"Help!" - Celebrities | Topic twee - Speeltopics

Zes beroemdheden worden op ieder een verschillende manier meegenomen door twee ontvoerders. Ze worden tegen hun wil in naar een huis vervoerd waarvan iedereen denkt dat het er spookt. Dit is echter allemaal onzin, wel is het vervallen huis omgetoverd tot in één groot martelgebouw. De ontvoerders vragen voor elk beroemdheid een gelijk hoeveelheid miljoen dollar. Maar het is onmogelijk te betalen dus zullen de mensen nog wel een tijdje gevangen blijven, maar of dat nou zo leuk is. Als iemand de ontvoerders tegenwerkt of als iets hun niet zint wordt die beroemdheid gemarteld op een gruwelijke wijze. Zo moeten ze het proberen vol te houden, met ruzies, liefdes en een hoop pijn.

De wereld is een illusie. Niks is wat het lijkt.

Tate Langdon

Steeds weer hoorde ik haar stem mijn naam noemen. Dat deed me alweer breed grijnzen. 'Heel verleidelijk' fluisterde ik met mijn lippen een centimeter van haar oor verwijderd. Voorzichtig pakte ik haar heupen weer vast om ons samen naar het midden van het bed te rollen. Mijn armen waren aan beide zijkanten van haar neergezet zodat ik iets boven haar hing. Even keek ik haar zacht glimlachend aan. Al snel volgde er een nieuwe zoen. Ik lag naast Violet. Ze vertelde me over haar boeken wat eindigde mer het onderwerp vogels. "I like birds too" mompelde ik. Met mijn vinger ging ik wat over het matras en keek op wanneer ze wat vroeg. "Why do you like them?" Vroeg ze geïnteresseerd. Mijn schouders haalde ik wat op. Waarom vond ik ze leuk? Na enkele secondes na te denken gaf ik mijn antwoord. "Because they can fly away when things get to crazy, I guess" Konden we dat allemaal maar. Gewoon wegvliegen zonder enig probleem. Bij die woorden was ik nog altijd gebleven. Ondertussen had ik mijn schoenen uitgetrapt. Hard schopte ik ze weg waardoor ze met een klein boogje op de grond terecht kwamen. Terwijl de zoen doorging en ik zoveel mogelijk door mijn neus ademhaalde, hief ik mijn hand op om daarmee door de haren van Sherasade te gaan. De nacht kwam steeds dichter bij. Als je uit een raam keek zag je de maan al. Hoe laat het was zou ik echt niet weten want nu was ik wel met andere dingen bezig. Toch wekte de kreten vanuit de kelder enige nieuwsgierigheid in me op. Of iemand ging echt tekeer, of iemand was gewoon compleet hysterisch geworden en sleurde de anderen gewoon mee in zijn of haar paniek. Het lukte me om mijn hoofd af te sluiten van andere dingen om me weer volledig te concentreren op het meisje die onder mij lag en met wie ik zoende.

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

Ik ging de gang op en zag allerlei deuren. Ik keek in elke deur en kwam dus ook bij de keuken. Daar pakte ik 5 broodjes en deed de broodjes in mijn zakken. Daarna ging ik naar de volgende kamer en deed de deur open. Mijn ogen werden groot bij het zien van dit plaatje. Tate lag met pyro rollend op het bed. En tate zoende haar overal waa hij maar bij kon. Het zag er eigenlijk wel grappig uit, maar ik hield mijn lach in. En ik kon me niet inhouden om wat te zeggen."zozo pyro heeft nu al een nieuwe slachtoffer gevonden" zei ik vals met pretlichtjes in mijn ogen.

-ik wil even melden dat ik ziekjes ben, maar ben al druk aan het nadenken hoe ik erop ga reageren. Weet niet wanneer ik mijn reactie ga posten, but no worries mijn post komt wel-

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

(Iemand mag Antonio trouwens vermoorden)

Spoiler alert: you will save yourself

Snowqeeun schreef:
-ik wil even melden dat ik ziekjes ben, maar ben al druk aan het nadenken hoe ik erop ga reageren. Weet niet wanneer ik mijn reactie ga posten, but no worries mijn post komt wel-

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

Sherasade Amethist Desparo -Pyro-

Hoe hij breed aan het grijnzen was naar haar was gewoon leuk om te zien, ze kon het niet helpen om te grinniken. Hij liet dingen uit haar los komen die ze een lange tijd had gekoesterd en weggestopt. Ze voelde hoe hij weer bij der heupen vasthield, ze sloeg haar armen om zijn hals heen en samen rolden ze naar het midden van het bed. De glimlach die hij haar schonk was ze mooi om te zien dat ze vanzelf ook aan het glimlachen was. Een nieuwe zoen volgde al snel.
This is just great! Maar hoelang zal ik het volhouden om bij hem te blijven, hij vult mijn leven gewoon, hij is alles voor mij. Mijn God ik hou echt van deze man die boven mij hangt en mij zoent De zoen bleef doorgaan en voelde hij zijn heerlijke hand door haar haar heen ging. Haar handen had ze al snel verplaatst naar zijn rug toe en heel zacht met haar nagels ging ze erover heen. Het was best al laat, want alles was donker, alleen de verlichting van de maan gaf licht in de duistere kamer. De kreten die zich in de kelder bevonden brachten een lichte nieuwsgierigheid bij haar op, maar binnen een seconde verdween die weer omdat ze haar focus op iets anders legde, opdegene die boven haar was en haar zoende.
De zoen werdt abrupt verstoord door iemand en per ongeluk beet ze op de lip van Tate en duwde ze hem van haar af. Haar ogen schoten vol vuur. Het verliefde meisje was even verdwenen en maakte plaats voor de gestoorde pyromaan dat ze was. 'Be right back my dear' Ze stond snel op en greep het meisje bij haar haren en sleurde haar het balkon op. Het was ijzig koud buiten. 'Waag het niet om nog een woord te zeggen' siste ze tegen het meisje. Uit haar zak kwam een klein aansteker uit. Ze greep de arm van het meisje en maakte een brandmerk op haar pols, de brandmerk van een heks. 'Zo jij blijft hier vannacht' zei ze en een duivelse glimlach sierde haar gelaatstrekken.

[ bericht aangepast op 28 jan 2014 - 18:49 ]

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

selena gomez

ik zag pyro een soort van gestoord worden. ze greep me bij mijn haren en sleurde me naar iets wat lijkt op een balkon. 'waag het niet om nog een woord te zeggen'sist ze tegen mij. ík zal het proberen maar beloof niks' zeg ik terug. ze graaide wat in haar zak en pakte er wat uit. ik keek even en zag een aansteker wilde ze mij verbranden? ze greep mijn arm en maakte een brandplek op mijn pols. ik schreeuwde van de pijn en mijn ogen stonden vol met tranen. toen ik goed keek zag ik dat ik een brandmerk van een heks had. "zo jij blijft hier vannacht" zei ze en een duivelse lach sierde haar gelaatstrekken. ik kon misschien niks met die hand maar mijn benen deden het wel ik trapte haar tegen haar schenen wat wel pijnlijk moest zijn.

Sherasade Amethist [center]Desparo -Pyro-

Ze snoof toen het meisje iets zei. Ze was net van plan weg te lopen en haar op het balkon op te sluiten toen het meisje tegen haar schenen trapte. Pijnlijk was het zeker, maar ze gaf niet het plezier aan het meisje om de pijnlijke uitdrukking te laten zien. 'Bitch' schreeuwde ze luid. Zonder enige medeleiden liet ze onder haar voeten ook heel erg branden, zodat ze een paar uur niet zou kunnen staan ook liet ze wat haar van haar verbranden, niet zo erg als Liam, maar wel zo erg dat het meisje bijna kaal was. 'Nog één keer zo'n actie en ik zal niet meer zo genadig zijn'. Ze zette haar tanden opelkasr en liep hinkend de balkon uit en de bsalkondeur dicht en deed het opslot. Ze probeerde gewoon te lopen om te laten zien aan Tate dat er niks aan de hand was, maar dat wad moeilijk. Want halverwege dat ze naar hem toe liep begon ze weer een beetje te hinken en ging toen zitten aan de rand van het bed. Met haar handen begon ze haar schenen te masseren en keek even naar Tate. Ze zag de uitdrukking op zijn gezicht. 'Het is niks Tate, het zal wel weer over gaan' ze glimlachte lichtjes naar hem. Maar de uitdrukking op haar gezicht zei al genoeg. Het deed echt zeer wat dat meisje bij haar geflikt had.

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

Tate Langdon

Ik schrok me dood toen Sherasade ineens in mijn lip beet. Gelijk werd ik onder luid protest van haar afgeduwd maar zag toen dat vreselijk irritante kind staan. Net toen ik haar aan haar shirt wilde meesleuren kwam Sherasade al in actie en sleurde haar aan d'r haren mee. Een grinnik verliet mijn mond terwijl ik zachtjes mijn hoofd schudde. Wat was ze toch geweldig. Nieuwsgierig volgde ik via het raam de bewegingen van de twee meisjes. Pas toen zag ik de trap. Eigenlijk zou ik willen ingrijpen met mijn gun maar toen ik zag dat ze het onder controle had hield ik me stil. Wat bezorgd keek ik naar het been van Sherasade. Ze zei dat het niets was maar wild schudde ik mijn hoofd. 'Jawel, het is wel iets! Wacht even' Snel rende ik naar de keuken om daar in de vriezer naar iets kouds te zoeken. Ijsklontjes, perfect. Sinds wanneer hadden we eigenlijk ijsklontjes? De theedoek die er hing pakte ik snel om daar de ijsklontjes in te wikkelen. Zo rende ik weer naar boven. Ik legde het voorzichtig op het onderbeen van Sherasade. 'En nu nog iets' mompelde ik. Terwijl ik weer op en neer rende kwam ik terug met een stuk touw. Met dat in mijn handen ging ik op het balkon staan. Daar trok ik het meisje - Selena heette ze geloof ik - aan d'r shirt omhoog zodat ze wel op de blaren onder haar voeten moest staan. Gefronsd bond ik het touw om haar nek. Met een iets losse knoop er aan zodat als ze zou vallen, het strakker om haar keel kwam te hangen. Het andere uiteinde van het touw knoopte ik aan de balk van het balkon vast. 'Als je nu spreekt duw ik je over de rand heen zodat je stikt en overlijd. Hetzelfde geldt voor als je - je nu beweegt. Ik kan alles zien door het raam dus je waagt het niet om wat te doen totdat ik het zeg' siste ik in haar oor. Langzaam liep ik weer terug naar binnen en duwde de deur tussen het balkon en mijn kamer dicht. 'Wel die valt ons voorlopig niet meer lastig. Hoe gaat het met je been?'

[ bericht aangepast op 28 jan 2014 - 22:25 ]

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.

selena gomez

ik zag de pijn in haar ogen wat mij een grijns oplevert. maar dan verbrand ze mijn voeten en haren. mijn haren voel ik nauwelijks maar mijn voeten ik kan er amper op staan. ze ging hinkelend de deur uit en deed hem op slot. het was buiten ijskoud en ik bevroor zowat. daarna kwam tate ook weer langs fijn had ik net nodig dus niet. hij stond daar met een stuk touw. hij trok me aan mijn shirt omhoog waardoor ik wel moest staan wat erg veel pijn deed. hij bood het touw om mijn nek en ik dacht dat ik dood zou gaan.maar hij bond het nog redelijk losjes. het uiteinde van de knoop maakte hij aan de balk van het balkon vast. 'Als je nu spreekt duw ik je over de rand heen zodat je stikt en overlijd. Hetzelfde geldt voor als je - je nu beweegt. Ik kan alles zien door het raam dus je waagt het niet om wat te doen totdat ik het zeg' siste hij in mijn oor. ikk knikte dat ik het begrepen had. ik was nu doodsbang. ik had pijn aan mijn voetem en ik mocht niet bewegen. zou ik wel even mogen zitten? ik waagde het erop in de hoop dat het mocht.

{ik ga slapendoi ps jullie alvast slaap lekker}

-arme selena xd

Sherasade Amethist Desparo-Pyro-

Ze keek naar Tate en zag algauw dat die weg ging voordat ze hem nog iets kon zeggen. Binnen een past minuten was hij er weer met een theedoek dat helemaal verbonden is met iets erin. Een kleine opluchting kreeg ze op haar gezicht toen ze het op haar schenen voelde,ijsklontjes. Via het raam zag ze wat Tate aan het doen was en en grijns van oor tot oor verscheen op haar gezicht. Wat een heerlijke man was hij toch. Toen hij binnen kwam keek ze naar hem. 'Het gaat wel, no worries honey' Ze gaf hem een liefdevolle kus op zijn wang en glimlachte.Honey? Ongelofelijk, zei ik dat nou? 'She doesn't deserve to sit or does she' zei ze tegen Tate en keek hem aan. Ze zag hoe het meisje ging zitten, dat verdiende ze niet, totaal niet.
Langzam ging de pijn over en dat was een heerlijk gevoel. De theedoek met nog stukken klonten ijs legde ze op het nachtkastje. Ze bleef kijken naar Tate en gaf hem kusjes in zijn hals en nek. 'I love you, so much' zei ze. My sweet, my dear, mijn God wat belachelijk. Waarom heb ik die woorden in mijn hoofd? Honey, Sweet Dear voor je het weet zeg ik nog een andet woord Ze zuchtte even en glimlachte daarna. Opeens kreeg ze een leuk spelletje in hasr gedachten. tikkertje of verstoppertje.

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

| It looks like Selena wants to die, haha |

That is a perfect copy of reality.

Niall

Met mijn laatste beetje kracht teap ik hard tegen zijn hoofd. Ik schrik als hijs til blijft liggen en bloed uit zijn hoofd stroomt. Wathad ik gedaan hij moest hulp hebben. Hij veriende de dood niet denk ik. Ik begin hard te schreeuwen " snel iemand hij gaat dood" roep ik hard en voel aan zijn nek die ijskoud was en zonder hartslag. Ik laat me huilend naast hem zakken. Dit was niet mijn bedoeling, verdomme nu zou ik zekerd e lul zijn. Ik had iemand vermoord.. Ik doorzoek zijn zakken en pak het mesje en kleine pistool en berg hem bij mijn broek op zodat ik wat had om me te beschermen. Moest ik nu nog een keer roepen? Ik wist het niet. Het was een goede maar zeker een slechte kant van me daat ik mensen iets niet gunde zoals de dood. Wat ze ook deden. Maar de jongen hier had liam veel gepjinigd en ook de rest. Ik veeg snel mijnt ranen weg. " is daar iemand?! Hij is dood" roep ik erachter zodat iemand kwam. Hij zou namelijk gaan stinken als hij hier bleef liggen. Ergens vroeg ik me spaf waar Selena was maar ik zacht nu met een dode hier

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Tate Langdon

'Ik laat haar maar zitten, ze weet dat als ze wat verkeerds doet dat haar dood is' mompelde ik. Mijn ogen sloten zich voor een korte tijd toen Sherasade kusjes in mijn nek en mijn hals begon te drukken. Een klein maar opstandig geluidje kwam er uit mijn mond toen ze ophield. Net toen ik weer iets wilde zeggen hoorde ik het hulpeloze geschreeuw van een jongen. Hij riep dat iemand dood was. 'Ik ga even kijken' zei ik terwijl ik me voor de zoveelste keer vandaag op mijn buik liet zakken en een gun onder mijn bed vandaan haalde. Met die in mijn handen liep ik rustig naar de kelder waar het geluid vandaan kwam. In plaats van een dode gegijzelde lag daar een bebloede Antonio. Luidkeels begon ik te vloeken. Wat had dat joch gedaan? Even staarde ik doods naar de blond geverfde jongen. Het duurde zo'n twintig lange seconden voordat ik mijn ogen haast van hem af rukte en naar de dode Antonio keek. Nou, van hem hadden we in elk geval geen last meer. Ik had geen idee of de jongen loog of hij echt dood was en had geen zin om te voelen of er nog een hartslag was dus schoot ik voor de zekerheid maar twee keer op het lichaam. Na de tweede schoten legde ik mijn gun op de grond. Emotieloos keek ik weer naar de jongen. 'Als je het ook maar waagt om het met één vinger aan te raken dan ben jij straks de volgende die overlijdt' siste ik naar hem. Het lijk sleurde ik aan het shirt mee naar de keuken waar ik de deur naar de tuin opende. Zo sleurde ik het lijk weer verder mee naar het einde van de tuin. Daar duwde ik het maar in de bosjes. Morgen keek ik wel wat ik er mee deed. Binnen een minuut was ik alweer binnen. De deur was weer op slot. Eenmaal in de kelder zag ik de gun nog gewoon op dezelfde plek liggen. Nog altijd emotieloos tilde ik hem weer op maar richtte hem op de jongen. 'Hoe heb je hem vermoord en waarom?' Mijn stem klonk angstaanjagend ijzig en rustig.

Dear Molly. Watching over Fred like you have been watching over Harry all these years. Love, Lily.