[RPG] Russian Maffia - 2 - Speeltopics

De Russische maffia, een grote villa net buiten Moskou. Het hoofdkwartier van een enorme criminele bende. Ze zijn gevaarlijk, hebberig en bezitterig. Het ergste is nog wel dat ze overal zijn, je ontkomt er niet aan. Grote, stoere mannen en mooie maar gevaarlijke vrouwen, hier vind je ze. Hier hebben ze geen medelijden met bange en gevoelige types, die komen er niet in. Alleen de meest meedogenloze wonen in werken in deze villa. Dit alles gaat natuurlijk gepaard met veel alcohol, geweld en seks.

Meedoen als je:
1) Graag langere stukken schrijven (rond de 200/300 woorden of meer, minstens 5 tot 10 zinnen) en bereidt zijn dit te doen. Als je dit niet doet, krijg je een waarschuwing. Je rol word geschrapt als je je er niet aan houd.
2) Graag meedoen aan RPG's die beter uitgewerkt zijn waarin geen Mary Sue's meespelen en die dit zelf ook niet doen.
3) Graag meedoen aan RPG's waarbij het topic niet na één dag alweer vol zit, waardoor als je het wat drukker met school hebt, ook gewoon nog mee kan doen, omdat er simpelweg minder vaak gepost wordt (maar wel langer geschreven natuurlijk).
4) Het prettig vinden dat het gemeld wordt als iemand wilt stoppen met de RPG en als ze dit zelf ook doen.
5) Hun personages niet enkel één op één gesprekken laten voeren, met één dezelfde persoon en snel relaties vormen.
6) Graag lange en uitgebreide rollen schrijven.

De rollen:
Leden van de Maffia -met een leider- Houd er rekening mee dat er vaak meer mannen zijn dan vrouwen.
- Arkadiy ~ Boss Exasperated | Noxious
- Sergey Dmitri Bogdanov ~ Underboss Cyberlord
- Alexander Sjovenic Carmenta
- Andrei Daniël Belikov Tortura
- Ivar Nuriyev Ebola
- Yelena Katya Bogdanov Ebola
- Khristina Nyusha Valentina Tortura
- Rosali Isabella Rivoja Carmenta
- Darya Nastya Budian/Bohgana Yunter Corallo
- Jaybee Kalashnov Sylvesti

Spionnen van de politie -1 man, 1 vrouw-
- Chase Verkerk/Rafal Fedor Hallvor Sessions
- Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov Khione

Hier een paar plaatjes van de villa.
Rollentopic

[ bericht aangepast op 7 nov 2012 - 23:13 ]

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Haha oké, waar is ze?

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Buiten aan 't roken met Maartje's personage, Darya.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sergey Dmitri Bogdanov

Yelena liep naar het bureau van Arkadiy toe en zette daar de laptop neer. Ik was echt benieuwd of er iets op zou staan. Ik gokte van niet, want als ze al voor de politie of zo zou werken, zou ze alles wel verwijderd hebben. Ze zijn niet gek daar. Helaas. Toen hij er stond draaide ze zich om en liep weer terug naar mij toe.
"Natuurlijk is mijn naam Raisa, sir." zei Raisa, kalm en beleefd. Of ze on heel goed liegen of ze was het echt niet en dan zou ik een probleem hebben. Nee wacht, ik niet. Alexander, want hij heeft tegen mij gelogen. En als mensen iets niet tegen mij of Arkadiy moesten doen is het liegen. Dat kon ze makkelijk hun leven kosten.
Arkadiy ging weer rechtop staan. "Ik ga je wat uitleggen. Ik geloof je, voor nu. Maar als je tegen me liegt zal je nooit meer je eigen gezicht herkennen.” zei hij tegen Raisa en ik grijnsde. Hij ging achter haar staan en mompelde iets in haar oor, terwijl hij de scherpe kant van het mes tegen haar keel aanhield. "Dan snijdt ik je lichaam open van top tot teen waarna je vervolgens als voer dient voor de wilde beesten. Lieg niét tegen mij.” Zijn stem was angstaanjagend en hij legde de nadruk op niet. Het was wel duidelijk wat ze niet mocht doen.
Hij draaide zich om en keek naar Yelena en mij. “Yelena, leg eens uit. Waar heb je deze laptop gevonden?” vroeg hij toen. "Onder een losse vloerplank bij haar bed, Sir." antwoordde ze met een grijns. Ze was echt helemaal vervuld met zichzelf dat ze het gevonden had. "Al zat die plank behoorlijk vast." ging ze verder. Ze was dit keer respectvol tegenover de baas. Heel, heel slim van haar. Toen sloeg ze haar armen over elkaar waardoor ik een rood slipje zag die ze vast hield. "Yelena, wat is dat?" vroeg ik verbaasd, terwijl ik naar het slipje knikte, "En waarom heb je het bij je?"

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Ivar Nuriyev

Zo half vrolijk fluitend loop ik de villa binnen. Ik ben vrolijk, zoals altijd. Zelfs de stemming hier kan die niet zo goed drukken. Ja, noem me maar een geval apart, want dat ben ik ook. Het is overal verbazingwekkend stil binnen, waar is iedereen en waar zijn ze nou mee bezig? Vragend kijk ik een beetje om me heen, maar ik pas wel op om heel hard overal heen te roepen.
Ik haal lichtjes mijn schouders op en loop er aan de andere kant weer uit, richting de tuin. Ik glimlach breed als ik twee bekenden zie, het zijn de eersten die ik zie vandaag. Darya en Khristina. Ik loop gelijk op ze af en geef ze een dikke knuffel, waarbij ik ze iets op tik omdat ik zo groot ben. "Hé, zou één van jullie me willen helpen met iets in de magnetron zetten?" vraag ik aan ze. Ik kan het zelf niet doen, ik ben niet zo goed met cijfertjes en knopjes... Autorijden kan ik dan wel weer als de beste trouwens! Er staat een wat schaapachtige grijns op mijn lippen.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Khristina Nyusha Valentina
Wanneer er een grote gestalte in mijn ooghoeken op ons af komt lopen, hoef ik me niet eens om te draaien om te weten dat het Ivar is. Hij loopt direct op ons af met een grote glimlach op zijn gezicht. Hoe the hel kan hij altijd zo blij zijn? Dat lukt mij zelfs weinig en volgens mij ben ik redelijk tevreden zo nu en dan.
Ivar geeft ons eens dikke knuffel, waarbij hij ons iets optilt omdat hij zo groot is. Ik kan niets anders dan toch mijn armen om de grote, vriendelijke reus te wikkelen en een zacht kusje op zijn wang te plaatsen als hij dit doet. Kort tik ik mijn sigaret hierna af, die ik handig uit zijn zicht had geplaatst, want ik wilde hem niet ermee branden. Hierna neem ik een laatste hijs en gooi de sigaret weg, terwijl ik het van een afstandje verder zie branden.
"Hé, zou één van jullie me willen helpen met iets in de magnetron zetten?" vraagt hij aan ons en even keek ik naar Darya, maar toen terug naar Ivar. Er staat een wat schaapachtige grijns op zijn lippen. "Yeah sure, why not?" meld ik hem dan, als teken dat ik hem wel help met dat. "Wat wil je erin proppen dan?" vraag ik hem, waarna ik al naar binnen loop, omdat ik wel verwacht dat hij me achterna loopt.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Leighanne/Raisa
Arkadiy knijpt zijn ogen half samen, waarschijnlijk probeert hij aan mijn ogen te zien of ik de waarheid spreek. Hij gaat weer rechtop zitten en in onderdruk een opgeluchte zucht. 'Ik ga je wat uitleggen.,' zegt hij dan. 'Ik geloof je, voor nu. Maar als je tegen me liegt zal je nooit meer je eigen gezicht herkennen.,' vervolgt hij waarna hij opstaat, achter me gaat staan en verder mompelt in mijn oor. Terwijl hij het scherpe mes tegen mijn nek aanhoudt. 'Dan snijdt ik je lichaam open van top tot teen waarna je vervolgens als voer dient voor de wilde beesten,' zegt hij dreigend. De haartjes in mijn nek gaan overeind staan en ik begin nu behoorlijk angstig te worden, iets wat ik zo goed mogelijk probeer te verbergen.
'Lieg niét tegen mij,' zegt hij met nadruk op niet.
'Ik lieg niet, sir,' zeg ik, met een licht trillende stem.
Dan draait hij zich gelukkig om naar Sergey en Yelena. 'Yelena, leg eens uit. Waar heb je deze laptop gevonden?' Oké, toch niet zo gelukkig. 'Onder een losse vloerplank bij haar bed, Sir,' antwoordt ze. 'Al zat die plank behoorlijk vast'. Maar niet goed genoeg dus. Mijn blik glijdt even naar Arkadiy en dan naar de gordijnen. Ik zou nog altijd uit het raam kunnen springen, maar de kans is groot dat ik dan iets breek, en dan gaat rennen niet zo gemakkelijk. Of ik moet een aansteker te pakken zien te krijgen en iets in de fik steken, zodat iedereen in paniek raakt en ik de kans krijg te ontsnappen.
Ik word uit mijn gedachten gehaald doordat Sergey iets aan Yelena vraagt: 'Yelena, wat is dat?' Nieuwsgierig kijk ik achterom. 'En, waarom heb je het bij je?' Mijn blik glijd naar Yelena en mijn wangen worden rood als ik zie wat ze haar handen heeft. Gelijk kijk ik weer voor me. Heeft nu echt serieus tussen mijn lingerie zitten rommelen?

[ bericht aangepast op 21 okt 2012 - 23:18 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Ivar Nuriyev

Ik word lichtelijk rood van het kusje op mijn wang van Khristina, ik weet nooit zo goed wat ik er op moet zeggen, al is ze erg lief. Ze neemt nog een laatste hijs van haar sigaret en gooit die weg. "Ik rook niet, volgens mam is dat slecht." brom ik daar op. Ze kijkt van Darya naar mij. "Yeah sure, why not?" meld ze me dan, als teken dat ze me wel help met dat. Ik grijns breed en tevreden. Gelukkig, want ik heb echt honger "Wat wil je erin proppen dan?" vraag ze, waarna ze al naar binnen loopt.
Ik loop haar snel achterna. "Weet niet, iets dat je kan eten. Ik heb echt honger als een paard." Ik lach kort een bulderende, vrolijke lach. Ik heb eigenlijk altijd wel honger. "Ik was net in de keuken maar er was niemand. Ik heb nog niet gekeken wat er is, weet jij wat er is?" vraag ik. Al snel heb ik haar al ingehaald met mijn lange benen en loop ik naast haar. Mijn hand leg ik even op haar hoofd en haal haar mooie haren door de war.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Arkadiy, de boss.
'Ik lieg niet, sir,' had ze met een licht trillende stem gezegd. Als ze niet loog - waarom trilde haar stem dan zo erg? Ze had niets te vrezen als ze de waarheid sprak, maar dit verraadde haar deels.
'Onder een losse vloerplan bij haar bed, Sir.' Antwoordde ze met een grijns. Ze was duidelijk onder de indruk van zichzelf en ik liet een kort gelach zien – wat snel weer weg was. 'Al zat die plank behoorlijk vast.' Ging ze verder. Triomfantelijk sloeg ze haar armen over elkaar en ze had iets in haar hand wat duidelijk zichtbaar was. Met gefronste wenkbrauwen keek ik ernaar en zag dat het een rood slipje was.
'Yelena, wat is dat?' Vroeg Sergey op een verbaasde stem. Goed, dus ik was er niet alleen verbaasd om. Sergey knikte naar het slipje. 'En waarom heb je het bij je?'
“Dat wil ik ook wel 's weten.” Had ik me erbij gevoegd. Ik had haar gevraagd om haar kamer te doorzoeken, maar een rood slipje was niet zo bijzonder om Raisa te betrappen. Meteen kwamen er verkeerde ideeën bij me op en schudde toen mijn hoofd in de hoop dat ze weggingen. Ja, het zou verkeerd zijn als ik er verder over ging 'dagdromen'.
Ik kuchte in de hoop dat niemand het gemerkt zou hebben dat ik even afgeleid was en draaide me toen om, liep naar het bureau toe en drukte de sigaret uit, want het was nu al helemaal opgebrand. “Leg me 's uit wat het daar deed, Raisa.” Zei ik haar, terwijl ik op mijn bureau leunde, kijkend naar Raisa.
“Waarom verberg jij je laptop?”
Ik had mijn mes even opgericht naar haar en ik wierp haar een waarschuwende blik toe. Een blik waardoor ze twee keer goed moest nadenken voor wat ze zou zeggen en ik hoopte voor haar dat ze een goed antwoord gaf en niet zou liegen. Nou, ze mocht wel liegen maar ik zal er dan op den duur achter komen en haar helemaal opensnijden.
“En, vergeet niet, niet liegen tegen mij.”

[ bericht aangepast op 21 okt 2012 - 23:41 ]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

Yelena Katya Bogdanov

"Yelena, wat is dat?" vraagt Sergey verbaasd, terwijl hij naar het slipje knikt. "En waarom heb je het bij je?" Ik grinnik als plotseling alle aandacht op mij gericht is. Zelfs die van Raisa en Arkadiy, al kijkt Raisa al snel weer weg. "Dat wil ik ook wel 's weten." voegt hij zich erbij. Ik rek het elastiek erin een stukje uit en richt mijn blik straks op Raisa.
Ik hoor Arkadiy even kuchten maar ik let niet op hem. "Ik vond hem toevallig en eigenlijk vind ik hem wel leuk." Ik grijns even veelbetekenend terwijl ik ermee blijf spelen. Ik weet dat veel mensen zich nu ongemakkelijk zouden voelen, maar ik niet. Ik heb al zoveel vernederingen ondergaan in de seks, dat dit niets is voor mij. Gewoon een leuk spelletje om Raisa nog meer ongemakkelijk te laten voelen, ze reageerde al zo raar toen ik haar haarlok aanraakte.
Arkadiy draait zich om en loopt naar het bureau toe om een sigaret uit te drukken. “Leg me 's uit wat het daar deed, Raisa.” Zei ik haar, terwijl ik op mijn bureau leunde, kijkend naar Raisa. “Waarom verberg jij je laptop?” vraagt hij haar en heeft zijn met met een waarschuwende blik op haar gericht. “En, vergeet niet, niet liegen tegen mij.” Ik grijns wat terwijl ik toekijk.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Khristina Nyusha Valentina
Hij wordt lichtelijk rood van het kusje op zijn wang, die ik eigenlijk wel vaker deed. Op sommige momenten kon ik zijn blije gedrag niet uitstaan, maar nu had ik het wel nodig, volgens mij. Zeker aangezien ik anders de gehele tijd liep te mokken en daar zou niemand, met mijn gedrag, wat mee opschieten.
‘Ik rook niet, volgens mam is dat slecht.’ Bromt hij daar op en ik kijk hem even ongelovig aan, wat al snel een grijnsje op mijn lippen vormt. ‘Dat klopt inderdaad, Ivar, rook jij maar niet,’ grinnik ik dan zachtjes, terwijl ik al naar binnen loop. Hij had breed en tevreden geglimlacht wanneer ik had gezegd dat ik hem wel hielp ermee.
Zoals ik al verwacht had, liep hij mij snel achterna. ‘Weet niet, iets dat je kan eten. Ik heb echt honger als een paard.’ Hij lachte kort een bulderende, vrolijke lach, waardoor ik hem even vermakelijk aankeek. ‘Ik was net in de keuken maar er was niemand. Ik heb nog niet gekeken wat er is, weet jij wat er is?’ Hij loopt al vrij snel naast mij, met zijn lange benen, maar wat verwacht je dan ook anders van hem? Zijn hand legt hij even op mijn hoofd en haalt mijn mooie, donkere haren uit elkaar waardoor ik beledig opkijk. ‘Ivar!’ Zeg ik, met een luide stem. ‘Je mag overal aankomen, maar niet mijn haren. Die zijn heilig,’ zeg ik, met een pruillipje en fatsoeneer gelijk mijn haren.
‘Er is trouwens niet zo veel eten meer, maar je kunt wel het eten dat ik gister heb gemaakt in de magnetron stoppen of zo? Dat is ten minste iets.’ stel ik voor, aangezien ik het toch niet hoefde en het zonde was om weg te gooien. Nog bijna een halve bak met Lasagne!

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ivar Nuriyev

Ze kijkt me even ongelovig aan, maar er vormt zich al snel een grijnsje op haar lippen. "Dat klopt inderdaad, Ivar, rook jij maar niet." grinnikt ze zacht terwijl ze al naar binnen loopt. "Mijn mam was erg slim." mompel ik er achter aan. Ze zeiden wel dat ze op mij leek, even groot en sterk. Ja, mijn mam was een sterke vrouw en ik was trots op haar. Nooit zou ik tegen haar ingaan, mam had altijd gelijk.
"Ivar!" zegt ze met een luide stem als ze beledigt opkijkt. "Je mag overal aankomen, maar niet mijn haren. Die zijn heilig," zegt ze met een pruillipje en ze fatsoeneert gelijk haar haren. Ik grinnik. "Oké, sorry." verontschuldig ik mezelf gelijk. "Er is trouwens niet zo veel eten meer, maar je kunt wel het eten dat ik gister heb gemaakt in de magnetron stoppen of zo Dat is ten minste iets." stelt ze voor, waarop ik gelijk knik. "Dat klinkt lekker."
Ik hou de keukendeur voor Khristina open, want dat hoort een man voor een vrouw te doen, nog zoiets wat mam mij geleerd heeft. "Wat heb je gemaakt dan?" vraag ik aan haar, maar voordat ze antwoord kan geven, trek ik de deur van de koelkast al open en haal ik er een bak uit, waar zilverfolie overheen zit. "Oh, lasagna! Je bent mijn heldin, Khristina." glimlach ik breed. Ik zet de bak op tafel, zodat ze me kan helpen ermee.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

(Ik reageer 'morgen', ben echt doodmoe.)

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Raisa mag eerst ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Leighanne/Raisa
'Dat wil ik ook wel 's weten,' zegt Arkadiy, die even later kucht.
'Ik vond hem toevallig en eigenlijk vind ik hem wel leuk,' antwoordt Yelena. Mijn wangen, die net weer zijn normale kleur terug hadden worden weer een beetje rood. Toevallig gevonden, me hoela.
Arkadiy draait zich om, loopt naar het bureau toe en drukt de sigaret uit. 'Leg me 's uit wat het daar deed, Raisa,' zegt hij tegen mij terwijl hij tegen het bureau aanleunt en me aankijkt. 'Waarom verberg jij je laptop?' Als hij zijn mes op me richt en me een waarschuwende blik toewerpt loopt er weer een rilling over mijn rug. 'En, vergeet niet, niet liegen tegen mij'.
Ik knik en bijt kort op mijn lip. Dit gaat gênant worden. 'Dat kan ik beter later zien,' antwoord ik waarna ik opsta, de laptop pak en die opstart. Het scherm hou ik zo dat alleen Arkadiy kan zien wat er opstaat. Er komt een blos op mijn wangen terwijl ik de map open. Oh god, wat haat ik de klootzak die bedacht heeft dat dit een goed smoesjes zou zijn als mijn laptop ontdekt wordt. Ik vil hem levend als ik hem ooit weer ze. Ik zet het geluid van de laptop uit, en open dan één van de bestanden. Een paar seconden later komt er een pornofilmpje in beeld en draai ik wat gegeneerd mijn hoofd de andere kant op. 'Hierom,' mompel ik.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

(Wat kan ik gaan doen met Rosali en Alex? .. )

---

The duty of youth, is to challenge corruption.