[RPG] Januari University [SPEELTOPIC] - Speeltopics

Januari University is een van de allerbeste scholen in LA. Een school die bereikbaar is voor iedereen, arm of rijk. Er zijn vele verschillende studies die je hier kunt doen; van artistiek tot rechten, van bètastudies tot toerisme. Elke week zijn er nieuwe activiteiten waaraan iedereen mee kan doen. De campus heeft alles wat een scholier zich maar kan wensen, een bibliotheek, een zwembad, een aantal restaurantjes, wat sportvelden en een sportschool. Dicht bij de campus ligt een groot winkelcentrum.
De onderkomens van de studenten zijn superluxe, van alle gemakken voorzien en ligt in het midden van de campus. Alle nieuwe leerlingen slapen in één gebouw en hebben een gezamenlijke woonkamer en keuken.

Het schooljaar begint over 2 dagen en een nieuwe lichting leerlingen komt dit jaar de campus onveilig maken. Zullen er dit jaar veel problemen ontstaan? Gaat alles vanzelf? Ontstaan er relaties of ruzies?


Jij bent dus één van die nieuwe lichting leerlingen die deze school gaat betreden.

Meiden:
Brookelynn McCarter ~ JordanStyles ~ 577
Lynn Dominique Hawkins ~Sindarin
Dawn Ebony Cox ~ SupahBaby
Aria Rosalie Flow ~ Coockies ~ 577
Cindy Mikayla Knigt~RememberYoux


Jongens:

Aiydrien Greggor~ JordanStyles ~ 561
Jack Collins ~JokerBaby ~ 562
Ashton Newport ~MissLexi ~ 561
Dylan William Stewart ~ Coockies ~ 562
Cameron Pierce ~ MissLexi
George Mallice Brookville ~Flitwick


WE ZOEKEN NOG STEEDS MENSEN!!! INSCHRIJVEN KAN IK HET DAARVOOR BESTEMDE TOPIC! GEEF HET HIER WEL EVEN AAN ALS JE NOG MEE WIL DOEN.


ROLLENTOPIC

[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 17:59 ]

---

Ooit zul je beseffen: Shit, ze hield echt van me... Damn boy, too late for you!

Aria Rosalie Flow

Ik kijk Brookelynn dankbaar aan. Ik beet twijfelend op mijn lip. 'Ik weet niet,' zei ik aarzelend. Ik keek even naar Ashton en daarna naar Brooke. Het was gewoon raar dat mensen opeens aardig deden. Altijd was ik alleen. Ik dacht even na. 'misschien. Ik ben nogal moe,' zei ik nu maar met een glimlachje.
'welk kamer nummer hebben jullie?' Ik keek ze aarzelend aan. Wat zouden ze van me vinden? Gingen ze met me om omdat ze zich verplicht voelde.
'Je hoeft me niet te helpen met dragrn als je niet wilt hoor,' zei ik zachtjes en keek automatisch naar de grond. Net zoals toen ik honderden scheldwoorden naar mij hoofd kreeg gesmeten. Ik keek naar de sleutel en het nummer, terwijl ik tranen in mijn ogen kreet bij de herinnering. Ik haalde even diep adem en keek op. Ik zette een glimlachje op mijn gezicht en liep richting de goede deur.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

[Prima. Is hij al op de kamer?]

Ashton Newport
"Ik wil wel." Zei ik en keek naar Aria. "Ah toe nou, één drankje maar." Ik kijk haar heel lief aan, maar natuurlijk begrijp ik het als ze liever onder de lakens kruipt. Het is ook nog maar de eerste dag van het jaar. Er was geen haast bij en misschien deed ze liever iets anders. Dat kan ook altijd. "301." Zei ik zonder te aarzelen. "Jullie?" vroeg ik. Ik besloot de gang niet verder in te gaan, tenslotte moest ik nog een verdieping hoger. Maar ik stond er wel nog en zag Aria een beetje raar doen. Ik fronste,maar vroeg niets. Als er iets was, mocht ze het me wel vertellen en dat zou ik haar later duidelijk maken. Niet dat ik het altijd leuk vind om van iedereen zijn of haar problemen te weten, want daar werd je uiteindelijk zot van. Je moet afstand kunnen houden en dat ging niet als iedereen altijd bij jouw ging voor een oplossing. "Nou, eens zien of mijn kamergenoot er al is."

[Tot morgen]

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

| Ik ga even over naar verleden tijd, iets handiger omdat we dan allebei in de verleden tijd schrijven. |

Lynn Dominique Hawkins
'Ik heb wel meer bij.' Grinnikte Jack. Nieuwschierig, en tegelijkertijd een beetje ondeugend, keek ik hem aan. 'Zoals wat?'

Coockies schreef:
...
Dylan William Stewart

Vermoeid stap ik de auto uit. Mijn moeder volgt mijn voorbeeld en pakt de koffers. Ze overhandigd ze aan mij die ik dankbaar aan neem. Ze kijkt me even aan. Mijn moeder is klein en ik ben dan ook veel groter dan haar. Ik sla mijn armen om haar heen en druk een kus op haar voorhoofd.
'Houd je sterk mam,' fluister ik. Na twee jaar heeft ze nog zoveel verdriet om het verlies van haar man en ik begrijp het. Ik zelf worstel er ook nog elke dag mee, maar ik heb een doel en die zou ik bereiken. Mijn moeder kijkt me met tranen in haar ogen aan. 'Wat moet ik nou zonder je,' fluistert ze.
'Je kunt het mam, je bent sterk genoeg.' Ze knikt. Ik pak even de dogtag vast en zucht diep. Dan kijk ik mijn moeder aan en glimlach geruststellend. Ik pak mijn koffer en sporttas op. Met rustige passen loop ik het terrein op. Waar moet ik heen?

[Kies maar]

Dawn Ebony Cox
De taxu hield halt voor een gigantisch gebouw. Ik betaalde de chauffeur en haalde mijn koffers uit de achterbak. Ik had echt geen flauw idee waar ik heen moest en liep maar wat verdwaald rond. Opeens zag ik een jongen rustig rondstappen. Ik liep op hem af en zei tegen hem: "Excuseer, maar weet jij misshien waar ik heen moet? Ik ben nieuw hier."

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

Jack Collins
Ik keek haar schattend aan.
"Zeker dat je dat wilt weten?" vroeg ik met opgetrokken wenkbrauwen.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Cindy Mikayla Knight
,,Oh ja, en Cindy!,, ik draaide me met een zucht om. ,,Niet gek doen, meis. Je weet, geen sigaretten, geen alcohol, geen drugs, geen feestjes en al helemaal geen jongens.,, Ik knik braaf en draai me om. ,,Doei!,, Zodra ze uit het zicht waren griste ik het pakje uit mijn broekzak en stak meteen een sigaret op. Ik ademde diep in. ,,One night stands, here we go.,, mompelde ik in mezelf als ik het gebouw binnen loop. Dit was een van de dingen waar ik mijn geld mee verdiende, aangezien ik geen verkeerd lichaam had nam ik dit maar al te graag als bijbaantje. Je kon van mij zeggen dat ik een soort sexverslaving had, zeg maar. Feesten was mijn leven. YOLO mijn motto. Ik glimlachte.

[Iemand voor Cindy?]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Lynn Dominique Hawkins
'Zeker dat je dat wilt weten?' Vroeg hij. 'Natuurlijk wil ik dat weten. Nou kom op, je maakt me nieuwschierig.' Ik dacht even na. 'Oh, en je kan me alles vertellen hoor, ik zwijg als het graf.'

Jack Collins
"Een beetje van alles." zeg ik dan. "Drugs, dranks, sigaretten, condooms, zelfs een soort mini stereo-installatie." grinnikte ik.
"Heb je ooit iets nodig, kom bij mij. Ik kan alles vinden, echt alles."

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Dylan William Stewart

Ik kijk op en zie een meisje staan. Ik glimlach even naar haar. 'Ik zou het niet weten,' reageer ik. 'Ik ben ook nieuw.' Ik kijk even om me heen en kijk haar dan weer met een glimlach aan. 'Ik denk dat we het beste binnen kunnen proberen. Daar lijkt het me logisch,' grinnik ik en kijk haar vrolijk aan. Ik kijk even naar alle spullen die ze vast heeft.
'Hulp nodig,' vraag ik haar maar. Ik zelf had totaal geen moeite met alle spullen die ik bij me had. Ik was best sterk, dus ik droeg alles met gemak. Ik kijk haar aan en glimlach even. 'Dylan,' stel ik mezelf dan voor en steek mijn hand uit. Ik kijk haar even aan.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Lynn Dominique Hawkins
Ik schrok van wat hij allemaal bij zich had. Een ongemakkelijk gevoel bekroop me. Jack was dus zo'n type. Ik was precies het tegenovergestelde, namelijk braaf. Ik besloot me niet aan te stellen en grijnsde. 'Eh.. cool. Maar die drugs, als ze je daarmee betrappen word je meteen geschorst. Ah bah, ik ben ook eigenlijk veel te braaf. Sorry daarvoor.' Verontschuldig ik me. 'Ik moet nog even wennen aan dit alles.'

[ bericht aangepast op 14 okt 2012 - 13:11 ]

Jack Collins
"Dat doen ze niet. Ik ben al eens een razia doorkomen, met drugshonden en zo en nog heeft niemand me betrapt. Ik heb het geleerd van de besten. Wat slechte vrienden niet allemaal met je kunnen doen." en dat laatste was een beetje een waarschuwing, want als zij bevriend zou blijven met mij, zou ze waarschijnlijk niet lang meer zo braaf zijn... Het is maar wat ze zelf wou.
"En dat maakt niet uit... Veel mensen zijn nog nooit echt geconfronteerd met types zoals ik... Eigenlijk ben ik nog een brave in vergelijking met sommigen." of ik deed me toch braver voor...

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Lynn Dominique Hawkins
Als hij de zin 'Wat slechte vrienden niet allemaal met je kunnen doen.' uitspreekt, weet ik meteen wat hij daarmee bedoelt. 'Ach joh, ik heb mijn leven altijd al redelijk saai gevonden, altijd maar hetzelfde. Het is wel eens tijd voor wat leuks.' Opeens merk ik dat we aan de beurt zijn. De vrouw achter de balie vraagt om mijn naam. 'Lynn. Lynn Dominique Hawkins, ik kom uit Canada. En ik ga dans studeren.' De vrouw doet wat op haar computer en knikt dan. 'Hier is de sleutel van je kamer, nummer 568, de trappen op en dan aan de linkerkant van de lange gang. Goede dag verder.' 'Dank u. Hetzelfde.' Ik pak de sleutel aan, en wacht tot Jack zich ook heeft aangemeld.

[ bericht aangepast op 14 okt 2012 - 13:17 ]

| Misschien is het leuk als er nog wat meisjes op dezelfde kamer komen? Dus wie wil er samen met Lynn op de kamer? :'D |

Sindarin schreef:
| Misschien is het leuk als er nog wat meisjes op dezelfde kamer komen? Dus wie wil er samen met Lynn op de kamer? :'D |

[Cindy wel. Zij is zo,n Jack-type, dus dat is wel grappig, dacht ik (:]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Dawn Ebony Cox
"Dawn", zei ik en nam zijn hand aan en schudde hem even. "En het is erg aardig van je, maar ik heb geen hulp nodig met mijn koffers", zei ik met een glimlachje. Ik keek even naar hem op en zag dat hij zo'n 20 centimeter groter was dan ik en dat hij erg gespierd was. Ergens deed hij me denken aan Logan. Ik negeerde deze gedachte omdat hij me alleen maar somber zoui maken, en ik wou mijn eerste dag vrolijk beginnen.

---

We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe