Midden Aarde RPG - Speeltopic 1 - Speeltopics

Dit is het inschrijftopic voor een verhaal in Midden Aarde.

De rode lijn:

Regels:


Personages

Personages

Elfen:
Thranduil Oropherion(m) – ThranduiI
Saralinde "Alesia" Elensar (v) – WenseKronik
Ithilwen Cûtalion (v) – LakeTown
Larduin Paarthunax (m) – DelanoDKM
Elrohir Elrondion (m) – Erebor
Ireth Sáralondë (v) – Pinkrock
Galahad (m) – Unox22

Mensen :
Angel Elthenin (v) – Niniel
Gawain Strongbow (m) – Stapper
Brennen Uquenyondo (m) – Erebor
Keyla (v) – FiIi
Sha’rin Gawahir (v) – Venomis
Caylith Maera (v) – MargotAnne

Hobbits:
Chase Hidden (m) – Stapper
Hobson Gamgee (m) – Theatre
Prisca Baggins (v) – Snowqeeun

Dwergen:
Lili Houtblad (v) – WenseKronik
Thorin Oakenshield (m) – Venomis
Fíli (m) – FiIi
Kíli (m) – Elvithien
Gengi (v) - Theatre


Verwante topics:
Brainstormtopic
Rollenstory
Praattopic
Inschrijftopic
Speeltopic 2

[ bericht aangepast op 7 jan 2014 - 10:42 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Thorin II Oakenshield

Thorin staarde uit het raam. Hij had een eigen kamer gekregen, al zou hij waarschijnlijk snel gezelschap van een ander krijgen. De tovenaar leek geen flauw idee te hebben hoeveel man hij kon verwachten en dat ontstemde hem.
Hij merkte dat hij ergens op wachtte terwijl hij naar het donkere bos staarde dat hen omringde, maar wist niet waarop. Het was gewoon een gevoel van onbehagen – alsof hen binnenkort een nog onaangenamere verrassing te wachten zou staan dan de frustrerende onkunde van de jonge tovenaar.
Een zucht ontglipte zijn lippen terwijl hij zich weer op zijn bed liet neerzakken. Het maakte niet uit wat de tovenaar van plan was. Hij had het volste vertrouwen in Balin en Dwalin. Ze zouden een leger op de been brengen en na het verjagen van Smaug zouden ze iedereen verpletteren als ze weigerden Erebor te verlaten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Angel Elthenin

Angel keek Elrohir even na toen hij zijn paarde sporen gaf en gaf haar paard toen het teken om te volgen. En algauw voelde ze de grond onder zich vandaan en de wind door haar lange bruine haren. Snel keek Angel achterom en zag nog net hoe Halbaron met een trieste glimlach zijn hand op stak. 'Tot ziens, Halbaron, Moge de valar het dorp beschermen. Ik ben weer thuis voor dat je het weet.' Snel wierp ze een laatste blik naar het dorp, waar ze 21 jaar had geleefd en keek toen naar voren, Avontuur wachtte op hen.
'Zo,' vroeg Angel toen ze Elrohir had in gehaald. 'Wie zijn er allemaal bij een geroepen voor deze quest en van wie kwam de boodschap?,' Twee heldere blauwe ogen keken Elrohir vragend aan. 'En de draak, Wat voor een is het?'

[ bericht aangepast op 4 jan 2014 - 12:52 ]

---

A wizzard is never late Frodo Baggins, nor is he urly. he arrives precisely when he means to ~Gandalf

Prisca Baggins

Na een paar dagen kwam ze eindelijk op haar bestemming aan, Isengard. Ze was trots op zichzelf dat ze het toch gevonden had in haar eentje. Chase zou vast ook wel goed terecht komen, maar heletijd op hem wachten en haast niks zeggen was saai voor haar. Ze stapte van haar pony af en zag dat er meerdere paarden stonden, dit betekende dat ze niet alleen zou zijn. Alleen tot nu toe, was ze wel de enige hobbit dit waarschijnlijk aangekomen was in Isengard. Ze knoopte de teugels van haar pony aan een boom en liep naar de deur van Isengard. Wat moest ze doen? Aankloppen of gewoon naar binnen gaan. Hmm, het zou beleefder zijn aan te kloppen en dat deed ze dus. Ze klopte zo hard mogelijk op de deur, hopend dat iemand haar zou horen en de deur open deed.

---

Standing frozen, in the life I've chosen. You wont find me, the past is all behind me. Buried in the snow.

margotanne schreef:
Caylith was al behoorlijk lang onderweg; ze was al een tijd in Rohan en ze was de laatste uren niemand meer tegengekomen. Ze begon zich af te vragen of ze nog wel goed ging en besloot goed te kijken of ze ergens een nederzetting of een vaak betreden handelspad zag, zodat ze het aan mensen kon vragen. De route die ze nu nam, was haar niet zo goed bekend, omdat dit vanaf Dol Amroth een omweg betekende en ze hier dus nog nooit had gereisd.
Ze voelde er veel voor om te gaan rusten, maar aan de horizon zag ze iets was op een paard of een pony leek. Ze zette haar paard aan om nog harder te rennen en het duurde niet lang voordat ze op dezelfde hoogte als de ruiter was.
Tot Caylith's verbijstering bleek het om een jong meisje te gaan, waarschijnlijk nog enkele jaren jonger dan zijzelf. Ze had lang donker haar en ze leek niet op de Rohirrim die Caylith gezien had.
'Hallo,' zei Caylith voorzichtig, om het meisje niet af te schrikken. Om een of andere reden waren reizigers vaak schichtig als ze onverwachts aangesproken werden. 'Ben jij een beetje bekend in deze contreien? Ik weet niet of ik de goede kant opga.'

Keyla schrok even toen ze een stem hoorde en viel bijna van Parva af. Ze had haar kap op, en kon de dingen die achter haar waren niet goed zien. De stem klonk vriendelijk, wat voor haar een reden was om zich met een glimlach om te draaien.
Er zat een jong meisje op een paard. Ze had lang, blond haar en een vriendelijk gezicht, wat waarschijnlijk door de sproetjes kwam.
'Eigenlijk niet,' gaf Keyla toe. 'Maar ik heb een kaart bij me. Al lukt het me niet om die te ontcijferen.' Ze glimlachte even naar het meisje. Ze leek haar aardig. 'Waar moet je heen?' vroeg ze toen.

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Zoals ze voorspeld had, schrok het meisje zichtbaar. Gelukkig draaide zich daarna om en antwoordde op ze de vraag. Tot Caylith's spijt bleek ze ook niet te weten waar ze was, maar ze had wel een kaart bij zich. 'Ik ga naar Isengard,' antwoordde Caylith. 'Ik geloof dat er een grote toren staat en daaromheen een ronde muur. 'Waar ga jij heen?'

---

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Ignatius de Blauwe

De deuren zwaaiden voor Prisca open.
'Kom binnen!' echode een stem door de hal.

Elrohir Elrondion

Hij verwachtte dat Angel wel achter hem aan zou komen en hij liet zijn hengst in volle gallop rijden. De wind blies zijn haar naar achter. Hij genoot er altijd van om even lekker op volle snelheid te rijden, het gaf hem altijd een merkwaardig gevoel van vrijheid, alsof niets en niemand hem meer kon tegenhouden. Na een tijdje keek hij om en hij zag dat Angel ondertussen vlak achter hem reed. Hij liet zijn paard een beetje vaart minderen, waardoor zij naast hem kwam te rijden. Echter kon hij haar vragen niet beantwoorden. Hij wist eigenlijk net zo weinig van deze queeste af als zij.
'Ik weet enkel dat de brief niet alleen naar mijn vader is verzonden, maar ook naar anderen. Ik zou echter niet weten naar wie allemaal. Als we in Isengard aankomen, zullen we vanzelf wel zien wie onze reisgenoten worden. Over de draak werd ook weinig specifieks vertelt, enkel dat hij onze landen teistert. De brief kwam echter van een tovenaar die zich Ignatius de Blauwe noemt. Ik heb nog nooit van hem gehoord, moet ik zeggen.' Toen hij klaar was met spreken, besefte hij dat hij aardig lang aan het woord was geweest. Alhoewel, Angel had ook flink wat vragen gesteld.
'Sorry, ik hoop dat het niet te veel informatie in één keer was,' verontschuldigde hij zich. 'Al ben ik bang dat je niet heel veel wijzer bent geworden.'

Angel Elthenin

Angel glimlachte naar hem. 'Oh nee hoor,' zei ze met haar handen omhoog houdend. 'nee, ik snap het. Je verteld niet groot in het rond dat je opzoek bent naar een groep vrijwilligers die het op willen nemen tegen een draak. ofwel?' Angel trok beide wenkbrauwen, Ze zag het al helemaal voor zich. Een groep dwergen, elfen en mensen stonden bij elkaar een grote draak uit te dagen om een land te heroveren. Een grote slang met vleugels zo groot als dat van een huis met tanden als zwaarden en een adem van vuur. Natuurlijk had Angel nog nooit een draak gezien en was wel nieuwsgierig. En de tovenaar die was ook nieuw voor haar.
'Ik hoop dat we hem gauw ontmoeten, en de rest van het gezelschap, natuurlijk. Ik vraag me af waar ze allemaal vandaan komen.'
Met haar hielen drukte Angel tegen de flanken van haar paard.
'Kom op jongen, we mogen niet te laat komen,' fluisterde Angel in zijn oor. 'Er word verteld dat tovenaars het niet leuk vinden als je te laat komt. En als antwoord hinnikte het zwarte paard en versnelde zijn pas. Niet zo snel dat hij Elrohir achter liet, of moe werd, Maar wel met meer vaart.

---

A wizzard is never late Frodo Baggins, nor is he urly. he arrives precisely when he means to ~Gandalf

'Morgen.' antwoordde Ithilwen. Ze nam geen moeite om in de Taal van de Elven te spreken, die was ze meer dan zat. 'Sorry, ik heb een beetje slecht geslapen.' mompelde ze als excuus. Ze draaide zich om en pakte haar rugzak van de grond.
In de verte zag ze Thranduil met zijn paard aan komen lopen. Zijn gezicht was neutraal en statig, net zoals zijn houding. Ithilwen irriteerde zich nu al weer aan hem, dit zou nog een lange dag worden. Achter hem kwam zijn bediende, die ze gisteren ook had gezien, met twee andere paarden. Eentje was volgeladen met proviand, wat ze een beetje overbodig vond. Lembas was genoeg, wat in de naam van Eälen had hij in die tassen gedaan? Vast een geheel feestmaal compleet met zijn bedienden. Het zou haar niks verbazen. Blijkbaar was het andere paard voor haar, want Galion stond stil voor haar en stak de teugels uit. Ze had zelf geen paard, ze was hier te voet gekomen, dus ze had geen andere keus dan ze aan te nemen. Met de teugels in haar hand streek ze over de als van het dier. Het deed genietend zijn ogen dicht en brieste zacht. Toen trok ze de beugels uit het zadel en steeg op.
'Bedankt.' zei ze kortaf in de richtig van Thranduil. Opeens verscheen de elf die ze gister had gezien. Nadat hij zich had voorgesteld gaf ze hem een knikje met haar hoofd.
'Ik ben Ithilwen Cûtalion, ik kom uit Rivendell. Het lijkt me dat we reisgenoten zijn, dus misschien kunnen we elkaar onderweg wat beter leren kennen. Zullen we gaan?'

(sorry, ik had een beetje lang niet meer geschreven Maar wat mij betreft hoeft Ithilwen pas weer wat te laten weten als ze in Isengard is ^^
Sorry trouwens, DelanoDKM,ik zag je stukje net pas ik heb de mijne aangepast!)

[ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 17:49 ]

Keyla keek het meisje schuin aan. 'Toevallig,' zei ze bedachtzaam. 'Ik moet ook in Isengard wezen.'
Ze vroeg zich plots af of het meisje misschien ook mee zou reizen, wat haar een geruststellend gevoel gaf. Dan was ze niet de enige vrouw, waar ze sinds het begin al bang voor was. Ze wist niet precies waarom, maar ze zat er niet zo op te wachten om in haar eentje met allemaal mannen mee te reizen.
'Wat dacht je er van om samen te reizen?' vroeg Keyla het meisje toen. 'Mijn naam is trouwens Keyla.' stelde ze zichzelf haast direct daarna voor, beseffend dat ze de naam van het meisje nog niet eens wist.

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

'Dat klinkt uitstekend,' zei Caylith tevreden, 'mijn naam is Caylith. Ik kom uit Dol Amroth. Waar kom jij vandaan?'
Nog tientallen anderen vragen spookten door haar hoofd. Wie had haar gezonden en waar reisde ze alleen? Wat voor belang had ze bij een queeste naar The Lonely Mountain. Ze besloot het meisje niet met al deze vragen te overstelpen, want ze zou vast schrikken van haar vrijpostigheid. Onderwijl ze reden trokken ze steeds dieper en dieper Rohan in.

---

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

"Ik neem aan dat mijn rij-tuig arriveert." Zei Larduin tegen Ithilwen. Een van Thranduil's bediendes gaf een zwarte hengst aan Larduin. "Dharlock mijn vriend. Nooit gedacht dat een wild paard uit Rohan te temmen viel.' En hij aaide het beest op zijn kop en steeg daarna op zijn rug.
"Vind je dat ook niet gek?' Vroeg Larduin aan Ithilwen. "Wat?' antwoordde Ithilwen. "Dat we vanuit het Demsterwold naar Isengard moeten reizen en dan naar Erebor, terwijl Erebor niet ver van het woud ligt.

[ bericht aangepast op 6 jan 2014 - 14:11 ]

---

Swift as the Wind, Silent as a forest, Fierce as Fire, Immovable as a Mountain~Takeda Shingen, Fuurinkazan

[Delano, zou je met enkele aanhalingstekens willen schrijven? Het is een beetje irritant als één iemand dat niet doet.
En als ik toch aan het zeuren ben, kun je proberen om iedere spreker op een nieuwe regel te zetten? (: ]

[ bericht aangepast op 6 jan 2014 - 12:31 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Thorin II Oakenshield

Zodra de zon was opgekomen, verliet Thorin de kamer waarin hij overnacht had. Hij trok zijn kleren en schoenen aan en ging naar de zaal waar ze gisteren gedineerd hadden om te zien over de tafel al gedekt had. Zijn maag brulde om eten, ten dele veroorzaakt door het feit dat hij de halve nacht wakker was geweest. Hij hoorde stemmen vanuit de hal komen en vermoedde dat er iemand gearriveerd was. Hij beende ernaartoe en zag een vrouwtje staan, die nog kleiner was dan hij. Ze had echter niet de bouw of het aangezicht van een dwerg en daarom fronste hij nieuwsgierig zijn wenkbrauwen, zich afvragend wat het in vredesnaam wél voor wezen was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

[Ja hoor, kzal men best doen ik ben ook weer niet de beste schrijver vooral leestekens enzo is best klote]

---

Swift as the Wind, Silent as a forest, Fierce as Fire, Immovable as a Mountain~Takeda Shingen, Fuurinkazan