[RPG • 0] Experium || 14 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Vera • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 21 april 2020 - 19:52 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Romeo

Nope, dit was een no go. Hoewel Jester naar hem glimlachte, overspoelde zijn wantrouwen hem. Thanks for being so open, you idiot. Maar Romeo glimlachte vrolijk verder. De laatste vraag had hij echter niet verwacht. Hij keek even naar Fayr, die een kop als een boei had gekregen. En hij voelde haar blos door zijn arm naar binnen stromen. "We zijn aan het daten, sinds het bal zeg maar. Dus nog niet zo lang." Dat was waar toch, dit was de waarheid. Ze hadden hier zelf nog niet eens over gehad wat het nu precies was.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

Fayr knikte om Romeo's woorden te beamen. Daten. Ze waren aan het daten, dat klonk inderdaad wel als een goede beschrijving van de werkelijkheid. Ze was blij dat hij hier een antwoord op verzonnen had, want zij kwam niet heel veel verder dan wat gestamelde woorden over het bal en elkaar nog wat vaker zien dan dat. Ze hadden het hier ook nog niet over gehad, wat ze nu waren. En ze kenden elkaar inderdaad nog helemaal zo lang niet dus echt vriendje-vriendinnetje zou ook veel te snel zijn.
      Jester glimlachte ondertussen, maar Fayr voelde wel aan dat de jongen het maar niets vond. Ze begreep niet echt waarom, want Romeo meende het heus niet kwaad. Ze vond zijn opmerking eigenlijk wel terecht, wat zijn eigen leider was had zoveel nare dingen geroepen. Haast alsof ze er plezíer in had. Fire had tenminste nog de waardigheid om er nog schuldig uit te zien. Maaya had luid en voor de hele school overwogen wat ze Jester zou aandoen en de rillingen liepen even over haar rug.
      "Aan het daten? Toe maar," zei Jester, nog altijd glimlachend. Even schudde hij kort zijn hoofd en stapte dichterbij. "Help me even, welke gave had jij ook alweer?"
      "Jes..." Fayr zond hem een waarschuwende blik, maar Jester haalde zijn schouders op.
      "Gewoon interesse."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

Hij werd overladen met complimentjes, wat niet zo heel goed voelde. Hoewel hij blij was dat hij een ronde gewonnen had, voelde het niet als winnen. En hij voelde zich niet perse de held waar mensen hem als wilden afschilderen. Hij had met Jester even kort staan praten en hem bedankt voor het vertrouwen in dat potje. - En natuurlijk even met zijn tweeën gejoeld om het feit dat het verticaal rennen gelukt was.
      Yrla keek even de tent in. Het was jammer dat Agami het niet langer volgehouden had als de Lion, maar daar kon ze niets aan doen. Zij had daarentegen - in tegenstelling tot de Lion - wel even eentje keihard op zijn bek geramd - en uitgeschakeld. Daar was dan ook weer van voor te zeggen. Vanuit zijn positie zag hij hoe het meisje overeind kwam. Even keek hij om zich heen, voor hij de tent in verdween en naast Agami op bed ging zitten. "Goodmorning, sunshine!" zei hij met een grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.

Aanvankelijk kon Adam hem alleen maar sprakeloos aanstaren. Wat zei hij nu? ‘Een – een date?’ stamelde hij. ‘Je – je bedoelt dat je… dat je misschien meer dan vriendschap voelt? Voor – voor mij?’
      En hij was jaloers op Fox en hem? Maar er was helemaal niets tussen hen. Het voelde alsof de wereld om heen draaide, steeds sneller en sneller en hij haalde diep adem. Natuurlijk wilde hij dat. Dat wilde hij al vanaf de dag dat ze elkaar ontmoetten. Maar plotseling was hij ook bang dat het misliep, dat hun hechte vriendschap kapot zou gaan.
      ‘Weet je zeker dat je het wilt?’ vroeg hij zachtjes. ‘Misschien – misschien moeten we eerst onze vriendschap weer opbouwen.’
      Zou de oude Michiel dat ook gewild hebben? Nee – die aanleiding was er nooit geweest.
      Bovendien hij was verkracht, Dezi had iedere centimeter van zijn lijf afgelikt. Hij gruwelde bij die gedachte, hij kon zich niet voorstellen dat iemand dat niet deed. Hij had haar dat laten doen – voor leugens, niets dan leugens.
      Als Michiel zich dat zou herinneren, zou hij er vast wel twee keer over nadenken om hem ooit op zo’n manier aan te raken, en hij wist niet of hij de kracht had om het opnieuw te vertellen. Het was alsof de schaamte alleen maar harder begon te branden met elk uur dat verstreek.
      Opeens voelde hij zich heel bekeken, met al die anderen om hem heen. Met Yrla die een paar meter verderop stond en op de een of andere manier voelde dit allemaal als een grote grap. Hij merkte dat alle drukte om hem heen hem te veel werd en hij trok zijn handen los uit die van Michiel. Hij was geneigd om weg te lopen, maar dat was gemeen nu zijn vriend niet kon lopen. En dus pakte hij de rolstoel en reed hem een eindje weg van de anderen.
      ‘Sorry,’ zei hij zacht en hij knielde weer bij Michiel neer. Hij pakte zijn handen vast. ‘Ik… Ik heb mezelf gewoon zo lang laten aanpraten – en mezelf aangepraat – dat je het walgelijk zou vinden als je ontdekte dat ik op je verliefd was… En nu heb ik gisteren wel ontdekt dat dat niet zo is, maar het zit allemaal nog wel in mijn hoofd en ik… ik vind het moeilijk.’ Zijn ogen liepen vol tranen. ‘Er zijn heel veel redenen waarom ik nee zou willen zeggen. Omdat ik bang ben dat je je herinneringen terugkrijgt waaruit blijkt dat je nooit zulke gevoelens voor me had, omdat ik bang ben dat onze vriendschap verandert of misschien zelfs overgaat omdat het niet gaat zoals we zouden wensen… omdat er dingen zijn gebeurd waardoor ik überhaupt niet weet of ik ooit nog een relatie wil of kan hebben.’ Hij haalde scherp adem en knipperde om nog wat door zijn tranen te kunnen zien. ‘Maar tegelijkertijd verlang ik ieder moment van de dag naar je, wil ik heel graag je vriendje zijn en is er niemand met wie ik liever zou daten dan met jou. Maar ik… maar ik ben dus ook heel bang en in de war… en heel bang om te verpesten wat we nu hebben.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Agami

De zijkant van haar hoofd bonkte pijnlijk. Verdwaasd voelde het meisje aan haar slaap en trok heel gauw haar hand weer weg toen het voelde alsof ze op een rotte kies gezogen had. Ze keek verward om zich heen — ze herkende het witte tentdoek niet en het duurde even voor ze zich realiseerde waar ze was. Dat de vogels haar hadden aangevallen en daarna alles plotseling zwart was geworden.
      Ze ging overeind zitten en voelde aan haar gezicht. Hier en daar liepen er wat krasjes over die scherp prikten, maar verder leek ze redelijk ongedeerd. Iemand kwam naast haar zitten en ze keek verbaasd opzij.
      "Yrla?" Wat deed hij hier? Sinds wanneer maakte het hem iets uit hoe het met haar ging? Ze knipperde met haar ogen en registreerde de grijns op zijn gezicht. Hij leek eigenlijk best vrolijk. Dat terwijl iemand haar dus toch buiten westen had geslagen. "Hoeveelste zijn we geworden?" vroeg ze haastig. "Heb ik het wel goed gedaan? Ik heb het echt geprobeerd, ook met mijn gave, maar die vogels leidden me veel te erg af en..." ze haalde ongemakkelijk haar schouders op.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Romeo

Hij keek Jester even peilend aan. En besloot toen de gok te wagen. Als hij al zo wantrouwend over hem was, dan kende Jester waarschijnlijk zijn reputatie. Ja, Zeb mocht dan van school zijn, maar ook Romeo had zijn reputatie gehad - al was die nu langzaam aan het vervagen. Echter vooral bij oude rotten bleef zijn reputatie nog hangen. "Je weet al wat mijn gave is, so don't ask." Hij boog voorover om het kleintje aan te kijken en nam toen een besluit. Jester mocht dit in geen geval voor hem verpesten. Bijna had hij de neiging om het litteken bij het oog aan te raken en even een scheut pijn door zijn lichaam te gooien, zodat Jester wist wie hij tegenover zich had. Jammer eigenlijk, Jester had zo leuke gave. Maar hij leek zo in geen velden op Zebediah. Ach, binnenkort was hij dood. Dan had hij er geen last meer van.
      "Kom op, Fayr. Je leider wilt me hier niet." Hij keek even naar het meisje naast hem met een glimlach. "Of je moet graag willen blijven, dan zie ik je de volgende keer," zei hij met een knipoog. Hij keek Jester even met samengeknepen ogen aan, voor hij rechtsomkeer maakte en richting zijn eigen afdeling liep.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

Oh-oh. Die jongens lagen elkaar echt niet. Fayr hoorde de licht bijtende ondertoon in Romeo's woorden heus wel — ze was echt niet op haar achterhoofd gevallen — maar ze verrasten haar ook. Ze had hem eigenlijk nog nooit zoiets horen zeggen, maar misschien hadden ze toch al wel een soort verleden met elkaar. Eerst vond ze het vooral niet zo beleefd om naar Romeo's gave te vragen, maar toen die laatste zei dat Jester dat allang wist, raakte ze wel een beetje in de war. Dit hele gesprek was heel gauw ongemakkelijk geworden en ze vond het maar niets. Toen draaide Romeo zich ook nog van haar af en liep weer terug naar zijn eigen afdeling.
      "Wacht, Romeo!" Verscheurd keek Fayr even heen en weer tussen de twee jongens. Het voelde ergens een beetje als verraad om nu achter Romeo aan te gaan, maar tegelijkertijd óók als ze hier bij Jester zou blijven. Uiteindelijk was hij het die zo wantrouwig had gedaan, niet Romeo.
      "Kom op, Jes, zo erg is hij echt niet," zei ze pleitend. "Geef hem een kans, oké? Ik... ik vind hem echt leuk." Ze keek Jester nog heel even aan en draaide zich toen om om Romeo in te halen.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

Oh, wat voelde hij de opluchting hem overspoelen. Oke, hij was er nog niet. Maar Adam had gezegd dat hij het wilde, maar dat hij het gewoon niet durfde. "Durf je om bij me te komen zitten?" vroeg hij rustig. Hij klopte op zijn benen en glimlachte kleintjes toen Adam op zijn verzoek inderdaad op zijn schoot kwam zitten. Merrin legde even een hand tegen zijn wang aan, zodat hij Adams hoofd zo kon draaien dat Adam hem aankeek. Daarna liet hij weer los, en liet de hand op Adam zijn schoot rusten - bang te snel te gaan. "Luister, Adam. Je hoeft echt geen sorry tegen me te zeggen. Ik ben ontzettend opgelucht om eerlijk te zijn dat je zo open tegen me bent. De afgelopen anderhalve dag hebben me ontzettend verward. Mijn gevoel zegt namelijk het één en de verhalen soms wat anders. Maar geloof me alsjeblieft als ik dit zeg." Hij keek Adam even aan in die diepbruine ogen van hem. "Ik walg absoluut niet van je. En ik wil dat best nog duizend keer tegen je zeggen als dat helpt dat stemmetje uit je hoofd te verdrijven. Ik walg niet van je, oké?" Nu Adam zo open tegen hem was, was het voor Merrin ook makkelijker zich open te stellen. Hij verbaasde zichzelf met zijn woordenstroom.
      "Dan als tweede wil ik dit zeggen. Als blijkt dat uit mijn herinneringen ik niets voelde voor je, dan verandert dat niets. Dit is wat ik nu voor je voel. Maar om eerlijk te zijn Adam," hij nam even een hap lucht. "Ik kan me niet voorstellen dat ik niets voor je gevoeld heb, voor dit gebeurde. Ik ga niet opeens van een operatie opeens verliefd worden op een jongen. En deze gevoelens waren er al met de eerste blik die ik op je wierp." Hij keek even twijfelend naar de tent. "Maar als je het fijn vindt, kan ik mijn zus erbij roepen. Dan kan die het voor ons allebei ophelderen. Maar wat ze ook zegt, dat verandert niets voor mij oké? Ik vind je leuk zoals je bent."
      Hij kneep even in zijn been. "Maar goed. Als je het allemaal spannend vindt, wil ik je best de tijd geven als je die nodig hebt. Misschien verandert onze vriendschap wel in iets moois, misschien verandert er niets. Maar ik ga toch niet zomaar een leuke jongen als jou opgeven, omdat daten mislukt? We blijven dan gewoon vrienden, goed? Misschien dat ik het in de toekomst dan een keertje lastig zal vinden om je te zien daten met iemand anders, maar zelfs dan wil ik niets anders dan dat je gelukkig wordt. "

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij keek het meisje met een groeiend gevoel van ongemak na. Hij wist zo net nog niet of Romeo inderdaad die kans verdiende en alles in hem hield vastberaden een bord met 'Nee' omhoog, in dikke, vette letters. Jester schudde zijn hoofd en nam zich voor om een speciaal nieuw prikbord voor de gladjakker aan te maken en Onyx eens te vragen of hij meer wist van de jongen.
      Daarover gesproken, waar in hemelsnaam hing díe rond? Jester had hem nergens meer gezien sinds hij de Arena in was gegaan en het zat hem niet lekker. Het was dat hij zijn iNet op zijn kamer had laten liggen, anders had hij allang een berichtje gestuurd. Terwijl Fayr zich over het stekelige humeur van gladjakker ontfermde, liep Jester weer terug naar waar Vienna. Yrla was binnen bij 8102, zag hij. En Adam en Merrin... zaten heel knus bij elkaar.
      Kom op Jes, verantwoordelijke, volwassen leider, weet je nog? Beheers jezelf.
      Adam en Merrin zitten in een boom. K-US-S-E-N-D
      Het was niet hetzelfde.
      "Hé, heb jij een idee waar Onyx naartoe is verdwenen?" vroeg hij Vienna, toen hij haar had bereikt.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

"Relax, relax," zei hij, terwijl hij met zijn handen een kalmeren gebaar boven zijn schoot maakte. "Je hebt het geweldig gedaan," zei hij met een glimlach. "Helaas ben je een seconde eerder out gegaan dan de Lions. Dus we zijn tweede geworden," Hij leunde even naar 8102 toe en keek haar met vermaakte ogen aan.. "Maar hee, die Lion mocht het dan net een seconde langer uitgehouden hebben, zij heeft niet zo prachtige knal verkocht als jij en een ander uitgeschakeld. Help me er trouwens aan herinneren dat ik nooit ruzie met jou krijg." zei hij quasi ernstig. Maar al gauw had hij weer een glimlach op zijn gezicht staan. Hij wist niet zo goed waarom hij zo vriendelijk precies was tegen het meisje. Ja, hij had het Jester beloofd. Maar om een of andere reden had hij hier ook meer plezier in dan het narrige gedoe van de afgelopen twee weken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Romeo

Hij wachtte tot het meisje hem bereikt had en keek verbaasd achterom. "Wil je niet bij de afdeling blijven, ik kan begrijpen als jullie een soort feestje te vieren hebben. Jullie zijn ten slotte tweede geworden." Toch sloeg hij een arm om de schouder van het meisje heen. "Of ik kan Julia halen en even ons afleiding bezorgen?" Hij keek haar met een glimlach aan.
      Opeens stak hij zijn neus in de lucht. Een zoete geur ging aan hem voorbij en Romeo nam de geur diep in zich op. Hij grijnsde. Romeo keek even om zich heen en vond uiteindelijk de woeste blik van Maaya even verderop. Oh, dit kon hij niet aan hem voorbij laten gaan. Hij rook de zoete geur van wraak. Hij wachtte Fayr haar antwoord niet eens af. Hij drukte een kus op haar wang en keek haar met een stralende lach aan. "Goed, ik ga even afscheid nemen van Maaya. Even afmelden zeg maar. Ik zou je met alle liefde voor willen stellen, maar ik denk na Jesters overwinning dat ze er niet voor in de stemming is. Wacht je hier op me? Ik ben met twee seconden terug." Romeo's blik gleed over Vienna die verderop stond. "Misschien kan je even in de tussentijd ook afscheid nemen van je vriendin," zei hij met een knipoog. Hij pakte Fayr haar hand, kneep er even in en rende toen in de richting van zijn leider.
      Hij kwam vlak naast haar staan. Ze stonden gelukkig met hun rug naar Fayr toe, en grijnsde. "Ik ruik de zoete geur van wraak," zei hij zachtjes tegen haar. "Wie is de gelukkige?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam keek in het blauw van Michiels ogen en borrelden warme bellen in zijn buik op. Kon dat echt waar zijn? Had Michiel dan wel al gevoelens voor hem gehad? Maar wanneer dan, ze hadden het zaterdag nog over zijn gevoelens voor Vienna gehad.
      Toch zat er wel wat in wat hij zei. Als hij nu verliefd was, dan ging dat vast niet zo maar weg. Als hij nu herinneringen zou krijgen over een periode waarin Michiel een gewone vriend voor hem was, dan wist hij ook zeker dat hij nog steeds op hem verliefd zou zijn.
      Zijn vingers trilden toen hij ze tegen Merrins wang legde. Om de een of andere reden was hij verschrikkelijk nerveus, maar hij wilde het zo graag. Hij wilde hem zo graag. Hij wilde zo graag hebben wat Yrla en Dezi geprobeerd kapot hadden willen maken dat hij er alleen maar harder voor wildevechten.
      Zijn vingertoppen tintelden toen hij Merrins wang streelde. Het voelde gek dat hij dat zo maar in het openbaar kon doen.
      ‘Ik geloof je,’ zei hij toen. De blos kroop weer langs zijn hals omhoog. ‘En uhm – een date met je lijkt me heel leuk. Als – als dat nog niet duidelijk was. Spannend – maar leuk.’ De vlinders in zijn buik fladderden weer heftig toen hij in Merrins ogen keek.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

Ze was opgelucht dat Jester naast haar kwam staan, want vrijwel iedereen had haar achter gelaten op haar plekje. Twijfelend over wat ze zou gaan doen, had ze een beetje staan lanterfanten. "Waarschijnlijk onder dezelfde noemer waar Fersephone heen is verdwenen," Zei het meisje sarcastisch. "Maar nee, sorry."
      Ze keek Jester even met hernieuwde interesse aan. Hij zag er al stukken beter uit nu Fayr haar ding had gedaan. "Ik vond je geweldig in de Arena. Jammer dat je niet kon winnen van Fire, maar ik vind echt dat je het geweldig goed gedaan hebt." Ze schuifelde even met haar voet. "En dankjewel dat je mij niet in de arena heb gezet. Ik weet niet of ik dat zo goed als jij of Yrla of 8102 gekund had," gaf ze schoorvoetend toe.

---

It's never gonna happen, Guys.

Agami

Waarom deed hij zo vriendelijk?
      De vraag lag op het puntje van haar tong, maar ze durfde hem eigenlijk net niet te stellen. In plaats daarvan knikte ze even. Nouja, tweede was ook best oké. Ze had echt haar best gedaan en het was waar dat ze wel iemand bewusteloos had geslagen. Een jongen, ook nog. Er brak een kleine glimlach op haar gezicht door. "Als je geen stroop meer over me heen gooit," zei ze luchtig, "dan moet dat wel goedkomen."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

"Yeeh!" De vreugdekreet kon hij niet voorkomen dat die aan hem ontsnapte. Hij voelde de kriebels door zijn maag schieten, bij het voelen van Adam zijn vingers op zijn wang. "Mag ik je dan nu een knuffel geven?" vroeg hij met een grijns.

---

It's never gonna happen, Guys.