[RPG] Freedom Writers O2 - Speeltopics

Woodrow Wilson High School.. Een normale High school. Werk werd gewoon gedaan, en bijna geen tikkeltje gevaar. Maar dat veranderde twee jaar geleden. Nieuwe kinderen kwamen op de school, anders dan de anderen. Gevaarlijker.. Tieners uit de ghetto, tieners uit een bende en noem maar op. Het leven op de school is veranderd. De muren zitten vol met graffiti, in één uur ontstaan misschien wel vijf gevechten. Kortom, de school is echt veranderd. Deze tieners zijn samen in één klas gezet door de leraren, om de andere tieners te "beschermen" tegen deze gevaren. maar waarom zijn ze zo? Simpel, ze willen respect. Alleen krijgen ze dat niet zo gemakkelijk. Vele mensen haten hun. Omdat ze een dierbare van hun hebben vermoord, te gevaarlijk vinden of gewoon omdat ze een grote overlast zijn. Maar ze zijn niet zomaar zo, iedereen heeft een eigen verhaal.. Ook zitten tussen al de leraren een klein groepje die deze tieners willen helpen. Hun zijn dan ook aangewezen voor die klas. Maar hun baan is daarom ook niet gemakkelijk.. Maar wie weet, misschien kunnen deze tieners zich ooit gedragen.. Misschien als ze eindelijk hun respect hebben...
Afgeleid van de film, Freedom Writers

Leerlingen:
1. Lexy Alexandra Chayenna Romano Sebtana
2. Tyler Jay Rodriquez Sebtana
3. Jeanine Samantha Evans - Aragog
4. Mae Winter - SupahBaby
5. Flower Adriana Drea - Lovelylonely
6. Macy Leah Smith - Demi1309
7. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
8. Nathan Alexandro Scagotti - WillNotLearn
9. Jayson Cole - quin98
10. Chad Samuels - NiallsMofo

Leraren:
1. Nathan Jake Manuels Sebtana
2. Jessica Wakefield - JokerBaby
3. Eliza Herroforts - Nyan
4. Naomi Scott - OHMYVAZAPNIN

Regels:
-Liefst meer dan één regel!
-Schelden mag
-16+ mag
-Doe niet perfect!
-OOC tussen haakjes!
-Max. 3 personages per account (Meisje, jongen en leraar)!
-We sluiten niemand buiten!

Rollentopic

[ bericht aangepast op 3 juli 2012 - 19:58 ]

---

El Diablo.

Lexy

Ik zeg het meteen.
'Jerlynn, het was mijn schuld, hij stak me..' dan heb ik het opeens door.
'Jessica?' piep ik..

---

El Diablo.

Jessica
"Ja... Wie is het?... wacht eens even... Wie heeft je gestoken?"
Ik sprong meteen op uit mijn stoel. Ik had meteen gehoord dat het een jong meisje was, waardoor ik vermoedde dat het een van mijn leerlingen was. Als ik hoorde dat ik het over steken ging, had ik meteen door dat het iemand uit mijn speciale klas moest zijn.
"Waar ben je? Ik kom meteen." blijkbaar zou ik vandaag niet rustig zitten.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Lexy

'Lexy.' zucht ik, en kijk naar mijn buik.
Onder het bloed...
Ik gaf snel het adres van mijn huis, en ging op de krakerige veranda zitten..

---

El Diablo.

Macy

Ik kijk naar de foto en schrik op. 'Wie is er gestoken?' Verbaasd kijk ik Jessica aan. Ging ze nou weer weg? Ze heeft het wel druk... Ik kijk haar met grote ogen aan. Iemand uit mijn klas?
'Anders blijf ik hier met Max. Dan kook ik wat en dan neem je diegene mee?' Ik kijk Jessica aan. Ze moest weer iemand helpen...

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jessica
"Het is iets met Lexy, ja als je dat zou willen doen. Ik kom zo snel mogelijk terug."
Ik hol meteen naar buiten, ondertussen haal ik mijn autosleutels uit mijn zak. Ik rij zo snel mogelijk naar het adres dat Lexy me doorgegeven had. Ik parkeer mijn wagen vlak voor de deur en spring meteen uit mijn auto. Ik loop bezorgd naar haar toe.
"Dat ziet er niet goed uit, meid." ik had blijkbaar iets met die 'meid'. Ik kniel voor haar neer en trek een bezorgd gezicht. "We moeten naar het ziekenhuis."

[ bericht aangepast op 3 juli 2012 - 20:55 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Lexy

Ik raak in paniek, 'nee, ik kan niet naar het ziekenhuis' zeg ik trillend.
'Dan komt de politie gelijk, en dan moet ik de bende verraden.' zeg ik..

---

El Diablo.

Jessica
"Ok, ok, rustig. Is hier iemand thuis? Je vader, moeder, iemand?"
Ik dwong mezelf kalm te blijven, zodat ik Lexy niet zou aansteken met mijn zenuwachtig gedoe.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Lexy

'Nee, mijn moeder is in het h... op werk' zeg ik snel.
Ik sla mijn armen rond mijn buik, en kijk haar aan.

---

El Diablo.

Macy

Ik zucht. Uitgerekend Lexy... Diegene dat een pistool op mijn kop had gericht. Ik zucht en sta op. Ik kijk naar het eten en begin te koken. Max is nog steeds boven. Wat zou er gebeurd zijn? Weet je, eigenlijk boeide het me niks. Ik focus me op het koken en dek onder tussen de tafel. Hopelijk kwamen ze gauw hierheen...

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jessica
"Dan ga je met mij mee." Ik sloeg mijn armen om haar heen en trok haar overeind.
"Kom, rustig maar. Het komt goed." Ik zette haar in de passagiersstoel en sprong zelf meteen achter het stuur.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Lexy

Ik knik maar, en kijk naar mijn hakken.
Ik voelde mijn buik erg branden, ik zucht.
Een van de eerste dingen die je leert..
Steken op plekken die je laten lijden, maar niet doden..

---

El Diablo.

Jessica
Als ik thuis aankom. Loop ik meteen langs haar kant van de wagen en help haar eruit. Ik doe de auto even op sloot en help haar dan naar binnen.
Ik laat haar in de woonkamer in de zetel zakken en loop meteen met grote, doelbewuste passen naar mijn verbanddoos.
"Macy, we zijn terug. Ik verzorg Lexy even, dan komen we wel naar de keuken." roep ik door het huis.
"Doe je je T-shirt even uit?" vraag ik, als ik terug bij Lexy sta.

---

“To live will be an awfully big adventure.”

Lexy

Ik knik, en knoop mijn shirt open.
Ik kijk naar de wonden en bijt op mijn lip om de pijn te negeren..

---

El Diablo.

Macy

'Is goed,' gil ik terug. Ik doe het eten op de borden en loop de trap op. 'Max kom je eten?' Ik open de deur. Hij staat op en loopt achter me aan naar beneden. 'Er is nog iemand. Ze zit bij me in de klas en is gewond. Stel daar maar geen vragen over, goed?' Hij knikt en gaat op een stoel zitten. Ik schenk voor iedereen wat drinken in en ga dan ook zitten.

---

Embrace your weirdness - Cara Delevingne

Jessica
"Dat ziet er niet al te fraai uit. Ik haal even wat water."
Ik glimlachte geruststellend naar haar en liep richting de keuken.
Ik pakte een kommetje en liet het vollopen met water, ondertussen ging ik boven wat washandjes en een handdoek halen. Toen ik terug in de keuken kwam, was de kom vol. Ik zette de kraan uit en snoof de lucht op.
"Hmm, dat ruikt al lekker. Ik heb zo het gevoel dat ik geen spijt zal hebben omdat ik jou in huis heb genomen." complimenteerde ik Macy na een blik op de borden.
"Ik verzorg haar nog even, we komen meteen."

[ bericht aangepast op 3 juli 2012 - 21:25 ]

---

“To live will be an awfully big adventure.”