[RPG] Russian Maffia - 2 - Speeltopics

De Russische maffia, een grote villa net buiten Moskou. Het hoofdkwartier van een enorme criminele bende. Ze zijn gevaarlijk, hebberig en bezitterig. Het ergste is nog wel dat ze overal zijn, je ontkomt er niet aan. Grote, stoere mannen en mooie maar gevaarlijke vrouwen, hier vind je ze. Hier hebben ze geen medelijden met bange en gevoelige types, die komen er niet in. Alleen de meest meedogenloze wonen in werken in deze villa. Dit alles gaat natuurlijk gepaard met veel alcohol, geweld en seks.

Meedoen als je:
1) Graag langere stukken schrijven (rond de 200/300 woorden of meer, minstens 5 tot 10 zinnen) en bereidt zijn dit te doen. Als je dit niet doet, krijg je een waarschuwing. Je rol word geschrapt als je je er niet aan houd.
2) Graag meedoen aan RPG's die beter uitgewerkt zijn waarin geen Mary Sue's meespelen en die dit zelf ook niet doen.
3) Graag meedoen aan RPG's waarbij het topic niet na één dag alweer vol zit, waardoor als je het wat drukker met school hebt, ook gewoon nog mee kan doen, omdat er simpelweg minder vaak gepost wordt (maar wel langer geschreven natuurlijk).
4) Het prettig vinden dat het gemeld wordt als iemand wilt stoppen met de RPG en als ze dit zelf ook doen.
5) Hun personages niet enkel één op één gesprekken laten voeren, met één dezelfde persoon en snel relaties vormen.
6) Graag lange en uitgebreide rollen schrijven.

De rollen:
Leden van de Maffia -met een leider- Houd er rekening mee dat er vaak meer mannen zijn dan vrouwen.
- Arkadiy ~ Boss Exasperated | Noxious
- Sergey Dmitri Bogdanov ~ Underboss Cyberlord
- Alexander Sjovenic Carmenta
- Andrei Daniël Belikov Tortura
- Ivar Nuriyev Ebola
- Yelena Katya Bogdanov Ebola
- Khristina Nyusha Valentina Tortura
- Rosali Isabella Rivoja Carmenta
- Darya Nastya Budian/Bohgana Yunter Corallo
- Jaybee Kalashnov Sylvesti

Spionnen van de politie -1 man, 1 vrouw-
- Chase Verkerk/Rafal Fedor Hallvor Sessions
- Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov Khione

Hier een paar plaatjes van de villa.
Rollentopic

[ bericht aangepast op 7 nov 2012 - 23:13 ]

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Sergey Dmitri Bogdanov

Toen ik alles driedubbel had gecheckt liep ik mijn kamer uit en deed de deur achter me goed op slot. Je wist maar nooit. Misschien was het Raisa niet, maar Alexander bijvoorbeeld. Dan had ik liever niet dat die op mijn kamer kon komen. Je weet maar nooit wat ze allemaal zouden doen om mij uit te schakelen. Eenmaal buiten zag ik dat Yelena me al stond op te wachten. Ze vond dit vast helemaal geweldig.
"Ey Dimi." grijnde ze en ik keek haar beledigd aan. "Ben je er klaar voor?" Ik knikte kort. "Natuurlijk ben ik klaar, ik ben altijd klaar voor dit soort dingen." antwoordde ik en keek haar starend aan, "Ben jij er ook klaar voor, Katya?" Nog voordat ze iets kon zeggen zag ik Raisa verschijnen.
"Wat doe jij hier?" vroeg ze en ze keurde me geen blik waardig. Ik grijnsde naar haar. "Dus ik ben er niet?" vroeg ik toen lachend. "Trouwens, je mag mooi mijn kamer gaan opruimen." ging ze gewoon verder alsof er niks gebeurd was. Ik keek Yelena aan en grinnikte nog wat meer. "Goed Raisa, dan niet. Ik zie je zo wel."

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Yelena Katya Bogdanov

Sergey knikt kort op mijn vraag. "Natuurlijk ben ik klaar, ik ben altijd klaar voor dit soort dingen." antwoord hij en kijkt me starend aan "Ben jij er ook klaar voor, Katya?" Ik wil naar hem grommen, maar Raisa verschijnt al en ik heb geen zin om kwaad te doen op Sergey in haar bijzijn.
"Wat doe jij hier?" vraagt ze zonder Sergey een blik waardig te gebeuren, ik trek mijn wenkbrauw op. Sergey grijnst naar haar. "Dus ik ben er niet?" vraagt hij dan lachend. "Trouwens, je mag mooi mijn kamer gaan opruimen." gaat ze gewoon verder. Sergey kijkt mij aan en grinnikt nog wat meer. "Goed Raisa, dan niet. Ik zie je zo wel."
Ik negeer Sergey voor de rest ook als ik een chagrijnig gezicht trek. "Dat mag je lekker zelf doen, muts." mopper ik wat. "Ik ben hier omdat ik jullie naar het doolhof ga brengen. Ik mag het startsein geven van Arkadiy." Ik grijns wat trots en aai even kort over het wapen dat hij me gaf. "Ik wilde vragen of je naast me kwam zitten voorin, maar nu mag je mooi op de achterbank naar Sergey."
Ik draai me met een ruk om en open de voordeur, om vervolgens naar de garage te lopen en een zwarte, onopvallende auto van slot te halen, waarna ik achter het stuur kruip en wacht tot dat de rest ook is ingestapt.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Jaybee

Ik liep rustig de tuin in. Het was een mooie dag en ik had eindelijk een keertje rust. De training was afgelopen en mijn opdracht was vervult. Ik zat nu dan wel onder de wonden en het bloed, zowel de mijne als dat van mijn aanvallen, voor nu zou het rustig zijn. Ook waren er geen doden gevallen dus de politie zou niet eens aankloppen. Ik liep mezelf achter een muurtje vallen en begon rustig mijn mes schoon te maken. Daarna waren mijn wonden aan de beurt. Ik maakte elk met precizie schoon met alcohol. Het stak, maar zo waren ze ten minste wel schoon. Sommige van de wonden waren vrij diep, maar je kon nou niet zomaar naar een doctor toe. Die zou vragen wat er was gebeurt. Ik kon wel goed liegen, maar zo goed dat ik al mijn wonden en littekens kon verklaren nou ook weer niet. Zeker niet als de politie er werd bij geroepen om aangifte te laten doen van mishandeling.
Het was rustig in de tuin, daar was ik zeker blij om. Ik kon de vogeltje horen fluiten en de zachte bries door de bladeren van de bomen horen gaan. Wat een verschil met dat steegje vanochtend. Dat was gevult geweest met gegil en geroep, het snijden van messen in vlees en het opgestook van de menigte, tot we allebij uitgeput ten aarden waren gevallen en weg werden gesleept. Ik zuchtte even, helemaal relaxed. Hier was ik veilig. Alle onzekerheid en gevaren gaven me een kik, maar soms was het zeker ook fijn om rust en veiligheid te hebben tussen alle avonturen door, want zo zag ik deze wereld: Een groot avontuur. Ik zou geen dag in de gewone wereld kunnen functioneren, waarschijnlijk, maar hier stond ik toch redelijk mijn mannetje. Ik borg mijn messen weer netjes op in alle straps waar zo hoorden. Ik trok mijn knieen op en sloot mijn ogen, genietend van de rust en de stilte om me heen.

---

Bowties were never Cooler

Sergey Dmitri Bogdanov

Volgens mij negeerde Yelena mij ook, want ze trok een chagrijnig gezicht naar Raisa. Was ik opeens niet meer belangrijk? Ik was wel de onderbaas, maar goed. Als het zo door ging zou ik ze beide gewoon moeten straffen. Ik keek eventjes grinnikend voor me uit, terwijl ik alle straffen die me te binnen schoten doordacht.
"Dat mag je lekker zelf doen, muts." mopperde ze en trok mij daardoor uit mijn gedachten "Ik ben hier omdat ik jullie naar het doolhof ga brengen. Ik mag het startsein geven van Arkadiy." Ze grijnsde trots en ik schudde eventjes mijn hoofd. Was ik vroeger ook zo geweest? Zo geilend naar aandacht van de baas? Zover ik me kan herinneren niet, maar dat kon ook aan mij liggen en de manier waarop ik alles interpreteerde en zag. Yelena streelde kort over het wapen, dat ze van Arkadiy gekregen zou moeten hebben, en richtte zich toen weer tot Raisa. "Ik wilde vragen of je naast me kwam zitten voorin, maar nu mag je mooi op de achterbank naar Sergey."
Ik grinnikte. "Katya, denk je nu echt dat ik achterin ga zitten?" vroeg ik lachend en liep achter haar aan. We kwamen bij een zwarte, onopvallende auto en Yelena stapte in. Ik liep rustig naar de andere kant en stapte voorin in. Ik grijnsde naar Yelena terwijl ik mijn gordel om deed. "Zo. Laten we eens plezier gaan hebben."

[ bericht aangepast op 15 nov 2012 - 13:14 ]

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

Vijf dagen niets gepost, wow.
Ik denk dat iedereen maar eens even dit topic levend moet gaan houden. o.o

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Jesus christ. Op wie wachten we nou helemaal?

---

†

Raisa, geloof ik.

---

I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

Omg, Cheryl, antwoord eens.

---

†

Arkadiy, de boss.
Een paar takken sloeg ik voor me weg en het grindpad kwam al in zicht. 'Mezelf aan een boom vastbinden,' hoorde ik Khristina zachtjes grinniken.
Precies. Jezelf vastbinden. Ik rolde mijn ogen en liep nu met een snelle pas voor Khristina uit. Ik was niet echt in een al te beste bui en het was beter geweest als anderen deze niet erger maakte dan het al was. Bijv. door nou eens een keer verdomme te luisteren het meteen te doen. Maar natuurlijk waren de meeste koppig en deden ze net of ze doof waren.
'Sir!' Riep ze me achterna en ik zuchtte. 'Hoe graag ik ook een avontuurtje in het doolhof een keer mee wil maken,' begon ze. En ik kreeg een frons in mijn voorhoofd.
'Waar moet ik me in helsnaam mee vastbinden?' Ik grinnikte. Goed dat ze het vroeg.
Een onbetrouwbare, geniepige glimlach sierde nu mijn gezicht en deze wierp ik kort naar haar toen ze wat dichterbij kwam. Na die enkele blik keek ik weer recht voor me, maar nog steeds met diezelfde blik.
'Sir, heeft u iets bij zich?' Vroeg ze toen nog eens, omdat ze geen antwoord had gekregen.
Khristina mocht dan goed zijn in de dingen die ze deed, maar wat een koppig en ongeduldig iemand is dat zeg. Ik rolde mijn ogen en liet een zucht horen.
“Wees stil, Khristina.” Beveel ik haar.
Nu kwam ik aan bij het stukje waar ik zou gaan wachten en het grindpad verdween onder mijn voeten. Een stuk touw haalde ik vanonder mijn jas vandaan en gaf deze toen aan Khristina.
“Ga je ergens in het doolhof vastbinden.” Had ik haar meteen gezegd.
“Sergey of Raisa komt je bevrijden.”
Verder wijdde ik hier niet over uit en ik wierp haar een blik toe met dat ze meteen aan de slag moest gaan. We mochten geen tijd verliezen.

[Kan Neiva -> Raisa weer gaan reageren? Iedereen wacht. Is het anders niet beter als we haar personage vermoorden? Ze reageert niet meer, lijkt me zo. :'}]

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

[Sorrreww D; Ik was deze RPG door de schooldrukte uit het oog verloren, ik zal zo gelijk wat schrijven]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov
'Dus ik ben er niet?' vraagt Sergey lachend aan mij, maar ik negeer hem en zeg tegen Yelena dat zij mijn kamer op mag ruimen. 'Goed Raisa, dan niet. Ik zie je zo wel,' grinnikt Sergey dan.
'Dat mag je lekker zelf doen, muts,' moppert Yelena met een chagrijnig gezicht. Ik sla mijn armen over elkaar. 'Jij bent degene die er een troep van heeft gemaakt, dus jij mag het ook opruimen,' zeg ik koppig.
'Ik ben hier omdat ik jullie naar het doolhof ga brengen. Ik mag het startsein geven van Arkadiy'. Yelena grijnst trots en ik trek mijn wenkbrauwen op, terwijl ik me afvraag wat ze heeft gedaan om hem over te halen dat ze “mee mag doen”. Arkadiy is voor zoiets vast wel omkoopbaar voor seks.
'Ik wilde vragen of je naast me kwam zitten voorin, maar nu mag je mooi op de achterbank naar Sergey'. Met een ruk draait ze zich om en opent ze de voordeur. 'Katya, denk je nu echt dat ik achterin ga zitten?' vraagt Sergey lachend terwijl hij achter haar aanloopt. 'Ja, want op de achterbank zitten is ook echt ontzettend erg,' mompel ik sarcastisch waarna ik zacht zucht en maar achter ze aanloop.
Als ik bij de auto aankom zit Yelena al achter het stuur en zit Sergey op de passagiersstoel. Mooi zo, meer ruimte voor mij op de achterbank. 'Zo. Laten we eens plezier gaan hebben,' hoor ik Sergey zeggen terwijl ik in de auto stap. Ik rol met mijn ogen en doe mijn gordel om. Hierna dwalen mijn gedachten af naar of ik beter kan vluchten zo meteen, of dat ik gewoon Arkadiy moet proberen te vinden.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Khristina Nyusha Valentina.
Met een snelle pas liep hij voor me uit, waardoor ik zacht grinnikend volgde en de takken die hij net weggeslagen had ook uit mijn zicht deed.
Hij zuchtte toen ik hem achterna riep, waarna ik de vraag stelde waar ik me in hemelsnaam mee vast moest binden. Ik had niets bij me, tenzij hij eraan gedacht had. Natuurlijk.
Akadiy grinnikte. Een onbetrouwbare, geniepige glimlach sierde zijn gezicht en deze wierp hij kort naar mij toe, toen ik wat dichter bij was gelopen.
Na mijn andere vraag, omdat ik nog geen antwoord had gekregen, rolde hij zijn ogen en liet een zucht horen. ‘Wees stil, Khristina.’ Beval hij mij, waardoor ik direct stil hield en knikte. Mijn handen zette ik in mijn zij, terwijl ik ongeduldig stil stond.
Een stuk touw haalde hij vanonder zijn jas vandaan en gaf deze toen aan mij. ‘Ga je ergens in het doolhof vastbinden.’ Had hij mij gezegd, waarop ik knikte als bevestiging dat ik het begreep en zou doen. ‘Sergey of Raisa komt je bevrijden.’ Hierna wierp hij me een blik toe dat we geen tijd mochten verliezen. ‘Yes, sir. Right away.’ Ik draaide me om, om door het doolhof te lopen en een geschikt plekje te vinden.
Gatverdamme, Sergey óf Raisa komt me bevrijden. Ik vertrouw die meid niet. Kort rolde ik mijn ogen humeurig bij deze gedachten en nadat ik eindelijk een plekje had gevonden, zette ik mezelf neer bij een boom en bond mezelf handig vast. Al was het nog een aardig klusje.
Liever dat Sergey eerder komt dan Raisa. Er is gewoon iets met haar, waardoor ze het bloed onder mijn nagels vandaan kan halen.

---

†

[Okay, next one.]

[ bericht aangepast op 7 dec 2012 - 1:02 ]

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Iemand voor Jaybee?]

---

Bowties were never Cooler