• Harry, Louis, Liam Niall en Zayn (De punkversies.) maken al een aantal jaar duidelijk dat in de school hun regels gelden, en als je slim bent houd je je ook aan die regels. Ook al is vrijwel iedereen hun slachtoffer, ze hebben zo hun vaste groepje dat ze het leven extra zuur maken, een groep van vijf meisjes. Het getreiter is op een gegeven moment zo erg, dat de meisjes bijna niet meer naar school durven. Maar op een dag slaat haat over op liefde...




    Rollen:

    De jongens:
    Zayn Javadd Malik: KilliOfDurin
    Niall James Horan: Knetterdisco
    Louis William Tomlinson: Knetterdisco
    Harry Edward Styles: Tenacious
    Liam James Payne: Kendizzzzle

    De meisjes:
    Meisje Liam. Mackenzie Zoë Reaser: Imagines
    Meisje Harry. Tauriel Wendy Smith: KilliOfDurin
    Meisje Zayn. Nicoletta Hope Martin: Kayal
    Meisje Niall. Anna Jane "AJ" Valentine: Whisperings
    Meisje Louis. Lily McAllister CrazyGirlxx

    Extra rollen:
    Liams' zusje. Samantha Brooke Payne JustLovegood

    De regels.
    Geen oneliners.
    Zeg het even als je voor een langere tijd niet kunt reageren.
    Reserveringen blijven maximaal 48 uur staan.
    Minimaal 2 keer per week reageren, graag even melden als dat niet lukt, dan kan ik er rekening mee houden.
    Niemand uitschelden, of buitensluiten.
    Minimaal 150 woorden, iedereen heeft wel eens een mindere dag, maar laat het niet al te vaak gebeuren.
    OOC graag tussen () [] --
    Als je zonder iets te zeggen een week niets van je laat horen, lig je er uit.
    Ideeën zijn altijd welkom.
    Alleen kendizzzzle maakt de nieuwe topics aan.
    1D bestaat niet in dit topic.
    Enjoy.


    Begin:
    Het is Maandag ochtend, en bijna iedereen gaat met tegenzin naar school toe, nou ja, behalve de jongens dan, want die zijn vrolijk plannetjes aan het bedenken om het groepje meisjes hun het leven zuur te maken. De meisjes vertrekken met tegenzin naar school, bang wat er vandaag weer voor rot opmerking tegen hun gemaakt gaat worden.


    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 8 jan 2014 - 11:30 ]


    How far is far

    Harry Styles
    Ik nam nog een trek terwijl zij stikte in de rook die haar gedachten had verstoord. 'Wil je dat alsjeblieft niet mijn kant op doen,' piepte ze, zoekend naar lucht die wel veilig in te ademen was. 'Sorry, dat was niet de bedoeling. En het houd me rustig, en ik neem aan dat je wilt dat ik rustig blijf?' grinnikte ik zacht, en blies de rook weer uit, dit keer de andere kant op. Uiteindelijk leek ze haar beslissing gemaakt te hebben en eerlijk gezegd was ik daar nogal verbaasd over, waarschijnlijk was ze bang om iemand die ze kende tegen te komen of zo. Ik niet, met jaren ervaring wist ik precies wie op welke plek zou zijn op het goede moment. Gelukkig was ik met de auto gekomen vanmorgen dus hoefden we niet te lopen, het was mijn eigen auto, had ik jaren voor moeten sparen maar ik had hem vorig jaar eindelijk kunnen kopen. Ik liep alvast vooruit, met mijn vrije hand zoekend naar de sleutels in mijn broekzak en haalde ze eruit. Eenmaal bij de auto maakte ik de drug uit met mijn voet, deed het ding van zijn slot af, om er daarna zelf in te stappen en de motor op te starten terwijl ik wachtte tot Tauriel haar plaats zou nemen op de bijrijdersstoel.


    Because I love him, do I need another reason?

    Mackenzie Zoë Reaser.

    'Nou, sorry hoor. Ik wist niet dat je pissig werd. En ik begin aardig honger te krijgen, dus we kunnen misschien wel naar een restaurant gaan.' Zegt hij. Ik vind het wel grappig dat hij zich op school veel stoerder voordoet dan nu. Ik gris snel mijn portomonnee uit mijn tas en zie dat ik genoeg geld bij me heb. 'Is goed, weet jij een goed restaurant?' Vraag ik, terwijl ik bij hem kom staan. Om eerlijk te zijn kom ik niet zo vaak in de stad, als ik ga shoppen doe ik dat ergens anders en meestal ben ik in het park te vinden met Jace.

    - Haha, nog steeds niet! Happy NewYear btw. *O*

    Tauriel Wendy Smith
    Gelukkig blies hij de keer erna uit naar de andere kant, waardoor ik wel normaal kon ademen. Ik knikte snel op zijn vraag. Ja, ik wilde dat hij rustig bleef. Dan kon dit voor mij misschien nog iets minder slecht uitpakken. Nog even dacht ik na over zijn eerdere voorstel, maar toen zei ik toch dat ik liever naar zijn huis ging. Het beste van twee kwade. Ik liep op een klein afstandje achter hem aan. Ik wist niet hoe ver het was of dat we met de bus moesten, moesten lopen of met de auto gingen. Ik wist niet veel van hem en dat wilde ik liever zo houden. Toch kon ik nu niets anders dan meegaan als ik een relatief normaal leven wilde blijven lijden. Buiten stopte hij bij een auto. We gingen dus met de auto. Even slikte ik. Auto's waren precies de dingen waar je niet uit kon ontsnappen als je er eenmaal in zat. Toch stapte ik voorzichtig in op de bijrijdersstoel en sloot de deur. Mijn riem deed ik snel om en mijn tas hield ik op mijn schoot. Ik hoopte maar dat het een kort ritje was en niemand ons zou zien. Dit was de eerste keer dat ik spijbelde en het gevoel wat het me gaf deed me beslissen dat ik het ook nooit weer zou doen. Ik bleef wat nerveus spelen met mijn tas terwijl ik strak door de voorruit naar buiten keek.


    Bowties were never Cooler

    Liam Payne.

    Ze pakte haar portemonnee uit haar tas, en keek hoeveel geld er in zat. 'Is goed, weet jij een goed restaurant?' Vroeg ze terwijl ze bij me kwam staan. 'Ehm, nee, niet echt. We gaan wel gewoon naar de eerste die we tegenkomen.' Zei ik, en begon de winkelstraat in te lopen opzoek naar een willekeurig restaurant. Ik zag iets wat op een restaurant leek, en liep naar binnen. 'Is dit goed?' Vroeg ik, en ging alvast op een stoel zitten. Ik pakte mijn mobiel, want ik had een geniaal idee voor een weddenschap met Harry. Vorige keer had hij gewonnen, en dat wou ik nu weer inhalen. Ik typte gauw een sms naar hem. Hey, ik heb een idee voor een weddenschap. We kijken hoe snel we die tutjes verliefd op ons kunnen laten worden, en dan dumpen we ze gewoon weer of zo. L. Hopelijk was ik dit keer de gene die gaat winnen, Harry had al veels te vaak gewonnen, nu wou ik een keer winnen. 'Dus, wat wil je?' Vroeg ik aan haar. 'Ik betaal.' Zei ik daarna, dit was dan wel mijn laatste geld, maar ik heb wel wat over voor een weddenschap met Harry.

    -Happy new year!-


    How far is far

    Harry Styles
    Ik merkte dat ze wel achter me aan liep, maar dan op een veilige afstand. Voorzichtig stapte ze in aan de andere kant van de auto en sloot de deur. Vlug deed ze haar riem om en zette de tas op haar schoot wat me eraan herinnerde dat ik ook maar eens mijn riem moest omdoen. Ik wou net gaan rijden toen ik mijn mobiel voelde trillen. Ik haalde het ding uit mijn zak en zorgde er zorgvuldig voor dat het meisje naast me niet kon meelezen. Ik grijnsde even vals in mezelf en typte snel wat terug. Prima, en de verliezer doet een maand lang wat de ander wil. H. Ik wist nu al dat ik ging winnen, ik had namelijk dit soort dingen al zo vaak gewonnen. Ik stopte de mobiel weer in mijn zak en begon te rijden. Het was niet gruwelijk ver weg dus binnen een minuutje of zeven waren we er al. Ik zette de motor af en stapte uit, om naar de andere kant van de auto te lopen en de deur voor haar open te houden. 'Maak je maar geen zorgen, mijn ouders zijn op het werk en mijn zus doet stage in he buitenland voor een week,' zei ik gelijk, om haar zorgen iets te reduceren.


    Because I love him, do I need another reason?

    Mackenzie Zoë Reaser.

    'Ehm, nee, niet echt. We gaan wel gewoon naar de eerste die we tegenkomen.' Zegt hij waarna ik hem een winkelstraat in volg. Hij loopt bij een restaurant naar binnen. 'Is dit goed?'
    Ik knik en volg hem naar de tafel. Ik laat me op een van de stoelen neerploffen en kijk door het restaurant. Liam pakt zijn mobiel en ik hoor hem iets intikken maar ik besteed er geen aandacht aan. 'Dus, wat wil je?' Vraagt hij. 'Ik betaal,' vervolgt hij. Ik weet zeker dat ik iets ergs ga moeten doen voor hem, omdat hij ervoor heeft gezorgt dat Louis en Harry Anna niet meer pesten. Ik pak de menukaart en kies een kipsalade uit. 'Euhm, doe maar deze,’ ik buig voorover en wijs het aan op zijn menukaart, aangezien en naam redelijk moeilijk is om uit te spreken. Ik ga weer zitten en kijk nerveus om me heen.

    Liam Payne.

    Ze knikte als teken dat het goed was dat we hier wat gingen eten. Ze volgde me naar de tafel, en ging op een van de stoelen zitten en keek even door het restaurant. 'Euhm, doe maar deze,’ Zei ze en wees een soort kipsalade aan op mijn menu kaart met een ontiegelijk moeilijke naam. 'Oké.' Zei ik, en keek op mijn menu kaart wat ik zou nemen. Waarschijnlijk zou ik weer een of andere hamburger kiezen, zoals altijd. 'Wil je ook nog wat te drinken?' Vroeg ik. Mijn mobiel trilde, waarschijnlijk had Harry gereageerd. Prima, en de verliezer doet een maand lang wat de ander wil. H. Las ik, en ik grijnsde. Doen we, ik maak je in Styles. L. Typte ik terug, en stopte daarna mijn mobiel terug in mijn broekzak. 'Sorry, ik moest even op iemand antwoorden.' Zei ik.


    How far is far

    Tauriel Wendy Smith
    Net voor we weg zouden rijden hoorde ik gezoem uit zijn zak komen. Ik keek zijn kant op en zag dat hij wat aan het lezen en typen was. Vast een van zijn buddies. Ik rilde even bij het idee, hoe normaal het ook was. Gelukkig reed hij niet veel later weg. Tijdens de hele rit bleef ik strak naar voren staren, tot hij uiteindelijk parkeerde voor een gewoon rijtjeshuis. Ik wilde net uitstappen toen hij de deur voor me openmaakte. Ik trok een wenkbrauw op en stapte voorzichtig uit. Bij zijn woorden werd ik absoluut niet rustiger. Hoe bang ik nu ook was, het idee van een ander persoon in het huis had me veiligheid gegeven, veiligheid die ik nu niet meer had. Zo rustig mogelijk knoopte ik mijn jas vast open. Ik ging er eigenlijk wel van uit dat het binnen warmer zou zijn dan buiten. Weer zoemde zijn telefoon in zijn broekzak. "Je hebt een smsje." zei ik zacht terwijl ik het huis in me op nam. Het leek allemaal zo normaal. Ik had ook geen idee wat ik had voorgestelt, maar dit kon zo mijn huis zijn, of dat van mijn oma, of van elke andere doorsnee Britse familie. het was gewoon heel raar om deze jongen vol tatoos en piercings voor een doodnormaal huis te zien.


    Bowties were never Cooler

    {Sorry! Ik zit altijd op Q met mijn iPad, maar die was leeg en de stekker is kapot. Ik zit nu op de laptop van mijn vader.}


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    JustLovegood schreef:
    Samantha Brooke Payne (Brooke)

    'Brooke,' begon Anna en ik keek haar even achterdochtig aan. 'heel graag hoor, maar zullen we dat een andere keer doen? Niall staat nu ook heel alleen op de gang.' Zei ze zacht terwijl ze een wc-papiertje van de rol trok en er iets op schreef. 'Hier.' Ze duwde het in mijn handen en ik zag dat haar nummer er op stond. Daarna liep ze naar de deuropening wat dus echt betekende dat ze weg wilde. 'waar wil je dan over praten?' vroeg ze en ik zuchten. ‘Geef me 5 minuten oke?’ Zei ik zacht en trok haar zachtjes uit de deur opening en zette haar voor te spiegel. ‘Als eerst wil ik snel even iets aan je haar doen.’ Zei ik met een vriendschappelijke grijns en pakten een schaar uit mijn rug zak. ‘Maak je geen zorgen oke ik heb al wel vaker iemands haar geknipt het mijne bevoorbeeld.’ Zei ik zacht om haar een beetje op haar gemak te stellen. Terwijl ik begon te knippen ging ik verder. ‘Ten tweede zelfmoord is echt geen goed idee ik weet dat het heel aanlokkelijk kan zijn soms maar denk eens na er zijn heus wel mensen die om je geven ookal denk jij nu van niet.’ ‘Ik weet dat mijn broer zijn vrienden en ik soms vreselijk tegen jullie zijn en het spijt me.’ Zij ik zacht met mijn stem vol spijt. ‘Ik vind het niet leuk elke keer dat ik iemand uit scheld of pijn doe begin ik mezelf meer en meer te haten maar het kan gewoon niet anders.’ Ik knipte het laatste verschroeide stukje af en knipte het daarna nog even allemaal recht en stak daarna mijn schaar terug weg . ‘Vola klaar.’ Zei ik zacht en ging even met mijn handen door haar haar zodat het nu best leuk lag. ‘Ga nu maar naar Niall.’ Zei ik zacht en ging zelf in 1 van de hokjes zitten en legde vermoeid mijn hoofd op mijn knieën.


    Anna Jane "AJ" Valentine

    'Geef me vijf minuten oké?' zei Brooke zacht. Met een zucht besloot ik het haar te geven. Ik wilde het liefst terug naar de klas, zodat dit alles niet verdacht zou lijken. Als het nog niet verdacht leek. Brooke trok me weg van de deuropening en zette me voor de spiegel, waardoor ik toch wel een beetje benieuwd werd naar wat ze ging doen. 'Als eerst wil ik snel even iets aan je haar doen.' Ik schrok bij die woorden. Ik hield veel van mijn haar, zowel van de kleur als van de stijl. Alhoewel de punten nu verschroeid en afgebroken waren. Brooke haalde een schaar uit haar rugzak. Waar haalde ze die nou weer vandaan? ‘Maak je geen zorgen oké ik heb al wel vaker iemands haar geknipt het mijne bijvoorbeeld.’ Ach ja, als Brooke wel eens vaker knipt, vertrouwde ik haar wel. Het kon ook een list zijn, dat Brooke toch net zo duivels was als haar broer. Dat kon Niall ook nog zijn. Was dit wel een goed plan? Brooke begon de verbranden punten af te knippen, gelukkig niet mijn nekvel. ‘Ten tweede zelfmoord is echt geen goed idee ik weet dat het heel aanlokkelijk kan zijn soms maar denk eens na er zijn heus wel mensen die om je geven ookal denk jij nu van niet.’ Ook hierop gaf ik geen antwoord, ik wilde er gewoon niet over praten. Niemand gaf om me, dat wist ik nu wel. Brooke en Niall deden nu vast alleen aardig tegen me zodat ze me na vandaag weer fijn konden gaan pesten. Alleen mijn vriendinnen gaven nog om me, maar ik wist niet of ik voor hen wel mijn plan zou veranderen. Ik hield van ze, zielsveel, maar ik hield niet van mezelf en dat was voor mij al een goede reden om mijn plan toch uit te voeren.
    ‘Ik weet dat mijn broer zijn vrienden en ik soms vreselijk tegen jullie zijn en het spijt me.’ zei Brooke gemeend. Oké, misschien zou zij stoppen met pesten, maar dan had ik alsnog vijf mensen achter me aanzitten die me graag van de aardbol wilde laten verdwijnen. 'Ik vind het niet leuk elke keer dat ik iemand uit scheld of pijn doe begin ik mezelf meer en meer te haten maar het kan gewoon niet anders.’ 'Stop dan met schelden. Je broer gaat je nooit pesten, dus zijn vrienden waarschijnlijk ook niet.' Voorzichtig knipte Brooke de laatste zwarte punt weg, zodat mijn haar er weer uitzag zoals hoe ik van huis weg was gegaan. Het was wel een stukje korter, maar echt veel was er niet af. 'Voila, klaar.' zei Brooke zacht, waarna ze met haar hand door mijn haar ging. 'Heel erg bedankt, Brooke.' meende ik. 'Heel erg bedankt.'
    'Ga nu maar naar Niall.' Met die woorden ging ze in één van de wc-hokjes zitten. 'Nou, ik dacht er meer aan om terug naar de les te gaan.' Opeens bedacht ik me iets. 'Je wilt vast alleen zijn. Ik wacht buiten wel op je.' Ik trok de deur open en liep de wc uit.


    "Live simply, so others can simply live." - Matthew Espinosa

    Harry Styles
    Ze trok even een wenkbrauw op toen ik de deur openhield en stapte uit. Ze had duidelijk zenuwen en knoopte heel rustig haar jas los. Mijn mobiel ging weer af en Tauriel bevestigde dat zachtjes. Zuchtend haalde ik het ding weer uit mijn zak en keek naar het sms'je van Liam. Doen we, ik maak je in Styles. L. stond er, en zachtjes grinnikend typte ik wat terug. Niet overmoedig worden, ik heb nog nooit verloren. H. Voorzichtig stopte ik mijn mobiel weer in mijn zak, en betrapte het meisje erop dat ze het huis aan het bestuderen was. 'Niet wat je had verwacht?' vroeg ik zacht. 'Wat dan? Een kraakpand of zo?' Ondertussen haalde ik mijn huissleutels uit mijn jaszak en liep richting de deur. Ik wierp een vlugge blik achterom voor ik de deur opengooide en naar binnen stapte. Mijn jas hing al snel op de kapstok en ik schroefde de verwarming wat omhoog, aangezien ik het idee had ze het een beetje koud had. Vlug schopte ik mijn afgetrapte schoenen uit en wachtte geduldig tot ze me zou volgen en zou binnenkomen.


    Because I love him, do I need another reason?

    [oops]

    [ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 20:02 ]


    Bowties were never Cooler

    [oops]

    [ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 20:03 ]


    Bowties were never Cooler

    Tauriel Wendy Smith
    Hij grinnikte wat bij het lezen van het smsje. Dat kon weinig goeds voor mij betekenen had ik het gevoel. Toch was ik nu meer gadegeslagen door zijn huis. Niet echt wat ik verwachtte, een gewoon rijtjeshuis bij mij in de buurt. ik schrok een beetje van zijn vraag en bloosde betrapt. Hij klonk niet boos, maar nogsteeds paste ik erg op mijn tellen. "Dit in elk geval niet." zei ik voorzichtig, waarna ik achter hem het huis in stapte. Het was frisjes binnen, maar niet perse koud. Het was gewoon dat ik weinig vlees op mijn botten had, dat ik het snel koud kreeg. Ik hing mijn jas op, zette mijn tas onder de kapstok en deed mijn schoenen netjes uit, met gestrekte knieen, die ik onder mijn tas schoof. Ik rechtte daarna mijn rug weer waardoor ik rechtop stond en keek naar de hal. Het was echt een heel gewoon huis. Voorzichtig haalde ik de elastiekjes uit mijn haren en deed ze om mijn pols om daarna met mijn vingers wat nerveus door mijn haren te kammen, wachtend tot hij wat zou zeggen of doen. Het was toch zijn huis en ik was nou niet iemand die zomaar een huis binnen kwam lopen en heel casual op de bank ging zitten, absoluut niet.


    Bowties were never Cooler

    Louis William Tomlinson
    "Bek dicht, Nic." Beter hield ze nu haar mond dicht. of ze was inderdaad wel heel erg snel beneden. Kwaad stond ik op en wilde haar al een trap geven, maar er kwam een leraar langs dus ik hield me even in. Ik wilde niet van school getrapt worden, niet nog een keer. Toen keek ik opnieuw ziedend naar Nicoletta, kijkend wat ze zou doen.
    Ze keek me met een geamuseerde blik aan, iets wat me nog kwader maakte. "En als ik dat niet doe? Smijt je me dan van de trap af? Alsof dat me wat gaat doen, ik ben het gewend." Ze zei het met een klein lachje. Nadat ze uitgebreid met haar kauwgom had zitten klooien vernauwde ze haar ogen en keek me weer aan. "Ik ben niet bang voor je Tomlinson.. Het is misschien nieuw voor je, dus sla het maar goed op in die hersens van je.. Ik ben niet bang voor je en wat je ook doet.. Niks veranderd dat."
    "Verdomme, slet." Mijn handen trilden een beetje, ik kneep ze tot vuisten en ontspande ze weer, waarna ik dat een paar keer herhaalde. Mijn woede had nu toch wel zijn toppunt bereikt. Ik gaf haar een harde trap waardoor de de trap af viel, ik keek haar met een geamuseerde blik na. Het maakte niet uit dat ze niet bang voor me was, zo lang ze maar pijn had vond ik alles prima. Ik lachte vrolijk. Net toen ik nog wat wilde zeggen ging de bel, en ik besloot haar nu maar met rust te laten. Het kon mij een worst wezen wat ze nu deed. Hopelijk werd ze overreden door een pompoen ofzo. Niet dat die konden rijden maar oke. Op een hoog tempo liep ik door de gangen, en net voordat het echt te druk werd stond ik buiten. Ik stak een jointje op, mijn laatste -ik wist zeker dat Harry de andere gejat had- en nam een paar trekjes. Meteen voelde ik me weer wat ontspannen en ik voelde me een stuk relaxer dan net. Snel liep ik om het gebouw heen om te kijken of er nog iemand was, maar nee, er was totaal niemand. Yaay.
    Jemig, er was echt niets te doen. Geïrriteerd gooide ik mijn joint op de grond en trapte hem uit. Ik draaide me maar weer om en liep het gebouw weer binnen. Ik had echt geen idee waarom, maar liep regelrecht naar het lokaal waar we Engels hadden. "Sorry dat ik te laat ben!" grinnikte ik toen ik binnenkwam. Snel smeet ik mijn tas op de tafel naast die van Zayn en haalde er een werkstuk -of iets dat er op moest lijken- uit. Ik had het gewoon van internet geplukt en had geen idee waar het over ging.
    "Eigenlijk zou je nu een telaatbriefje moeten gaan halen, maar dan is er geen tijd meer voor de presentatie. Dus je hebt geluk." Oh ja, de presentatie. Yaay.
    "Moet die presentatie echt vandaag?"
    "Ja. En kom nu voor de klas, dan kunnen jullie beginnen." De lerares keek me met een verveelde blik aan, en ik wierp haar een arrogante blik terug.
    "En wat als we dat niet doen?" daagde ik uit. Ik had echt geen zin in de presentatie.
    De lerares begon haar geduld te verliezen. "Dan krijgen jullie beide een 1, dus schiet nou maar op."

    [sorry, ik kan vanavond niet meer posten. En ik was inspiloos.]