• Wow! In zo'n korte tijd al zoveel berichten, jullie zijn echt top (;

    DE ROLLEN!:
    Leave: Madeline Sarah McClain , 16
    MustacheMe: Brain Charles Luwissun , 17
    Micheal James Lonés , 18
    Fae: Abigail Lillith Pierce (Abby) , 19
    Aesthetic: Vivian Nathalia Larson , 19
    Jackal: Murlaugh Danson Upgraye , 25
    Primerose: Aiden Marslow , 19
    Paynelicous ;P: Charles (Chaz) James McKnight, 18
    JaiRy: Kaitlynn (kate ) Brooks , 22
    HurtedHeart Rosalina Eliza Serpent , 19
    Jackal Helena Cherry Sullivan , 23
    Er zijn nog wat meer rollen maar die zet ik binnenkort erin. +)

    We gaan vandaag beginnen! Maakt niet uit wie er gaat beginnen!
    Hier is nog wat informatie:
    -Als iemand offline is en je praatte met hem/haar, 'loop' dan niet weg of doe iets wat diegene niet wil.
    -Praat met duidelijke zinnen.
    -Niet schelden, of het hoort bij het persoon.

    Vraag/Klets Topic
    Als jullie de rollen nog een keer willen overkijken, hier klikken <3

    Als jullie nog iets willen weten vraag het me!

    xxx


    NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

    Ahw, das balen.. Had je gewoon nog kunnen blijven liggen!

    Kaithynn

    "Shit!" Vloekte ze zachtjes. Hoewel het haar gelukt was zachtjes de kamer in te glijden, botste ze toch tegen iets aan wat met een doffe klap op de grond terecht kwam. Ze beet op haar onderlip en luisterde met bonkend hart of ze iets hoorde. Voetstappen kwamen haar kant op en tijd om te verstoppen had ze niet. Met gebalde vuisten wachtte ze tot de deur van de kamer open ging. Zodra de jongen haar zag kwam hij woedend op haar afgelopen en greep haar bij haar haren vast. Ze slaakte een gil en haalde met haar vuisten uit naar de jongen die haar vervolgens met een harde duw op de grond liet vallen. Beschermend hield ze haar handen voor haar gezicht en begon als een bezetene met haar benen te trappen. Met maar een doel, hem zo hard in zijn kruis raken dat ie even gevloerd ging.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    I agree ;'3. Maar ja. Er is altijd wat. Soms ga ik gewoon voor niks naar school, maar dan hebben ze er geen uitval bij gezet. Dan kan ik dus gewoon weer terug (':

    Madeline
    Ze hoorde verderop een hoop kabaal en een gil. Die stem was van.. Van Kate! Ze ademde diep in, en probeerde iets te gillen. ‘Kate!’ Het was niet bepaald gillen, maar ze had wel iets van haar laten horen. Hoewel haar hoofd daardoor nu wel enorm bonsde.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Dat is nog erger, fiets voor niks naar school toe :/ Laten ze je dan helemaal niet ff weten dat je dan een vrije dag hebt?

    Kaithlynn

    Ze hoorde vanuit een andere kamer haar naam klinken en de jongen vloekte nog harder. Ze voelde hoe iets hard tegen haar ribben aan kwam en krimpte even in. Het was Madeline die haar geroepen had en daardoor haalde ze nog een keer uit met haar vuist en trapte de jongen vervolgens zo hard in zijn kruis dat hij kermend van de pijn op de grond zakte. Zo vlug als ze kon schoot ze overeind, trapte de jongen nog een keer na en schoot toen de kamer uit opzoek naar Madeline en iets waarmee ze de jongen mee zou kunnen slaan mocht hij overeind komen. Ze rende struikelend de openstaande slaapkamer binnen en zag het halfnaakte lichaam van haar vriendin op bed liggen. "Madeline!"


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Nope. (:
    En ik fiets veertig minuten heen en terug :r

    Madeline
    Ze hoorde haar naam in de verte. Kate. Ze had haar gevonden, gelukkig. Ze wilde iets zeggen maar haar tong voeldde als schuurpapiet aan.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Ohw, dat is helemaal klote als je dan niks hoort..
    Mooie *piep* school heb je dan.

    Kaithlynn

    Terwijl ze naar Madeline toe holde en haar zwakke lichaam in haar armen nam, vlogen haar ogen door de kamer heen. In de hoek stond een houten honkbalknuppel en ze legde Madeline zachtjes terug op bed. "Ik haal je hier weg." fluisterde ze sussende tegen haar en kroop het bed af om de knuppel te pakken. Terwijl ze terug naar het bed liep, gewapend met de honkbalknuppel, graaide ze haar telefoon uit haar broekzak en belde het alarmnummer. Achter haar klonk gestommel en ze draaide zich snel om, aan de andere kant van de telefoon klonk een vrouwelijke stem en in de deur opening verscheen de jongen met een woedende uitdrukking op zijn gezicht. "Een stap dichterbij en ik beuk je hersens in." waarschuwde ze de jongen maar deze luisterde niet en kwam om haar afgestormd. Ze gilde."Zieke gast!" En mepte vervolgens de jongen met een harde klap op zijn hoofd waarna hij bewusteloos in elkaar zakte. Trillend liet ze de honkbal knuppel vallen en snelde terug naar Madeline terwijl ze door de telefoon naar de vrouw gilde dat er een ambulance moest komen.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Emilia Rosette
    Het was zoals gewoonlijk erg rustig in het cafeetje, meestal kwamen de mensen pas rond het middaguur binnenstromen. Ze zuchtte en draaide een lok haar rond haar vinger terwijl ze naar de paar mensne die er zaten keek. Een wat oudere vrouw en nog een jong stel. Ze zuchtte en tuitte haar rood gestifte lippen kort en liet haar blik afdwalen naar buiten. Het was een behoorlijk saai baantje, maar je moest iets doen om rond zien te komen.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    - Brain Charles Luwissun
    'Ook één?' Vraag ik aan Damian als ik zie dat hij verlekkerd naar mijn biertje kijkt. Ik vis een flesje bier uit mijn boodschappen tas en gooi hem in een sierlijke beweging naar Damian. 'Op ons!' Zeg ik glimlachend en hou mijn blikje omhoog.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Damian
    ik krijg al snel een blikje van Brain naar me toe gegooid. Behendig van ik het op en maak het sissend open.
    "op ons" zeg ik glimlachend terug en houd mijn blikje ook zo omhoog dat hij die van Brain raakt. Ik neem een paar grote slokken en ga onderuitgezakt op het bankje zitten. Eigenlijk ishet leven best relaxt

    [ bericht aangepast op 21 nov 2011 - 16:38 ]


    Do it scared, but do it anyway.

    - Brain Charles Luwissun
    Damian komt naast me zitten en ik schuif een stukje opzij zodat we allebei wat meer plaats hebben. Ik neem nog een slok van mijn biertje en kijk dan weer naar Damian. 'Met mij gaat het trouwens goed, gister avond nog wat gedaan?' Zeg ik nog steeds lurpend van het blikje.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Madeline
    Ze wilde iets terugzeggen, maar stikte bijna in haar eigen woorden. Ach, misschien was het beter zo. Ze had haar leven goed verknalt. Geen familie, geen opleiding, geen carriere. Geen lust naar een gezin.. Ze had alleen enkele vrienden, Kate en Murlaugh. Murlaugh.. Als ze hem ging bellen dan was ze zo goed als dood. Die zou haar natuurlijk de rest van haar leven gaan bewaken. Ergens moest ze lachen om dat idee, maar dat vervloog al snel in de situatie. - meer dood dan levend.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Kaithlynn

    Zodra de ambulance en de politie aankwamen ging het plots heel snel. Madeline werd met een brancard de ambulance ingetilde, de jongen moest met een andere ambulance mee en aan haar werden vragen gesteld over wat er gebeurd was. Haar hoofd liep over en het enige wat ze wilde was de ambulance in om met Madeline mee naar het ziekenhuis te gaan. Eenmaal onderweg pakte ze Madeline's hand vast en staarde naar het gesloten gezicht van haar vriendin. Tijd om alles tot bezinking te laten komen was er niet, eerst moest Madeline er boven op komen. Eenmaal in het ziekenhuis aangekomen verdwenen de dokters direct met Madeline en zij werd alleen op de gang achter gelaten. Langzaamaan begon door te dringen wat er nu precies gebeurd was en hevig trillend haalde ze haar telefoon uit haar broekzak en draaide Murlaugh's nummer.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Damian
    'Met mij gaat het trouwens goed, gister avond nog wat gedaan?' vraagt Brain.
    'Neh, wat met Chaz in een café rond gehangen. Klein beetje gedronken, niet zo spannend. Jij?' vraag ik automatisch. Mijn leven was niet zo heel spannend. Soms wat gaan drinken met vrienden, verder 4 dagen in de week vakken vullen in de supermarkt. En meer niet.


    Do it scared, but do it anyway.

    Chaz
    Als ik binnen ben sluit de bewaker gelijk de deur. Gelijk zitten er allerlei meiden aan me. Als ik een vriend van mij zie loop ik naar hem toe. "Hee, Chaz!"roept hij naar me. Een meisje zit op zijn schoot. Ik geef hem een box en ik ga langs hem zitten. Een jong meisje loopt langzaam langs, als ze mij ziet loopt ze naar me toe. En ze komt op mijn schoot zitten. Het is Jessica. Mijn favoriete meid, sinds ik hier pas kwam raakten we een beetje aan de praat en sindsdien komt ze elke keer naar me toe. Ze gaat met mijn vinger langs mijn kaak, langs mijn borst en stopt bij mijn riem. Uiteindelijk pakt ze met haar hand mijn gezicht en draait het naar haar toe en plaatst haar lippen op de mijne. Wonderful

    Haha, die Chaz toch X3


    NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

    Ik weet even niet wat ik moet doen. Maar ik ga even verderwerken ahaha. 8D


    (USER WAS BANNED FOR THIS POST)

    Madeline
    Ik hoorde allerlei irritant gepiep en geroezemoes. Het leek wel alsof mijn hoofd op ontploffen stond. Het liefst maakte ik er nu meteen een einde aan, maar dat ging toch niet lukken. Ik voelde een geleiachtige vloeistof in mijn arm glijden, en voelde niet lang daarna de verdovende werking. Niet alleen mijn lichaam, maar ook mijn gedachten gingen op slot.


    Feel the fire, but do not succumb to it.