Midden Aarde RPG - Speeltopic 1 - Speeltopics

Dit is het inschrijftopic voor een verhaal in Midden Aarde.

De rode lijn:

Regels:


Personages

Personages

Elfen:
Thranduil Oropherion(m) – ThranduiI
Saralinde "Alesia" Elensar (v) – WenseKronik
Ithilwen Cûtalion (v) – LakeTown
Larduin Paarthunax (m) – DelanoDKM
Elrohir Elrondion (m) – Erebor
Ireth Sáralondë (v) – Pinkrock
Galahad (m) – Unox22

Mensen :
Angel Elthenin (v) – Niniel
Gawain Strongbow (m) – Stapper
Brennen Uquenyondo (m) – Erebor
Keyla (v) – FiIi
Sha’rin Gawahir (v) – Venomis
Caylith Maera (v) – MargotAnne

Hobbits:
Chase Hidden (m) – Stapper
Hobson Gamgee (m) – Theatre
Prisca Baggins (v) – Snowqeeun

Dwergen:
Lili Houtblad (v) – WenseKronik
Thorin Oakenshield (m) – Venomis
Fíli (m) – FiIi
Kíli (m) – Elvithien
Gengi (v) - Theatre


Verwante topics:
Brainstormtopic
Rollenstory
Praattopic
Inschrijftopic
Speeltopic 2

[ bericht aangepast op 7 jan 2014 - 10:42 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze trok haar dikke wenkbrauwen op.
'En een beetje onbaatzuchtigheid is natuurlijk teveel gevraagd voor een groot tovenaar,' schamperde ze het haar handen in de zij.
Ze vond deze man niet meer dan een vervelende worm. Dat hij initiatief had getoond zei maar weinig over hem en ze verwachtte niet veel van hem.

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Thorin blikte op Gengi en dacht even na. ‘Het ziet er niet naar uit dat deze meneer Ignatius de Blauwe ons werkelijk kan helpen zonder daar een grote mate aan profijt uit te trekken. Laten we vertrekken, zodat hij ons niet langer kan ophouden.’
Hij blikte even op de andere dwergen, hoewel hij hun goedkeuring eigenlijk niet nodig had. Het was echter een zware beslissing, want ze waren hier helemaal naartoe gereisd, maar de manier waarop de tovenaar over hun berg sprak, deed zijn nekharen overeind komen. Alles aan hem sprak onbetrouwbaarheid uit en hij wilde hier liever ver vandaan, want zijn teleurstelling was groot.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Nee,' gromde Gengi. 'Ook hij verliest zijn hoofd als hij teveel gezien heeft.'

---

Zaldrizes buzdari iksos daor. Maester > Zaldrizes

Thorin keek Gengi even aan en knikte toen. Waarom niet? Hij zou hen ongetwijfeld verraden en hij oogde niet als een tovenaar waarvan ze iets te duchten hadden.
‘Oké. Nou, waar is ons welkomstmaal?’ vroeg hij bruusk, terwijl hij zijn venijnige blik op de jonge tovenaar richtte.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Kili keek vol verbazing naar de tovenaar. Hoe durfde hij zo tegen Thorin te doen? Het enige wat hij van hem kon krijgen was een ram op zijn smoel. Kili vertrouwde hem niet, en wou voor geen goud met hem in zee gaan. Maar toch zou hij doen wat Thorin van hem vraagde. Thorin's blik sprak boekdelen. Hij wisselde wat woorden met Gengi en vroeg toen ‘Oké. Nou, waar is ons welkomstmaal?’. Kili grijnsde even. Die tovenaar kon hun niks maken. Een klap van Gengi haar knots en ze hadden geen last meer van hem. Zachtjes ging hij naast Fili staan en wisselde even een wantrouwende blik met hem.

'Neem eerst wat wijn,' zei Ignatius, en hij wees op de fles.
'Het welkomstmaal begint zodra iedereen gearriveerd is.'

‘Dat kan nog dagen duren!’ protesteerde Thorin, gezien er geen datum genoemd was en sommigen misschien wel het hele land moesten doorkruizen.
Hoe langer hij met die idioot in één ruimte was, hoe meer hij moeite moest doen om zijn zwaard in toom te houden. Hij had Lili niet hoeven thuislaten: zelfs zíj was nog een betere leider geweest.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ignatius trok een wenkbrauw op.
'Dagen? Begrijpen ze dan niet wat ik met spoed bedoelde?'

Fili keek toe hoe zijn oom en de tovenaar een ruzie hadden. Hij vond de tovenaar maar een vreemde vent, die er helemaal niet wijs uitzag. Hij had verwacht dat een tovenaar op zijn minst wel een lange baard zou hebben.
Fili had eigenlijk wel zin in wijn. Hij schonk een pils beker vol en klokte dat in één keer achterover.

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Thorin rolde zijn ogen. ‘Een paard rijdt niet harder dan hij kan. Voor sommigen zal het op z’n vroegst een week duren voordat ze hier kunnen zijn.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ignatius zuchtte geïrriteerd.
'Goed dan. Goed dan. Ik zal kijken wat Saruman in zijn voorraadkamers heeft liggen.'
Hij verliet de kamer.

FiIi

---

> Took

---

What do we say to the god of death? ''Not today.''

De spoedvergadering was afgelopen en de meeste mannen haastten zich terug naar hun posten. Caylith keek de zaal eens rond en zag tot haar ontsteltenis de mannen die achterbleven om zich aan te bieden. Zij waren totaal niet geschikt om mee te gaan! Ze zag ouden van dagen, die niet verder dan de eerste poort zouden komen en jongelingen, klaar om zich te bewijzen, terwijl ze nog niet eens klaar waren om poortwachter te zijn.
Turgon keek ontsteld de zaal door. Hier kon hij nooit een gezantschap van vormen.
'Mijn heer,' sprak Caylith hem aan, 'laat mij naar Isengard gaan. Uw mannen kunnen niet mee, want zij hebben hun taken en hun gezinnen. De mannen die zich aanbieden zijn niet geschikt. Ik wil graag gaan. Ik ben het gewend om te reizen en ik weet zeker dat Angelimir mij zou laten gaan.'
Turgon knikte weemoedig. 'Ik zie dat je gelijk hebt Caylith. Maar weet je wel zeker dat je dit echt wil? Hou je dan niet van de zee en heb je je hart niet verpand aan een man in het mooie Dol Amroth? Verlang je niet naar rust en plezier?'
Caylith antwoordde hem: 'Zeker, ik hou van de zee, maar zij zit in mijn hoofd en ik kan van haar houden zonder haar te zien. Er is nog geen enkele man in Dol Amroth die me bekoort en rust en plezier zoek ik niet. Mijn hart wacht op spanning en wil wat van de wereld zien. Ik verlang naar elfengezang, het geluid van de houwelen die de dwergen dragen en de spreuken die een tovenaar prevelt. Ik wil de hitte van de draak voelen en weten wat het is om echt bang te zijn. Ik wil het gevoel hebben dat ik echt leef.'
Turgon zweeg even en zei: 'Caylith, lieve Caylith, dan zul jij reizen. Je zult niet alleen zijn in het gezantschap, want ik heb mijn dappere wachter Gawain al vooruit gestuurd. Ik heb het volle vertrouwen in jullie. Gondor heeft het volle vertrouwen in jullie. Ik hoop dat het geluk je achtervolgt en dat je hart gevuld is met verhalen als je terugkomt. Ik hoop dat je de geheimen van de wereld ontdekt en dat je lach door deze zalen schalt als je terugkomt en dat je hart niet met weemoed terugkijk naar wat is geweest. Het ga je goed, wervelwind uit het Schoonstrand, het ga je goed.'
Caylith bedankte hem en liet hem beloven dat hij een bericht naar haar neef, Prins Angelimir zou sturen. Daarna verliet ze de stad op haar paard Elossa. Op de velden van Pelennor draaide ze zich eenmaal om en keek naar de witte stad die ze achter haar had gelaten en daarna reed ze zo hard als ze kon naar Isengard.

---

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen, geenszins om liefde, maar om de sublieme momenten en het sentiment daartussen.

Toen Kili zag dat Fili maar wat wijn inschonk, volgde hij zijn voorbeeld. Hij vulde een pils en nam er wat slokken van. Zijn oom had gelijk. Het kon wel dagen duren voordat iedereen er was. Aan Thorin's gezicht kon hij zien dat hij de tovenaar elk moment om wou brengen. Zijn hand lag al vervaarlijk dicht bij zijn zwaard zag hij. Kili voelde zich ook niet helemaal fijn.. als ze hier echt nog een week zouden moeten blijven.. Daarbij mistte hij zijn zusje. Het zou nog heel lang duren voor hij haar terug zou zien. Hij beet even verwoed op zijn onderlip tot hij bloed proefde. Daarna nam hij plaats aan de tafel en steunde met zijn kin op zijn handen.

[ bericht aangepast op 2 jan 2014 - 15:07 ]

Angel Elthanon

Toen Halbaron Angel had los gelaten, rende ze gelijk naar haar kleine huis in het dorp. Greep, toen ze binnen kwam, van uit de woonkamer een tas gooide al haar mantels en kleren er in en zocht naar wat brood. Als ze werden opgeroepen om een draak te verslaan zouden er vast meer mensen bij betrokken zijn, en die waren waarschijnlijk al bij de afgesproken ontmoetingsplaats. En Isengard lag ook niet om de hoek. Dus haast was geboden. Angel keek nog even naar haar tas, voor de komende dagen had ze voldoende proviand en gristen hem toen van de tafel, rende toen zo snel ze kon naar de stallen en haalde daar haar paard uit de stallen. Een zwarte merrie liet zich zachtjes zijn box uit draven.
'Kom, mijn lieve vriend,' zei Angel terwijl ze de zwarte manen streelde. 'We gaan voor een tijdje op reis. Jij, ik een een knappe elven heer.' Angel kon er niets aan doen, maar ze moest wel even lachen. Haar paard schudde even met zijn hoofd en brieste wat. 'Ja ja, die moet ik eerst nog zie, die elven heer van je.' Leken zijn ogen te zeggen.
Maar Angel lette al niet op. Ze stopte haar tas in een van haar zadeltassen en steeg op. 'Laten we gaan.'
En met een zachte tik stormde het zwarte paard het pad af.

( Ja, dat is goed goed hoor , we lopen inderdaad een beetje achter )

---

A wizzard is never late Frodo Baggins, nor is he urly. he arrives precisely when he means to ~Gandalf