• "Remember who you really are. Unleash the dragon and let these bitches have it."


    Rollen:
    AdoreDelano —— Drag Queen, Aiden Matthew Quinn • 1,3
    AdoreDelano —— Drag Queen, Kellin Brandon Scofield • 1,5
    Flazeda —— Drag Queen, Myles Zane • 1,3
    • Daimon —— Drag Queen/Clubeigenaar — Chad Michaels
    PeterMaximoff —— Drag Queen, Evan Hunter James • 1,2
    • DandyN —— Drag Queen — Willam Belli
    • Morticia —— Drag Queen

    Panix —— Barman, Edward Charles Tremblay • 1,4
    • ALDL —— Barvrouw — Sasha Pieterse
    Phillip —— Mannelijke serveerster, Joshua Edin Robbertson • 1,3
    Caprice —— Technicus, Sébastien Gregoire • 1,3

    Regels:
    • Je mag meerdere personages aanmaken, mits je deze niet verwaarloost.
    • Geen ruzies, behalve in de rpg zelf.
    • Geen perfecte rollen! Iedereen heeft minpunten.
    • Bestuur elkaars personages niet. Alleen die van jezelf.
    • 16/18+ is toegestaan, maar zet er een waarschuwing boven.
    • In deze RPG moeten de posts 250 woorden bevatten.
    • Let op je spelling en grammatica.

    [ bericht aangepast op 9 juni 2016 - 22:52 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    AlecLightwood ->PeterMaximoff


    Bowties were never Cooler

    Sébastien Gregoire



    Bah, bah, bah. Het was nog te vroeg voor dit soort taferelen. Koffie hielp hier niet eens tegen.
    'Hier, be my guest..' Hij kreeg een natte doek toegeworpen, wat op zich best een aardig gebaar was, maar hij haalde het echt niet in zijn hoofd dat schoonmaken een van zijn taken was. Hij was technicus, dus naar zijn idee had hij daar helemaal niets mee te maken. ‘Ik ben geen schoonmaker’ kaatste hij terug. Al wist hij toch wel hij helaas hier niemand nu zover zou krijgen om voor hem te gaan schoonmaken. Dat had hij zo, na even om zich heen te hebben gekeken, wel kunnen zien. Niet veel van het zootje dat hier zat leek er wakker uit te zien. Hieronder moest hij zichzelf ook wel rekenen, maar hij zou zeker zichzelf nooit, op welke manier dan ook, met ‘hun’ vergelijken. Hij had zijn job en hun de zijne en dat vond hij best.

    Hij begon maar zijn laptop schoon te maken, want de vlekken waren te irritant en plakkerig om te negeren. Eerst voorzichtig, maar toen begon hij wel wat harder te drukken omdat de vlekken er niet zomaar af wilden. Het was geen porselein, dat wist hij ook wel. Gelukkig kreeg hij na een tijdje alles er wel af. Hij legde de natte doek een stukje van zijn plek vandaan op de bar. Hij wist niet precies wat hij anders met dat ding moest. Hij nam maar weer een aantal slokken van zijn koffie en vroeg zich weer eens af hoe hij hier precies terecht was gekomen. Eigenlijk paste hij helemaal niet in deze omgeving. Hij was te nuchter, hield niet van al die glitter en gedoe, om echt in dat wereldje te passen. Het was dan ook alsof hij een beetje zich langs de zijlijn begaf, maar er toch tussen moest leven, gezien hij hier wel werkte. En op de een of andere manier, je zou hem niet moeten vragen hoe, hield hij het hier toch vol. Hij richtte zich weer op zijn laptop en ging even het nieuws en dergelijke dingetjes bekijken. Een krant las hij eigenlijk nooit, dat was toch veel te ouderwets. Als iemand iets van hem nodig had, of iets qua belichting ofzo wilde doorspreken, zou hij het wel horen.


    Aan niets denken is ook denken.

    Kellin "Alaska" Brandon Scofield.



    Meteen bij binnenkomst wist ik het zeker. Ik wilde hier niet zijn nu. Evan die meteen een mok koffie en een strip asprines naar me toe schoof, zodra ik een kruk had gevonden, maakte het iets minder erg, maar dat ging niet op tegen en gezeik van Sebastien. Die piepte dat hij geen schoonmaker was. Ik rolde even met mijn ogen en twijfelde of ik hier wel op in moest gaan, omdat het toch niets zou helpen. 'Niks mis met promotie toch.' Nee, het was niet in het voordeel van de sfeer hier, maar ik kon gewoon slecht tegen negatieve mensen, die alleen maar konden klagen. Maar ik had al hoofdpijn genoeg om me er verder druk om te maken en ik goot eerst een glas water achterover met vier aspirientjes, in de hoop dat de knallende koppijn snel over zou zijn. Langzaam ontsnapte er een brede gaap over mijn lippen en liet ik mijn hoofd op de bar vallen. Ik snapte meteen waar Sebastien het over had. Het pakte als een gek. Ik trok dan ook al snel mijn hoofd weer omhoog, waarbij mijn huid even aan de bar bleef plakken. De reden dat ik zonder verder iets te zeggen mijn kop onder de koude kraan stak, om mijn plakkende wang schoon te maken. Het ging alleen niet enorm met beleid en met een doorweekt hoofd kwam ik weer overeind. ´Dit is beter.´ Besloot ik toch. Nat, maar schoon. Daarbij, had het me iets wakkerder gemaakt. Zonder zin om mezelf af te drogen, pakte ik mijn koffie en gleed ik van mijn barkruk af. ´Iemand die mee gaat roken?' Ik snakte echt naar een sigaret op dit moment. Het was een slechte gewoonte, maar het was iets waar ik iets rustiger van werd en mijn humeur een stuk van opklaarde 's ochtends. Het was dus echt iets wat ik op dit moment nodig had.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 21:02 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Taavi Francuski





    De ochtend was rough mijn lichaam leek me tegen te werken. Ik sprong uit mijn bed en merkte dat ik eigelijk nog best vroeg was. Ik krabte even over mijn hoofd en besloot koffie te zetten. Ik trok een short uit de kast en een bijpassend shirt en douchte voor ik me aankleedde. Ik liep terug naar mijn kleine keukentje en dronk rustig mijn koffie op terwijl ik aan het keukeneiland stond. Ik pakte mijn telefoon en keek naar de foto's van gisteravond. De foto's zien er fantastisch uit. Het was dan ook een geweldig feestje. Ik grijp naar mijn hoofd als een bevestiging. Ik zucht en besluit dat ik nu toch al wakker ben en vertrek richting de club. Als een van de eerste zette ik me rustig aan de bar en las wat artikelen op mijn telefoon. Ik beantwoorde nog zo'n 23 ongelezen emails. Het was ondertussen al een stuk drukker geworden in de club.

    Met een bonkend hoofd zat ik aan de bar, een beetje meer afgezonderd van de rest. Altijd had ik gedacht dat als werknemer in een nachtclub ik in ieder geval mijn ochtenden zou hebben om te slapen. Met half dicht geknepen ogen staar ik naar het bij-elkaar-geraapte zooitje dat hier binnen zat. Het TL-licht liet goed zien wat voor zooi het eigelijk was geworden, maar ook hoe goed het feestje gister was. Ik likte mijn drogen lippen. Mijn ogen vielen op Kellin die vastplakte aan de bar, een beetje zoals je tong aan een lantaarnpaal in de winter. Ik grinnikte zachtjes en staarde verder een beetje rond. Ik roerde mijn lepeltje door mijn koffie heen, hij was ondertussen al best koud. Ik ben van mezelf geen super ochtend mens, maar ik heb niet langer dan 10 minuutjes voor mezelf nodig voor ik er weer tegen aan kan. Zodra er gevraagd werd of iemand mee ging roken, sprong ik recht. "Yes, please!" Ik snakte naar een sigaret en had nu ook de behoefte om een beetje met mensen te lullen voordat we echt aan de bak moesten zodat vanavond alles weer perfecto was. Ik strekte me nog even en na mijn laatste geeuw was mijn hekel voor de ochtend verdwenen als sneeuw voor de zon. Ik greep mijn pakje peuken van tafel en liep richting de deur. Mijn ogen gleden nog een laatste keer over de zaal en stopte even bij Aiden. "Nog meer rokers die mee willen?" vroeg ik aan het dode volk aan de bar.

    [ bericht aangepast op 12 juni 2016 - 23:58 ]


    We're all mad here.


    Evan Hunter James || Tawni
    Ik vond het fijn om voor mensen te zorgen, zelfs al was dat geen taak voor een man. Koken was niet echt mijn specialiteit, maar ik kon een aardig ei bakken. Schoonmaken deed ik graag, of de geur van allesreiniger en bleek deed me aan thuis denken en maakte me rustig. Aiden had het duidelijk niet zo op schoonmaken. Zijn opmerking was niet aardig, maar het luchtkusje maakte alles weer goed. "Thanks babe. Maar ik denk dat jij de plak harder nodig hebt dan ik." Ik drukte een kusje op zijn wang, om te laten zien dat ik het ook niet meende. Seb bleef intussen chagrijnig, en de rest bleef enorm brak. Gezellige boel was het. Ik dronk mijn koffie op en keek hoe Kellin opstond, terwijl Taavi binnenkwam. Het was niet lang voordat de twee een rookpauze wilden nemen. Ik haalde het pakje uit mijn kontzak en duwde mijn bril verder op mijn neus. "Hier zo." sprak ik, voor ik om de bar heen liep naar de twee jongens toe. Ik viste er vast een uit het pakje en stak die tussen mijn lippen, voor ik de zippo, die ik van mijn vader had gekregen toen ik nog wel in de familie zat. Het was een van de weinige dingen die ik nog van thuis had. Er stond een klein gebedje op en het was me extreem dierbaar. Ik begon wat met het vuur te spelen, gewoon om wat om handen te hebben. Ik kon niet goed tegen stilzitten. "Kom op, dames." De sigaret wiebelde tussen mijn lippen terwijl ik sprak. Nu ik eraan werd herrinderd, merkte ik was dat ik sinds vanochtend 7 uur geen peuk meer tussen mijn lippen had gehad, en ik er echt wel een nodig had. Op stal rookte ik eigenlijk nooit, net als in de wagen of in de auto. Dat was niet hygiënisch of brandveilig. Rustig liep ik vast vooruit naar de zijdeur, die hier het dichtst bij was. We konden ook gaan staan waar we meestal stonden voor en tijdens de shows van de anderen, maar dat was een stuk verder lopen en daar waren de mesten hier echt niet aan toe. Daarbij was ik echt toe aan nicotine en had geen zin om langer te wachten dan nodig, maar binnen roken was me echt nog een stap te ver.


    Bowties were never Cooler

    Aiden "Adore" Matthew Quinn.



    Als het had gekund, was ik in mijn koffie beker gaan zitten. Ik hing er dan ook met mijn hoofd boven, zodat de warme dampen mijn gezicht verwarmde. Al duurde het niet lang, want beteuterd keek ik op toen ik mijn opmerking naar Evan, net zo hard weer terug kreeg. Al verdween de zielige pruillip al snel weer bij het kusje op mijn wang die volgde en herstelde ik snel. 'Niet nodig, ik doe gewoon de deuren op slot zodat niemand weg kan.' Opperde ik serieus, waarbij ik hevig knikte om mijn woorden meer kracht bij te zetten. Als iets hier je sterker maakte was het zelfspot. Iets waarvan ik gelukkig genoeg had. Ik nipte nog wat aan mijn koffie en wilde net over roken beginnen toen Kellin me voor was. Taavi, die me nog niet eens was opgevallen, en Evan stemde gelijk in en snel zetten in mijn beker neer om vervolgens van mijn kruk af te glijden. 'Vergeet mij niet!' Piepte ik, bang dat ze me zouden vergeten. Snel sloeg ik mijn arm rond Evan zijn nek, zodra hij al richting de zijdeur liep. Al was dit maar voor korte duur omdat ik de deur moest open duwen. Vergetend dat het ochtends was, werd ik voor mijn gevoel iets te vrolijk begroet door de zon en duwde ik al snel mijn zonnebril weer op mijn neus. Dat was veel beter. mijn ogen konden op dit moment echt geen fel licht verdragen namelijk. Eenmaal buiten stak ik meteen een sigaret op en liet ik mezelf meteen via de muur naar beneden zakken tot mijn kont de stoep raakte. Waarom staan, als je ook kon zitten. Mijn voeten deden nog steeds pijn van gister avond, omdat ik persee mijn nieuwe pumps aan moest die ik nog niet had ingelopen en daar betaalde ik nu de prijs voor. Niet dat de stoep zo overheerlijk zat, maar alles was beter dan op mijn voeten te moeten staan.

    [ bericht aangepast op 13 juni 2016 - 23:07 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Taavi Francuski


    Ik stond leunend tegen de muur naast Kellin wachtend tot meer mensen instemde. Ik graaide in mijn kontzak en pakte mijn pakje peuken alvast en stopte er een in mijn mond. Al snel besloot wat meer volk zich bij ons te voegen. Evan kwam achter de bar vandaan, gevolgd door een "Vergeet mij niet!" gepiept door Aiden. Ik grinnikte, "Jou? Ik zou niet durven!" Evan liep als eerste de deur uit, en ik wachtte tot iedereen mij voorbij was. Sjokkend sloot ik als laatste de rookgroep aan en sloot de deur achter me. Mijn sigaret hing over mijn lippen. Eenmaal buiten aangekomen scheen de zon fel in mijn gezicht. Moeizaam zocht ik naar mijn aansteker. Godver, ik zou toch zweren dat ik hem net nog had. Ik graaide dieper in mijn zakken. Ik voelde me als een idioot, hopend dat het niemand opviel hoe zoekende ik was. mijn hand gleed over elk deel van mijn lichaam, voelend over mijn kleding heen of ik ergens het kleine harde object kon vinden. Ik zuchtte. Na elke zak nog zo'n drie keer gehad te hebben keek ik beschamend de groep rond. "Ehm, moppies heeft iemand toevallig wat vuur voor mij?" Ik stond als een sukkel met mijn handen in mijn zakken en keek met puppy-oogjes iedereen aan. Het was me toen ik thuis wegging helemaal niet opgevallen dat het zulk lekker weer was. Ik hield mijn ogen half dicht geknepen. Ik was dan misschien al wel wakker, de zon deed nog steeds pijn aan mijn arme oogjes. Naast vuur had ik misschien ook aan een zonnebril moeten denken.


    We're all mad here.

    Kellin "Alaska" Brandon Scofield.



    Gelukkig voor mij, was ik niet de enige die naar een sigaret snakte. Al snel sloten Kellin, Aiden en Taavi bij me aan en konden we naar buiten. De eerste twee voorop en Taavi en ik erachteraan slenterend. Ik snapte niet hoe die twee zo opgewekt konden zijn zo vroeg op de morgen. Ikzelf had minsten vier uur nodig om echt wakker te worden en dan hadden we het over midden op de dag wakker worden. Laat staan nu. Buiten nam ik de sigaret over die Aiden naar me uitstak en viste ik een vuurtje uit mijn zak om hem aan te steken. Ik nam meteen een diepe hijs en sloot ontspannen mijn ogen bij het uitblazen. Hier was ik echt aan toe geweest. Ik rolde de sigaret tussen mijn vingers en keek licht geamuseerd naar Taavi die duidelijk zijn aansteker zocht. 'Amateur.' grijnsde ik licht, waarna ik uiteindelijk toch mijn aansteker naar hem uitstak nadat hij had toegegeven hem niet bij zich te hebben. 'Nu niet zo zielig meer kijken, anders laat ik je ophalen door een honden asiel.' Een luchtkusje volgde. Het maakte niet uit wat je zei, iedereen wist dat een luchtkusje het goed maakte. Ik volgde Aiden zijn voorbeeld door mijn zonnebril op mijn neus te plaatsen en nam nog een hijs van mijn sigaret. Nog tien van deze en vijf bakken koffie en ik was weer helemaal mezelf. Ik moest gewoon altijd even op gang komen. Ik nipte rustig van mijn koffie die ik mee naar buiten had genomen en kon niks anders doen dan genieten van de zon die langzaam doorbrak achter de wolken en heel erg liet merken dat hij ook aanwezig was. De warmte die mijn gezicht verwarmde was aangenaam en langzaam kwam ik tot rust. De aspirientjes begonnen te werken.

    [ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 0:08 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Taavi Francuski


    Ik grinnikte terwijl mijn hand reikte naar de aansteker van Kellin, die mij al een tijdje geamuseerd aan keek. Ik greep de aansteker dankbaar en gaf hem een klein knikje als gebaar van appreciatie. "Nu niet zo zielig meer kijken, anders laat ik je ophalen door een honden asiel." Ik wilde net wat inbrengen als hij mij een luchtkusje geeft. Ik grinnik en kus de oudere jongen op zijn wang. "Thanks Daddy!" Ik grijns geamuseerd terwijl ik tegen de muur van het gebouw aan probeer te leunen. Als mijn rug eenmaal tegen de muur aan komt brandt de opgewarmde steen waardoor ik recht schiet. Schijt zon! Ik staar wat rond om te zien of iemand mijn grote fout op heeft gemerkt. Lichtelijk geïrriteerd door mijn eigen onhandigheid besluit ik snel de sigaret aan te steken. Ik loop achter Kellin langs en laat boven in zijn gezichtsveld de aansteker bungelen. "Je bent een schat!" Als de aansteker weer bij de rechtmatige eigenaar terug komt staar ik wat rond. Ik keek naar de lege plek naar Aiden en aarzelde even. Mijn ogen schoten rond en al snel besloot ik me toch naast hem te zetten. Ik leunde wat naar achter op mijn linker arm en liet de warmte van de zon over me heen wassen. De heerlijke zomerbries verwarmde mijn hele huid en tevreden sloot ik mijn ogen. De zon was nog steeds wat fel maar als ik iets meer achter Aiden ging hangen was ook dat probleem zo uit de wereld verholpen. Met mijn rechterhand nam ik zo nu en dan een trekje waarna ik het rook uit mijn neus en mond liet blazen. "Heerlijk."


    We're all mad here.

    Aiden "Adore" Matthew Quinn.



    Ik letten niet echt meer op de rest zodra mijn bibs de stoep had geraakt. Ik was nu eenmaal snel afgeleid en tuurde naar een wolken. Ik hield van wolken. Je kon er alles in zien wat je fantasie toelaten. Verzonken in mijn eigen wereldje, kreeg ik niets mee van Taavi die geen aansteker bij zich had en Kellin die rilde bij de gedachten als daddy. Ik kwam pas weer bij zinnen toen Taavi zich naast me neer liet zakken en eigenlijk als automatisch kroop ik wat tegen hem aan, om mijn hoofd op zijn schouder te kunnen laten rusten. Ik moest me inhouden hem niet helemaal als stoel te gebruiken omdat de grond toch wat hard zat. De sigaret rolde tussen mijn vingers terwijl ik af en toe een hijs nam en weer naar de wolken staarde. 'Kijk een poesje.' Mijn vinger schoot de lucht in de hoop dat iemand zou kijken. 'meow.' Ik knorde het om mijn woorden meer kracht bij te zetten en kon me nog net inhouden Taavi geen kopje ma te gaan geven. Ik wilde best een kat zijn. Heel de dag lekker slapen, geknuffeld worden en eten. Een beter leven kon er volgens mij echt niet bestaan. Maar helaas was het niet zo'n feest. Ik liet mijn vinger weer zakken om nog een hijs van mijn sigaret te namen en sloot langzaam mijn ogen. Taavi lag wel lekker zo. De zon die op mijn gezicht scheen maakte het af en ik slaakte een diepe zucht om te ontspannen.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''


    Evan Hunter James || Tawni
    Natuurlijk ging Aiden ook mee. Hoe zouden we hem ook kunnen vergeten? Al snel hing hij om mijn nek en sloeg ik speels mijn arm om de zijne. "Ik zou niet durven, Prinses." Toch was hij al snel weer van me losgekoppeld omdat de deur open moest en hij er duidelijk geen rekening mee had gehouden dat het zonnetje straalde. Rustig liep ik achter hem aan. Ik stak mijn peuk aan zodra ik over de drempel was en nam een hijs ervan, waarna ik met een contente zucht de rook uitblies. Taavi en Kellin voegden zich bij ons en na wat gerotzooi met aanstekers waren we volgens mij allemaal contente nicotineverslaafden. Ik leunde tegen de muur naast Kellin en keek naar hoe de andere twee jongens als twee katjes tegen elkaar opgekruld zaten. Ik keek geamuseerd naar hen en dacht aan de tijd toen Noah en ik hetzelfde hadden gedaan op de paardenmarkt, terwijl onze ouders van niets wisten. Ongemerkt was ik met mijn trouwring gaan spelen, die zilverkleurig om mijn ringvinger glinsterde in de ochtendzon. Het voelde fijn om mijn huid te warmen aan de zon en mijn longen zwart te blaken met sigarettenrook. Ik tikte Kellin even aan en knikte richting de twee op de grond. "Het zou wel eens kunnen dat ik straks niet meer de enige ben met een ring." zei ik met een kleine grijns. Ze waren best heel schattig samen, al wist je het in ons vak nooit. We waren zoizo vrij close samen en maakten net zo makkelijk weer semi-gemene opmerkingen tegen elkaar. Nu was het wel dat acceptatie toch makkelijker was onder elkaar dan met anderen. Ik had geluk dat Noah me hierin steunde, maar ik kon me zeker voorstellen dit velen niet zo gelukkig waren. Ik tikte wat als van de peuk in mijn mond en nam weer een lange trek ervan, die ik diep over mijn longen liet gaan. De rook liet ik in kleine cirkeltjes ontsnappen. Zo was ik gelukkig, in de zon met een sigaret, wat een ander er misschien over zou denken.


    Bowties were never Cooler

    Taavi Francuski


    Mijn lichaam verstijfde even het plotse gewicht dat er op leunde maar verslapte al snel toen het merkte dat het de warmte van Aiden's hoofd was. Een kleine glimlach verscheen op mijn gezicht. Als automatisme en uit de relaxte staat waarin ik me bekeerde sloeg ik mijn arm om zijn lichaam heen. Met gesloten ogen lag ik daar, deze ochtend was al een goed begin van mijn dag. "Kijk een poesje." Mijn ogen opende langzaam en ik volgde Aiden's vinger naar de wolken. "Meow," de vibratie van Aiden's stem was te voelen door heel mijn lichaam en ik grinnikte. Was er überhaupt iets schattiger dan deze jongen? "Cute." Was alles dat ik terug wist te zeggen. Ik sloot mijn ogen weer voor een mini seconde. Ik opende ze weer en staarde naar Aiden's gezicht. He zag er zo relaxt en content uit. Ik glimlachte en besloot op een tweede sigaret, al was het enkel om een reden te hebben zodat ik zo kon blijven zitten. Ik graaide in mijn broekzak, terwijl ik probeerde zo min mogelijk te bewegen zodat ik Aiden niet stoorde. Ik had de sigaret in mijn mond en bedacht me mijn aansteker probleem. Ik staarde naar de broekzak van Aiden en waagde mijn gok. Mijn hand bewoog zachtjes van Aiden's heup naar zijn zij tot ik bij zijn broekzak aan kwam. Ik graaide in zijn zak en greep de aansteker, eenmaal beet gooide ik hem naar mijn andere hand en stak mijn sigaret op. "Thanks mop." fluisterde ik grijnzend. Ik maakte kringetjes met mijn vinger op Aiden's been. De jongen had iets speciaals over zich heen, nog nooit voelde iemand zo gemakkelijk en vertrouwd als dit moment hier. Ik rolde mijn ogen om mezelf, maar hoe wat ik ook deed of zei ik zal altijd moeten toegeven dat ik me ontzettend aangetrokken tot hem voelde. Het gemompel van achter me verstoorde mijn moment van extase, mijn hand schoot terug richting de stoep alsof ik vuur had geprobeerd vast te pakken. Ik was hoe het geroddel hier onderling ging, toch toen ik eenmaal weer terug keek naar de koala die zich om mij heen had geklemd kon ik het niet laten terug te genieten van dit moment. Mijn zorgen verdwenen als sneeuw voor de zon. Hakuna Matata.


    We're all mad here.

    Kellin "Alaska" Brandon Scofield.



    Ik rolde lachend met mijn ogen bij Taavi zijn bedankje en kus op mijn wang. 'Mafkees.' Grijnsden ik, terwijl ik mijn hoofdlangzaam even schudden en mijn aansteker weer overpakte. Hij had tenminste een lach op mijn gezicht gekregen. Iets wat deze jongens buiten altijd wel leek te lukken. Hoe vroeg het ook was of hoe kut ik me ook voelde. Ik nam rustig nog een hijs van mijn sigaret waarna ik de overgebleven filter weg schoot. Wel stak ik vrijwel meteen een nieuwe op. Ja, nu we hier toch stonden kon ik daar beter maar gretig gebruik van maken. Iets verschikt keek ik op naar Evan toen hij me aantikte. Verwart haalde ik mijn wenkbrauw op en keek ik van zijn ring, langzaam naar de twee jongens op de grond. Bij het aanblik van de twee opgekrulde kittens viel het kwartje. Oke, ik moest toegeven, dit zag er echt enorm schatig uit. Ik kon een zacht vertederend geluidje dan ook niet onderdrukken. Al zei zo kroelen met een collega hier echt totaal niks over gevoelens. Zo hing aiden zelf nog rond Evan zijn nek net. De ene persoon was wel iets aanhankelijker dan de andere, maar van aan elkaar zitten was hier volgens mij niemand echt vies. 'Ze zullen ik ieder geval prachtige kindertjes krijgen samen.' Besloot ik uiteindelijk waarna ik weer grijnsend naar Evan keek. Dit soort dingen kon je gewoon zeggen omdat het toch onmogelijk was. Al meende ik het deels wel. Als het had gekunt zou het vast een leuke baby worden.


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

    Aiden "Adore" Matthew Quinn.



    Ik kon niks anders toegeven dat ik enorm lekker zat zo en de rest van de dag ook wel zo kon blijven zitten. Helemaal toen Taavi zijn arm om mijn lichaam sloeg en ik helemaal tegen hem op kon krullen. Ik tuiten verontwaardig mijn lippen toen Taavi me cute noemde en keek met gefronste wenkbrauwen naar hem op. 'Ik ben Fucking stoer hoor.' Piepte ik zielig, waardoor het contrast nog groter werd. Maar vrijwel direct daarna sloot ik weer tevreden mijn ogen en begroef ik mijn gezicht in Taavi zijn nek. Als vanzelf snoof ik zijn geur op en dat zorgde ervoor dat ik alleen maar meer in hem wilde kruipen. Dot werd alleen verstoort door de hand die ik plots in mijn broekzak voelde. Mijn hoofd schoot op en iets vernauwd keek ik op naar Taavi toen ik doorkreeg wat er aan de hand was. 'Je liet me schikken.' Gaf ik piepend toe. Toch vormde er snel weer een glimlach op mijn gezicht bij zijn worden en de aanrakingen van zijn vingertoppen. De vergeten sigaret tussen mijn vingers gooide ik weg en volgde iedereen zijn voorbeeld maar door er nog eentje op te steken. Ik luisterde half naar de woorden van Evan en Kellin en grinnikte zachtjes. Ik negeerde Taavi zijn reactie erop en pakte meteen zijn hand weer beed op hem terug op mijn bovenbeen te leggen. Ik hield van kroelen. En stiekem hellemaal van kroelen met Taavi. Ik liet mijn vingertoppen over zijn handpalm glijden die ik nog steeds vast had en sloeg langzaam mijn ogen naar hem op. Ik wilde eigenlijk een grapje maken over de baby's van Kellin, maar aangezien zijn reactie van net, hield ik mijn mond en keek ik alleen maar. Ik wilde hem gewoon niet afschikken. Ik vond het veelte fijn zo. Misschien wel te fijn.

    [ bericht aangepast op 15 juni 2016 - 13:21 ]


    ''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''


    Evan Hunter James || Tawni
    Ik rookte rustig mijn peuk op, terwijl Aiden en Taavi met elkaar bleven kloten. Ze waren echt heel schattig samen, al waren we allemaal vrij knuffelig en klef met elkaar, dus het hoefde niets te betekenen. Toch was het wel leuk, en gepast, om erover te grappen. Dat deden zij ook als ik erin meedeed, en al helemaal als Noah langskwam. Het werd alleen maar erger toen Taavi Aiden's aansteker probeerde te gappen uit zijn broek, want het zag er echt net uit of hij hem een handjob wilde geven. Nu was dat vast eens gebeurt, want we waren hier echt te comfortabel met elkaar, maar dat terzijde. Ik leunde wat tegen Kellin aan, want Taavi en Aiden waren niet de enige die zin hadden om te kroelen, en tikte hem aan om mijn gedachten met hem te delen. Hij had zelf even tijd nodig om het te zien, maar het was nog vroeg. Ik grinnikte om zijn toevoeging en viste nog een peuk uit mijn pakje, om die aan de vorige aan te steken, zodat ik door kon. Intussen was mijn hoofd wel gaan draaien, over kinderen. Dit was een moeilijk onderwerp in mijn leven. Noah en ik wilde dolgraag een kindje adopteren, maar om een kindje op te voeden in een cultuur, onze cultuur, waar hij of zij nooit een deel van zou kunnen zijn, wilde we niet, maar om een kindje als een buitenstaander wilden we, en konden we, ook niet. Ik zuchtte en keek naar Kellin. "Dan zijn ze wel de eerste met een kindje." Ik kon niet voorkomen dat mijn stem enigsinds triest klonk. Ik nam nog een lange hijs van mijn sigaret en staarde in het niets voor ons, zonder verdere bijbedoelingen. Na even richtte ik me toch weer op Kellin. "En is er trouwens al een gelukkige meneer Scofield? Of moeten we je daar een handje bij helpen?" Ik had geen behoefte om op mijn relatieproblemen te blijven hangen. Die waren voor Noah en mij om op te lossen en tot dan hadden we de honden en de paarden nog, waar we al meer dan genoeg zorgen over hadden. Ik haalde een hand door mijn haren en genoot van de rust die de zon en de nicotine me gaven. Straks zou het druk en stressvol genoeg worden, dus even genieten van een peuk mocht wel, toch?


    Bowties were never Cooler