• We will never dance in the spotlight.
    We will never kiss by the moonlight.
    I can’t hold your hand in the daylight.
    Love will lighten the dark.
    We will never sleep in the sunlight.
    We will never touch in the streetlight.
    You can’t hold my hand in the daylight,
    but love will lighten the dark.
    ~Only Seven Left


    Verliefd zijn is het meest geweldige gevoel wat er is, zeker als degene op wie je verliefd bent ook verliefd op jou is. Je wil het van de daken schreeuwen, maar wat als dat niet kan? Om welke reden dan ook. Misschien wordt het niet geaccepteerd dat je op hetzelfde geslacht valt, of is het de beste vriendin van je ex, of ga je vreemd met het kleine broertje of zusje van degene met wie je een relatie hebt. Wat doe je dan? Je houd het geheim. Maar hoe lang zal dat goed gaan?

    De jongens hebben allemaal zo'n 'geheime relatie'. Elk van hem heeft zijn eigen probleem waarom hij het geheim moet houden. Zelfs van elkaar weten ze het niet. De spanningen kunnen hierdoor hoog oplopen. Zou het allemaal goed komen?

    Rollen:
    Jongens:
    - Harry Edward Styles - 1946 - Verliefd op zijn vriendin en de broer van zijn vriendin - Evana[Aedan] - 1,2
    - Liam James Payne - KiliOfDurin - Gay maar heeft een vriendin - Marniered]?[/red - 1,1
    - Niall James Horan - ZiallLilo - Verliefd op de een en aangetrokken tot de ander - Louis[Zayn] - 1,1
    - Zayn Javadd Malik - Walsh - Gay maar heeft een vriendin en durft er niet voor uit te komen - ?[Niall] - 1,2
    - Louis William Tomlinson - Phantasie - Verliefd op Niall en de vriendin van Harry - Niall[Evana] - 1,1
    - Aedan Tomas Iones - KiliOfDurin - Vriend van Niall en broer Evana[Harry] - 1,1

    Meisjes:
    - Evana Bella Iones - JustLovegood - Harry[Louis] - 1,1
    - Marnie Aisha de la Charlembrué - 1946 - Liamred]?[/red - 1,1
    - - - Zaynred]?[/red -
    - Jacelyn Cassandra Payne - Averalda - Zusje van Liam - 1,1
    - - xAlways - -

    Regels:
    - Minimaal 4 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
    - Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    - OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    - Het blijft zo lang herfst als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Kerst verandert in zoiets, maar voorlopig niet
    - Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    - Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    - Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    - Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    - 16+ is geoorlooft.
    - Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
    - Alleen ik, KiliOfDurin, maak nieuwe speel, rollen en kletstopics aan.
    Op het overtreden van al deze regels staatna 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!


    Het begin:
    De jongens zijn net terug van de tour en hebben een aantal weken vrij voor ze weer de studio in duiken. Elk van hen heeft andere plannen en de spanningen onderling zijn duidelijk merkbaar na zo'n lange tijd op elkaar's lip. Tijdens de tour zijn voor elk van hen dingen duidelijk geworden ten aanzien van hun relaties, maar hoe ze dit oplossen is aan hen zelf, want niemand weet er nog van.
    Het is theetijd en ze hangen nu allemaal wat in de woonkamer van Louis's appartement in London.

    [ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 15:41 ]


    Bowties were never Cooler

    Aedan Tomas Iones
    Ik keek hem met grote verbaasde ogen aan. "Wat ben je voor een Brit dat je dat niet kent? Ben je ooit wel eens met je moeder mee naar de bakker of de supermarkt geweest met kerst?" vroeg ik verbaasd. Ik had het pas in Groot-Brittannië leren kennen, maar hier stonden ze echt overal in de winkels. Ik nam nog een hapje. Ik keek hoe hij nog meer suuker in zijn chocolade melk gooide. Zelf bloes ik nog eens en nam toen een klein slokje. Het was nog heel heet dus natuurlijk verbrandde ik mijn tong weer. Ik zette de mok weer neer en keek naar de jongen tegenover me. Voorzichtig legde ik mijn hand op die van hem. Hij leek een beetje afwezig, maar dat kon ook aan mij liggen. "Over een half uurtje denk ik." Ik zocht even naar een klok. Toen ik die gevonden had beaamde die mijn statement. "We hebben dus nog tijd zat." Er was zoveel wat je kon doen in een half uur. Ik nam nog een stukje van mijn gebakje, wat nu half uit elkaar op het schoteltje lag. Rustig at ik het terwijl ik even uit het raam keek. De campus was donker, op de kleine lichtbundels onder de lantarenpalen na. Gelukkig hoefde ik niet ver te lopen. Mijn ogen gleden toch weer naar Harry, wiens hand ik nogsteeds vast had. Eigenlijk moesten we dit verbergen, maar daar had ik echt geen zin in. Hoe erg dat misschien ook was, zeker tegenover mijn geweldige zusje, ik kon mijn vreugde gewoon niet op. Toch zouden we wel voorzichtig moeten zijn, want anders zou ze zich weer opsluiten in die verdomme kast.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.

    Met verbaasde, grote, ogen keek de jongen me aan omdat ik het gebakje niet kende dat hij aan het eten was. Onschuldig, met een klein glimlachje rond mijn lippen, haalde ik mijn schouders op, om hem aan te kijken. "Tsja. Misschien ken ik het als ik een stukje ervan proef? Je weet maar nooit... Misschien heeft m'n moeder me er vroeger mee dood gegooid, maar wist ik de naam gewoon niet." Heel stiekem was dit gewoon een smoesje, oke, niet echt een smoesje want ik wist echt niet wat hij daar aan het eten was, maar zo kon ik wel een stukje krijgen. Mijn glimlach werd ietsjes breder toen ik zijn hand voelde op de mijne. Met mijn ogen zocht ik de zijne, om niet meer weg te draaien. "Oh, tijd zat dus om dit heerlijke warme drankje op te drinken." Ik volgde zijn blik richting de klok, zodat ik tenminste nog even wist hoe laat het was, om hem vervolgens weer aan te kijken. Met mijn vrije hand pakte ik de mok aan het oor vast, om langzaam een klein slokje te nemen. Maar de helft was slagroom en volgens mij had ik ook een ontzettende slagroom snor nu, maar ik was eigenlijk te lui om daar wat aandacht aan te besteden.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Aedan Tomas Iones
    Ik grinnikte bij zijn woorden. "Neem zoveel je wilt. Al die suiker voor de les is ook niet slim." Hij was zo schattig. Ik legde zacht mijn hand op die van hem met een glimlach. Zijn prachtige groene ogen vonden die van mij. Ik verdonk erin, ookal waren ze groen en niet blauw. Hij had echt de prachtigste ogen ter wereld. Ik glimlachte iets breder bij zijn woorden en liet heel kort mijn ogen naar de klok glijden. Daarna vonden ze weer die van hem. Ik grinnikte zacht toen hij een slok had genomen en een grote slagroomsnor op zijn lip had. Ik boog wat naar hem toe. "Kom eens hier. Je hebt overal slagroom zitten." Met mijn vrije hand haalde ik wat slagroom van zijn lip, maar niet alles, en likte het van mijn vinger. Mijn hand bracht ik terug naar zijn wang om hem iets over de tafel naar me toe te trekken. Zelf boog ik ook een deel over de tafel heen en kuste zacht de slagroom van zijn bovenlip, waarna ik nog een zacht kusje op zijn lippen drukte. "Je bent heel lekker." zei ik zacht voor ik zijn wang weer losliet en terug op mijn stoel ging zitten. Met onschuldige grote ogen keek ik hem aan en ik nam zelf een slokje chocolade melk. Ik had geen slagroom, dus ook geen slagroomsnor, al zou ik het niet erg vinden als hij me zo zou aflikken.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.

    Ik glimlachte na zijn woorden en pakte direct met mijn vrije hand een van de kleine gebakjes die op zijn bordje lagen, op er een hapje van te nemen. Op het moment dat ik overtuigt was dat het ermee door kon, stak ik de rest van het gebakje ook in mijn mond, om m'n wijsvinger en duim af te likken vanwege de zoetstof wat aan mijn vingers was blijven plakken. "Lekker," mompelde ik half met volle mond, gelijk besefte ik dat -dat niet netjes was om met volle mond te praten en voelde mijn wangen al rood kleuren. Om ervan af te zijn nam ik een klein slokje van mijn chocolademelk, waar ik hoogstwaarschijnlijk een slagroom snor aan had overgehouden. En volgens mij had Aedan die ook al opgemerkt op het moment dat hij zich voorover boog. En ja hoor, natuurlijk had ik overal slagroom zitten. Eigenlijk had ik dat altijd omdat ik er gewoon teveel slagroom op deed, maar dat maakte niets, zeker nu niet, met Aedan zo bij me. Met zijn vrije hand haalde hij wat slagroom weg, maar volgens mij was het niet alles, ik beet zachtjes op mijn lip toen hij zijn vinger erbij aflikte. Diezelfde hand plaatste hij op mijn wang, om me wat naar zich toe te trekken en zelf kwam hij ook wat naar voren. Nog voor ik kon beseffen wat hij ging doen, voelde ik zijn lippen al tegen de mijne aan, waarneer ik hem terug wil kussen, zijn -zijn lippen alweer van de mijne verdwenen en lijkt het alsof het niet is gebeurd. Maar na zijn woorden, weet ik wel zeker dat ik het gevoeld moet hebben. Glimlachend ga ik weer terug recht zitten, om nog een slokje van mijn chocolademelk te nemen, deze keer denk ik wel aan de slagroom snor en veeg direct langs mijn mond heen. Totaal vergetend om op hem te reageren, maar het was gewoon ook zo bijzonder.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Aedan Tomas Iones
    Ik keek hoe hij eerst heel voorzichtig was, maar toen toch het hele ding in zijn mond stopte. Hij likte zelfs zijn vingers af, waardoor ik zacht moest grinniken. "Zei ik toch." zei ik wel met lege mond. Blijkbaar had hij ook door dat hij met vollemond sprak, want zijn wangen werden wat schaamrood. Snel nam hij een slokje van zijn chocolade melk, terwijl ik nog een hapje van het taartje waaraan ik aan het eten was nam. Ik moest mijn lach inhouden toen ik zag dat hij een vrij erge slagroomsnor had. Ik veegde een beetje weg en likte dat van mijn vinger. Zijn gezichtsuitdrukking daarbij was echt onbetaalbaar. Toch had ik een andere tijdsbesteding voor ogen dan hem zo plagen. Ik legde mijn hand op zijn wang en trok hem een beetje naar voren. Zo kon ik eerst de room van zijn lip halen en daarna nog kort zijn lippen beroeren. Ik ging weer terug zitten. Ik vertelde hem met een lach hoe lekker hij was voor ik zelf wat chocolade melk dronk. Ik zag hem ook weer wat drinken, maar dit keer liet hij zijn slagroomsnor niet staan. Ik haalde mijn beker van mijn lippen en pruilde even kort en speels. "Wil je niet nog een kusje?" vroeg ik zo zielig mogelijk, waarna ik toch weer in de lag schoot en het laatste stukje van mijn taartje in mijn mond schoof, waardoor het schoteltje nu leeg was. as niet slim om veel suiker naar binnen te werken voor de les, maar zo kon ik in elk geval wel wakker blijven. Er moest namelijk nog heel erg veel gebeuren voor de opvoering, dus rustig aan doen zou er niet bij zijn.

    [ bericht aangepast op 26 dec 2013 - 11:46 ]


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.

    Ik glimlachte na zijn woorden en knikte. "Je had inderdaad gelijk," was wat er daarom ook mijn mond verliet, om het lepeltje weer uit de chocolademelk te halen en langzaam wat slagroom er vanaf schraapte om dat van het lepeltje af te likken, zo bleef er steeds minder slagroom over en sowieso was het eerder een gewoonte om eerste de slagroom er vanaf te eten. Heel soms roerde ik het er wel eens doorheen, maar dat was een uitzondering. Ik grinnikte zachtjes nadat hij heel zielig vroeg of ik niet nog een kusje wilde, omdat ik dus daarnet mijn slagroom snor al wel had afgeveegd. "Ach, dat is zo lastig met dat tafeltje, hier, niet? En bovendien, dat barmeisje kijkt ons steeds aan..." Ik wilde namelijk niet dat er morgen iets in de bladen zou staan, dat zou slecht zijn voor Aedan, voor mij en al helemaal als Evana het zou lezen. Ik snapte best dat -dat meisje nieuwsgierig was, maar op z'n minst hadden we recht op privacy, we zaten al helemaal in de hoek van het cafeetje, maar waarschijnlijk zou het er toch niet in zitten als je eenmaal met mij op stap bent.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Aedan Tomas Iones
    Hij had gelijk. Het barmeisje stond te kijken. We moesten voorzichtig zijn. Evana mocht dit niet weten. Het zou een hel worden als ze dat wist, voor ons alle drie. Ik aaide nog even over zijn hand. "Straks dan? Na de les?" Ik knipperde even als een meisje en nam toen nog een slok chocolade melk. Het was lekker zoet en romig. Ik zette de mok weer weg en haalde een hand door mijn haren. Het was een tik als ik nerveus was. De visagisten werden er altijd gek van. Ik haalde namelijk alle make-up en mijn haar door de war. Ik nam nog een slok hete chocolade melk. "Je bent een schatje, Styles." Met al die paparazzi enzo was het allemaal erg lastig. Waarom snapten mensen niet dat zelfs beroemdheden privacy wilden af en toe. Ik speelde wat met het kettinkje om mijn nek. Er hing een klein uiltje aan. Het gaf me moed, kracht en geluk. Ik had het al heel erg lang, sinds ik voor het eerst in een toneelstuk zat. Het bedeltje was wat verweerd, maar dat gaf niet. Het kettinkje was al een paar keer vervangen om het wat gruoter te maken naar mate dat ik langer groeide. Nu was ik zo'n beetje uitgegroeid, dus dit bleef de definitieve vorm tot het kettinkje was gedesintegreerd.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.

    Ik glimlachte lichtjes toen ik nog heel even zijn vingers over mijn hand heen voelde. Het begon me langzaam aan te irriteren hoe het barmeisje ons aan het aanstaren was en daarom knikte ik ook zeker na zijn woorden. "Ja, buiten zal er vast niemand zijn die ons de hele tijd zou aanstaren." Tenminste, dat leek me dan toch zo. Ik kon het niet laten om zachtjes op mijn lip te bijten toen hij een hand door zijn haren haalde, dat zag er gewoon altijd zo ontzettend sexy uit. Een ondeugende glimlach speelde rond mijn lippen toen hij me een schatje noemde. "Oh ja, is dat zo?" Ik was van plan om met mijn wenkbrauwen te wiebelen, maar besefte nog net op tijd het barmeisje. Ik bleef naar Aedan kijken, die nu wat met zijn kettinkje aan het spelen was, ergens leek hij heel ver weg in zijn gedachten en wie was ik om hem daaruit te halen? Zo kon ik tenminste ongemerkt naar hem staren, tenzij hij me opmerkte. Ik nam met mijn rechterhand mijn chocolademelk vast, om zo weer een slokje te nemen, de helft van de slagroom was er nu toch al af, omdat ik die net op had gegeten, dus een slagroom snor zal ik toch wel niet meer krijgen.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Aedan Tomas Iones
    Ik glimlachte bij zijn antwoord. "We kunnen zo ook nog wel even naar buiten gaan. Tijd zat." Hier was het dan wel lekker warm, maar meer intiems dan onze handen op elkaar leggen en elkaar aankijken was er niet bij. Ik ging met een hand door mijn haren terwijl ik mijn ogen niet af kon houden van hem. Toen hij op zijn lip beet werden mijn wangen bijna even rood als mijn haar. Toch keek ik niet weg. Ik zei hem dat hij echt een schatje was. Dat was alleen maar de waarheid. Hij leek dat niet zo te zien. Zijn woorden zorgden voor nog rodere wangen en dat ik mijn ogen neersloeg. Niet voor ik een beginnende wenkbrauwwiebel zag. Ik begon wat nerveus met mijn ketting te spelen en keek naar buiten terwijl allerlei scenarios door mijn hoofd vlogen. Alles tussen nog een onschuldig kusje op mijn wang, tot senarios dat hij me over de tafel trok en me hier en nu nam. Nee, preits was ik niet, maar toch werden langzaam aan mijn wangen roder naar mate mijn dagdromen pikanter werden. Ik moest echt gaan oppassen dat mijn lichaam nu geen rare dinfen ging doen als kreunen ofzo. Dat was wel eens gebeurt en heel erg genant geweest. Nog veel genanter dan een casual boner.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.

    Ik knikte na zijn woorden. "Dat is wel een goed idee, ja. Als we nog genoeg tijd over hebben, anders dan hebben we straks vast wel genoeg tijd voordat we weer terug gaan richting Evana." Ik vroeg me af wat het meisje nu aan het doen was, of ze zich nog steeds zo rot voelde als daarstraks. Een kleine glimlach speelde langzaam rond mijn lippen toen ik merkte dat hij wat roder werd van mijn opmerking, het was niet de bedoeling om hem verkeerde gedachtes te geven, natuurlijk. Het was maar als een grapje bedoeld. Ik zag hoe zijn wangen met de minuut roder werden en ik vroeg me af wat er allemaal in zijn hoofd omging. Maar wilde ik dat eigenlijk wel weten? "Alles goed?" Vroeg ik daarom ook grinnikend aan de jongen voor me, nog een slokje te nemen van mijn inmiddels lauwe chocolademelk. Ik zette de mok weer terug op het schoteltje, om er een beetje doelloos met het lepeltje in te blijven roeren.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Aedan Tomas Iones
    Ik schrok op uit gedachten van zijn woorden, waardoor mijn wangen alleen nog veel roder werden. "Sorry, ja. Ik was een beetje diep in gedachten." zei ik schaamtevol en ik sloeg mijn ogen neer. Dit was echt best genant. Ik liet mijn kettinkje los en dronk rustig mijn chocolade melk zodat ik mijn gezicht achter mijn mok en haren kon verbergen. Dat hij het had opgemerkt had de situatie alleen maar genanter gemaakt. Ik moest dagdromen maar bewaren voor in de les of in mijn bed, niet tijdens het koffiedrinken met het desbetreffende persoon waar de dagdroom over ging. Ik dronk uiteindelijk mijn mok helemaal leeg en zette hem terug op tafel, waarna ik mijn chocolade melksnow afveegde met de achterkant van mijn hand. Ik leunde wat naar voren en veegde een springerige krul uit zijn gezicht. "Tá mé i ngrá leat." mompelde ik zacht. Ik wist dat hij het niet kon verstaan, maar ik denk dat hij het er wel uit kon opmaken. Maar zo kon het barmeisje het ten minste ook niet verstaan en ik had absoluut geen zin om nu met hem te gaan zitten smsen om gewoon te kunnen zeggen wat ik wilde, zeker dit soort dingen. Die andere dingen konnen nog min of meer door de beugel, maar dit werd heel persoonlijk. Daarbij gingen al die persoonlijke dingen me veel makkelijker af in mijn moedertaal dan in het Engels.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.

    Na mijn woorden zag ik hoe zijn wangen nog veel en veel roder warden, bijna net zo rood als zijn eigen haar. Ik schudde grinnikend mijn hoofd, waardoor mijn krullen vrolijk rond mijn hoofd heen sprongen. "Dat was te merken, ja. Maar iedereen heeft zo zijn momenten, hè..." Ik liet mijn lepeltje weer los, om de mok vervolgens aan zijn oor terug vast te pakken en de laatste slokjes op te drinken, waarna ik de mok weer terug op het schoteltje neer zette en het lepeltje er naast neer te leggen. Altijd al een gewoonte geweest om dat te doen. Aedan leunde iets naar voren, om met zijn hand een verdwaalde krul uit mijn gezicht te wrijven, waarna ik hem iets hoorde zeggen, hoogst waarschijnlijk in het Iers, maar dan nog begreep ik er nog niet veel van. Ik was nooit zo'n kei in talen, het was al mooi dat ik behoorlijk Engels kon spreken. "Ik heb geen flauw idee wat je zegt," zei ik daarom ook maar eerlijk tegen hem. "Zullen we anders nu naar buiten toe gaan?" Vragend keek ik hem aan, want volgens mij hadden we nog bijna een kwartiertje over.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Aedan Tomas Iones
    Ik zag in zijn ogen dat hij niets van mijn liefkozing snapte. Ik glimlachte een beetje en wreef even met mijn duim over de rug van zijn hand. "Ik laat het je later wel horen." zei ik zachtjes. Dit was niemand anders hun zaken dan die van mij en hem. Ik knikte bij zijn vraag. We hadden nog een kwartier voor ik naar college moest. Ik stond op en zwaaide nog even naar het meisje achter de bar. Ze zwaaide kort terug. Bij de tafel wachtte ik tot hij ook stond om met hem naar buiten te lopen. Het zou wel weer heel koud zijn na het warme cafe. Ik duwde de deur open en hield deze voor hem open. De koude wind zorgde voor kippenvel op mijn huid, geen goed kippenvel zoals Harry me gaf, maar gewoon van de kou. Ik huiverde even. Hopelijk konden we nog even in zijn auto gaan zitten, want ik wilde echt niet buiten blijven staan. Hij maakte me dan wel helemaal warm van binnen, het was wel erg koud buiten. Daarbij was zijn auto toch wat meer prive dan een bankje op campus. Buiten zou ik wel weer gewoon zijn hand kunnen vasthouden, maar nu was het barmeisje inderdaad net iets te geïnteresseerd in ons doen en laten.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.

    Gelukkig lachte Aedan me niet uit toen ik zei dat ik er niets van snapte, het enige wat ik voelde was zijn duim over de rug van mijn hand en dat maakte het er toch wel wat rustiger op, helemaal de woorden die daarna volgde. Ook bij mij verscheen nu een kleine glimlach, terwijl hij knikte bij mijn vraag of dat we nu al naar buiten zouden gaan, om vervolgens op te staan en naar het maar al te nieuwsgierige barmeisje te zwaaien, die ook nog is leuk terug zwaaide. Ik duwde mezelf ook omhoog uit de stoel en schoof deze netjes weer aan, om ook maar beleefd naar het barmeisje te zwaaien, straks kwam er nog in de paparazzi bladen dat ik onbeleefd was omdat ik niet zwaaide. Maar goed. Ik liep achter Aedan aan het cafeetje uit, hij hield de deur voor mij nog open en ik pakte deze aan, wachtend totdat hij helemaal buiten stond en ik ook naar buiten kon en de deur zo dicht liet vallen. Weg van dat barmeisje. Eerlijk gezegd was het veels te koud, maar om nu weer terug naar binnen te gaan... Nee, dat zag ik ook niet zitten. "Ik heb het koud," mompelde ik zielig, terwijl ik de jongen met een pruillipje aankeek.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Aedan Tomas Iones
    Hij liep gelukkig normaal met me mee naar buiten. Ook bleef het barmeisje gelukkig achter de bar staan. Eenmaal buiten bleef ik rillen. Ik pakte zijn hand en rolde mijn ogen bij zijn opmerking. "Ik ook. Als we nou doorlopen zijn we snel bij jou auto en kan de verwarming aan." Ik drukte een zacht kusje op zijn wang en trok hem toen mee. Misschien was het heel onromantisch, maar ik bevroor hier ook bijna, dus mijn jas kreeg hij echt niet. Ik trok hem wat ongeduldig mee naar zijn auto en bleef daar staan springen en klappertanden. Ik had het echt heel erg koud nu. Hoe rood mijn haar ook was en mijn wangen net waren, zo blauw was mijn huid nu. "Ik heb je lief, dat is de vertaling." zei ik wat obzeker. Mijn wangen waren licht paars door mijn gebloos. Het was voor mij nogal wat om te zeggen. Zeker in het engels en al helemaal tegen hem. Zelfs voor mij leek hij onberijkbaar door zijn roem en looks, ookal was hij het vriendje van mijn zus en vaak bij ons thuis. Ik weigerde nu zijn hand los te laten. Nu ik hem dan eindelijk had, hoe geheim het ook was, ik wilde het zeker nu niet laten gaan.


    Bowties were never Cooler