[Rpg] Who is it? [1] - Speeltopics

who is it ,who is the murder of this crime?
Nobody knows or they just saying that to hide it from us.A crime at the highschool in New York.A school of more than 1000 students and a murder.All the students have to stay in school beacause the murder is still there but does that cause for more death people who knows?The murder know.

Deze rpg speelt zich dus af in de middelbare school Belmont Preparatory High School.Een school met meer dan duizend leerlingen.Een gewone school waar niets mis kon lopen,maar daar hadden ze het mis.Een vermoorde cheerleader klonk het ze zeiden dat ze heel bekend was in school dat ze dus populair was.Maar dat betekend niet geliefd.De politie nam in en verplichte alle leerlingen in het schoolgebouw te laten blijven tot ze wat meer weten over de moordenaar,maar als de moordenaar nog steeds in het gebouw doolt betekend dat niet een groter gevaarvoor de leerlingen ?
So who is it?

Rollen :
Students(nerds ,populaire mensen(waaronder cheerleaders en footbal players) , pestkoppen(max2 kunnen ook footbal players zijn), seutenbitcherige types ,(max2 kunnen ook cheerleaders zijn)normale studenten , ...)

-James Johnsen ~Moonly~Normale student
-Isabel 'Bel' Melinda Silverson ~ Tsubaki ~Cheerleader
-Kylie Louise Adams~carpediemx~Normale student
- Yune Brighton~Memoria~Normale leerling, cheerleader
-Charles Johnsen~Assassin~Alternatieve student
-Rayn Maxwell Golddigger~Nyan~ Football speler, populair iemand
-Jayden Brooks~Memoria ~Normale student, Football speler
-David Pure~Moonly~Populair iemand, footballplayer
-Lou Mc.Down~Nyan~Gewoone student,Nerd
- Elena Yana Bennett ~LostMagic ~Normale Studente, nerd
-Evalyn Janice Fisher~ Arriver~ Normale leerlinge
-Riley Lauryn Mayer~Khione~Leerling, skatermeisje
Moordenaar(s)
(Max 2 dan moeten ze wel samen werken)
-Aileen Sony Millers ~Rememberyouxx +Cheerleader meisje
-Steven Gavin McLawerson ~Tsubaki ~Moordenaar
Politie(max 3)
-Angelica Wolfe~Assassin
-Axel Cael Rebel~Isuzu
-

Regels
Reserveringen blijven 24 uur staan.
~Maximaal 3 character per persoon.
~Ruzies alleen IC
~OOC tussen haakjes
~Het liefst mensen die wat vaker online zijn en mee hebben gedaan aan meer dan 3 topics (ervaring)
~als je niet meer wil meedoen met deze Rpg meld het dan even aub
~Naamsverandering melden
~Speel niet voor een ander
~Begrijp je iets niet of zijn er vragen gb mij dan

[ bericht aangepast op 8 okt 2012 - 18:26 ]

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Angelica Wolfe

"Dat was ik niet." Meld hij me. Ik grom opnieuw, deels van jaloezie. "Nee natuurlijk niet. Jij was vast één van die vreselijk oppervlakkige football spelers. Je hebt er zelfs nu nog veel van weg." Mijn stem klinkt snauwerig, maar ook gedeeltelijk bewonderend. Ja, ik had werkelijk een hekel aan ze, de manier waarop ze anderen behandelden. Maar stiekem, heel stiekem, zou ik wel willen dat zij me ook zo zouden behandelen. Ik word liever aan de kant gezet door hun, dan zou ik tenminste nog iets geleken hebben. Nu was ik waardeloos geweest, onzichtbaar.
Met een fronsende blik kijkt hij naar mij. Hierdoor zucht hij deels vermakelijk en geïrriteerd, terwijl hij wat vaart mindert en ik hem plotsleing veel beter bij kan houden. "Naar de decaan of directeur, maar daar zou ik voor morgen graag nog zijn." vertelt hij me, plagerig. Ik hou mezelf in om niet beledigd te doen, hij heeft nu al genoeg leuke reacties, voor hem dan, ontlokt bij mij. Negeren werkt beter, of lachen. Ik probeer dan ook kort te grinniken als hj de hoek omloopt, maar het mislukt best wel.
"Dat is nog een best goed idee." zeg ik tegen hem met een zucht. "Maar die zitten een verdieping hoger, geloof ik." verbeter ik hem daarna, met een klein grijnsje. Eindelijk iets wat ik beter weet en waar ik slimmer in ben. "Deze kant." zeg ik op een plagerige manier, als ik zijn onderarm vast grijp en hem een andere richting in begin te trekken.

Charles Johnsen

"Nou, tong met Charliespeeksel is niet mijn favoriet." mompelt ze terwijl ze haar hand afveegt aan haar broek. Ik krijg een teleurgestelde blik in mijn ogen maar lach het dan weg. Natuurlijk vind ze dat, ik ben haar beste vriend, niet haar vriendje. "Het zou wat zijn als dat wel je favoriet was hoor, Riley." zeg ik plagerig. "Vooral omdat je een oogje op die ene kerel hebt, hoe heet hij ook alweer?" vraag ik luchtig aan haar. Ze stekt haar vingers weer in het zakje, pakt er een Skittle uit en stopt die in haar mond.
"Kom." zegt ze tegen mij en zonder op antwoord ze wachten, begint ze al richting de kantine te lopen. Ik zucht en volg haar gewillig, volgens mij weet ze dondersgoed dat ik haar overal volg, maar weet ze dan ook waarom? Ik slof gewoon achter haar aan naar de kantine toe. "Wat wil je daar doen?" vraag ik toch maar.

---

Your make-up is terrible

Axel Cael Rebel
Opnieuw gromt ze, al klonk er iets jaloers in door, waardoor ik mijn blik vragend naar haar wilde richten, maar het toch niet deed. ‘Nee natuurlijk niet. Jij was vast één van die vreselijk oppervlakkige football spelers. Je hebt er zelfs nu nog veel van weg.’ Haar stem klinkt snauwerig, maar ook gedeeltelijk bewonderend. Zou ze aan de kant gezet zijn of zo? ‘Als je me wilt beledigen, goed gedaan.’ Mijn neus rimpelde alsof ik iets vies rook, terwijl mijn mond vertrok. ‘Ik haatte hen, zelfs nu nog.’ Vertel ik haar, al meer dan dat ik eigenlijk wilde loslaten: niets. Vroeger was ik eigenlijk nog humeuriger dan nu, er was niet veel veranderd, behalve dat ik toen stiller was. Gewoonweg omdat niets en niemand me genoeg boeide om tegen te praten, zelfs als iemand me in de lessen wat vroeg, zei ik niets.
Kort grinnikt ze, al klinkt het alsof het niet echt wil lukken. ‘Maar die zitten een verdieping hoger, geloof ik.’ Verbeterd ze me daarna, met een klein grijnsje. Hm, ze vindt het wel heel erg leuk dat ze iets beter weet. ‘Deze kant.’ Zegt ze op een plagerige manier, als ze mijn onderarm vast grijpt en me een andere richting op begint te trekken. Ik voel de warmte van haar aanraking door mijn hele arm gaan, terwijl het gaat branden en hoewel het wel aangenaam voelt, is dat precies de reden waarom ik begin te grommen. ‘Hoe weet je dat?’ gromde ik. ‘Heb je hier soms op school gezeten of zo?’ Ik had haar nog steeds niet los getrokken, maar dat zou het wel op elk moment kunnen gebeuren als de warmte niet zou stoppen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Angelica Wolfe

"Als je me wilt beledigen, goed gedaan." Zijn neus rimpelt alsof hij iets vies ruikt terwijl zijn mond vertrekt. "Ik probeerde je niet te beledigen, ik dacht het echt. Maar die belediging is dan mooi meegenomen." grijns ik zelfingenomen. "Ik haatte hen, zelfs nu nog." vertelt hij me dan. Ik besef me dat hij waarschijnlijk diezelfde verachting voor ze voelt als ik, al voel ik er nog veel meer dingen voor. Verwarrend, dat wel. Maar niets iets wat ik aan zijn neus ga hangen, dus blijf ik gewoon stil erover.
"Hoe weet je dat?" gromt hij. "Heb je hier soms op school gezeten of zo?" Shit, ik heb al veel te veel gezegd door hem te slim af te willen zijn. Ik besef me opeens dat ik zijn arm nog vast heb, maar tegelijk besef ik me ook dat hij zich wonder boven wonder nog niet heeft losgetrokken uit mijn betweterige greep. Nu ik me daar iets teveel op concentreer, voel ik ook de spieren van zijn onderarm. Ik besluit nog niet los te laten en af te wachten wat hij gaat doen. Misschien heeft hij het nog niet eens door, maar dat lijkt me sterk.
"Misschien." grom ik, om geen direct antwoord hierop te hoeven geven. Ik loop het lelijke trappenhuis in en begin misschien wel iets te kwaad de trappen op te stampen, wat licht doorechoeëd. Vooral omdat ik de voorgeschreven zwarte kisten draag, die het gelijk nog harder door laten klinken dan als je gewoon gympen aan zou hebben, maakt alles nog even iets erger. Ik zit bijna aan mijn toppunt qua irritatie en dingen die ik van hem kan hebben. Dat heeft nog behoorlijk lang geduurt, vooral omdat ik altijd wel in ben voor een uitdaging. Maar deze uitdaging is onmogelijk.

---

Your make-up is terrible

Riley Lauryn Mayer
'Het zou wat zijn als dat wel je favoriet was hoor, Riley,' zegt hij plagerig. 'Vooral omdat je een oogje op die ene kerel hebt, hoe heet hij ook alweer?' vraagt hij dan luchtig. Mijn wangen worden gelijk rood en ik kijk Charlie expres niet aan, niet omdat hij het is maar zodat hij dan hopelijk de wat schuldige blik in mijn ogen niet kan zien, omdat ik het hem nog niet had verteld. 'Niemand,' mompel ik snel en ik loop verder richting de kantine. Charlie volgt me inderdaad, zoals ik al had verwacht. Soms snap ik niet dat hij naar me luistert en met me omgaat, vooral omdat ik nog weleens een ontzettend kreng tegen hem kan zijn.
'Wat wil je daar doen?' vraagt hij. 'Naakt rondrennen natuurlijk,' antwoord ik sarcastisch waarna ik met mijn ogen rol. 'Wat denk jezelf, zitten natuurlijk'. Ik zucht even en draai me om naar hem. 'Of weet jij ergens anders waar we kunnen zitten?' vraag ik. 'Wat niet de mediatheek is,' voeg ik er nog aan toe.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charles Johnsen

Rileys wangen worden gelijk rood en ze kijkt mij niet aan, wat mij lichtelijk verontrust. Ze schept meestal op of heeft hele verhalen over hem, die ik meestal geduldig aanhoor. "Niemand." mompelt ze snel en loopt verder richting de kantine. Ik frons maar volg haar nog altijd gewoon. Dit is wel heel vreemd en helemaal niets voor haar, waardoor ik haar zo maar eens moet ondervragen. Ik hoop maar niet voor die kerel dat hij haar hart gebroken heeft, want dan gaat hij eraan. Normaal ben ik echt niet geweldadig, maar dat wordi ik hiervan wel.
"Naakt rondrennen natuurlijk." antwoord ze sarcastisch waarna ze met haar ogen rolt. "Wat denk je zelf, zitten natuurlijk." Ze zucht even en draait zich om. "Of weet jij ergens anders waar we kunnen zitten? Wat niet de mediatheek is." Ik haal lichtjes mijn schouders op. "Eigenlijk niet. Sorry, dat was wel een heel domme vraag." verontschuldig ik me tegenover haar, waarna ik mijn vingers rond haar pols klem en haar zowat meesleur naar een rustig plekje in de aula.
Aangezien alle stoelen bezet zijn, ga ik op een tafel zitten. Ik hou haar nog altijd vast om haar pols, omdat ik nu niet wil dat ze wegloopt. "Wat is er gebeurd, Riles? Ik wil de waarheid weten." vraag ik aan haar. "Heeft hij je pijn gedaan?" vraag ik dan achterdochtig.

---

Your make-up is terrible

[iemand voor Elena? Ze zit op de tribune bij het sportveld]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

(Lou of Rayn wil wel)

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

[stuur maar is gelijk wie]

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Rayn Golddigger.
Verward liep ik over het sportvel.Les volgen ging ik toch niet doen vandaag.Wazig staarde ik voor me uit.Kimberly,mijn ex vermoord.Er waren genoeg gedachtes om het te willen doen,maar je moet echt ziek zijn om ze ook uit te voeren.Zodiep in gedachtes verzonken had ik niet door dat ik over iemands benen struikelde bij de tribunes.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Elena Yana Bennett
'Kijk uit!' roep ik geïrriteerd als iemand over mijn benen valt en kijk op van mijn boek. Ik zie de jongen en slik. Shit, football speler en popi. Ik begin te stamelen en kijk hem iets angstig aan. 'I-ik bedoelde het zo niet, het spijt me. Ik was alleen wat geschrokken.' stamel ik en kijk hem niet aan. Ik kijk naar mijn handen en duw even mijn bril iets beter op mijn neus.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Rayn Golddigger
'Kijk uit!'Hoorde ik een meisje geërgerd roepen.Ik gromde en ging recht staan.Balde mijn vuisten, maar hield me in.Ik sloeg geen meiden.Ik keek haar kwaad aan. Het was iemand van de nerds.Ik kon vannalles en nog wat naar haar roepen,maar het kwam er niet uit.Toen ze doorhad wie ik was begon ze geschrokken te stamelen en keek naar haar handen.Ik voelde mijn neus lopen en bloeddruppels vielen naar beneden op mijn shirt."Shit!"vloek ik

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Elena Yana Bennett
Ik schrik als hij vloekt en zie het bloed. Ik zoek een zakdoek en geef die aan hem. Mijn handen trillen lichtjes en ik adem even diep in waarna het trillen stopt. Ik ben op mijn hoede voor het geval dat maar zie ook wel dat hij blijkbaar een klotedag heeft. 'Zit neer en houd je hoofd naar voor met de zakdoek tegen je neus. Ze zeggen misschien naar achteren maar dan kan je stikken in je eigen bloed.' raad ik hem aan en speel nerveus met mijn vingers.

---

'Doubt kills more dreams then failure ever will'

Riley Lauryn Mayer
'Eigenlijk niet. Sorry, dat was wel een heel domme vraag,' verontschuldigt hij zich. Gelijk voel ik me weer schuldig dat ik zo krengig tegen hem deed maar voordat ik sorry kan zeggen pakt hij mijn pols stevig vast en sleurt hij me mee naar een hoekje in de aula waar haast niemand zit. Helaas zijn alle stoelen bezet. Ik volg Charlie's voorbeeld en ga ook op de tafel zitten. Mijn pols houdt hij nog steeds stevig vast, alsof hij bang is dat ik weg ga lopen. 'Wat is er gebeurd, Riles? Ik wil de waarheid weten,' vraagt hij. Shitshitshit! Ik had die vraag kunnen verwachten na mijn gedrag van net. 'Heeft hij je pijn gedaan?' vraagt hij achterdochtig. Mijn mond valt een stukje open van verontwaardiging. 'Natuurlijk niet. Hij zou me nooit expres pijn doen,' antwoord ik. Mijn armen wil ik over elkaar slaan, voor het extra effect, maar dat lukt niet omdat hij mijn pols nog steeds vast heeft. 'En er is helemaal niks gebeurd,' zeg ik dan nonchalant, maar met rode wangen omdat dat niet de waarheid is. Er is wel degelijk iets gebeurd, maar het is een beetje raar omdat tegen Charlie te zeggen, ook al is hij mijn beste vriend. Tegen een jongen zeggen dat je met een andere jongen naar bed bent gegaan is wat apart. Dat hij me daarbij wel wat pijn had gedaan kan ik beter al helemaal niet zeggen.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Charles Johnsen

Ze is net zoals ik op de tafel gaan zitten. Haar mond valt een stukje open van verontwaardiging. "Natuurlijk niet. Hij zou me nooit expres pijn doen." antwoord ze. Ze wilt haar armen over elkaar heen slaan, wat niet lukt omdat ik haar pols nog altijd omklem. Ik blijf hem vast houden. "En er is helemaal niks gebeurd." zegt ze nonchalant, maar rode wangen. Ik kijk haar even verbaasd aan.
"Meen je dit nou, Riles?" vraag ik ongelovig. "Eerst is er niemand, dan is er ineens niks gebeurd. Waarom lieg je tegen mij? Je was nog wel zo beledigd omdat ik het niet tegen jou zei, nu doe je precies hetzelfde!" Ik laat haar pols nu wel los en sla mijn armen over elkaar heen, terwijl ik haar met een strenge blik aan blijf kijken. Het gebeurd echt maar zelden dat ik zo tegen haar doe, maar nu verdient ze het gewoon, waarom mag zij wel liegen en ik niet? Niet dat ik ooit de waarheid uit ga spreken, dat durf ik gewoon niet.

---

Your make-up is terrible

Rayn Golddigger
Ik keek even naar de zakdoek en nam hem toch aan.Gelukkig waren mijn vrienden hier niet.Ze zei wat ik moest doen om het te laten stoppen."Ik weet wel wat ik moet doen"zeg ik kil en ga op een stoeltje zitten.Best wel vreemd dat ze me hielp."Waarom help je me?"vroeg ik.Ik bedoelde het niet grof,maar normaal zeiden ze niets tegen ons.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH