[RPG • 0] Experium || 14 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Vera • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 21 april 2020 - 19:52 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Vienna

Ze lachte even zachtjes om zijn laatste woorden. "Dat blijkt wel. Dit wordt een heel leuk feestje vrijdag," zei ze. Even wiebelde ze met haar wenkbrauwen. Ze wist niet zo goed wat ze nu van Fox naast zich moest bedenken. Ze voelde die kriebels als een malle door haar maag gaan. De kus had haar gevoel vrijgelaten, die ze al vanaf de eerste date onderdrukte. En ze leek de stopknop er niet meer op te kunnen vinden. Wees nu voorzichtig, denk aan wat Fayr zei. Maar Fayrs waarschuwing was allang naar de achtergrond verdwenen, het was niet meer dan een zoemende irritante vlieg geworden. In plaats daarvan hadden wolkjes in haar hoofd plaatsgenomen, die zachtjes en rustig door haar hoofd spookten.
      Precies op dat moment kwam Yrla het podium op, als laatste. Ze wilde ergens voor hem juichen, maar aan de andere kant durfde ze het niet. Zijn winst was ten koste van anderen gegaan. Vienna voelde die wolken direct veranderen naar regenwolken. En direct zocht ze weer Fox zijn hand, al bleef haar angst dit keer gek genoeg vaag op de achtergrond. Ze kon dit keer hem wel steunen.
      Ze hoorde haar naam al bijna over het podium gaan, tot ze Dubois hoorde zeggen dat ze dit keer Naamlozen naar voren gingen halen. "Wat?!" schreeuwde ze uit. Ze keek direct bezorgd opzij, naar het meisje naast Fayr. En voelde een enorme stroom medelijden over zich vallen. Vienna was misschien bang geweest - en nu misschien opgelucht dat ze niet hoefde - maar dit wilde ze ook weer niet.

[ bericht aangepast op 22 april 2020 - 11:56 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was alsof hij een klap in zijn gezicht kreeg toen hij de volgende mededeling hoorde. De naamlozen moesten het nu tegen elkaar opnemen. Dat betekende dat Agami of hij de arena moest betreden. Even vrat angst aan zijn hart, toen duwde hij dat weg. Zijn tegenstanders zouden ook naamlozen zijn. Die waren niet veel meer getalenteerd dan hij. Hij zou niet machteloos staan, hij kon zichzelf naar de gymzaal transporteren, kon daar op zoek naar een honkbalknuppel, of een hockeystick, of iets anders hards… Dan had hij een wapen. Hij haalde diep adem.
      ‘Dit kan ik wel,’ zei hij tegen zichzelf.
      Ze zouden hem toch wel kiezen? Agami kon ietsje vooruitkijken in de toekomst, maar dat betekende dat ze zich even niet kon bewegen. Dan was ze hartstikke kwetsbaar. En daarnaast was ze klein en tenger – hij moest er niet aan denken dat zij daar zou staan. Dan ging hij liever zelf. Hij wist dat hij het in zich had, hij had Dezi’s keel gisteren nog tussen zijn handen gehad. Als Onyx hem niet had weggetrokken, had hij nog heel wat meer kunnen doen. Zijn zelfverzekerdheid groeide – hij was ervan overtuigd dat Yrla ook wel inzag dat hij een betere kans maakte dan Agami.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Vertel mij wat," mompelde Jester. Dat werd 8102, dus. Adam's gave zat bijna op slot, hij had niet één maar twee traumatische ervaringen binnen een week gehad en was niet eens een dag van de ziekenzaal af. Dat zou hij de jongen echt niet aan doen. Bovendien kon 8102 best wat. Hij vond het tijd worden voor haar
naamexamen en met haar gave kon ze voorspellen wie haar wanneer zou willen aanvallen en dan kon ze er iets tegen doen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

Dit was nog erger, veel erger dan hij verwacht had. En ergens ironisch. Why the fuck moest precies hij de naamloze de arena insturen? Zijn blik ging naar de tribune, zocht de leerlingen af en vond uiteindelijk 8102 naast Fayr. Hij voelde zich direct schuldig. Hij moest een klein meisje de arena insturen, een meisje dat misschien een handige gave had, maar totaal niet op was voor een gevecht. 8102 ving zijn blik en Yrla voelde zijn maag samenknijpen. Zij wist het ook wel, zodra de mededeling viel, moest ze het weten.
      Hij kon echter niet anders. Merrin zat in een rolstoel.. Merrin, en had sinds kort zijn naam verdiend, bedacht hij zich opeens. Dom, hij had hem nog altijd tot het groepje kneuzen gerekend. En Adam; de jongen kon wel pittig zijn. Maar hij had al een trauma opgelopen, daarnaast had hij gisteren een pin met ijs in zijn maag staan en hoewel Fayr wonderwerk verricht had, vroeg hij zich af hoe ver de jongen hersteld was. Hij zou doodsangsten uitstaan en dat kon hij de jongen niet nog een keer aandoen. Hij kon hem niet nog een keer pijn doen, dat had hij al te veel gedaan.
      Toen Emil naast hem een nummer had gezegd, nam hij een diepe hap adem. Hij wendde zijn blik niet af met van het meisje en zei zacht - maar verstaanbaar - haar nummer.
      "8102..."

[ bericht aangepast op 22 april 2020 - 12:05 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam

Koos Yrla nou echt Agami? Dacht hij dat dat kleine meisje meer kans maakte dan hij? Hij weigerde zijn vriendin dit te laten doen.
'Nee!' riep hij. 'Ik ga!'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Agami

Ze had het ergens voelen aankomen. Geen visioen, maar een groeiend gevoel van afschuw in haar onderbuik. Even schoot haar blik naar beneden naar Adam. Hij was de enige andere waar Yrla straks uit kon kiezen. En ondanks dat ze álles liever wilde dan zelf die Arena in te moeten, wilde ze nog liever dat Adam niet zou hoeven. Met alles wat er gebeurd was, had hij even rust verdiend. Dit- dit kon ze vast wel. Het moest. Adam kwam net van de ziekenzaal af. Zelfs als Yrla hem zou kiezen, dan zou ze hem gewoon terugduwen ofzo.
      Haar vingers verkrampten om de rand van het bankje maar ze hief haar blik naar het podium en keek Yrla vastberaden aan. Alsof ze daarmee de jongen duidelijk kon maken dat hij haar moest kiezen. Niet Adam. Alsjeblieft niet.
      Toen de jongen dan ook uiteindelijk haar nummer noemde, was het een vreemde combinatie van opluchting en doodsangst. Ze klemde haar kiezen op elkaar en knikte even. Ze voelde zich een beetje misselijk. Ze had geen idee van de gaven van de anderen, helemaal niets. Zouden ze nu wel tijd krijgen om te overleggen? Ze wist niet eens hoe ze iemand buiten westen moest slaan. Alleen dat als je je duim in je vuist hield als je iemand sloeg, dat die dan brak dus dat moest ze in ieder geval niet doen.
      Toen klonk Adam's stem door de menigte, roepend dat hij wel zou gaan.
      Nee!
      In een plotselinge vlaag van moed kwam Agami overeind en liep met een rechte rug naar de trap van de tribune om naar beneden te lopen. Hoe langer ze zou wachten, hoe groter de kans dat Adam echt iets stoms zou gaan doen. Nee, zij zou gaan. Dit kon ze wel. Ze hoefde alleen te wachten tot de anderen elkaar hadden uitgeschakeld en ze was al tweede.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fayr

Vlak voordat het meisje was opgestaan, had Fayr haar hand op het been van 8102 gelegd. De energie van haar gave gonsde onder haar vingers en als iemand nu even een beetje extra energie kon gebruiken, was zij het wel. Ze had de hele tijd al zo gespannen gezeten, misschien dat met een beetje van Fayrs gave dat ze zich al beter zou voelen. De naamlozen de Arena insturen. Waren die onderzoekers wel goed wijs? Belachelijk vond Fayr het.
      Ze keek bezorgd opzij naar Vienna en kneep in de hand van haar vriendin. "Ze zijn gek geworden," fluisterde ze zachtjes en ze keek het kleine meisje na.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij zond een stil dankgebedje naar Valhalla dat Yrla inderdaad voor 8102 gekozen had. Direct daarna was Adam opgesprongen en had geroepen dat hij wel zou gaan en Jester was zo snel omgedraaid dat hij de paal weer moest vastgrijpen om niet om te vallen.
      "Helemaal niet. Zitten blijven," siste hij, hard genoeg om gehoord te worden door de twee jongens. Behalve de obvious punten, was er nog een reden waarom Adam écht niet de Arena in moest gaan. Het was niet de bedoeling — volgens de onderzoekers — dat hij binnen zijn eigen leven zou tijdreizen. En voor alle shit begon, had de jongen onder begeleiding van hem en Onyx niet anders gedaan dan dat. Als hij dat nu ten overstaande van de hele school zou doen, de regels breken... Jester durfde niet eens na te denken over die gevolgen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

"Adam!" riep hij de jongen achterna, toen zijn vriend opeens opstond en van de bank wegrende. Merrin zette zijn handen op zijn rolstoel en duwde zichzelf vooruit, wat niet heel handig ging. Hij zou Adam nooit op tijd bereiken. Precies op dat moment kwam Agami van de trap af. "Agami, hij is naar de tent!" riep hij haar toe. Maar het was al niet meer nodig. Jester had Adam al tegengehouden. Hij rolde zichzelf vooruit, maar bleef uiteindelijk steken in het zand. Wel, dit werd hem niet...
      Merrin begreep niet zo goed waarom Adam zich nu perse wilde bewijzen. Jester leek er in ieder geval niet mee eens te zijn en stuurde Adam weer terug naar zijn plek. Maar de zwartharige jongen leek koppig. Merrin wilde schreeuwen dat Adam net uit het ziekenhuis kwam, dat hij net als hem voorzichtig moest doen. Maar hij durfde niet zo goed in dit te mengen. De blik die hij op Adam zijn gezicht had gezien, durfde hij niet zo goed tegenin te gaan.

[ bericht aangepast op 22 april 2020 - 12:34 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Jester had een kleine, donkerharige jongen bij de arm vastgegrepen en zei dat hij moest gaan zitten, maar de jongen keek hem met een vurige blik aan en snauwde dat hij de arena in zou gaan. Fire wist dat ze maar een paar tellen kregen om te overleggen. Emil was al met 8226 aan het overleggen, die twee konden het goed met elkaar vinden en hij vertrouwde de jongen voldoende om haar aan een goede tactiek te helpen. Hij zag wel in dat Jester nu kostbare tijd aan zijn naamloze verspilde en dus nam Fire de vrijheid om het opgewonden standje zelf bij zijn arm te pakken en bij de anderen weg te trekken. In alle eerlijkheid vond hij deze bijna schuimbekkende jongen een grotere bedreiging voor 8226 dan het timide meisje waar de Panthers wel voor hadden gekozen, maar hij wist ook dat Jester een strateeg was en dat hij blijkbaar liever de toekomstvoorspelster in de arena liet. Hij loodste de jongen aan zijn arm opzij en keek op hem neer.
      ‘Rustig aan nou,’ zei hij. ‘Vergeet niet wat je bent: een nummer. Als je leider je opdraagt dat je blijft zitten dan gehoorzaam je.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Yrla

Hij kwam het podium af en liep direct in de richting van Jester en 8102, toen hij ze zag staan. Hij legde een hand op 8102 haar schouder. "Sorry, ik had geen andere keuze," zei hij tegen het meisje. Yrla negeerde 8175, die achter hem door Fire aan de kant werd getrokken. Hij kon de jongen niet de arena insturen, het kon niet.

---

It's never gonna happen, Guys.

      8102 schudde haar hoofd. "Ik weet het." Haar stem trilde maar een heel klein beetje. Jester wisselde een korte blik uit met Yrla en knikte even, voordat hij een hand op 8102's schouder legde.
      "Weet je hoe je iemand buiten westen moet slaan?"
      Het meisje schudde haar hoofd.
      "Een vuist tegen de kaak of tegen de slaap werkt het beste. Stevig staan, duim niet in je vuist want dan breek je hem. De kaak moet je van de zijkant raken, of onder de kin. Gebruik je heupen en je elleboog om je slag vaart te geven, samen met je arm zelf. Je hebt een gave; gebruik hem. Nog voordat het sein gaat, kan jij weten wat er als eerste gebeurt. Iedere keer korte stukjes vooruit kijken." Dat hadden ze nog nooit geoefend, maar ze moesten íets nu. Jester keek het meisje indringend aan. "Begrijp je me?"
      8102 knikte, maar niet van harte. "Vuist onder de kin of tegen de slaap. Kleine stukjes vooruit kijken, zodat ik weet welke kant zij willen gaan slaan en dan kan ik aan de kant stappen."
      "Precies. Dit kun je. Je hoeft niet te winnen, oké? Blijf leven, dat is al genoeg."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Oh shit,’ mompelde Fox toen hij de commotie zag die aan het begin van de tribune veroorzaakt werd. Hoewel de Panthers Agami naar voren hadden geschoven – wat hij gezien Adams zowel lichamelijke als geestelijke toestand niet meer dan logisch vond – dacht Adam daar duidelijk anders over. ‘Ik ben zo terug,’ mompelde hij naar Vienna. Hij zag de bui al hangen dat Adam straks weer een paniekaanval zou krijgen. Misschien was hij niet echt de aangewezen persoon om zoiets tegen te houden, maar Agami was naar voren geroepen en Merrin kon in zijn rolstoel moeilijk dichter bij Adam te komen. Misschien dat het beter was geweest als hij Merrin naar Adam toe geholpen had, maar daar was hij dan net een beetje te egoïstisch voor. Hij kon het eerst zelf proberen, als Adam dan evengoed in een tirade losbarstte kon hij hem nog altijd aan Merrin overlaten. Hij liep voor Fayr en Vienna langs naar de trap en haastte zich naar beneden, waar Fire nog steeds Adams arm vasthield.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Romeo

Wel, hun naamloze was nog niet volledig kansloos. Maar hij ging het risico niet nemen. Romeo had bij de tribune staan wachten en het kleine balletje angst wat hij opgevangen had naar de naamloze van de Elephants gegooid. Alle kleine beetjes hielpen toch? Daarna verdween hij achter de tribune en zocht een plekje uit. Hij trok zijn broek open om de plantjes te wateren, voor hij terug liep naar de tribune. Zijn ogen vielen op de plek waar Vienna en Fayr zaten en dit keer waren ze met zijn twee. Hij kreeg een grijns op zijn gezicht en liep de bune op. Vlak naast hen stond de jongen stil.
      "Hee dames, hebben jullie een plek voor een Rhino in jullie midden?"

[ bericht aangepast op 22 april 2020 - 13:08 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Yrla

"Probeer gewoon zo lang mogelijk in het spel te blijven en eigenlijk moet je proberen om er niet eerder uit te vliegen dan de Lions. Dat moet wel lukken toch?" zei hij met een knipoog. Hij kneep even in haar schouder. "Succes, je kunt dit," zei hij tegen het meisje.

---

It's never gonna happen, Guys.