[Rpg] Who is it? [1] - Speeltopics

who is it ,who is the murder of this crime?
Nobody knows or they just saying that to hide it from us.A crime at the highschool in New York.A school of more than 1000 students and a murder.All the students have to stay in school beacause the murder is still there but does that cause for more death people who knows?The murder know.

Deze rpg speelt zich dus af in de middelbare school Belmont Preparatory High School.Een school met meer dan duizend leerlingen.Een gewone school waar niets mis kon lopen,maar daar hadden ze het mis.Een vermoorde cheerleader klonk het ze zeiden dat ze heel bekend was in school dat ze dus populair was.Maar dat betekend niet geliefd.De politie nam in en verplichte alle leerlingen in het schoolgebouw te laten blijven tot ze wat meer weten over de moordenaar,maar als de moordenaar nog steeds in het gebouw doolt betekend dat niet een groter gevaarvoor de leerlingen ?
So who is it?

Rollen :
Students(nerds ,populaire mensen(waaronder cheerleaders en footbal players) , pestkoppen(max2 kunnen ook footbal players zijn), seutenbitcherige types ,(max2 kunnen ook cheerleaders zijn)normale studenten , ...)

-James Johnsen ~Moonly~Normale student
-Isabel 'Bel' Melinda Silverson ~ Tsubaki ~Cheerleader
-Kylie Louise Adams~carpediemx~Normale student
- Yune Brighton~Memoria~Normale leerling, cheerleader
-Charles Johnsen~Assassin~Alternatieve student
-Rayn Maxwell Golddigger~Nyan~ Football speler, populair iemand
-Jayden Brooks~Memoria ~Normale student, Football speler
-David Pure~Moonly~Populair iemand, footballplayer
-Lou Mc.Down~Nyan~Gewoone student,Nerd
- Elena Yana Bennett ~LostMagic ~Normale Studente, nerd
-Evalyn Janice Fisher~ Arriver~ Normale leerlinge
-Riley Lauryn Mayer~Khione~Leerling, skatermeisje
Moordenaar(s)
(Max 2 dan moeten ze wel samen werken)
-Aileen Sony Millers ~Rememberyouxx +Cheerleader meisje
-Steven Gavin McLawerson ~Tsubaki ~Moordenaar
Politie(max 3)
-Angelica Wolfe~Assassin
-Axel Cael Rebel~Isuzu
-

Regels
Reserveringen blijven 24 uur staan.
~Maximaal 3 character per persoon.
~Ruzies alleen IC
~OOC tussen haakjes
~Het liefst mensen die wat vaker online zijn en mee hebben gedaan aan meer dan 3 topics (ervaring)
~als je niet meer wil meedoen met deze Rpg meld het dan even aub
~Naamsverandering melden
~Speel niet voor een ander
~Begrijp je iets niet of zijn er vragen gb mij dan

[ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 18:26 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Riley Lauryn Mayer
'Rustig, Riles. We zijn hier alleen en ik ben er nog altijd om je te beschermen!' zegt hij sussend waardoor ik iets word gerustgesteld, maar dan lacht hij een wat nerveus lachje wat een beetje hysterisch klinkt en ik weer wat paniekerig wordt.
'Hoe kan je ooit weten dat we hier alleen zijn!? Hier zijn genoeg dingen waar achter je kan verstoppen'. Ik kijk weer om me heen en zie niks, maar je weet maar nooit of er wel of niet iemand hier is. 'Kom op Charlie, laten we hier alsjeblieft weggaan,' zeg ik zacht en op een smekende toon. Als we op de gang zijn, zijn er tenminste andere mensen in de buurt, dan is de kans ook minder groot dat je vermoord wordt. Hoop ik dan. Zonder op een antwoord van hem te wachten pak ik hem bij zijn hand vast en trek ik hem mee de mediatheek uit.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charles Johnsen

Door mijn nerveuze lachje zie ik hoe Riley ook weer paniekerig word. "Hoe kan je ooit weten dat wie hier alleen zijn!? Hier zijn genoeg dingen waar achter je kan verstoppen." Ze kijkt weer om zich heen en ik zucht zachtjes. Echt een meisje is het ook. "Kom op Charlie, laten we hier alsjeblieft weggaan." zegt ze zacht en op een smekende toon. Zonder op antwoord te wachten, pakt ze me bij mijn hand en trekt ze me mee de mediatheek uit. Ineens vind ik het helemaal niet zo erg meer.
"Je overdrijft, Riles." murmel ik. "Maar oké, waar zou je dan heen willen?" vraag ik vervolgens en ik kijk haar buiten de mediatheek afwachtend aan. "Ik bedoel, wil je weer terug naar beneden, met al die gekke mensen? Ik vond het wel prettig zo met z'n tweetjes." geef ik zacht toe en bijt even kort op mijn lip

---

Your make-up is terrible

Memoria schreef:
Yune Brighton

Twijvelend kijk ik Evalyn aan, ik ben meer de brave van ons twee. Ik kijk na de klok, we zijn echt al veel te laat. Ik neem een besluit en knik, het heeft geen zin meer om nu naar de les te gaan.'Ok, wat gaan we doen?' ik kijk Evalyn aan, ze heeft vast wel iets in gedachten.

Evalyn Janice Fisher
'Geen idee, maar ik moet nu even naar de wc. Ben zo terug' zeg ik en ik loop naar de meidenwc. Op de grond zie de nog overgebleven spetters bloed van de vermoorde Kimberly. Ik huiver even, ik loop naar een wc hokje en ik doe mijn boodschap. Ik kijk naar de deur die helemaal vol gekrabbeld is met onzin. Als ik klaar ben doe ik de deur open en was ik mijn handen. Ik kijk door de spiegel en ik zie dat mijn make-up verschrikkelijk zit. Ik pak mascara uit mijn tas en doe het op mijn ogen. Dan doe ik nog wat oogschaduw op en ik zucht even, wat ben ik toch blij dat mijn zussen niet op deze school zitten. Ik hang tegen de wasbak aan. Ik kijk rond. Waarom is Kimberly eigelijk vermoord? Die vraag spookt al de hele tijd door mijn hoofd.

---

That is a perfect copy of reality.

Lou Mc.Down
De bel ging en iedereen stopte zijn spullen weg.We hadden nu Chemie en iki liep het lokaal uit.De gangen vulden zich al met leerlingen die naar een ander lokaal moesten.In de verte zag ik 2 ouderen ofwel ...Het waren politie agenten.Dus de roddel was iderdaat waar.Ook hoorde ik overal iemand er iets over zeggen en iets over Kimberly Gams.Een van de populaire cheerlaeders.Was zij diegene die vermoord was?Ik wildenu echt naar huis.Mischien kon ik doen dat ik ziek was,maar dat kon ook verdacht over komen .Ookal heb ik niets met dit alles te maken.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Yune Brighton

Terwijl Evalyn naar de wc toeloopt waar Kimerley is vermoord dwalen mijn gedachten af. Wie zou haar hebben vermoord en waarom? Ik weet dat het nu heel egoistisch klinkt maar ik ben bang dat ik de volgende ben, ik ben namenlijk ook een cheerleader. Als de moordenaar namelijk iets heeft tegen de cheerleaders lopen ik en Evalyn gevaar. Ik leun wat tegen de muur aan, ik moest mijn gedachten gewoon even afleidden, dan zal alles duidelijk worden.

---

"It takes ten times as long to put yourself back together as it does to fall apart."

Riley Lauryn Mayer
'Je overdrijft, Riles,' murmelt Charlie. 'Ik overdrijf helemaal niet!' protesteer ik. 'Het is denk ik gewoon niet handig om met z'n tweeën in de mediatheek te zitten als er ergens op school een moordenaar rondloopt,' voeg ik er wat zachter aan toe. 'Maar oké, waar zou je dan heen willen?' vraagt hij als we buiten de mediatheek staan. 'Ik bedoel, wil je weer terug naar beneden, met al die gekke mensen? Ik vond het wel prettig zo met z'n tweetjes,' zegt hij zacht en hij bijt op zijn lip. 'Die mensen mogen we misschien niet echt maar niemand is zo dom iemand te vermoorden in een drukke gang, dus dat is waarschijnlijk een stuk veiliger dan met z'n tweeën in de mediatheek te zitten'. Op dat laatste wat hij zei weet ik niet echt hoe ik er op moet reageren. 'Het is ook wel prettig met z'n tweetjes maar ik weet niet,' zucht ik. 'Dat is nu gewoon niet handig'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Axel Cael Rebel.
“Ja.” Antwoord ze met een grijns, waar ik niet op reageer. “Oh, vind je dat geen belangrijke info dan? Of was je liever zelf door hem gebeld?” vraagt ze daarna op een onschuldige toon aan hem. Ik werp even een blik op haar, maar wend ze dan snel weer af als ik precies op dat moment zie hoe ze kort over haar donker gekleurde lippen likt. Ik dacht eerst dat ze irritant was het moment dat ze mijn partner werd, maar nu wéét ik het. Misschien vraag ik wel voor overplaatsing, nou ja, voor haar. Bij deze gedachte grijnsde ik, hierbij greep ik mijn kans en keek haar aan: “Nee, hij mag je bellen, misschien vraagt iemand je dan eindelijk mee uit.” Ik had geen idee waarom ik juist deze woorden zei, maar ik hield het er maar op dat ik haar hiermee terugpakte voor haar stomme uitspraken.
Wolfe keek even om zich heen en zuchtte eventjes. “Dan zullen we maar vragen of iemand een vent in de meisjes wc heeft zien gaan. Anders is het most likely een meisje geweest.” Zucht ze en haar stem klinkt duidelijk wat geïrriteerd door mijn toespeling, waardoor ik de grijns op mijn gezicht houd en mijn handen in de broekzakken doe. “Goed, op weg naar de vrouwen toilet dan maar.” Zegt ze. “Waar is die?” Hierop kijkt ze mij even vragend aan, waardoor ik mijn wenkbrauw ietwat beledigd, maar toch geamuseerd erna, ophaal. Alsof ik dat zou weten? “Ik ben niet zo erg dat ik de vrouwen wc hier weet, Wolfe,” vertel ik haar op een doodserieuze toon, waarna ik weer voor me kijk en mijn weg vervolg. “Daar vast,” antwoord ik mompelend, terwijl ik mijn vinger naar een spel politieagentes wijs die er net uitkwamen en met elkaar aan het praten waren. Ze kwamen echter niet van ons politiebureau, ik herkende ze niet.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Charles Johnsen

"Ik overdrijf helemaal niet!" protesteert ze, op een manier waarop alleen zij het kan. "Het is denk ik gewoon niet handig om met z'n tweeën in de mediatheek te zitten als er ergens op school een moordenaar rondloopt." voegt ze er wat zachter aan toe, waardoor ik gedwee knik. "Die mensen mogen we misschien niet echt maar niemand is zo dom iemand te vermoorden in een drukke gang, dus dat is waarschijnlijk een stuk veiliger dan met z'n tweeën in de mediatheek te zitten. Het is ook wel prettig met z'n tweetjes maar ik weet niet." zucht ze. "Dat is nu gewoon niet handig."
Ik knik langzaam, maar er verschijnt wel een klein glimlachje op mijn gezicht. Ik steek mijn arm door die van haar heen, iets wat ik vaak doe omdat ik haar hand niet eens vast durf te pakken, terwijl zij het zo vaak doet. "Dan gaan we toch naar de gang, madame." glimlach ik toegeeflijk. "Je zal vast wel gelijk hebben, daar twijfel ik niet aan." vervolg ik dan zacht.

---

Your make-up is terrible

Angelica Wolfe

Hij grijnst er alleen maar op. “Nee, hij mag je bellen, misschien vraagt iemand je dan eindelijk mee uit.” Mijn tanden schaven kort over mijn onderlip, maar ik zorg er nog net voor dat ik niet op mijn lip begin te bijten. "Ja, dat zou geweldig zijn." mompel ik op een zo sarcastisch mogelijke manier. Hij zal voor geen moment te weten krijgen hoe veel zo'n opmerking mij kan raken. Daarom wendt ik mijn blik ook van hem af, die lichtelijk gekwetst staat. Ugh, nog één keer samenwerken met die idioot en ik pleeg nog eens zelfmoord omdat hij me zo irriteert en depressief maakt.
Na mijn vraag houd hij alsnog die grijns op zijn lippen en stopt hij zijn handen in zijn broekzak. Zijn wenkbrauw gaat ietwat beledigt maar ook geamuseerd omhoog. "Ik ben niet zo erg dat ik de vrouwen wc hier weet, Wolfe." vertelt hij op een doodserieuze toon, waarna hij weer voor zich kijkt en zijn weg vervolgt. "Echt niet? Ik dacht dat dit de enige plek was waar jij afspraakjes hield." grom ik vervolgens, al druipt het sarcasme er bijna letterlijk vanaf. Een veel te duidelijke poging op wraak.
"Daar vast." antwoord hij mompelt en ik volg de vinger die hij op een stel politieagentes wijs, die net uit een wc komen en met elkaar praten. Ik herken ze niet, maar dat zegt ook niet alles. "Dat zal best." murmel ik bijna onhoorbaar en versnel mijn pas iets zodat we er heen kunnen. We moeten ons echter wel door een hoop kinderen banen omdat iedereen zich om het gele politielint verzameld heeft. Ik buig wat door mijn knieën, til ondertussen het lint op en stap er onder door. Axel negeer ik voor de rest geheel.

---

Your make-up is terrible

Riley Lauryn Mayer
Charlie knikt langzaam en verschijnt een kleine glimlach op zijn gezicht. Zijn arm steekt hij door de mijne. 'Dan gaan we toch naar de gang, madame,' glimlacht hij. 'Je zal vast wel gelijk hebben, daar twijfel ik niet aan,' vervolgt hij wat zachter. Licht fronsend kijk ik hem aan. Ik zucht zacht, haal mijn arm uit de zijne, leg mijn handen op zijn wangen en draai zo zijn gezicht naar me toe. 'Gaat alles wel goed met je?' vraag ik op een bezorgde toon. 'Je doet de laatste een beetje raar,' vervolg ik zacht. Mijn handen laat ik van zijn wangen glijden om zijn hand vast te pakken waar ik zacht in knijp. 'Als er iets is, dan kan je dat aan me vertellen. Dat weet je toch?

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charles Johnsen

Ze kijkt me licht fronsend aan, zucht zacht en haalt haar arm uit die van mij. In mijn ogen verschijnt een vragende blik als ze haar handen op mijn wangen legt en zo mijn gezicht naar haar toe draait. "Gaat alles wel goed met je?" vraagt ze op een bezorgde toon en ik knik gelijk. "Je doet de laatste tijd een beetje raar." vervolgt ze zacht. Mijn wangen worden lichtrood onder haar handen, dan haalt ze haar handen weg om mijn hand vast te pakken waar ze zacht in knijpt. "Als er iets is, dan kan je dat aan me vertellen. Dat weet je toch?" vraagt ze.
Ik knik gelijk lichtjes en houd haar hand iets krampachtig vast. "Dat weet ik, en dat doe ik ook altijd." antwoord ik zacht. "Het komt vast door dat gedoe hier op school enzo." Ik glimlach waterig en schud daarna mijn hoofd. Mijn hand trek ik toch uit die van haar en ik loop al richting de trap. "Kom je nog, luiwammes?" vraag ik.

---

Your make-up is terrible

Axel Cael Rebel.
Haar tanden schaven kort over haar onderlip, maar ze bijt niet op haar lip. “Ja, dat zou geweldig zijn.” Mompelde ze sarcastisch. Voor een klein moment vroeg ik me af of die opmerking niet kwetsend was, maar deze gedachte ging al snel naar de achtergrond. Ze was een sterke vrouw en slim genoeg om deze opmerkingen langs haar te laten gaan, zeker omdat ze van mij kwamen. Nergens om me zorgen over te maken dus.
Ik kijk voor me uit naar de groep die om het lint staat, waardoor ik diep zucht. Waarom lieten ze geen ruimte over, geen rust? “Echt niet? Ik dacht dat dit de enige plek was waar jij afspraakjes hield.” Gromt ze vervolgens, al druipt het sarcasme er bijna letterlijk vanaf. Ze is duidelijk op haar teentjes getrapt door mijn opmerking van net. Ik schud enkel aangenaam, vermakelijk mijn hoofd op haar woorden. “Je bent echt grappig.” Deel ik haar mede.
Ze murmelt iets, waardoor ik mijn wenkbrauw optrek, maar besteed er dan geen aandacht meer aan. Ze versnelt haar pas en onbewust liet ik mijn ogen over haar heen gaan, haar benen, billen, rug en haar hele gestalte in het algemeen. Dit was de eerste keer dat ik het deed en vooral de laatste, ze hoefde niet van mij te weten dat ze er wel leuk uitzag. Een mooi figuur, vooral. Ik wurm me enkele seconde na Wolfe door de hoop kinderen, waarna ik onder het lint door ga en de vrouwen wc binnen ga. Daar word ik echter tegengehouden door een vrouwelijke politieagente en een lerares, je kon het duidelijk aan hen zien.
“Ho, ho, waar ga jij heen?” Ik rolde mijn ogen. “De crime scene observeren, mag ik er nog door? Het is niet alsof ik alle tijd van de wereld heb.” Gromde ik humeurig en de lerares stapte naar voor, duwde me naar achteren. “Er is al een vrouwelijke agente binnen, een beetje privacy en respect graag voor de vrouwen.” Mijn mond viel bijna letterlijk open. You kidding me, right? De vrouwelijke agente keek me streng aan, maar ik had er schijt aan en stapte flink door, zonder hen nog een blik waardig te gunnen. “Ik heb respect voor de overledenen, inderdaad. Now if you’ll excuse me, ik moet mijn werk ook gewoon doen.” Zeikerds. Ik ga echt geen bevelen van hen opnemen hoor.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Angelica Wolfe

Hij schud enkel aangenaam, vermakelijk zijn hoofd op mijn woorden. "Je bent echt grappig." deelt hij me mede. Ik klem mijn kaken op elkaar. Natuurlijk weet ik ook wel dat hij iedereen kan krijgen die hij wilt en wanneer hij dat wilt, maar ik wilde hem toch even op een misschien wat oncharmante manier laten weten dat ik er zo absoluut niet over denk. Hij blijft achter mij lopen en ik duik al snel de wc in. Axel word echter achter mij tegen gehouden, door een vrouwelijke politieagente en een lerares, wat mij genoegen doet. Ik blijf dan ook zo staan dat ik het gesprek kan volgen.
“Ho, ho, waar ga jij heen?” Een vrouw. “De crime scene observeren, mag ik er nog door? Het is niet alsof ik alle tijd van de wereld heb.” gromt hij humeurig “Er is al een vrouwelijke agente binnen, een beetje privacy en respect graag voor de vrouwen.” Ik grinnik zachtjes, net goed voor hem. “Ik heb respect voor de overledenen, inderdaad. Now if you’ll excuse me, ik moet mijn werk ook gewoon doen." Ik hoor zijn voetstappen al aankomen en zijn stem klinkt dichterbij, waarna ik snel een paar stappen de crime scene op doe.
"Is zelfmoord al uitgesloten?" vraag ik, aan niemand in het bijzonder. Ik laat mijn ogen over de plek glijden en neem alles in mij op. De bordjes die bewijs plekken aangeven, het bloed, de plek waar het lijk gevonden is. Een fotograaf rond ondertussen de laatste paar foto's af. De rillingen lopen even over mijn rug heen en ik sluit mijn ogen voor een moment. Hoewel ik dit soort dingen vreselijk vind, wil ik later alsnog rechercheur worden. Dit is alleen niet echt een zaak naar mijn hart omdat ik wel weet waarom iemand een cheerleader zo grondig haar dat diegene haar leven ook heeft beëindigt. Oh, hoe vaak ik erover gedroomd heb. Ik open mijn ogen en draai me een stukje om naar Rebel. Mijn ogen spreken vast boekdelen, maar het interesseert mij weinig.

---

Your make-up is terrible

Riley Lauryn Mayer
Charlie knikt en houdt mijn hand een beetje krampachtig vast. 'Dat weet ik, en dat doe ik ook altijd,' zegt hij zacht. 'Het komt vast door dat gedoe hier op school enzo'. Er staat een waterachtige glimlach op zijn gezicht en hij schudt zijn hoofd. Hierna trekt hij zijn hand los en loopt hij richting de trap. 'Kom je nog, luiwammes?'
Ik zucht zacht, bijt op mijn lip en knik waarna ik langzaam richting de trap begin te lopen. Bij de trap aangekomen begin ik die af te lopen zonder Charlie aan te kijken. Hij houdt iets verborgen. Dat weet ik zeker. Oké, ik vertel ook niet altijd alles aan hem. Het meeste wel maar er zijn toch een paar dingen die ik voor mezelf hou. Toch voel ik me gekwetst doordat hij me niet alles verteld.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charles Johnsen

Ik hoor haar zuchten en haar voetstappen die mij langzaam volgen. Ik kijk achterom en wacht bij de trap op haar, maar ze begint die af te lopen zonder mij aan te kijken. Ik loop ook snel de trap af en ga naast haar lopen. Ik wil er niet meer over beginnen, hoewel ik me ergens wel schuldig voel dat ik dingen voor haar achterhoud, want dat is iets wat ik maar zelden doe.
"Zal ik kijken of ik nog wat snoep voor je uit het automaat kan krijgen?" vraag ik aan haar. Ik steek mijn handen in mijn broekzakken en voel ergens een briefje zitten. Ik haal hem eruit. "Ik heb nog één dollar, is dat goed?" Er verschijnt een kleine glimlach op mijn gezicht en ik pak haar vast bij haar pols om haar iets sneller mee te trekken naar beneden. Stiekem ben ik wel een beetje bang geworden voor de moordenaar door haar.

---

Your make-up is terrible