Why do I love you? X One Direction X Speeltopic 1. - Speeltopics

Harry, Louis, Liam Niall en Zayn (De punkversies.) maken al een aantal jaar duidelijk dat in de school hun regels gelden, en als je slim bent houd je je ook aan die regels. Ook al is vrijwel iedereen hun slachtoffer, ze hebben zo hun vaste groepje dat ze het leven extra zuur maken, een groep van vijf meisjes. Het getreiter is op een gegeven moment zo erg, dat de meisjes bijna niet meer naar school durven. Maar op een dag slaat haat over op liefde...

[ bericht aangepast op 8 jan 2014 - 11:30 ]

How far is far

Zayn Malik
De leraar keek niet eens op toen ik met Harley binnen kwam. Ik zag Liam naast een trutje zitten en Harry naast een duidelijk doodsbang ander tutje. Ik liet me naast Louis zakken en legde mijn boeken op tafel. Ik pakte een pen en schreef de antwoorden slordig over terwijl Harley op schoot probeerde te kruipen. "Raad eens wie mij smeekte haar te nemen..." zei ik met een grijns onder het schrijven. Ik zou haar diep laten zakken. Ik zag haar en niet veel later ook Brooke binnenkomen. Het trutje was in tranen, Brooke absoluut niet. Die was net zo duivels als haar broer. Ik mocht haar wel. Ze vroeg wat er was. "Trutje wilde haar vliesje kwijt, maar is er blijkbaar toch niet zo blij mee." zei ik met een grijns. Ach, mijn reputatie was goed genoeg. Daarbij kon ik altijd nog zeggen dat ze me smeekte en ik al weken droog stond, dus dat ze geluk had. Ik aaide even over Harley's hoofd en liet hem maar aan mijn arm likken. In de pauze zou hij wat eten en water van me krijgen. Ik begon vrolijk te tekenen in mijn schrift. Dat was toch wat ik normaal ook deed. Ik wilde graag naar de kunstacademie. Hopelijk werd ik aangenomen, want ik kon eigenlijk niets anders.

[ bericht aangepast op 30 dec 2013 - 22:24 ]

Bowties were never Cooler

Niall James Horan
Ik zat in het lokaal en Brooke, Liams zus, kwam naast me zitten. Ik keek geamuseerd naar Anna, vroeg me nu serieus af wat Zayn met haar had gedaan. "En heb ik iets gemist?" vroeg Brooke met een grijns.
Ik knikte. "Jep. Maar ik ook. Serieus, volgens mij kent ze haar plaats nu wel. Ik heb echt geen idee wat Zayn met haar heeft gedaan, maar ze had het zeker wel verdiend." Even grinnikte ik. "Had ze ons maar niet moeten uitschelden." Toch vond ik het eigenlijk wel zielig. Ik wist ook wel dat het gepest moest stoppen, maar soms was het gewoon te leuk. Ik nam Brooke in me op en vond dat ze er wel leuk uit zag. En nee, ik was niet verliefd op haar en zou dat ook nooit worden. Verliefd worden op de zus van je beste vriend? No way. Ik nam haar nog iets beter in me op en zag vage witte strepen op haar huid. "Hoe komt dat?" vroeg ik dus nieuwsgierig, duidend op de vele littekens.

[sorry, ik moest hem gewoon laten reageren daarop]

[ bericht aangepast op 30 dec 2013 - 22:52 ]

Anna Jane "AJ" Valentine

Achter me hoorde ik gelach. Ik draaide me vlug om en zag Liam's duivelse zusje Brooke, ze had weer eens een prachtige outfit aan. Maar niet heus. 'Sorry dat ik te laat ben pech met mijn motor.’ zei ze vlug, waaruit ik kon zien dat ze loog. Ach ja, mij kon het niet schelen. 'Mooi kapsel.' fluisterde ze naar me. Dat kon me wél schelen. Geschrokken greep ik naar mijn haar, iedereen kon die punten natuurlijk zien. Brooke ging naast Niall zitten. 'En heb ik iets gemist?' vroeg ze met een grijns op haar gezicht. Ik luisterde niet meer.
Even later zag ik Zayn zitten met Louis, hij was waarschijnlijk over mij aan het vertellen. Fijn. Mijn leven is een hel. Toen ik in de bezemkast zat, werd het me te veel. Ik wist wat me te doen stond, dat was beter voor iedereen. 'Trutje wilde haar vliesje kwijt, maar is er blijkbaar toch niet zo blij mee.' zei Zayn. Ik krabbelde snel wat op een papiertje en gaf het aan Zayn:

Beste Zayn,

Het spijt me heel erg wat ik heb gedaan. Ik haat mezelf en mijn leven. Na wat jij me aandeed besefte ik me dat wat ik ga doen het beste is voor iedereen. Het pesten moet stoppen, maar dat is mijn mening. Zou je aan de rest willen vertellen dat het me spijt, want ik denk dat ik dat niet meer kan. Dit is de laatste ker dat je iets van mij hoort.

Anna

Snikkend ging ik aan mijn tafel achterin zitten. Ik schreef opnieuw het briefje, nu geadresseerd aan Niall, met daarin beschrijving over wat Zayn had gedaan. Ik wist niet waarom, maar ik vertrouwde Niall. Ongezien wist ik het naar hem toe te schuiven.
Ik wist het zeker. Niemand zou meer last van mij hebben. Nooit meer.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Samantha Brooke Payne

"Trutje wilde haar vliesje kwijt, maar is er blijkbaar toch niet zo blij mee." zei Zayn met een grijns. Waardoor ik hem verbaasd maar toch goedkeurend aan keek maar daarna mijn aandacht terug vestigde op Niall. "Jep. Maar ik ook. Serieus, volgens mij kent ze haar plaats nu wel. Ik heb echt geen idee wat Zayn met haar heeft gedaan, maar ze had het zeker wel verdiend." Even grinnikte hij. En ik keek hem grijnzend aan Zayn zou straks ook wel vertel aan de jongens wat hij had gedaan dat moest ik nu niet aan zijn neus gaan hangen. "Had ze ons maar niet moeten uitschelden." Ik grinnikte weer zacht. ‘Jep dat is waar als je de popus uit scheld zul je er van lusten’ Zij ik met een grijns terwijl ik wat aan een voor mijn oog hangende lok begon te prutsen. "Hoe komt dat?" vroeg Niall nieuwsgierig en ik zag hem kijken naar mijn buik. Ik probeerde de opborrelende gevoelens te negeren en grinnikte en keek hem uitdagend aan. ‘Dat zijn jou zaakjes niet Horan.’ Zei ik met een grijns terwijl ik grinnikend met mijn hand door zijn haar ging. ‘Ben je nu nieuwsgierig little leprechaun.’ Zeik weer met een grijns terwijl ik mijn voeten op mijn bank legde.

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Niall James Horan
"Had ze ons maar niet moeten uitschelden," zei ik.
Ze grinnikte. "Jep dat is waar als je de popus uit scheld zul je er van lusten."
"Hoe komt dat?" vroeg ik, doelend op haar littekens.
Ze keek me uitdagend aan. "Dat zijn jouw zaakjes niet Horan." Ze grijnsde terwijl ze haar hand door haar haren haalde. "Ben je nu nieuwsgierig little leprechaun?" vroeg ze, terwijl ze haar voeten op de bank legde.
Meteen begon ik te protesteren. "Hé! Ik ben geen-" op dat moment schoof Anna me een briefje toe. Ik begon het te lezen en mijn ogen werden groot. Had Zayn dat serieus gedaan? Ik wist dat hij ver kon gaan, maar dit ging toch echt té ver. En wat bedoelde ze er verder mee? En waarom schreef ze me dit? "Anna!" siste ik en wachtte tot ze me aankeek. "Wat bedoel je hiermee?" Ik had een slecht gevoel hierbij, ik móést weten wat ze van plan was.

Anna Jane "AJ" Valentine

Nog altijd huilend was ik maar begonnen met opschrijven van de antwoorden. Totdat mijn naam werd gesist. Ik keek op, en zag Niall naar me kijken. Weer begon ik te huilen: het was gewoon niet eerlijk. 'Wat bedoel je hiermee?' Hij duidde natuurlijk op dat ik had geschreven dat ik dat de laatste keer was dat hij iets van me zou horen. 'Ik ga weg Niall…' snikte ik. Hij was de enige aan wie ik het durfde te vertellen. Hij was ook de eerste aan wie ik het met een gerust hart vertelde. Mackenzie, Lily, Nicoletta of Tauriel wist nog van niks. 'Ik ga voor altijd weg.' vervolgde ik mijn verhaal fluisterend. 'Dit kan zo niet langer. Niemand zal meer last van me hebben.' Ik keek op mijn tafeltje en zag een aantal harden, verschroeiden plukken, die ooit tot mijn haar behoorden. Ik blies het van de tafel af, waarna ik Niall nog een keer aankeek.

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Samantha Brooke Payne

"Ben je nu nieuwsgierig little leprechaun?" vroeg ik terwijl ik mijn voeten op de bank legde.
"Hé! Ik ben geen-" Begon hij net totdat die ene Anna chik hem een papiertje toe schoof. Ik zag dat hij het begon te lezen en zijn ogen werden groot waardoor ik natuurlijk wel nieuwsgierig werd. "Anna!" siste Niall terwijl hij zich om draaide en wachte op antwoord.. "Wat bedoel je hiermee?" ging hij verder en ik zag dat hij zich zorgen begon te maken. Ik ga weg Niall…' snikte ze. 'Ik ga voor altijd weg.' Vervolgde ze haar zin. 'Dit kan zo niet langer. Niemand zal meer last van me hebben.' Ik keek haar een beetje bezorgd aan met een blik vol medelijden en pakten het papiertje van Niall af. ‘laat me lezen.’ Zij ik bot en trok het uit zijn handen en mijn ogen werden groot terwijl ik het las en draaide me om. ‘je mag geen zelf moord plegen.’ Zei ik zacht en al mijn stoer heid was verdwenen ik had er zelf zo vaak aangedacht maar ik kon het niet aan dat iemand door mijn toedoen en dat van mijn broer en zijn vrienden zelf moord zou willen plegen.

[ bericht aangepast op 30 dec 2013 - 23:19 ]

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Niall James Horan
Meteen begon ik te protesteren. "Hé! Ik ben geen-" op dat moment schoof Anna me een briefje toe. Ik begon het te lezen en mijn ogen werden groot. Had Zayn dat serieus gedaan? Ik wist dat hij ver kon gaan, maar dit ging toch echt té ver. En wat bedoelde ze er verder mee? En waarom schreef ze me dit? "Anna!" siste ik en wachtte tot ze me aankeek. "Wat bedoel je hiermee?" Ik had een slecht gevoel hierbij, ik móést weten wat ze van plan was. Brooke pakte het papiertje van me af en las het ook, waarna ze een paar dingen zei. Maar ik hoorde het niet, kon even alleen maar bezig zijn met Anna.
"Ik ga weg Niall.." snikte ze. "Ik ga voor altijd weg." Nee, nee, nee nee nee. Mijn vermoeden werd bevestigd.
"Zeg dat nou niet!" Hoe moest ik hiermee omgaan? Ik aarzelde, en ze praatte verder.
"Dit kan zo niet langer. Niemand zal meer last van me hebben." Ze blies een paar verschroeide haren van haar tafel en keek me toen weer aan.
Met een ruk stond ik op, schoof ruw mijn stoel naar achteren. Ik negeerde de blikken van andere klasgenoten en liep op Anna af. Ik trok haar aan haar arm mee het lokaal uit, de schreeuwende leraar negerend. Ruw, maar tegelijk ook wel wat voorzichtig, duwde ik haar tegen de kluisjes aan. "Je gaat géén zelfmoord plegen, als dat is wat je van plan was!" Mijn stem klonk harder dan ik gewild had, en iets zachter vervolgde ik: "Er zijn zo veel mensen die je daarmee pijn zou doen.."

[ bericht aangepast op 30 dec 2013 - 23:43 ]

[ bericht aangepast op 30 dec 2013 - 23:34 ]

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Zayn Malik
Mij ontging eerlijk gezegd alle heisa rond Anna. Sinds ik iets tegen Brooke had gezegd, had Harley zijn kans schoon gezien en was op schoot geklommen. Hij was echt geen licht gewicht en door het feit dat hij mijn gezicht bleef likken kon ik nergens meer op letten. "Als u dat mormel niet onder controle kan houden, meneer Malik, mag u zich gaan melden." hoorde ik de leraar zeggen. Mijn ogen schoten vuur naar hem en ik sloeg mijn armen beschermend om de hond heen. Gelukkig ging hij daardoor min of meer comfortabel op mijn schoot liggen, waardoor ik weer min of meer kon doen of ik oplette. Harley had nog wel zijn poot op een heel ongemakkelijke plek staan. Voorzichtig probeerde ik zijn poot weg te schuiven, maar daardoor blafte hij. "Malik, eruit." Ik zuchtte en pakte mijn spullen. Goed, ik moest toch al de rest van mijn schoolcarrière nablijven. Met mijn spullen en hond verliet ik het lokaal. Onderweg om me te melden legde ik plakte ik Anna's slipje op haar kluisje met wat tape en het berichtje op een sticky note ernaast: Deze was je vergeten. Snel nog eens doen? Liefs Daarna liep ik door naar de balie om me te melden. De dame knikte alleen maar en ik liep via de wc's naar buiten, om Harley te laten drinken terwijl ik de tweede peuk voor vandaag alweer opstak.

Bowties were never Cooler

Liam Payne.

'Dankje' Mompelde ze, en bladerde gauw naar de goed bladzijde, en ging de sommen maken. 'Li! Waarom geef je haar dat boek nou terug?' Zeurde een bekende stem achter me, de stem van Louis, en hij sloeg me met zijn boek op mijn hoofd. Waarschijnlijk was hij weer eens stoned. 'O, hey Lou.' Zei ik. Mackenzie moest zacht lachen. "Zullen we gewoon gaan spijbelen het volgende uur? Ik heb echt zoo geen zin in Engels!" Zei Louis. 'Goed idee, ik heb ook geen zin in Engels' Zei ik vrijwel meteen. "Oeh, en dan nemen we Mackenzie mee!" Zei hij. 'Ja, gezellig.' Grijnsde ik. Mackenzie draaide zich bang om naar Louis. 'Nee – dat hoeft niet,' Zei ze zacht. 'Jawel joh, dat is gezellig.' Zei ik enthousiast en legde mijn arm om haar heen. Ik ben bij mij vrienden en familie heel anders dan alleen, en ik heb geen idee waarom.

How far is far

[Anna's kluisje is in een ander stukje gang, goed?]

Bowties were never Cooler

Anna Jane "AJ" Valentine

Brooke las het briefje ook, het kon me niet schelen wie het las. Morgen of overmorgen zou toch iedereen het weten. 'Je mag géén zelfmoord plegen.' zei ze zacht. Voor het eerst in mijn leven zag ik haar een beetje medelijden hebben, met iemand met wie je eigenlijk geen medelijden hoeft te hebben. Ik dacht al heel lang over wat ik van plan was, maar nooit had ik echt het idee dat ik het niet meer aankon. Maar door wat Zayn zei en deed, wist ik dat het zo beter was.
'Zeg het nou niet!' zei Niall tegen me. Ik mompelde nog wat en blies wat verschroeide haren van mijn tafel. Niall had snel ingegrepen, door op te staan en me naar de kluisjes mee te trekken, anderen klasgenoten en de leraar negerend. Toen we op de gang stonden, duwde de jongen me tegen de kluisjes.
'Je gaat géén zelfmoord plegen, als dat is wat je van plan was!' riep Niall hard uit. 'Sstt…!' siste ik dwingend, waarbij ik keek of iemand het had gehoord. 'Er zijn zo veel mensen die je daarmee pijn zou doen..' vervolgde hij wat zachter. 'Wie dan?' antwoordde ik. 'Ik ben driekwart van de dag helemaal alleen thuis, hier op school wordt ik gepest. Wie zou míj nou missen? Misschien de meiden, mijn enigen vriendinnen. Maar behalve hen dan, wie zou mij missen? Niemand.'

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

KiliOfDurin schreef:
[Anna's kluisje is in een ander stukje gang, goed?]

"Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

Louis William Tomlinson
"Trutje wilde haar vliesje kwijt, maar is er blijkbaar toch niet zo blij mee," zei Zayn met een grijns.
Ongelovig keek ik van hem naar Anna, en weer terug. Ze huilde. "No way.." Plotseling begon ik hard te lachen. "Oh mijn god, Zayn! Waarom-"
"MENEER TOMLINSON. Kunt u mij vertellen wat er zo grappig is?" riep de leraar ineens.
Ik grijnsde en keek weer even naar Anna, die ondertussen een briefje naar Zayn toeschoof. Het interesseerde me niet. "Ja meneer. Zayn doet grappig. En Anna ook. Daarom lach ik."
"Oke meneer Tomlinson, kunt u zich dan nu bij de les houden?"
Ik grinnikte. "Wat als ik dat niet doe?" vroeg ik toen op een uitdagende toon. "Krijg ik dan een kusje?" grapte ik. "Of Anna van Zayn.." Weer begon ik hard te lachen. Stoned? Nee.. Lijkt alleen maar zo.
"ERUIT!!!"
Opnieuw lachte ik kort. "Oke, doei luitjes!" Snel raapte ik mijn spullen bij elkaar en vluchtte het lokaal uit. Nog steeds grijnzend liep ik over de gang, tot ik ineens die bitch van een Nicoletta zag zitten, op de trap naar beneden. "Zo zo, wie hebben we hier.." Ik lachte opnieuw. "Mijn grote vriendin! Nic!" Vanaf nu had ik besloten haar zo te noemen. "Hoe gaat het, Nic?" Vrolijk liet ik me naast haar neervallen en sloeg mijn arm om haar heen.