Evan Hunter James || Tawni
De arm die Kellin om mijn rug sloeg voelde fijn, vertrouwd. Ook hielp het om mezelf bij elkaar te houden toen hij over kinderen begon. Noah en ik waren de laatste maanden, al dan niet jaren, er al over bezig, maar er waren factors die het erg pijnlijk maakten. Het was dan ook fijn om toch wat van de steun van hem te hebben. Zijn woorden deden me zacht grinniken. Het nare gevoel was niet helemaal weg, maar wel grotendeels, wat fijn was. Hij was echt een schatje. Het vreemde idee kwam in me op, om toch eens een vent voor hem te regelen, maar hier was hij duidelijk niet van gediend. Meteen veranderde zijn houding en wist ik dat ik het verkloot had. Zijn woorden na Taavi's antwoord maakten dat nog eens extra duidelijk. Ik sloeg voorzichtig een arm om Kellin. Het was goed bedoelt, maar fout gevallen en Aiden was het vast niet beter aan het maken. "Dan doen we het niet, Kells. No worries and No pressure." zei ik met een glimlach, terwijl Aiden en Taavi weer vooral met elkaar bezig waren, nadat Taavi over werk was begonnen. Ze waren echt nog closer dan wij allemaal bij elkaar en misschien dat een dikke zoen en een nacht in bed duidelijkheid voor hen zou kunnen scheppen. Nu was ik wel opgevoed met het idee dat seks voor het huwelijk geen schone zaak was, maar in deze wereld was het heel normaal, en misschien zou het helpen. Ik viste nog twee sigaretten uit mijn pakje en hield ze voor Kellin's gezicht. "Nog eentje om het af te leren voor we hard aan het werk gaan?" vroeg ik hem, terwijl mijn bijna opgerookte peuk tussen mijn lippen wiebelde. Normaal rookte ik er nooit 3 achter elkaar, maar ik wilde echt nog even tot mezelf komen. Poetsen hielp normaal wel, maar ik wilde me niet zwak opstellen tegenover mijn collega's, in elk geval niet meer dan nodig. Ik liet de rook nogmaals diep over mijn longen gaan. "Sorry voor het verpesten van de sfeer daarnet. Dat was niet mijn bedoeling." mompelde ik met een lange zucht. Ik liet nooit mijn emoties zo zien en had mezelf gewoon onder controle moeten houden, zelfs al was dit een heel pijnlijk puntje in mijn leven. Ik was 27 en zou onder elke andere omstandigheid al minimaal 2 kinderen met een derde op komst hebben, maar ik was gay en uit de gemeenschap geschopt, wat betekende dat ik waarschijnlijk nooit een vader zou zijn, en al zeker niet van een Romani kindje.
Bowties were never Cooler