Evan Hunter James || Tawni
Het was duidelijk dat James me snapte er hier niet blij mee was. Hij was voor mijn gevoel nog altijd heel bezitterig over Aiden, terwijl ze toch al even niets meer hadden. Aan de ene kant kende ik dit verschijnsel, uit mijn eigen achtergrond, maar er werd zo weinig gescheiden, dat het ook een hele vreemde wereld voor me was. Sommige van deze jongens, zoals Kellin en Taavi, hadden meerdere schatjes per week, terwijl ik was opgevoed met het idee dat sseks voor het huwelijk een schande was. Nu was dit zeker voor de meisjes zo, jongens waren iets vrijer, maar je deed het nooit met een romani meisje voor je trouwdag. Toch waren we altijd wel enorm beschermend en bezittelijk over onze liefdes. Dames hadden wel vrijheid, maar ongehuwd hadden ze altijd een chaperonne, en daarna hadden ze een man en een gezin. Bij mij in de familie was dit ook bij de jongens het geval, want uit de band springen zou een schande op de familie veroorzaken. Nu had ik dat alsnog gedaan, en was ik ook verstoten, maar goed. In de hoop het onderwerp te veranderen, spoorde ik hem aan te gaan poetsen, maar meer dan plekken poetsen die ik al had gepoetst, deed hij niet. Zijn woorden waren wat vreemd. "Hoe kan ik dat weten? Ik ben al jaren gelukkig getrouwd. Ik meng me niet in het seksleven van mijn collega's en vrienden." Seks is niet iets waar je in het publiek over hoorde te praten, en daar stond ik nogsteeds achter. Oppervlakkige grappen maken was een ding, maar over seks zelf praten ging me echt veel te ver. Noah en ik hadden allebei geen voorkeur voor boven of onder, dus we wisselden we nogal wat, wat dingen ook spannend hield, maar ik had geen behoefte om te weten hoe anderen dat deden. "Maar kan je je niet beter op een nieuwe vent richten? Je weet dat succes de beste wraak is, he?" Ik wist niet of hij wraak wilde, maar het leek er wel op. Ik haalde de laatste lap over de bar en begon toen aan de kastjes, hopend dat dit wat sneller zou gaan.
Ik rolde met mijn ogen bij Kellin's woorden. "Bedankt voor het melden, Scofield." grinnikte ik. Het was ergens wel heel grappig, en er was geen mogelijke manier waarop ik ooit boos kon zijn op deze jongen. Ik belandde nog verder in de lach toen ik probeerde op te staan en nogmaals op mijn smoel ging. Het was echt onmogelijk, waardoor ik maar gewoon bleef liggen. Intussen zag ik mijn huisdieren zich gemakkelijk maken, terwijl James naar het kantoor keek. Ik snapte niet heel goed waarom, maar meestal betekende die blik dat er iets met Aiden aan de hand was. Sinds ze uit elkaar waren konden die twee elkaar echt niet luchten of zien, en het was een wonder dat ik een moord had kunnen voorkomen tot dit punt. Gelukkig werd ik niet veel later door Kellin van het podium geholpen. Het ging bijna goed, tot ik natuurlijk bij de laatste beweging uitgleed en tegen hem aan viel. Weer begon ik te lachen. Velen zouden dit flirten noemen, maar ik hoefde echt geen relatie. Dat liep toch alleen maar stuk, en als je James en Aiden zo zag, was het nog maar eens al te duidelijk dat van relaties niets goeds kwam. "Thanks, babe" kwam er speels over mijn lippen, voor ik hem met een snelle kus op zijn lippen losliet. Zo ging ik met de meeste jongens hier om, ook wel door het feit dat ik me hier zo enorm gemakkelijk voelde. Aan de bar was Evan in gesprek met James, iets wat ik niet wilde storen, want het leek erg intens en ik had echt geen behoefte aan drama op dit moment. Ik pakte een kop koffie voor mezelf en voor Kellin, voor ik weer snel naar hem toe terug liep. "Als dank voor het helpen." Ik stak hem de mok toe en nam een slok uit mijn eigen mok. Dat bracht wel rust, zeker na een ochtend als deze. Mijn lichaam deed nu al zeer, van al het glijden, en ik moest de hele avond nog. Misschien was er een leuke jongen die langs kwam, dat ik nog een leuk verzetje vanavond, maar dat wist je nooit. Voor nu wilde ik het een gezellige middag maken met de jongens, misschien nog wat studeren, en dan vanavond lekker werken, en opzoek naar een leuke jongen om mee te zoenen.
[ bericht aangepast op 19 juni 2016 - 19:55 ]
Bowties were never Cooler
