier een paar plaatjes van de villa.
Rollentopic

[ bericht aangepast op 7 nov 2012 - 23:13 ]

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Khristina Nyusha Valentina.
Ivar grinnikt op mijn woorden over mijn haar, dat het praktisch gezien heilig is. "Oké, sorry." verontschuldigt hij zichzelf gelijk. Ik moet zacht grinniken op het feit dat hij gelijk knikt op mijn voorstel. "Dat klinkt lekker." Ik maakte vaak dingen als ik in de ochtend nog wat ging sleutelen, maar nu hoef ik niet meer. Hoewel het eten alleen voor mezelf bedoeld was en niemand eraan mocht komen, tenzij ze een lichaamsdeel wilde missen, vond ik het zonde om het te laten staan. Ivar had honger, kwam op het goede moment en hij was zowat de enige wiens hoofd ik nu niet af wilde hakken.
Ivar houd de keukendeur voor mij open, waardoor ik hem dankbaar aankijk en de keuken binnen loop. Als je het mij vraagt, moeten mannen dit veel vaker voor vrouwen doen. "Wat heb je gemaakt dan?" vraagt hij aan mij, maar voordat ik antwoord kan geven, trekt hij de deur van de koelkast al open en haalt er een bak uit, waar zilverfolie overheen zit. "Oh, lasagna! Je bent mijn heldin, Khristina." glimlacht hij breed. Hij zet de bak op tafel, zodat ik hem kan helpen, dus loop ik er naartoe en haal het folie eraf. "Je wilt zeker alles eten hé, big guy?" grinnikte ik, terwijl ik hem met een charmant glimlachje op mijn lippen aankeek. "Moet je ook, is goed voor je." zei ik hem, waarbij ik even zacht op zijn buik klopte. Hierna zette ik de schaal in de magnetron, drukte een paar minuten in met de zogenoemde graden, waarna ik op het knopje drukte en vervolgens naar Ivar keek.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sergey Dmitri Bogdanov

"Ik vond hem toevallig en eigenlijk vind ik hem wel leuk." zei ze met een grijns op haar gezicht. Ondertussen speelde ze ermee spelen. Ze is echt gek in haar hoofd en ik schudde eventjes mij hoofd. "Je bent gek." zei ik zachtjes tegen haar en lette toen weer op Arkadiy die terug liep naar zijn bureau en daar zijn sigaret uit drukte.
“Leg me 's uit wat het daar deed, Raisa.” zei hij tegen Raisa, terwijl hij tegen het bureau leunde. “Waarom verberg jij je laptop?” Hij keek met een waarschuwende blik naar Raisa. “En, vergeet niet, niet liegen tegen mij.” Ik grijnsde breed. Ik was benieuwd wat ze zou antwoorden. Raisa's wangen werden een beetje rood, terwijl ze knikte en op haar lip beet. "Dat kan ik beter later zien." antwoordde ze, waarna ze opstond, de laptop pakte en die opstart. Helaas kon ik niet zien wat er gebeurde, want ze liet het alleen aan Arkadiy zien. Ze bloosde alleen maar meer, hoe meer ze klikt. "Hierom" mompelde ze. "Wat is er te zien?" vroeg ik nieuwsgierig en wilde al hun kant oplopen.

[ bericht aangepast op 22 okt 2012 - 12:20 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Ivar Nuriyev

"Je wilt zeker alles eten hé, big guy?" grinnikt ze, terwijl ze me met een charmant glimlachje op haar lippen aankijkt. Ik knik gelijk er op. Ja, zoveel honger heb ik eigenlijk wel. "Moet je ook, is goed voor je." zegt ze dan, waarbij ze even zacht op mijn buik klopt en ik moet lachen. Hierna zet ze de schaal in de magnetron, drukt wat op de magnetronknopjes waarna ze op een knopje drukt zodat hij begint te zoemen en te draaien en vervolgens naar mij kijkt.
"Dank je wel, ook dat ik je eten op mag eten." zeg ik met een grote, dankbare glimlach op mijn gezicht. Daarna ga ik op een stoel zitten en bekijk ik haar. "Zo, hoe gaat het hier, en met jou?" vraag ik dan oprecht geïnteresseerd. Deze mensen zijn echt als een familie voor me, ze kennen me en respecteren me. Ze behandelen me niet als één of andere retard en daar ben ik zo blij mee. Vooral Khristina is één van mijn favorieten, samen met Arkadiy. Hij heeft me opgenomen in de familie.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Khristina Nyusha Valentina
Gelijk knikt hij erop, waarna hij moet lachen omdat ik hem op zijn buik klop. Hij heeft nog best spieren.
"Dank je wel, ook dat ik je eten op mag eten." zegt hij met een grote, dankbare glimlach op zijn gezicht. "Geen probleem, ik geef het graag aan je." Er kwam een half grijnsje op mijn gezicht, terwijl ik op mijn tenen ging staan en mijn vingertoppen zacht langs zijn gezicht liet gaan.
Daarna gaat hij op een stoel zitten en bekijkt hij mij, waardoor ik glimlach. "Zo, hoe gaat het hier, en met jou?" vraagt hij dan oprecht geïnteresseerd. "Eigenlijk," begin ik, terwijl ik op het aanrecht ga zitten en mijn benen over elkaar doe. "was ik eerst nogal geïrriteerd over de mislukte transactie en de snitch, maar toen kwam jij me redden met je glimlach!" grinnikte ik en keek hem met een tevreden lachje aan.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ivar Nuriyev

"Geen probleem, ik geef het graag aan je." zegt ze en er komt een half grijnsje op haar gezicht, terwijl ze op haar tenen gaat staan en haar vingertoppen zacht langs mijn gezicht laat gaan. Haar vingertoppen voelen aangenaam en warm op mijn huid aan, wat bij mij nog een bredere glimlach op mijn gezicht oplevert. Stiekem word ik er een klein beetje verlegen van, maar Khristina is dan ook een mooi meisje. Eigenlijk zijn alle meisjes mooi.
"Eigenlijk." begint ze, terwijl ze op het aanrecht gaat zitten en haar benen over elkaar doet. "was ik eerst nogal geïrriteerd over de mislukte transactie en de snitch, maar toen kwam jij me redden met je glimlach." grinnikt ze en kijkt me met een tevreden lachje aan. Er komt een kinderlijke verlegenheid over mij heen waardoor ik even wegkijk van haar, mijn mondhoeken bijna opgetrokken tot aan mijn oren. "Ik ben blij dat ik iets voor je kan doen. Khristina." zeg ik dan en mijn blik glijd toch weer terug naar haar. "Mooie meisjes moet je altijd helpen." Ik knik er overtuigend bij.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Khristina Nyusha Valentina
Wanneer ik mijn vingertoppen langs zijn gezicht liet gaan, zorgde dit bij hem voor een nog bredere glimlach op zijn gezicht. Ik verbaasde het er niet over, Ivar was, voor zover ik wist, altijd blij en ik was gewoonweg goed in het hele flirt-gedoe. Dat was de enige manier waarop ik me kon redden, maar van Ivar zou ik geen misbruik nemen. Het was een lieve, jonge man en ik had gehoopt dat er meerdere van waren. Lieve gentlemanlike mannen zijn nu eenmaal zeldzaam geworden.
Kort keek hij van mij weg, na mijn eerlijke bekenning over hoe hij mijn humeur weer wat opgekrikt had. Hij had zijn mondhoeken bijna opgetrokken tot aan zijn oren en hij was duidelijk verlegen. ‘Ik ben blij dat ik iets voor je kan doen, Khristina.’ Zegt hij dan en zijn blik glijdt terug naar mij. ‘Mooie meisjes moet je altijd helpen.’ Overtuigend knikt hij erbij.
‘Je vrolijkt mij toch bijna altijd op?’ Grinnikte ik en zette mijzelf af van het aanrecht om met mijn hakken weer de grond te raken. Hierna klonk er een zacht tikkend geluid terwijl ik naar Ivar liep en plaatsnam op zijn schoot om vervolgens mijn armen om zijn brede middel te slaan. Mijn hoofd legde ik tegen zijn gespierde borstkas aan, terwijl ik diep zuchtte. ‘Hoe gaat het met jou Ivar?’

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ivar Nuriyev

"Je vrolijkt mij toch bijna altijd op?" grinnikt ze en ik knik. Dan zet ze zich af van het aanrecht om met haar hakken weer de grond te raken. Het tikkende geluid dat er klinkt als ze naar mij toe loopt, doet me denken aan een vrolijk wijsje, die zich gelijk af begint te spelen in mijn hoofd. Wat onverwachts neemt ze plaats op mijn schoot, om vervolgens haar armen om mijn brede middel te slaan en haar hoofd tegen mijn enorme, breed en gespierde borstkas aan te leggen, terwijl ze diep zucht. "Hoe gaat het met jou Ivar?" vraagt ze.
Voorzichtig sla ik mijn brede armen ook om haar heen, ze verzuipt bijna op mijn schoot, vind ik. Dan haal ik lichtjes mijn schouders op en brom ik wat. "Zoals altijd, goed." antwoord ik en ik zucht even. "Ik hou er niet van om mensen dood te zien gaan, Khris." zeg ik zacht. Ik was bij de mislukte transactie geweest en heb daar verschillende mensen zien sterven. Elke keer word ik er naar van, hoewel mijn vrolijke kant veel vaker heerst dan een klein, neerslachtig gedeelte van mij.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

[Arkadiy is ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Khristina Nyusha Valentina
Voorzichtig slaat hij zijn brede armen ook om me heen, waardoor ik me wel erg klein voel, maar ergens voelt het ook alsof hij mij beschermt tegen alles. Ten minste, zo voelde ik me nu, ik geloofde er nog steeds sterk in dat ik niemand nodig had, want ze staken je toch in je rug.
Lichtjes haalde hij zijn schouders op en bromt wat. ‘Zoals altijd, goed.’ Antwoord hij en hij zucht even, maar ik vroeg me af… zou Ivar zich nooit verdrietig of boos voelen, zijn? Ik heb hem tot nu toe enkel blij en tevreden gezien, maar het moest ergens een deel van het masker zijn wat hij niet wilde laten zien. ‘Ik hou er niet van om mensen dood te zien gaan, Khris.’ Zegt hij zacht. Hij was natuurlijk bij de mislukte transactie geweest en hoewel ik er ook was, maar dan als er iets met de auto’s of voertuigen zou gebeuren, kon ik er meer tegen dan Ivar.
Ivar was letterlijk een vriendelijke, grote reus. ‘Ik weet het Ivar,’ zeg ik hem, waarna ik naar hem opkijk en mijn hand zacht over zijn gezicht laat gaan om vervolgens deze hier te laten rusten. ‘De dood is een natuurlijk onderdeel van het leven, maar ik snap dat je er niet van houd. Het is ook niet leuk, helemaal niet.’ Zeg ik hem, met een sussende stem en troostende woorden. Door het piepende geluid van de magnetron schrok ik op en knipperde een paar keer met mijn ogen, voordat ik van zijn schoot afging en de bak lasagne eruit haalde met een theedoek, aangezien het heet was. ‘Ah, hot…’ vloekte ik zachtjes, toen de gloeiendhete bak de zijkant van mijn hand raakte.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Arkadiy, de boss.
Ze knikte en beet kort op haar lip. 'Dat kan ik beter laten zien,' had ze geantwoord waarna ze opstond en de laptop pakte die ze opstartte. Een lichte blos kwam er op haar wangen tevoorschijn als ze een map opent. Vermakelijk kijk ik toe hoe ze het probeert klaar te spelen en ik wacht af met wat ze op de proppen komt.
Raisa zet het geluid van de laptop uit en opende een bestand waarna er een paar seconden later een pornofilmpje in beeld kwam. Gegeneerd zag ik Raisa haar hoofd de andere kant op draaien en mompelde ze: 'Hierom.'
Ik kuchte en probeerde mijn lachen in te houden. Porno? Dat was haar geheim? Ach, sommigen zijn er nogal bescheiden in. Misschien zou dat het kunnen zijn? Maar dat verklaart nog steeds niet de dingen die ik eerder gehoord had van Sergey. Of Alexander moest gelogen hebben, maar dat is onwaarschijnlijk. En waarom zou ze überhaupt haar laptop onder een plank verstoppen? Niemand van ons heeft er reden toe om in haar laptop te kijken tot nu toe dan.
“Hoe graag ik ook in ben voor wat actie,” begon ik vermakelijk. “Dit is de verkeerde actie.” En dat was het ook. Ik had nu geen zin in een slap pornofilmpje, zelfs niet als de actrice een verdomd sexy wijf is. Ik wilde bloed zien vloeien, het wijf zien janken en gesmeek. Dat soort actie.
'Wat is er te zien?' Hoorde ik Sergey nieuwsgierig vragen en ik zag dat hij onze kant op wilde lopen om te zien wat er was te zien op de laptop. “Zo bijzonder is het niet, maar als je het wilt bekijken..” Zei ik hem. “Ga je gang,” met nog steeds de vermakelijke glimlach op mijn gezicht en ik draaide laptop om naar Sergey, zodat hij het kon zien.
Mijn blik ving het rode slipje weer op waar Yelena mee speelde. “Speel er niet mee, Yelena.” Zei ik haar. Het was niet bedoelt als een bevel, maar waarschijnlijk klonk dit er wel naar.
“Als jij zo graag zulk lingerie wil, ga dat dan kopen.”
Ik liep naar Yelena toe en pakte het stukje lingerie tussen haar handen vandaan en liep toen naar Raisa. Het slipje liet ik op haar schoot vallen en snel voelde ik al een beetje wat gevoel naar boven komen, wat ik niet snel had en waar ik niet van hield. Yelena had goed werk verricht, maar ze had alsnog haar eigen willetje. Ze kon niet alles doen wat ze wilde.
Ik zuchtte en keek toen naar haar. Mijn benen zette weer een paar stappen richting haar en mijn hoofd kwam dichtbij die van haar., tot mijn mond een paar centimeter bij haar oor bleef hangen: “Goed werk verricht, Yelena.” Fluisterde ik zo zachtjes dat misschien zelfs Yelena het niet had kunnen horen.
Mijn hand had ik over haar blonde haren gestreeld en een zachte kus had ik op haar voorhoofd geplant.
Snel draaide ik me weer om en liep terug naar mijn plaats achter het bureau. “Hoelang heb je geoefend met schieten, Raisa?”

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Ivar Nuriyev

"Ik weet het Ivar." zegt ze waarna ze naar me opkijkt en haar hand zacht over mijn gezicht laat gaan om vervolgens deze hier te laten rusten. "De dood is een natuurlijk onderdeel van het leven, maar ik snap dat je er niet van houd. Het is ook niet leuk, helemaal niet." zegt ze, met een sussende stem en troostende woorden. "Dat zijn nog eens wijze woorden." knik ik naar haar. Door het piepende geluid van de magnetron schrikken we beide wat op en knippert Khristina een paar keer met haar ogen, voordat ze van mijn schoot afgaat en de bak lasagne eruit haalt met een theedoek, iets waar ik nooit op zou zijn gekomen.
"Ah, hot…" vloekt ze zachtjes. Ik sta gelijk op en pak de bak over van Khristina. "Pas nou op, je moet je niet verbranden." zeg ik op een wat strenge toon tegen haar. "Hij is zwaar en heet." Ik zet de bak op tafel en pak een vork uit een lade, waarna ik gelijk aanschuif en glimlach. "Het ruikt heerlijk, je zou een goede kokkin zijn." verklaar ik, waarna ik mijn vork erin steek en een paar keer blaas, voor ik het in mijn mond stop en een genietend geluidje maak. Ze kan echt goed koken.

Yelena Katya Bogdanov

"Dat kan ik beter laten zien." zegt Raisa en start de laptop op. Door de lichte blos op haar wangen word ik echt nieuwsgierig naar wat het is, maar ik kan er natuurlijk niet zomaar heen lopen. Arkadiy kijkt vooral vermakelijk toe. "Hierom." Ze heeft haar hoofd afgewend. “Hoe graag ik ook in ben voor wat actie,” begint hij vermakelijk. “Dit is de verkeerde actie.” En Ik begin te wiebelen op mijn voeten omdat ik wil weten wat het is.
"Wat is er te zien?" vraagt Sergey nieuwsgierig en hij loopt al die kant op. Verdomme, dat had ik willen doen! “Zo bijzonder is het niet, maar als je het wilt bekijken..” zegt Arkadiy hem. “Ga je gang,” met nog steeds de vermakelijke glimlach op zijn gezicht en hij draait laptop om naar Sergey. Nu kan ik het ook zien en ik moet er zacht om lachen, terwijl ik naar Raisa kijk. Ze word steeds amusanter en amusanter.
“Speel er niet mee, Yelena.” hoor ik Arkadi ineens zeggen en ik houd abrupt mijn handen stil. “Als jij zo graag zulk lingerie wil, ga dat dan kopen.” zegt hij waardoor ik moet grinniken. "Ik heb wel mooiere dingen hoor." verklaar is. "Er is alleen niemand die het wilt zien op het moment." Hij loopt naar mij toe en pakt het stukje lingerie tussen mijn handen vandaan en loopt dan naar Raisa. Het slipje laat hj op haar schoot vallen. Als hij ineens terug naar mij loopt, voel ik me ineens wel angstig. Het lijkt net alsof de dreiging van Raisa al voorbij is en hij zich nu op mij en mijn brutale gedrag zal richten.
Zijn hoofd komt naar die van mij toe, tot zijn mond een paar centimeter bij mijn oor vandaan blijft hangen: “Goed werk verricht, Yelena.” fluisterde hij zo zacht dat ik het amper kan horen. Met zijn hand hand heeft hij over mijn blonde haren gestreeld en een zachte kus heeft hij op mijn voorhoofd geplant, waardoor ik nu toch zeker wel rood word en mijn ego spontaan groeit. "Graag gedaan, sir." mompel ik. Ik kan wel rondjes dansen, maar ik doe het maar niet. Dat komt een beetje veel te vreemd over. Snel daarna loopt hij terug en neemt hij plaats achter zijn bureau. "Hoelang heb je geoefend met schieten, Raisa?" vraagt hij dan.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Khristina Nyusha Valentina
‘Dat zijn nog eens wijze woorden.’ Knikt hij naar mij en ik glimlach, terwijl ik wat wil zeggen erop, maar het piepende geluid al afgaat. We schrikken beide wat op en wanneer ik de zijkant van mijn hand iets verbrandde, pakte Ivar gelijk de bak over van mij. ‘Pas nou op, je moet je niet verbranden.’ Zegt hij op een wat strenge toon tegen mij. ‘Hij is zwaar en heet.’
Vrijwel direct wanneer hij de bak op tafel zet en een vork uit de lade pakt, doe ik mijn hand onder het koude water. Ondertussen is hij al aangeschoven en glimlacht. ‘Het ruikt heerlijk, je zou een goede kokkin zijn.’ Verklaart hij, waarna hij de vork erin steekt en een paar keer blaast, voordat hij het in zijn mond stopt en een genietend geluidje maakt. Ik lach kort om het beeld dat ik krijg als ik me naar hem omkeer en mijn hand zacht afdroog. ‘Dat is lief van je, jij bent de eerste die me daar een compliment op geeft,’ grinnik ik, waarna ik kort over mijn lippen lik en vervolgens naar hem toe loop.
Terwijl ik naast hem ga zitten, kijk ik hoe hij het eten verder op eet uit de bak. ‘Ivar, wil je misschien wat voor me doen?’ vraag ik hem dan lieflijk en charmant, terwijl mijn lippen verleidelijk omkrullen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ivar Nuriyev

Net als ik de bak op tafel zet, steekt Khristina haar hand onder de koude kraan omdat ze zich gebrand heeft. Ze lacht kort als ze zich omdraait en haar hand zacht afdroogt. "Dat is lief van je, jij bent de eerste die me daar een complimentje op geeft." grinnik ze, waarna ze kort over haar lippen likt en vervolgens naar me toe loopt. Ik kijk haar wat verbaasd aan terwijl ik op de hete brij kauw. "Meen je dat? Raar hoor." Ik haal mijn schouders op en eet gewoon verder. Ik vind het heerlijk.
Dan gaat ze naast me zitten en kijkt ze toe hoe ik het verder op eet uit de bak. "Ivar, wil je misschien wat voor me doen?" vraagt ze me dan lieflijk en charmant, terwijl haar lippen omkrullen. Ik kijk haar vragend aan en knik gelijk. "Natuurlijk, daar ben ik hier toch voor." glimlach ik. "Maar wel als ik jouw eten op het gegeten hoor." Ik lach hartelijk naar haar en zet mijn vork er opnieuw in om een grote, hete hap ervan te nemen.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

(Pfft, sorry, ik weet even niets. 8D)

Khristina Nyusha Valentina
Ivar kijkt mij wat verbaasd aan, terwijl hij op het hete eten kauwt. ‘Meen je dat?’ Ik knik kort. ‘Raar hoor.’ Hij haalt zijn schouder op en eet gewoon verder.
Vragend kijkt hij mij aan wanneer ik hem vroeg of hij iets voor mij wilde doen. Gelijk knikt hij, waardoor ik me bedacht dat hij het bijna nooit afsloeg. Volgens mij had ik dat zelfs nog niet van hem gehoord, misschien wel bij anderen? ‘Natuurlijk, daar ben ik hier toch voor.’ Glimlacht hij. ‘Maar wel als ik jouw eten op heb gegeten hoor.’ Hij lacht hartelijk naar mij en zet zijn vork er opnieuw in om een grote, hete hap ervan te nemen.
Kort beet ik op mijn volle onderlip, terwijl ik een gegrinnik in probeerde te houden. Het was een soort binnenpretje, wat er vast en zeker raar uit zou zien voor Ivar. Hierna tilde ik mijn hand op richting hem en keek hem met een lieflijke blik aan in mijn groenblauwe ogen. ‘Een kusje op de wond?’ Vroeg ik hem, doelend op het eerdere wat hij voor me moest doen. Vroeger deed mijn moeder dit altijd, waardoor het ook echt leek dat de pijn weg ging, alleen maar om dit kleine gebaar. Ik had er vrijwel geen last van, maar toch vroeg ik me af wat Ivar zou doen, waardoor ik hem met een afwachtende, lieflijke blik aankeek.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ivar Nuriyev

Ze bijt kort op haar volle onderlip terwijl ze iets in lijkt te houden. Ik let er verder niet zo op omdat ik me meer bezig houd met het eten. Grote happen prop ik naar binnen, aangezien ik zo'n enorme honger had. Ik ben de halve nacht onderweg geweest voor Arkadiy en ik heb nog niet eens geslapen of gegeten. Nou, ik doe toch alles voor hem en de rest. Dan tilt ze haar hand op richting mij en kijkt ze me met een lieflijke blik aan, in haar groenblauwe ogen. Haar ogen fascineren mij vaak, omdat er zoveel dingen in te ontdekken zijn.
"Een kusje op de wond?" vraagt ze me, doelend op het eerdere wat ik voor haar moest doen. Ze kijkt me met een afwachtende, lieflijke blik aan. Ik leg gelijk mijn vork neer en pak haar hand vast, waarna ik er een zorgvuldig, lief geplaatst kusje op druk, op de plek die er rood uit ziet. Daarna laat ik haar hand weer los. "Natuurlijk, dat helpt echt tegen de pijn. Ik wil niet dat jij pijn hebt." zeg ik tegen haar en pak de vork weer op. "Dat is belangrijker dan eten!" vertel ik haar dan oprecht. Ik ga iets rechter zitten en prik wat in de lasagna, voor ik verder begin te eten.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.