Midden Aarde RPG - Speeltopic 1 - Speeltopics

Dit is het inschrijftopic voor een verhaal in Midden Aarde.

De rode lijn:

[ bericht aangepast op 7 jan 2014 - 10:42 ]

Every villain is a hero in his own mind.

Niniel schreef:
Angel Elthanen

Angel glimlachte toen Elrohir haar een een compliment maakte en volgde hem naar buiten,achter Halbarad aan naar zijn vader op de open plek. Een aantal rangers, niet meer dan een handvol, stonden om hem heen.
deur en zij volgden Halbarad naar de open plek waar Halbaron met een aantal van zijn mannen stond.
'Goheno nin, er zijn jammer genoeg geen rangers die met je mee kunnen. Ik heb nog wat gevraagd, maar ieder heeft zijn taken die hij niet achter kan laten, al helemaal niet sinds de orks nu steeds meer verschijnen.' Hoorde Angel Halbaron zeggen. Ze begreep hem maar al te goed. Nu er geen chieftain van het huis van het huis Isildúr was, waren de gebieden in Eriador gevaarlijk, en dan werden de grenzen van de Hobbits ook nog beschermd door een paar rangers. Maar wat Elrohir Halbaron als antwoord gaf deed haar opkijken.
'Het geeft niet, als je geen mannen kunt missen, dan kun je dat niet. Al lijkt het erop dat ik iemand heb gevonden die mij graag wilt vergezellen.' Elrohir wees met zijn vinger naar haar en glimlachte.
Als antwoord glimlachte Angel terug en toen naar Halbaron. 'Het is waar Halbaron. Ik bied mij aan om met Elrohir mee te gaan. Ik weet dat ik nog erg jong ben, ook voor een Dunedan.'
'En daar heb je gelijk in,' Onderbrak Halbaron haar. Zijn donkere ogen drongen diep in die van haar. 'Je bent nog erg jong, we hebben hier met een draak te maken die alles kan verwoesten wat er op zijn pad komt. En we zijn met al zo weinigen.'
Angel keek hem verbaast aan. 'Halbaron, alsjeblieft. Ik wil heel graag helpen. En ik ben niet alleen, heer Elrohir gaat ook mee, te samen met het gevolgd dat je hebt kunnen vinden. Ik ben veilig.'
Heel even leek Halbaron van haar naar Elrohir en terug. 'Nauw goed dan, Wie ben ik om tegen de zoon van Elrond halfelf in te gaan. Ik geef je mijn toestemming om te gaan.'
Angel verwachtte het niet, maar Halbaron sloeg zijn armen om haar heen. 'Kom heelhuids terug.'
'Ik beloof het, Halbaron, ik beloof het.'
Angel liet het niet merken, maar ze was erg blij

(Zo kan je een beetje elfs?)

[ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 20:22 ]

A wizzard is never late Frodo Baggins, nor is he urly. he arrives precisely when he means to ~Gandalf

Niniel schreef:
(...)
Die van mij ook , heb zelfs een site gevonden met elfen woorden, ,
Heb ik een beetje gespooilerd?

Erebor schreef:
(...)

{Ik gebruik al een tijdje het woordenboek van Ambar Eldaron ^^ Arwen-Undomiel is ook handig.
Hoe bedoel je?}

A wizzard is never late Frodo Baggins, nor is he urly. he arrives precisely when he means to ~Gandalf

Niniel schreef:
(...)
Ja ik ook , daar heb ik het achternaam vandaan ,
Nauw mijn vorige pov stond in spoiler

Erebor schreef:
(...)

{Hehe ^^
Nee, gewoon zodat er niet nog een onnodige lap tekst zou staan :')}

A wizzard is never late Frodo Baggins, nor is he urly. he arrives precisely when he means to ~Gandalf

Thorin was blij toen ze bij Isengard arriveerden. Ze zadelden de pony’s af en stapten op het paleis af. Zijn vuist rommelde op de deur en hij wachtte ongeduldig tot er werd opengedaan. Er stonden nog een andere rijdieren en hij hoopte dat ze de eerste waren. Het was immers hun berg en als ze er al waren voordat de anderen kwamen, wekte dat misschien de indruk dat het hun eigendom was en dat niemand er verder iets over te zeggen had.

Every villain is a hero in his own mind.

De deur zwaaide met luid gekraak open en onthulde een lege welkomsthal, waar een oude sjaal aan de kapstok hing en een wandelstok tegen de muur aan leunde. Een oud, rood bevlekt, wit gewaad lag op de grond.
'Kom binnen,' galmde het.

[ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 21:37 ]

Sha’rin liet haar hand over Cus’ slurf glijden. Ze hadden samen een lange tocht achter de rug: ze waren om Mordor heen gereisd, door de Brown Lands en waren nu bij Emyn Muil aanbeland, aan de grens van Rohan. Ze kon niet verder reizen met Cus, hoewel ze hem had opgedragen zelf verder te gaan naar de Iron Hills. Ze zou hem wel terugvinden als de terugtocht aanving.
Met haar hand omvatte ze de steel van haar zeis, die ze in de aarde duwde bij iedere stap die ze zette. Als het goed is zou ze binnen geringe tijd een dorp tegengekomen, waar ze een paard in handen moest zien te krijgen. Ze wilde zo min mogelijk aandacht trekken en hoopte dat ze tijdens het vallen van de nacht een rijdier kon stelen.

Every villain is a hero in his own mind.

De vier dwergen drongen naar binnen toe. Nieuwsgierig blikte Thorin rond, terwijl hij de gang achter zich liet en een ronde kamer binnenstapte dat schaars was ingericht.
‘Zijn we de eerste?’ riep hij over zijn schouder.

Every villain is a hero in his own mind.

Ignatius de Blauwe

'Nee, dat ben ik!'
Er klonk gestommel en toen het gerinkel van gebroken glas. Een schaduw verscheen tegen de muur van een zijgang, waarna Ignatius in zijn blauwe gewaad de kamer binnen stapte. In zijn linkerhand had hij een glas en in zijn rechterhand een fles wijn.
'Jullie zijn laat.'

[ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 22:04 ]

Thorin nam de man van top tot teen op. Hij zag eruit alsof hij pas net uit zijn ei was gekropen en kon zich niet voorstellen dat dit een grootse tovenaar moest voorstellen.
‘Is dit soms een grap?’ vroeg hij nors.

Every villain is a hero in his own mind.

Ignatius de Blauwe

'Nee, ik vind het helemaal niet komisch. Ik heb die brieven een tijd geleden verzonden, en pas nu komen jullie aan! Ik heb me hier verveeld, zo in mijn eentje in deze verlaten toren.'

Thorin liet zijn onderzoekende blik over de jonge tovenaar glijden, maar hij wilde gebruik van de gelegenheid maken zolang er nog geen anderen waren.
‘Zoals je allicht weet, is het mijn woonstede die we gaan heroveren. Wat had je in gedachten? Ik wil niet alles wat mijn volk toebehoort straks door elfen en mensen geplunderd wordt. Voordat we ook maar een stap in die richting zetten, wil ik dat we daar duidelijk over zijn.’
Zijn wenkbrauwen kropen in een dreigende frons naar elkaar toe, hoewel het niet zijn intentie was om de tovenaar te tarten.

Every villain is a hero in his own mind.

Ignatius de Blauwe

'Zoals ik allicht weet, is het jouw woonstede?' vroeg Ignatius hardop. Hij krabde even aan zijn hoofd en liet zich toen in de troon achter hem zakken. Hij nam een slok van zijn wijn voordat hij verder sprak.
'Wie mag jij dan wel zijn?'

[ bericht aangepast op 1 jan 2014 - 22:31 ]