[RPG] I Totally Srcewed Up My Life [2][RPG] - Speeltopics

Wow! In zo'n korte tijd al zoveel berichten, jullie zijn echt top (;

DE ROLLEN!:
Leave: Madeline Sarah McClain , 16
MustacheMe: Brain Charles Luwissun , 17
Micheal James Lonés , 18
Fae: Abigail Lillith Pierce (Abby) , 19
Aesthetic: Vivian Nathalia Larson , 19
Jackal: Murlaugh Danson Upgraye , 25
Primerose: Aiden Marslow , 19
Paynelicous ;P: Charles (Chaz) James McKnight, 18
JaiRy: Kaitlynn (kate ) Brooks , 22
HurtedHeart Rosalina Eliza Serpent , 19
Jackal Helena Cherry Sullivan , 23
Er zijn nog wat meer rollen maar die zet ik binnenkort erin. +)

We gaan vandaag beginnen! Maakt niet uit wie er gaat beginnen!
Hier is nog wat informatie:
-Als iemand offline is en je praatte met hem/haar, 'loop' dan niet weg of doe iets wat diegene niet wil.
-Praat met duidelijke zinnen.
-Niet schelden, of het hoort bij het persoon.

Vraag/Klets Topic
Als jullie de rollen nog een keer willen overkijken, hier klikken <3

Als jullie nog iets willen weten vraag het me!

xxx

NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

Madeline
Ze hoorde verderop gestommel, en een protesterende vrouwenstem. ‘Meneer u mag hier niet komen! Bent u nu helemaal? Deze patiënte heeft rust nodig. Straks zorgt u er nog voor dat ze nooit meer uit haar coma komt.’ Siste de vrouw, tegen een jongen die helaas nog niets had gezegd. Wie was het? Murlaugh? hoop vlamde op.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Murlaugh

Hij greep de zuster vast. 'U luistert nu naar mij. U bent zeer aantrekkelijk, en ik kan niet stoppen om naar uw decolleté te kijken. Dus laat me er langs of ik vergrijp mij aan u!', riep hij. De zuster zuchtte met een kleine glimlach. 'Vooruit dan'.

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Madeline
Ze hoorde Murlaugh's worden, en als ze wakker was geweest, had ze hem zeker een boze blik toegeworpen. Maar nu ging dat natuurlijk niet. Het getik van hakken, en daarmee ook de zuster, verdwenen op de achtergrond, ver weg van het bed waarin ze zich bevond. Ze was blij dat ze de pijn in zijn ogen niet kon zien. Wedden dat ze er als een zombie uitzag? Lijkwit? Haar haren rommelig en haar huid volgestopt met naalden? Bah.

Feel the fire, but do not succumb to it.

- Brain Charles Luwissun
Na een half uur in de trein te hebben gezeten ben ik eindelijk 'thuis'. Het liefst zou ik de hele week in mijn eigen huis wonen, maar dat mag pas op mijn achttiende van mijn ouders. Ik loop het kleine stukje naar huis en bel aan. Er wordt niet open gedaan, dus ik ga er van uit dat er niemand thuis is.

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Kaithlynn

Verbluft staarde ze naar Murlaugh die nog geen 2 minuten later het ziekenhuis binnen kwam en Madeline's kamer binnen liep. Ze wilde hem tegenhouden maar de zuster was haar voor. Ze hoorde de zuster alleen nog zeggen. "Vooruit dan". En weg was hij. Ze wierp een afkeurende blik op de zuster en volgde al snel Murlaugh de kamer binnen.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Murlaugh

Murlaugh hield zijn adem in, en sprintte de kamer binnen, waar hij slikte toen hij Madeline zag liggen. Aan een infuus, meer dood dan levend. Hij greep haar hand, en drukte er een kus op. Daarna stak hij een sigaret op, en liet zich vallen in een stoel. 'Ik weet dat je me niet hoort. Of wel. Maar ik wil zeggen dat je best lekker bent, en dat je het niet verdient zo gemolesteerd te worden door een idioot. Ik spoor hem op, en.. Doe hem wat', Murlaugh zweeg even. 'Ik heb wel wat wapens. Anywho, ik zorg daar wel voor, en ik blijf net zo lang bij je totdat je wakker wordt. Al is dat voor eeuwig. Ik houd van je'.

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Kaithlynn

Hoewel ze een steek in haar hart voelde toen ze Madeline zag liggen, vertrok ze geen spier. "Dat opsporen is geen probleem.." mompelde ze tegen Murlaugh. "Ik geloof dat hij een verdieping lager ligt." vervolgde ze en ging aan de andere kant van het bed zitten, pakte Madeline's hand en hield hem in de haren terwijl ze haar hoofd zachtjes op het bed legde. "Owee, als je opgeeft Madeline.." fluisterde ze heel zachtjes terwijl tranen weer over haar wangen stroomde.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Madeline
Ze moést iets zeggen. Zijn woorden hadden haar even warm gemaakt als alcohol altijd deed, alleen was dit veilig, zolang het duurde. ‘Herhaal dat laatste eens,’ Fluisterde ze hakkelend, met een breekbare glimlach. Haar ogen waren nog altijd gesloten, maar haar stem gedeeltelijk bruikbaar. Aan haar andere kant nam Kate waarschijnlijk plaats. Ze was haar een hoop schuldig..

[ bericht aangepast op 22 nov 2011 - 19:53 ]

Feel the fire, but do not succumb to it.

Kaithlynn
Ze vloog overeind bij het hakkelende geluid van Madeline's stem en wierp een blik op Mullaugh. "Zeg dat nog eens!" zei ze tegen hem en lette nauwlettend op Madeline.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

- Brain Charles Luwissun
Ik bons nog een keer op de deur en beden dan dat het zinloos is. Zuchtend loop ik terug naar het station en rij terug naar huis. Toch maar eens kijken of ik niet gewoon in mijn eigen huis mag gaan wonen... Ik stap de trein in en stap uit bij het station waar mijn scooter staat.
Kan iemand mij ergens bij betrekken? Of zal ik ergens heen kunnen waar iemand is?

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

je kan naar het cafe komen, of ik laat
Damian smsen want die wou brain toch nog smsen met zijn krankzinnige idee, let op hij is wel in een slechte bui

Do it scared, but do it anyway.

Isgoed :'D Sms hem maar :] Thnx

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Murlaugh

Murlaugh viel bijna achterover toen hij Madeline's zwakke stemmetje hoorde, en sprong op om naar haar bed te rennen. 'Praatte ze nou?!', riep hij, strelend over haar wang. Ondertussen smeedde hij een plan voor diegene die dit haar had aangedaan...

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Kaithlynn

Ze knikte en kneep zachtjes in Madeline's hand. Ze bleef op het gezicht van haar vriendin letten, wachtend en hopende dat ze weer iets zou zeggen of haar ogen zou openen.

[ bericht aangepast op 22 nov 2011 - 20:07 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Madeline
‘Nee, ik vroeg je iets, sukkel.’ Probeerde ze zachtjes. Het was niet harder dan een fluistering, en ze had nog steeds geen zicht, maar het was een begin. Toch was ze wel echt zichzelf, qua taalgebruik dan.

Feel the fire, but do not succumb to it.