• We will never dance in the spotlight.
    We will never kiss by the moonlight.
    I can’t hold your hand in the daylight.
    Love will lighten the dark.
    We will never sleep in the sunlight.
    We will never touch in the streetlight.
    You can’t hold my hand in the daylight,
    but love will lighten the dark.
    ~Only Seven Left


    Verliefd zijn is het meest geweldige gevoel wat er is, zeker als degene op wie je verliefd bent ook verliefd op jou is. Je wil het van de daken schreeuwen, maar wat als dat niet kan? Om welke reden dan ook. Misschien wordt het niet geaccepteerd dat je op hetzelfde geslacht valt, of is het de beste vriendin van je ex, of ga je vreemd met het kleine broertje of zusje van degene met wie je een relatie hebt. Wat doe je dan? Je houd het geheim. Maar hoe lang zal dat goed gaan?

    De jongens hebben allemaal zo'n 'geheime relatie'. Elk van hem heeft zijn eigen probleem waarom hij het geheim moet houden. Zelfs van elkaar weten ze het niet. De spanningen kunnen hierdoor hoog oplopen. Zou het allemaal goed komen?

    Rollen:
    Jongens:
    - Harry Edward Styles - 1946 - Verliefd op zijn vriendin en de broer van zijn vriendin - Evana[Aedan] - 1,2
    - Liam James Payne - KiliOfDurin - Gay maar heeft een vriendin - Marniered]?[/red - 1,1
    - Niall James Horan - ZiallLilo - Verliefd op de een en aangetrokken tot de ander - Louis[Zayn] - 1,1
    - Zayn Javadd Malik - Walsh - Gay maar heeft een vriendin en durft er niet voor uit te komen - ?[Niall] - 1,2
    - Louis William Tomlinson - Phantasie - Verliefd op Niall en de vriendin van Harry - Niall[Evana] - 1,1
    - Aedan Tomas Iones - KiliOfDurin - Vriend van Niall en broer Evana[Harry] - 1,1

    Meisjes:
    - Evana Bella Iones - JustLovegood - Harry[Louis] - 1,1
    - Marnie Aisha de la Charlembrué - 1946 - Liamred]?[/red - 1,1
    - - - Zaynred]?[/red -
    - Jacelyn Cassandra Payne - Averalda - Zusje van Liam - 1,1
    - - xAlways - -

    Regels:
    - Minimaal 4 regels schrijven, dat is niet heel erg moeilijk. Voeg dingen toe zoals: Omgeving, gebruik tekst van andere, gevoelens, gebeurtenissen van vroeger, ...
    - Graag met leestekens en hoofdletters typen.
    - OOC graag met haakjes; [] {} () - -
    - Het blijft zo lang herfst als dat deze RPG duurt, misschien dat het rond Kerst verandert in zoiets, maar voorlopig niet
    - Als je een week niet hebt gereageerd zonder te laten weten waarom lig je er zonder pardon uit.
    - Reserveringen blijven 3 dagen staan.
    - Graag personages die verschillend zijn, qua karakter etc.
    - Geen Mary Sue's (perfecte personages)
    - 16+ is geoorlooft.
    - Geen personages van anderen besturen. Dat is echt super irritant.
    - Alleen ik, KiliOfDurin, maak nieuwe speel, rollen en kletstopics aan.
    Op het overtreden van al deze regels staatna 2 waarschuwingen het verwijderen van je personage(s).

    Veel plezier!


    Het begin:
    De jongens zijn net terug van de tour en hebben een aantal weken vrij voor ze weer de studio in duiken. Elk van hen heeft andere plannen en de spanningen onderling zijn duidelijk merkbaar na zo'n lange tijd op elkaar's lip. Tijdens de tour zijn voor elk van hen dingen duidelijk geworden ten aanzien van hun relaties, maar hoe ze dit oplossen is aan hen zelf, want niemand weet er nog van.
    Het is theetijd en ze hangen nu allemaal wat in de woonkamer van Louis's appartement in London.

    [ bericht aangepast op 29 dec 2013 - 15:41 ]


    Bowties were never Cooler

    hey zouden jullie effe willen wachten want ik had nog een stukje voor als jullie nog niet terug waren maar het posten lukt niet dus ik post het rond 8 uur oki ?


    “Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

    Sure. Ze kunnen vast nog wel even flikflooien in de auto


    Bowties were never Cooler

    Aedan Tomas Iones
    Ik glimlachte toen hij instemde en weer aan het ratelen sloeg. Het was echt heel schattig, hoe vervelend het ook was om het niet aan de buitenwereld te kunnen vertellen. Ik knikte toen hij even stoptemet ratelen en drukte een kort kusje op zijn lippen. ''Morgen." Zoizo zou iedereen van me af kunnen lezen hoe gek ik op deze jongen was, zeker na een paar biertjes. Ik glimlachte toen ik ook een kusje van hem kreeg. Bij zijn vraag viste ik mijn mobiel uit mijn zak. Eva, we komen nu naar huis. Les liep uit en Harry moest nog tanken. Zullen we misschien vanavond uit gaan? Harry's idee. Atypte ik in het iers en ik vertuurde het. Daarna stopte ik het ding terug in mijn zak en keek Harry aan. "Nu hebben we nog 10 minuutjes." zei ik met een glimlach voor ik zijn shirt ver genoeg omlaag trokk met een vinger om zijn sleutelbeen te zien. Mijn lippen liet ik daar naar afzakken en ik zoog zacht en speels het bloed omhoog op zijn sleutelbeen. Hiermee zou hij geen problemen krijgen, want dit was de plek die je nooit zag, behalve als zijn shirt helemaal uit zou gaan. Dan moest hij dat maar niet doen voor een avondje. Nu was het ten minst wel duidelijk dat hij van mij was.


    Bowties were never Cooler

    [Beelen -> Essink.]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Harry Styles.

    Morgen? Morgen. Juist. Daar kon ik wel mee leven. "Is goed." Zei ik, toch, gewoon voor de zekerheid. Nadat ik had gevraagd aan hem of we misschien weer terug moisten naar Evana, viste hij zijn telefoon uit zijn zak en begon langzaam een sms'je te tikken, waarschijnlijk aan Evana. Ik slaakte een zacht geluidje toen hij zei dat we nog maar tien minuutjes hadden, dat was waarschijnlijk veels te weinig en de rest van de avond zouden we denk ik moeite moeten doen om bij elkaar in de buurt te zijn, anders zou het veels te opvallend zijn. Ik voelde mijn hartslag iets versnellen toen hij met zijn vinger mijn shirt iets lager trok, waarna ik zijn lippen algauw tegen mijn sleutelbeen voelde. Toch kon ik het niet laten om een zacht geluidje over mijn lippen te laten rollen en trok hem aan zijn haren weer iets omhoog, om mijn lippen weer tegen die van hem aan te drukken. Tien minuten moest toch nog wel te doen zijn, het was in ieder geval beter dan niets.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Evana Bella Iones

    Ik zuchten terwijl ik met mijn hand door mijn haar ging en de living begon op te ruimen. Ik wist niet hoelang de jongens weg zouden blijven maar als ik echt de waarheid mocht spreken hoopte ik eigenlijk dat ze nog lang weg gingen blijven. Ik had namelijk echt niet de behoefte om 1 van de jongens nu te zien het enige wat ik wou doen was huilen in mijn kast en dat was het. Na dat ik alles had opgeruimd en mijn gsm in de lader had gestoken liep ik naar boven om eens te gaan checken hoe het met de kleintjes ging. Ik liep naar de deur van hun kamer en deed hem zachtjes op een kiertje. Tot mijn opluchting zag ik dat
    ze gewoon vrolijk met elkaar aan het spellen waren en geen ruzie aan het maken waren zoals meestal. Na nog een vijftal minuutjes kijken deed ik de deur weer zachtjes dicht en liep naar mijn eigen kamer. Het eerste wat me opviel toen ik binnen kwam was de muurtekening waar ik eerst zo blij over was maar nu niks meer voor voelde. Ik keek naar de meubels die ik al allemaal had afgeplakt omdat ik mijn muurtekening vandaag nog wou inschilderen en pakte de pot zwarte verf. Ik draaide het deksel van de pot terwijl de tranen begonnen te stromen en kapten de verf over mijn muur. Daarna gooide ik de pot op de grond en ging in mijn kast zitten. 2 Dingen wist ik zeker. Ten eerste Harry en ik waren uitelkaar wat de jongens ook zouden zeggen ik wist heus wel dat ze verliefd waren op elkaar ik zag het aan Harry’s blik en Aeden het het toegegeven dus daar in het ik al gelijk. En ten tweede ik voelde me nu echt vreselijk Ik hield echt wel van Harry hij was mijn eerste vriendje en gaf me zoon goed gevoel. Maar hun geluk was belangrijker dan het mijne en als ze gelukkiger zijn met zen tweeën moet ik blij zijn voor hun. Ik legde mijn hoofd op mijn knieën en begon weer te huilen.

    [ bericht aangepast op 5 jan 2014 - 20:22 ]


    “Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

    Aedan Tomas Iones
    Ik had net een zuigzoen op zijn sleutelbeen gezet toen hij me aan mijn haar wat omhoog trok. Ik glimlachte naar hem, zeker omdat er nu een mooie paarse vlek zichtbaar zou zijn op zijn lichaam. Een zacht geluidje rolde over mijn lippen toen hij me weer kuste en ik kuste hem terug. Mijn handen gleden weer naar zijn krullen, waar ik rustig mee speelde. Na volgens mij niet eens zo lang ging het alarm van mijn telefoon af. De 10 minuten waren bijna om. Met tegenzin trok ik terug en ik zette het gepiep dat uit mijn broekzak kwam uit. "We moeten gaan." zuchtte ik. Ik drukte nog een korte kus op zijn lippen en maakte toen de autodeur open. Met wat moeite klauwterde ik de auto uit en pakte mijn tas bij zijn voeten vandaan. "Kom je? Na bijna 4 uur zijn we denk ik lang genoeg weg geweest." Hopelijk had Evana zich niet opgesloten in haar kast of zichzelf iets aan gedaan. Dat wilde ik echt koste wat het kost voorkomen. Dat zei de jongen die met haar vriendje aan het flikflooien was zo'n drie seconden geleden. Ik wist dat het misschien hypocriet was, maar ik zat zelf ook heel erg in een tweestrijd. Toch zou het eens uit moeten komen, want zo geheimzinnig kon het niet blijven. Daarbij kon ze het beter van ons horen dan uit een roddelblad dacht ik zo. Dat zou ik ook liever hebben als Harry mijn vriendje zou zijn. Bij die gedachte maakte mijn hart een sprongetje en kreeg ik een glimlach op mijn gezicht. Morgen zou hij mijn vriendje zijn.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.

    Een geluidje rolde over zijn lippen toen ik hem weer zoende, maar hoe graag ik ook wilde dat dit moment tussen ons niet zou eindigen ging na tien minuten een alarm. Alarm? Juist. Eigenlijk nog best wel logisch. "Dat had ik begrepen, ja..." Mompelde ik, terwijl ik toekeek hoe hij de auto deur opende en met wat geklungel uiteindelijk rechtop de auto uit was gekomen, waarna hij nog zijn tas pakte. Ik knikte bij zijn woorden en toch lichtelijk verward stapte ik ook uit de auto, om de deur dicht te slaan en met de sleutel de auto dicht te klikken. Ik pakte licht zijn hand vast en gaf er een zacht kneepje in, terwijl ik het toch niet kon laten om even een kusje op zijn lippen te drukken. De laatste voor deze avond, dat was nu wel zeker. Ik vroeg me eigenlijk af of ik al een reactie had gekregen op mijn sms'je, want ik had verder nog niets gehoord. Maar dat kon ook komen omdat ik te druk bezig was geweest met Aedan, ik viste mijn telefoon uit mijn broekzak en zag dat ik nog steeds geen sms'jes had gekregen, wat dus inderdaad betekende dat ze het of nog niet gelezen hadden, of geen zin hadden, maar dat liet ik voor nu nog even zitten. Eerst maar is zien hoe Evana zich nu voelde.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    Aedan Tomas Iones
    Ik kreeg nog een klein kusje van hem en een kneepje in mijn hand, maar dat zou ons laatste fysieke contact zijn voor vandaag. Ik liet hem helemaal los en begon rustig voor hem uit te lopen naar mijn huis. Toen ik de deur open draaide hoorde ik allemaal rumoer en getrippel van voetjes. "Aedan eten staat in de magnetron" hoorde ik mijn moeder zeggen door de deur heen. Ik opende de deur en werd bijna tegen de grond aan gewerkt door de kindjes die op me afstormden.Ik ging op mijn hurken zitten en knuffelde ze allemaal voor ik weer opstond met een op mijn arm en naar binnen liep. "Harry komt eraan. Hij heeft me naar school gebracht en weer opgehaald." zei ik tegen mijn moeder die stond af te wassen. Met een hand drukte ik de magnetron aan, zodat mijn eten warm zou worden. Als Harry ook wilde eten mocht hij wel een deel van mij hebben. ik had toch weinig trek nu. ik had te veel vlinders in mijn buik die ik moest onderdrukken. "Eva! We zijn weer thuis!" riep ik random door het huis terwijl ik weer begon rond te lopen met het kindje op mijn arm. Nee, ik was geen ouder en daar was ik volgens mezelf ook veels te jong voor, maar nogsteeds was ik zeker voor de hele kleintjes wel bijna net zo ouderlijk als mijn ouders waren.


    Bowties were never Cooler

    Harry Styles.

    Snel liep ik achter Aedan aan, die al voor me uit was gegaan, eenmaal op het tuinpad was ik toch wel weer blij dat we in de warmte kwamen. Licht glimlachend hing ik mijn jas op aan de kapstok, om daarna de voordeur zachtjes dicht te doen en richting de woonkamer te gaan. Ik hoorde Aedan iets in het Iers roepen, waarschijnlijk naar Evana. In de keuken vond ik hem, met een van de kleintjes op zijn arm. Wat er toch wel heel schattig uitzag en ik moest moeite doen om niet iets in de trand van 'awh' naar hem te roepen, in plaats daarvan zei ik netjes gedag tegen zijn moeder. Wat sowieso toch al wel hoorde. Ik was toch wel lichtelijk nieuwsgierig hoe het met Evana zou zijn, want ik had de indruk gekregen dat ze erachter was gekomen, maar daar zouden we pas achter komen als ze zometeen beneden was. Al wist ik niet of het slim was om te gaan praten met hun moeder erbij, de kleintjes zouden er toch niet zo heel veel van snappen, dus daar maakte ik me geen zorgen over.


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    [Ik kan weinig zonder Evana]


    Bowties were never Cooler

    [Ja, snap ik. ^^ Dan wachten we gewoon even.]


    stay safe because I like being alive at the same time as you

    (sorry ik post morgen al wil ik haar eigenlijk gewoon in de kast laten zitten)


    “Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

    Evana Bella Lones

     Een 5 tal minuten hoor ik de deur beneden dicht vallen weet ik dat er iemand thuis is maar alleen niet wie. Maar voor ik het wist hoorde ik de kleintjes beneden mama roepen dus dat wist ik dan ook weer. Ik had geen zin om nu iets te gaan zegen beneden ik wou eigenlijk gewoon voor altijd in mijn kast blijven al wist ik heus ook wel dat dat een slecht idee was en dat ik hier niet voor eeuwig kon blijven toch bleef ik zitten. Na nog een 15 tal minutjes later hoorde ik de deur weer en toen wist ik wel hoe laat het was aeden en harry waren aangekomen. Ik zuchten dat was dus weer een goede reden voor mij omgewoon te blijven zitten"Eva! We zijn weer thuis!" Hoorde ik aeden in het Iers roepen en ik zuchten zou ik naar beneden gaan of gewoon blijven zitten ik zucht nog is en kruip ets dieper in mijn kast. De knoop was dus door gehakt ik ging niks en blijf nog even zitten daarna ga ik slapen en morgen doe ik alsof er niks is gebeurd en schilder ik heel mijn muur zwart.


    “Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

    Aedan Tomas Iones
    Ik zag Harry binnenkomen. Kort vroeg ik in het Iers aan mijn moeder waar Evana was en die zei dat ze op haar kamer was. Ik liep mijn ogen weer naar Harry glijden. "Ze is boven op haar kamer." zei ik tegen hem. Mijn moeder hoefde niets over alle drama te weten. De magnetron piepte en ik zette mijn broetje even neer om met het bord naar de eettafel te lopen en te gaan zitten. Het was niet veel, maar wel genoeg. Ik pakte nog wat bestek en begon rustig mijn eten naar binnen te werken. Ondertussen sprak ik wat met mijn moeder over school en het leven. Uiteindelijk vroeg ze of Harry volgens mij ook nog wat wilde eten. Ik haalde mijn schouders op. Uiteindelijk zei ik maar dat het wel aardig zou zijn, maar dat we nog wel een pakje noodles hadden. Het was erg voedzaam en niet veel minder dan wat ik nu at. hamburger erbij en het was een goede maaltijd. Voor mij in elk geval wel. Ook voor het drinken. Nu ik daar over dacht. Ik vroeg aan mijn moeder of Evana en ik vanavond met Harry en de andere jongens uit mochten. Ze stemde direct toe en leek maar al te blij dat we een keer uit dit huis kwamen. Nu nog hopen dat mijn zusje mee wilde en de rest ook. Want alleen met hun zou ik me heel erg ongemakkelijk gaan voelen volgens mij... En dat gebeurde me nooit.


    Bowties were never Cooler