[Rpg] Who is it? [1] - Speeltopics

who is it ,who is the murder of this crime?
Nobody knows or they just saying that to hide it from us.A crime at the highschool in New York.A school of more than 1000 students and a murder.All the students have to stay in school beacause the murder is still there but does that cause for more death people who knows?The murder know.

Deze rpg speelt zich dus af in de middelbare school Belmont Preparatory High School.Een school met meer dan duizend leerlingen.Een gewone school waar niets mis kon lopen,maar daar hadden ze het mis.Een vermoorde cheerleader klonk het ze zeiden dat ze heel bekend was in school dat ze dus populair was.Maar dat betekend niet geliefd.De politie nam in en verplichte alle leerlingen in het schoolgebouw te laten blijven tot ze wat meer weten over de moordenaar,maar als de moordenaar nog steeds in het gebouw doolt betekend dat niet een groter gevaarvoor de leerlingen ?
So who is it?

Rollen :
Students(nerds ,populaire mensen(waaronder cheerleaders en footbal players) , pestkoppen(max2 kunnen ook footbal players zijn), seutenbitcherige types ,(max2 kunnen ook cheerleaders zijn)normale studenten , ...)

-James Johnsen ~Moonly~Normale student
-Isabel 'Bel' Melinda Silverson ~ Tsubaki ~Cheerleader
-Kylie Louise Adams~carpediemx~Normale student
- Yune Brighton~Memoria~Normale leerling, cheerleader
-Charles Johnsen~Assassin~Alternatieve student
-Rayn Maxwell Golddigger~Nyan~ Football speler, populair iemand
-Jayden Brooks~Memoria ~Normale student, Football speler
-David Pure~Moonly~Populair iemand, footballplayer
-Lou Mc.Down~Nyan~Gewoone student,Nerd
- Elena Yana Bennett ~LostMagic ~Normale Studente, nerd
-Evalyn Janice Fisher~ Arriver~ Normale leerlinge
-Riley Lauryn Mayer~Khione~Leerling, skatermeisje
Moordenaar(s)
(Max 2 dan moeten ze wel samen werken)
-Aileen Sony Millers ~Rememberyouxx +Cheerleader meisje
-Steven Gavin McLawerson ~Tsubaki ~Moordenaar
Politie(max 3)
-Angelica Wolfe~Assassin
-Axel Cael Rebel~Isuzu
-

Regels
Reserveringen blijven 24 uur staan.
~Maximaal 3 character per persoon.
~Ruzies alleen IC
~OOC tussen haakjes
~Het liefst mensen die wat vaker online zijn en mee hebben gedaan aan meer dan 3 topics (ervaring)
~als je niet meer wil meedoen met deze Rpg meld het dan even aub
~Naamsverandering melden
~Speel niet voor een ander
~Begrijp je iets niet of zijn er vragen gb mij dan

[ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 18:26 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Isabel 'Bel' Melinda Silverson
Het meisje sprint duidelijk met reden het lokaal uit. Er lijkt iets niet pluis, en gelijk denk ik aan de moord, die vanochtend plaats vond. Ik voel het bloed weer uit mijn gezicht wegtrekken als ik aan het lijk denk, en het gillende meisje. Ik spring op, en mompel 'Excuseer me,' en ren het meisje achterna. Ik hoor een klap uit de wc's komen, en ren ernaartoe. Ik dreig te hyperventileren als ik zie welke wc het is, maar als ik het meisje hijgend op de grond zie liggen, kan ik alleen nog maar aan haar denken. Stil probeer ik haar overeind te krijgen.
"Wil je wat water?" zeg ik zachtjes.

---

Tijd voor koffie.

Elena Yana Bennett
Ik laat me overeind helpen en kijk dan geschrokken. Een popi... 'Wil je water?' vraagt ze zachtjes en ik kan slechts knikken, mijn stem is even weg. Dat hoort bij dit soort aanvallen. Ik knijp mijn ogen dicht en probeer mijn adem terug in orde te krijgen. Waarom heb ik ooit gedacht dat die epilepsie-aanvallen gedaan waren? Het was dom van me om dat te denken.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Steven Gavin McLawerson
Ze begint poppetjes in mijn boek te tekenen. Eigenlijk moeten we die aan het eind van het jaar teruggeven, en krijg je een boete als ze niet goed zijn, maar wat boeit het ook. De meeste boeken zitten al helemaal onder. Ik denk aan mijn nederlands boeken waar sommige bladzijdes uit ontbreken. Ik zie Aileen de klas rondkijken, en ik begrijp waar ze over nadacht, waar iedereen over nadenkt. Toch lijkt niets verandert.
"Rustig hé?" fluister ik haar toe, proberend haar gedachten te raden.

Isabel 'Bel' Melinda Silverson
Ik pak een plastic beker, en vul hem met water, terwijl ik zo min mogelijk naar de wc's kijk die nog schoongemaakt moeten worden. Na een tijdje zal dit waarschijnlijk vol staan met politietape, en zal het onbereikbaar zijn. Maar daar ben ik nu niet.
"He-heb je dat.. Heb je dat vaker?" vraag ik, en besef dat ik nog nooit een gesprek zo lang heb gestart.

---

Tijd voor koffie.

Elena Yana Bennett
Ik drink eerst wat water zodat ik kan antwoorden. 'Ik heb een tijdje al geen aanvallen meer gehad, dacht dat het gestopt was, maar blijkbaar niet.' zeg ik verlegen en staar naar het bekertje die ik met 2 handen vastklem. Normaal praat er niemand tegen me en nu plots een cheerleader? Vandaag is vreemd, misschien allemaal door die moord. Ik schrik als ik plots doorheb waar ik ben. De toiletten, een paar hokjes verder van de plaats van de moord...

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Riley Lauryn Mayer
'Maak je niet druk, hij is gewoon slim aan het doen in de collegezaal,' glimlacht Charlie. Ik knik lichtjes. Ik weet dat hij een punt heeft maar alsnog, straks is er wel iets gebeurd.
Na mijn vraagt strijkt hij een blonde lok uit mijn gezicht. 'Natuurlijk. Ik was toch al niets anders van plan dan dat,' glimlacht hij. 'Je bent lief,' glimlach ik terug. 'Ik denk trouwens niet dat we vandaag echt een pauze hebben,' zeg ik dan langzaam waarna ik op mijn lip bijt terwijl ik probeer er niet weer aan te denken. 'Dus je krijgt ook geen beloning meer, want ik hoef wiskunde denk ik ook niet meer over te schrijven,' zeg ik dan op een plagerige toon, hoewel er aan mijn ogen te zien is dat ik er nog steeds niet helemaal bij ben. Ik spring op, uit zijn armen en loop ik het stukje het gang pad in. 'Hoe zou dat bibliotheek-mens reageren als we als we alle boeken over hoop zouden gooien?' vraag ik aan Charlie. Ik wil mijn skateboard pakken maar bedenk me dan dat ik die in mijn kluis heb gedaan en zucht zachtjes. Deels uit verveling en deels omdat ik niet meer verder na wil denken over die moord maak ik een simpele handstand. Mijn shirt zakt wat naar beneden waardoor er een stukje van mijn buik zichtbaar wordt, maar ook mijn onderbroek omdat ik een panty aan heb, maar veel aandacht besteed ik er niet aan, Charlie heeft me wel vaker zo gezien.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Alec Cael Rebel.
Angelica trekt een chagrijnig hoofd naar me, maar gaat uiteindelijk toch zitten. Het zou me niet uitmaken of ze meegaat of niet, ik wil de zaken het liefste in mijn eentje oplossen. Maar ik ben toch lichtelijk opgelucht als ze op de stoel gaat zitten, aangezien ik haar wel als partner mee moet. Ze slaat de autodeur met een klap dicht en doet haar gordel om. Op hetzelfde moment had ik de auto al gestart. Angelica geeft mij een wat ongeduldige blik terug, aangezien ze de informatie gewoonweg wil weten. Dit maakte er alleen maar voor dat ik langzamer handelde, om haar te pesten.
Ze maakt een zuchtend, walgend geluid. “Getver, High School. Dat is ook alweer járen geleden.” Mompelt ze, terwijl ik onder het rijden mijn gordel omdoe, vastklik en daarna de radio aanzet, die gelijk op de cd-speler springt. AC/DC knalt eruit, terwijl de jonge vrouw haar lange haar in een simpele, lage staart doet en vervolgens haar pet weer opzet. Ik grijns, terwijl ik mijn hoofd zacht heen en weer laat bewegen en met mijn wijsvinger op het stuur tik, vanwege de muziek. De moeite om het wat zachter te zetten deed ik niet eens, als zij er last van had, had ze pech.
“Ik snap niet dat ze daar niet elke dag moorden.” Vaag kwam het bij me door, maar antwoorden deed ik er natuurlijk niet op. Ik was te gefixeerd op de muziek en de weg, en dat kon je duidelijk merken aan mijn bewegingen. Er lag zelfs een vermakelijk grijnsje op mijn lippen. “Wanted no applause, It's just another cause, Made a meal out of me, and come back for more, Had to cool me down, To take another round, Now I'm back in the ring to take another swing.” Zong ik zacht mompelend mee, terwijl ik nog naar de High School reed.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Charles Johnes

"Je bent lief." glimlacht ze terug. "Ik denk trouwens niet dat we vandaag echt een pauze hebben." zegt ze dan langzaam waarna ze op haar lip bijt. "Dus je krijgt ook geen beloning meer, want ik hoef wiskunde denk ik ook niet meer over te schrijven." zegt ze dan op een plagerige toon, hoewel er aan haar ogen te zien is dat ze er nog steeds niet helemaal bij ben. Ik kijk haar iets teleurgesteld aan. "Nou, dat vind ik wel jammer hoor." antwoord ik. Eigenlijk was ik van plan om een simpel kusje op mijn wang te vragen.Het betekent toch niet voor en veel voor mij, maar dat weet ze toch niet.
Dan springt ze ineens op, uit mijn armen loopt ze een stukje het gangpad in. "Hoe zou dat bibliotheek-mens reageren als we als we alle boeken over hoop zouden gooien?" vraagt ze en ik moet er om lachen. Zo ken ik haar weer. Ze maakt een simpele handstand waardoor haar shirt naar beneden zakt en er een stukje van haar buik zichtbaar word. Maar dat is niet alles, omdat ze er alleen een panty onder draagt, word haar onderbroek ook zichtbaar. Ik staar even naar, zoals meestal. Ik voel me net de homo-vriend, ze denkt altijd dat het mij maar niets uitmaakt, maar door de jaren heen is het mij wel iets uit gaan maken.n"Ik denk niet dat ze erg blij zou zijn." merk ik op. Ik sta ook op en loop naar de boeken die er tegen over staan. Toch duw ik er een paar boeken uit zodat ik door de kast heen Riley kan zien. Ik glimlach eventjes. "Ik zie je onderbroek." lach ik erna.

---

Your make-up is terrible

Angelica Wolfe

Axel doet onder het rijden zijn gordel om, klikt deze vast en zet vervolgens de radio aan. Er klinkt een behoorlijk luid lied uit, een onbekende voor mij. Groot en deels van zijn muziek klinkt onbekend voor mij maar het maakt me weinig uit. Axel grijnst, wiegt zijn hoofd heen en weer op de muziek en tikt met zijn wijsvinger op het stuur mee met het ritme. Het blijft nog altijd hard uit de speakers komen, maar ik negeer het gewoon en praat verder. Hij zou mogen willen dat ik erop reageer, dat genoegen gun ik hem niet eens. Aan het begin probeerde ik nog wel aardig te doen maar ik zie in dat het gewoon verspilde moeite is. Het is niet zo dat hij mij niet mag, volgens mij mag hij gewoon niemand. Daarom trek ik het mij ook niet aan, al vind ik het natuurlijk wel jammer dat ik geen leuke, uitdagende collega heb.
Axel blijft gefixeerd op zijn muziek, dat merk ik duidelijk aan zijn bewegingen. Hij antwoord ook niet op wat ik zeg. Er ligt zelfs een vermakelijk grijnsje op zijn lippen. “Wanted no applause, It's just another cause, Made a meal out of me, and come back for more, Had to cool me down, To take another round, Now I'm back in the ring to take another swing.” zingt hij zacht mompelend mee. Ik zucht wat overdreven, zak verder weg in de stoel en leg mijn pet over mijn gezicht heen. Niet eens vanwege de irritatie die Axel bij me oproept, ik kan het wel negeren, maar om het feit dat we naar die High School moeten. Ik vind het vreselijk, die herinneringen. Ik ben niet voor niets compleet veranderd. Ik heb zelfs mijn achternaam laten veranderen. Aan reunies doe ik niet, hoe zeer ik ze ook wil laten hoe mooi ik tegenwoordig ben, in plaats van dat dikke meisje van vroeger. "Zijn we er al bijna?" mompel ik met tegenzin van onder mijn pet.

---

Your make-up is terrible

Arya Raven Hale
'Nou, dat vind ik wel jammer hoor,' had hij op mijn vraag geantwoord maar omdat ik net abrupt was opgestaan had ik er nog geen antwoord opgegeven. 'Als je me nog wat snoep geeft zal ik je alsnog een beloning geven,' zeg ik tegen Charlie. 'Deal?'
Omdat ik me nu aan het concentreren ben op op mijn handen lopen heb ik niet door dat hij even naar me staart. 'Ik denk niet dat ze erg blij zou zijn,' zegt hij waarna ik het geluid van vallende boeken hoor. 'Ik zie je onderbroek,' lacht hij. 'Nou en, die heb je toch al vaker gezien,' zeg ik. Hierna ga ik weer op mijn voeten staan en haal ik een hand door mijn haar om het goed te krijgen, aangezien het waarschijnlijk wat warrig zit door de handstand.
'We hebben trouwens wel een beetje geluk,' meld ik Charlie dan. 'Gym valt uit, dat stond gister al op de site dus we hoeven niet te zwemmen met dat stelletje barbaren, ook wel bekend als footballers'. Ik grijns even en loop naar Charlie. 'Helaas betekend dat voor jou ook geen halfnaakte jongens en meisjes zien,' plaag ik en ik tik met mijn vinger op zijn neus.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Axel Cael Rebel.
Tot mijn verbazing negeert ze de harde muziek van mijn CD, helaas, aangezien ik wel zou willen dat ze erop zou reageren. Dat zou nog een vermakelijk begin van onze samenwerking nu worden, omdat onze karakters nogal botsen. En dat is nog zacht uitgedrukt. Het was erg schattig dat ze in het begin aardig tegen me deed, al zag volgens mij iedereen – inclusief ik – dat ze op sommige momenten mijn hoofd van mijn romp wou scheuren. Na een tijdje met mij samen gewerkt te hebben, kwam ze er echter achter dat het niet mocht baten, want iedereen laat mij koud daar. Ik leef voor het werk, niet voor hen.
Ze zucht wat overdreven, zakt wat verder weg in de stoel en legt haar pet over haar gezicht heen, waardoor ik nog groter grijns. Dit wordt een goede missie, bedenk ik mezelf dan, het suckt alleen zwaar dat het van een High School is. “Zijn we er al bijna?” mompelt Wolfe met een tegenzin van onder haar pet, welke ik kort op til als ik stilsta door een stoplicht. “Nee, je zit nog wel even met me vast,” grijns ik groots, al lieg ik deels, want we zijn er over enkele tien minuten. Het andere deel is wel waar, want we zitten beide aan elkaar vast deze missie.
Hierna merk ik dat het stoplicht op groen springt en laat haar pet weer vallen op haar hoofd, maar omdat degene voor ons niet doorrijdt, toeter ik een paar keer flink hard om vervolgens mijn hoofd uit het open raam te steken. “Opschieten, ’t is groen, politie aan ’t werk hier, ja!” schreeuw ik grommend naar de man voor ons, die zijn middelvinger opsteekt en wat terug schreeuwt. Ik moet me flink inhouden, want anders had ik allang uitgestapt en hem een lesje geleerd, maar mijn werk gaat voor. Als hij dan uiteindelijk begint te rijden, trap ik op het gaspedaal en haal hem in met een onoverwinnelijk, triomfantelijk grijnsje, waarna ik snel de hoek om race en met een ruwe draai tot stilstand kom voor de school. “We zijn er, sunshine,” grijns ik, sla de cd-speler uit waardoor het gelijk stilvalt en haal het sleuteltje uit het contact.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Charles Johnsen

"Als je me nog wat snoep geeft zal ik je alsnog een beloning geven." zegt ze. "Deal?" Ik zucht even. "Sorry, Riles. Al mijn geld voor deze maand is al op. Je zal het hiermee moeten doen." zeg ik met tegenzin. Het liefst geef ik haar alles wat ze wilt, maar ze leek wel extra veel te eten sinds haar broer weg is en dat is niet zo goed voor mijn portomonnee.
"Nou en, die heb je toch al vaker gezien." zegt ze waar door ik lichtelijk rood kleur en niets zeg. Gelukkig ziet ze dat niet omdat ze weer op haar voeten gaat staan en een hand door haar haren heen haalt, dat wat warrig zat omdat ze in een handstand stond. "We hebben trouwens wel een beetje geluk." meld ze dan en ik kijk haar vragend aan. "Gym valt uit, dat stond gister al op de site dus we hoeven niet te zwemmen met dat stelletje barbaren, ook wel bekend als footballers." Ze grijnst even en loopt naar mij. Ik lach er zacht om. "Wat een opluchting." grinnik ik.
"Helaas betekend dat voor jou ook geen halfnaakte jongens en meisjes zien." plaagt ze me en tikt met haar vinger op mijn neus. Ik steek mijn tong even uit naar haar, ze is één van de weinigen die weten dat ik ook op jongens val. "Nou, kan jij ook geen halfnaakte jongens zijn." plaag ik haar terug. "Of nog beter, een halfnaakte mij." lach ik, terwijl ik weet dat ik maar weinig voorstel in een zwembroek. Hierna draai ik me dan ook om en buk ik om de boeken terug in de kast te zetten.

---

Your make-up is terrible

Angelica Wolfe

De auto komt even tot stilstand, maar de motor slaat niet af. Hij tilt mijn pet kort open ik zie dat we voor een stoplicht staan. "Nee, je zit nog wel even met me vast." grijnst ik groots. Hierop mompel ik iets onverstaanbaars, met mijn ogen half dichtgeknepen tegen het zonlicht dat ineens in mijn ogen schijnt omdat de pet er niet meer is. Hierna gaat het stoplicht op groen en laat hij m ijn pet weer vallen op mijn hoofd, waardoor ik een verontwaardigd geluid uit mijn mond komen. We rijden nog niet en Axel begint te toeteren, waardoor ik mijn pet omhoog schuif en kijk wat er gebeurd. Op dat moment steekt hij net zijn hoofd uit het raam.
"Opschieten, ’t is groen, politie aan ’t werk hier, ja!" schreeuwt ihij grommend naar de man voor ons, die zijn middelvinger opsteekt en wat terug schreeuwt. Ik moet er zacht om lachen. "Geef je wel het goede voorbeeld?" vraag ik plagerig aan hem. Als hij dan uiteindelijk begint te rijden, trapt hij op het gaspedaal en haal hem in met een onoverwinnelijk, triomfantelijk grijnsje, waarna hij snel de hoek om raced en met een ruwe draai tot stilstand komt voor de school. "We zijn er, sunshine." grijnst hij, slaat de cd-speler uit waardoor het gelijk stilvalt en haalt het sleuteltje uit het contact. "Ik zie het ja." grom ik, waarna ik mijn gordel afdoe en het portier open.
Ik wacht niet eens echt op Axel, maar loop gelijk richting het gebouw. Mijn been voelt weer prima aan dus die kan het makkelijk aan. Ik lat mijn ogen even over het grote, bekende gebouw glijden en zucht dan even. Ik hoef maar heel even om me heen te kijken als ik de ambulance zie met een bekende. Ik tover een glimlach op mijn donkerrode lippen en loop er op af. "Hey Williams." knik ik hem toe. "Wolfe." zegt hij en kijkt even langs me heen naar Rebel. "Ik ga met de ambulance mee naar het mortuarium. Als ik iets weet bel ik." vertelt hij. "De moordenaar loopt waarschijnlijk nog op school dus mag niemand de school uit." verklaart hij, waarna iemand de deur van de ambulance dichtslaat en hij weg rijd. Ik steek mijn duimen achter mijn riemen en klak ik met mijn tong voor ik me omdraai.

---

Your make-up is terrible

Riley Lauryn Mayer
'Sorry, Riles. Al mijn geld voor deze maand is al op. Je zal het hiermee moeten doen,' zegt Charlie. Ik bijt op mijn lip en zucht even, dat wordt zuinig doen met de gummibeertjes. Dan bedenk ik me iets. 'Charlie, je geeft toch niet al je zakgeld uit aan snoepjes voor mij?' vraag ik. Als hij doet wel zou doen zou dat ontzettend schattig zijn, maar ik wil niet dat al zijn geld aan mij opgaat.
'Wat een opluchting." grinnik hij en hij steekt zijn tong naar me uit. 'Nou, kan jij ook geen halfnaakte jongens zijn,' plaagt hij. 'Of nog beter, een halfnaakte mij,' lacht hij. Hierna zet hij de boeken terug in de kast. Ik duw ze er net zo snel weer uit. 'Ik heb jou al vaak genoeg halfnaakt gezien,' grijns ik dan. 'Daarvoor hoef ik niet naar het zwembad'.
Ik loop terug naar de zitzakken en haal één gummibeer uit de zak. 'Goed, wat gaan we vandaag doen als we geen les hebben?'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Tsubaki schreef:
Steven Gavin McLawerson
Ze begint poppetjes in mijn boek te tekenen. Eigenlijk moeten we die aan het eind van het jaar teruggeven, en krijg je een boete als ze niet goed zijn, maar wat boeit het ook. De meeste boeken zitten al helemaal onder. Ik denk aan mijn nederlands boeken waar sommige bladzijdes uit ontbreken. Ik zie Aileen de klas rondkijken, en ik begrijp waar ze over nadacht, waar iedereen over nadenkt. Toch lijkt niets verandert.
"Rustig hé?" fluister ik haar toe, proberend haar gedachten te raden.

Isabel 'Bel' Melinda Silverson
Ik pak een plastic beker, en vul hem met water, terwijl ik zo min mogelijk naar de wc's kijk die nog schoongemaakt moeten worden. Na een tijdje zal dit waarschijnlijk vol staan met politietape, en zal het onbereikbaar zijn. Maar daar ben ik nu niet.
"He-heb je dat.. Heb je dat vaker?" vraag ik, en besef dat ik nog nooit een gesprek zo lang heb gestart.

Aileen Sony Millers
,,Zeg dat wel,, ik zucht.

[sorry voor enorm korte post, zit op school en moet heel snel]

---

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Charles Johnsen

Z bijt op haar lip en zucht even. "Charlie, je geeft toch niet al je zakgeld uit aan snoepjes voor mij?" vraagt ze. Ik grinnik wat nerveus, aangezien ik die vraag niet had verwacht. "Natuurlijk niet. Ik heb ook wat nutteloze dingen voor mezelf gekocht." lieg ik en ik haal mijn schouders lichtelijk op.
Ze duwt de boeken net zo snel weer uit de kast als dat ik ze er in heb gezet, dus staak ik het terugzetten. "Ik heb jou al vaak genoeg halfnaakt gezien." grijnst ze dan. "Daarvoor hoef ik niet naar het zwembad." Ik krijg een klein grijnsje op mijn volle lippen. "Nou, ik heb jou veel minder vaak halfnaakt gezien. Dat is toch wel oneerlijk hé." probeer ik met een grinnikje. Ze trapt er vast niet in en dit gedrag is eigenlijk ook niet echt iets voor mij. Ik ben veel te respectvol tegenover Riley, het gaat mij dan ook totaal niet om haar lichaam. Natuurlijk is die wel mooi en alles, maar ik vind haar gewoon leuk om hoe ze is.
Ze loopt terug naar de zitzakken en haalt één gummibeer uit de zak. "Goed, wat gaan we vandaag doen als we geen les hebben?" Ik volg haar terug naar de zitzakken. "Luieren, dat soort dingen, denk ik." zeg ik en ik haal mijn schouders op, waarna ik in een zitzak plof en er half in ga liggen. Ik ben allang blij dat ze zich nu alweer iets beter voelt, dat moest ook.

---

Your make-up is terrible