[RPG] Huis van de Nacht [Topic 3] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 16 juli 2012 - 18:42 ]

I Love The Vampire Diaries

brb

Don't run away this time and die like a man.

Melody Henderson

Ik keek naar Luna, die instemde met een zacht, vriendelijk grommetje.'Tuurlijk.' zei ik tegen hem. De vacht van Luna voelde zo zacht als maar kan, dus daar kon ik niks tegen inbrengen. Terwijl ik doorging met het aaien van Briar, die ondertussen weer met een stukje kip bezig was, was ze aan het spinnen. Ik dacht aan Ladouska, het paard wat ik als mens altijd opzocht als ik verdrietig was. Ik reed uren op haar, door weilanden, bossen en heides en vertelde haar mijn diepste geheimen. Ik miste Ladouska enorm, en ik hoopte dat ik deze week weer even naar haar toe kon. Haar manen wapperden als we gallopeerden, en daar kreeg ik nooit genoeg van. Als Sebastian paarden leuk vond, en dan niet in de vorm van eten, kon hij misschien ook een keer mee. Ik vlocht mijn haar, en maakte het af met een lichtpaars elastiekje. Ik had mijn haar altijd in een vlecht als ik op Ladouska reed, en haar halser wat ik had gekocht was lichtpaars. Ik vond het fijn om mijn haar zo te dragen, als een soort eerbetoon aan Ladouska. Ik glimlachte naar Briar, wie ik een stukje paprika van mijn pizza gaf.

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Faye Maxime Kershaw
'Ik heb de hele dag op één Snicker moeten teren. Daar wordt ik niet echt gelukkiger op,' zegt hij schouder ophalend.
Als ik naar zijn bord kijk zie ik dat er al een hele lading op zijn bord. Ik zucht even en pak ook een paar kippenpootjes van de schaal die op tafel staat.
'Geef me 's effe de zout aan,' zegt hij dan op een botte toon.
Ik trek mijn wenkbrauwen op en geef dan zonder iets te zeggen de zout. Normaal gesproken zou ik zeggen dat hij mij eerst het toverwoord moet geven maar ik ben nu niet echt in die stemming. Ik ben nog steeds wat moe van net. Zwijgend eet ik langzaam één van de kippenpootjes op terwijl ik probeer te verzinnen wat ik zo meteen ga doen.

To the stars who listen — and the dreams that are answered

was ik weer. zal zo ff reageren

Don't run away this time and die like a man.

Sebastian

Ik liet mijn hand even over de vacht van Luna glijden, die zijdezacht aanvoelde, met toch af en toe een ruwere tussendoor, maar alsnog was het zachter dan ik gedacht had.
Het deed me denken aan die ene keer dat ik een wolf in het wild had gezien.
We waren met school op studiereis in Noorwegen toen we opeens met de helft van de klas oog in oog kwamen te staan met een roedel wolven, volgens sommigen was het een wonder dat we weg konden komen aangezien de roedel origineel aan het jagen was.
Maar ik herkende niets van de wilde blik van die wolven in de ogen van deze waaraan je kon merken dat Luna al een tijdje bij mensen leefde.
Melody stopte Brair nog wat toe en glimlachend keek ik met mijn ogen zo ver mogelijk naar boven zodat ik nog net kon zien wat het was, Paprika.
,,Ik weet niet of ze dat lust hoor, ik heb haar laatst ook al eens Paprika proberen te voeren maar ze hoefde er niets van." grijnsde ik naar Melody.
En ik had gelijk,met haar pootje schoof ze de paprika van mijn hoofd af, waardoor die op mijn hemd terecht kwam, vanwaar ik het stukje maar in mijn eigen mond stopte. ,,zei het toch." grijnsde ik.

[ bericht aangepast op 17 juli 2012 - 22:15 ]

Credendo Vides

(ik ga nu slapen, srrydat ik steeds zo 'vroeg' wegga, mr ik ben nog mar 13 ;p)

These rings that I'm breaking are making you a personal debt.

Tony Dash.
Ze geeft me de zout aan en eet zwijgend een van de kippenpootjes op. Ik pak 't zout en doe dit in mijn tomatensoep, wat ik hierna binnen ga slurpen als ik mijn kip op heb.
Ik keek vanuit mijn ooghoeken naar Faye. “Zeg, Faye..” Begon ik.
“Waar val jij op?”
Het was totaal niet bedoeld als een versiertruc of dat ik dit wilde weten, omdat ik haar leuk vond. Nee, dat was het niet. Ik was eigenlijk best benieuwd op wat voor soort zij valt. Ze is erg koppig en ze lijkt me niet echt bepaald verlegen. Misschien op het begin, maar verder niet.
Ik zette de soepkom aan mijn mond en begon het naar binnen te gieten.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Faye Maxime Kershaw
'Zeg, Faye...' zegt Tony na een tijdje. 'Waar val jij op?'
Ik trek mijn wenkbrauwen als hij de soepkom aan zijn mond zet en zo begint te drinken, of beter gezegd: slurpen.
'Ik heb niet echt een type,' antwoord ik schouder ophalend. 'Zolang de jongen maar niet gemakkelijk is. Dat hij me gewoon alles geeft waar ik om vraag, dat is nogal saai. Als iemand wat tegengas geeft is het veel leuker,' vervolg ik. 'En nu mag jij dezelfde vraag beantwoorden: Waar val jíj op?'

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Tony Dash.
'Ik heb niet echt een type,' zegt ze schouder ophalend. 'Zolang de jongen maar niet gemakkelijk is. Dat hij me gewoon alles geeft waar ik om vraag, dat is nogal saai. Als iemand wat tegengas geeft is het veel leuker,' vervolgt ze. 'En nu mag jij dezelfde vraag beantwoorden: Waar val jij op?'
Ik grinnik als ik het lege soepkommetje nu terug zet op tafel. “Ik geloof niet in liefde.” Antwoordde ik kort. Simpelweg, omdat dit naief is. Het gaat toch altijd kapot en er bestaat niet zoiets als 'eeuwige liefde'.
Ik stop snel wat te eten in mijn mond voor verdere vragen te vermijden.

Don't walk. Run, you sheep, run.

Faye Maxime Kershaw
'Ik geloof niet in liefde,' antwoordt hij.
'Je gelooft niet in liefde?' vraag ik ongelovig. 'Dus je gaat liever in je eentje als een oud gerimpeld mannetje dood dan dat je samen oud wordt met iemand?' Ik schud verwart mijn hoofd. 'Maarja, wat jij wilt het is je eigen keuze'.

[Sorry voor het korte stukje, mijn hoofdpijn kilt me]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Tony Dash.
'Je gelooft niet in liefde?' vraagt ze. Waarschijnlijk zal ze dit niet geloven, maar ja. Dat is dan niet mijn pakkie 'an. 'Dus je gaat liever in je eentje als een oud gerimpeld mannetje dood dan dat je samen oud wordt met iemand?' ze schud haar hoofd. 'Maarja, wat jij wilt het is je eigen keuze.'
Ik antwoordde met volle mond. “Bwa. Dawt boeit mwij geen fwlieker.” Ik slikte het eten door en keek toen naar haar. “Geloof jij er wel in dan?” Vroeg ik ironisch en ik nam vervolgens nog een hapje van mijn stuk brood.

- Don't mind. Maar dan ga je toch vroeg slapen!

Don't walk. Run, you sheep, run.

Dat ga ik nu ook doen, ik reageer morgen x

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Bisous schreef:
Dat ga ik nu ook doen, ik reageer morgen x

Don't walk. Run, you sheep, run.

En dan zit er opeens een wesp op je laptop, OUT OF FUCKING NOWHERE en heb je motherfucking FOBIE voor die krengen en loopt hij RECHT OP JE AF... EEP!
Ik zit nog steeds bij te komen >.<

Elion
Hij had het geluid ook gehoord en fronste. Waar kwam het vandaan? Hij vermoedde dat het de deur aan hun linkerhand.. Hij keek Samuel aan.
"Dat klonk niet goed," gromde hij. "Ik stel voor dat we gaan kijken."
Feiten op een rijtje; Elion haatte het duister, Elion haatte onverwachte dingen en hij had het al zeker niet op het onbekende. Maar hij had wel degelijk guts en zou nooit iemand laten stikken als diegene hulp nodig had, en dit had geklonken alsof dat nog best wel een het geval zou kunnen zijn.
Hij duwde de deur open. Voor hen was een donkere, lege en smalle trap. Hij vloekte zachtjes, maar begon desondanks aan de afdaling, het aan Samuel overlatend of die meeging of niet.


Seth
Toen ze hem nogmaals bedankte knikte hij slechts kort. Net toen ze weg wilde gaan, sprong haar kat van haar schouder en begon het dier Seth kopjes te geven, die positief werd verrast. Hij keek naar het dier en even leek er een glimlach tevoorschijn te komen, maar toen pakte het meisje haar kat weer, bevond Seth zich weer in de realiteit en kroop hij opnieuw in zijn schulp, nerveus en onzeker.
"Pandora is blijkbaar aandacht-verslaafd." vertelde het meisje.
"'s okay," mompelde Seth, amper verstaanbaar.
[lol, ze doen me hieraan denken: