• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    • Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    • Nicholas Boq Mead - Escritura
    • Boy - TheRumIsGone
    • Jacob Russell Brand - Tisiphone
    • Nessarose Denise Scribe - Escritura
    • Girl - Space
    • Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS
    • Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    • Ilsa Minnie Macke - Mombasa
    Nog 1 mannelijke cipier.

    Prisoners: (Totaal 14)
    • Courtney Valentina Ferguson - Password
    • Maya Juliëtte Adams - Aragog
    • Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    • Nicole Joy Eastwood - xHeavenlyx
    • Chayenne Sharona Lopez - NightShot
    • Delphine Sarah Parker - Frodo
    • Dakota Moore - Endure
    • Mallory Tracy - Assassin
    • Diego Palimvor Silence - xJohnnyDepp
    • Victor Benjamin Söderberg - Mombasa
    • Luca Jones - Assassin
    • Jayden Jason Bright - HurtedHeart
    • Boy - Mo0nlight.
    • Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    VOL!

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.

    Cell Division.
    Cell 1: Courtney Valentina Ferguson en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Dakota Moore.
    Cell 3: Mallory Tracy en Chayenne Sharona Lopez.
    Cell 4: Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 4: Diego Palimvor Silence en Jayden Jason Bright.
    Cell 6: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 7: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 5 mei 2012 - 10:13 ]

    [Beau is ook vrij]


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    [Okee, waar zit hij?]


    El Diablo.

    Nicole Joy Eastwood
    Vanuit mijn ooghoeken zie ik dat Delphine naar Drew kijkt, of beter gezegd staart. Ik grinnik even en kijk dan weer naar Luca.
    'Ik was slim genoeg, maar hun waren nog slimmer,' grinnikt hij.
    'Ja, dat is nu wel duidelijk,' zeg ik droog waarna ik met mijn ogen rol.
    'En dat is dan jou probleem, mij heb je er niet mee. Alles behalve trouwens. Mijn advies was alleen in jou voordeel.'
    Hij grinnikt zacht en eet het laatste beetje van zijn eten op.
    Ik rol weer met mijn ogen. 'Jij bent natuurlijk ook zo overduidelijk een jongen die om meisjes geeft,' zeg ik sarcastisch.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Op een bank aan tafel zijn eten naar binnen aan het werken.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Luca Jones

    "Jij bent natuurlijk ook zo overduidelijk een jongen die om meisjes geeft." Ik hoor de sarcasme wel in haar stem, hij is doordrenkt.
    "Daar heb je een punt." antwoord ik en ik prik met mijn vork in de lucht, verticaal. "Misschien geef ik meer om mezelf, omdat ik weet dat als jij van je af kan trappen omdat je sterk genoeg bent, ik niet in de problemen zal komen omdat ik je iets aangedaan heb." concludeer ik hardop.
    Ik word gek, waarom vertel ik dit aan haar? Nu weet ze sowieso wat ik kan doen. Ik zucht om mezelf en leg mijn vork weer neer. Het nieuwe meisje staar nogal naar Drew, maar dat kan ik begrijpen, hij is een knappe verschijning. Jammer dat zijn innerlijk naar meisjes niet zo knap is. Nouja, jammer voor hun, mij maakt het niets uit.


    Your make-up is terrible

    Alexandra Erin Violet Roselynn.

    Ik zucht en sta recht. Eerst maar iets eten. Mijn ogen doorzoeken de kamer, tot ik hetgeen heb gevonden wat ik nodig heb. Mijn riem. Jeweetwel, zijn riem met pistool voor de veiligheid, handboeien, die dingen. Ik deed mijn krullende, rode haren in een staart en deed voor de zekerheid ook maar mijn vestje toe. Je wist maar niet wat je kon meemaken in die gevangenis. Op mijn gemakje liep ik naar de eetzaal. Het was weer eens druk. Te druk naar mijn goesting, maar ja, het bleef mijn job. Ik nam wat te eten en ging bij de andere cipiers zitten [?]. "Nog iets gebeurd ?" vroeg ik dan maar, om nog iets interessants te horen. Ik liet mijn ogen even door de zaal gaan, om te kijken of alles wel rustig was, en of ze geen verkeerde dingen deden. We moesten er alsins goed op letten dat ze geen mensen meenamen, maar ze werden altijd wel gecontroleerd voordat ze naar hun cel gingen.

    (Ik ga ook maar eens slapen. Spijtig dat ik misschien een eetzaal-rel zal missen, maar die zullen er in de toekomst nog wel komen ^^ nog veel plezier allemaal en tot morgen)


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    [Ik ga slapen, trusten iedereen.]


    Your make-up is terrible

    Nicole Joy Eastwood
    'Daar heb je een punt.' hij steekt zijn vork verticaal in de lucht wat er nogal raar uit ziet. 'Misschien geef ik meer om mezelf, omdat ik weet dat als jij van je af kan trappen omdat je sterk genoeg bent, ik niet in de problemen zal komen omdat ik je iets aangedaan heb,'
    Hij zucht even en legt zijn vork neer.
    Ik trek mijn wenkbrauwen op. Hij is geen lieverdje dus. Niet dat ik dat had verwacht. In de gevangenis zitten geen lieverdjes, en helemaal geen lieverdjes die jongens zijn.
    'Waag het niet om me ook maar met één vinger aan te raken,' is het enige wat ik zeg.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [slaap lekker (:]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [trusten is er trouwens iemand voor Beau?]


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Chayenne

    Ik keek wat rond, en keek toen naar Victor. Ik stond op en liep naar hem toe. Ik plofte op de bank voor hem en keek hem even aan. 'Hey' zei ik uiteindelijk. Ik ging wat comfortabeler zitten, tot hoeverre dat kan op deze bankjes. 'Dat jij dat kan eten.' mompel ik als ik hem zie eten van die troep.


    El Diablo.

    Victor Benjamin Söderberg

    "Hey," hoor ik en ik kijk op van mijn bord midden in het gezicht van Chayenne.
    "Hoi," mompel ik terug en ik neem nog een hap in mijn mond.
    "Dat jij dat kan eten."
    Ik schud mijn hoofd en eet mijn mond leeg.
    "Ik eet het niet," zeg ik met een klein glimlachje.
    "Ik vreet dit zo snel mogelijk om daarna mijn mond te kunnen spoelen en weer verder te gaan waar ik te bezig was."
    Lachend neem ik nog een hap. Met mijn lepel schaaf ik de laatste restjes van mijn bordje en ik houd hem voor haar neus.
    "Ook een hapje?" vraag ik spottend.
    "Je kan het nog wel hebben hoor."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    scribere schreef:
    [trusten is er trouwens iemand voor Beau?]

    [Je kan altijd ons joinen.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Drew.

    "Al bijna een jaar," Mompelt ze. Wow.. al weer zo lang. Even ongelofelijk dat ik haat al ongeveer even lang ken. De laatste tijd spreek ik meer met haar.
    "Helaas valt er niks aan te veranderen,"
    Er vormt zich een frons in mijn wenkbrauwen. Ze heeft gelijk, er kan niks veranderen, maar ik kan haar wel één fijne nacht bezorgen. Laat ik maar zeggen; Als cadeautje.
    Er komt een grijns op mijn gezicht te staan. Ik kijk naar Maya en buig me dan verder over tafel. "Ik kan je een betere nacht gunnen. Vanavond, mijn kamer," Ik hoop niet dat ze direct denkt dat ik een of andere pedofiel ben. Ik gun haar gewoon een betere nacht.
    Opnieuw tikken mijn vingers hetzelfse ritme op de tafel en ik zit weer even rustig op mijn stoel. Hoewel rustig.. Het voelt vandaag anders. Ik weet niet waar het aan ligt..