[RPG] Hogwarts School Of Witchcraft And Wizardry • New edition [77] - Speeltopics

Alice Mabel Fox || Gryffindor
Jake zit naast me en de treinreis verloopt goed. "Mijn vakantie was ook wel te doen, hoewel ik niet zo heel veel gedaan heb. Wij zijn met het gezin thuis gebleven en er zijn kennissen van mijn ouders over de vloer gekomen. Ik kan het goed vinden met hun zoon," zeg ik met een klein glimlachje. Ik hoor dan dat we zijn aangekomen bij Hogwarts en ik kijk uit het raam. Mijn thuis. Een gelukzalig gevoel zit in mijn binnenste, doordat ik heel de zomervakantie heb uitgekeken naar dit moment. "We zijn er," zeg ik en ik sta op vanaf het bankje, "op naar de koetsen!" Vanuit het rek pak ik mijn koffer. "Dit gaat een geweldig jaar worden." Samen met Jake loop ik de trein uit waarna ik weer meerdere mensen begroet. Dit jaar ben ik niet van plan om ook maar enige drama mee te maken.

Cameron 'Cam' - Ravenclaw
Een nieuw jaar. Amy heb ik tot nu toe niet gezien, maar ik kijk wel telkens naar haar uit. Waar zou ze zijn? In de trein had ik het zoeken al snel opgegeven, doordat er gewoon heel veel mensen in de trein zitten. Straks zal ik haar vanzelf wel zien en naar dat moment verlang ik al sinds ik haar eventjes niet gezien heb. "Hey Cam," hoor ik een goede vriend van me begroeten en ik glimlach naar hem. "Hey Max, goede vakantie gehad?" "Ja, lekker gefeest tot in de late uurtjes en veel chickies gehad." Een vermaakte lach rolt over mijn lippen. "Het zal ook eens niet zo zijn met jou." Hij loopt weer verder en met mijn tassen in mijn hand kijk ik rond naar Amy. Waar zou ze zijn? Dan wordt mijn aandacht getrokken door een meisje van mijn afdeling. "Hey Cameron, hoe gaat het met je?" vraagt ze knipogend. Ook zij is dus geen steek veranderd, nog altijd even flirterig.

Evelyn 'Eve' \\ Slytherin
Verdomme, waarom is het hier zo druk? Ga gewoon allemaal uit mijn weg. Met een norse blik stap ik uit de trein en duw een paar tweedejaars aan de kant. "Opzouten," zeg ik boos. "Geez, wat is jouw probleem," hoor ik er eentje mompelen en ik kijk strak om. "Als je niet heel gauw op rot weet ik in ieder geval wat jouw probleem zal zijn en geloof me wanneer ik zeg dat je daar dan niet vrolijk van wordt." De tweedejaars kijken bang weg en ik loop door. Dan moet ik ook nog zo'n vervloekte koets in. Alsof ik op wil wachten? Ik heb wel betere dingen te doen. Zoals wat? Alleen zitten in de leerlingenkamer? Stomme gedachten. Ook die kunnen wat mij betreft vervloekt worden. Het is niet een goed jaar en ik heb helemaal geen zin meer om hier te zijn. Maar ergens weet ik wel waarom ik nu zo doe. Ik heb de kans weer om May tegen te komen en dat is iets wat ik wil vermijden. Heel de vakantie heb ik geprobeerd om haar uit mijn hoofd te zetten, maar het is me gewoonweg niet gelukt. Ondanks dat, zal het hoe dan ook niet anders zijn dan de vorige keer. Het zou op niets uitlopen en ik ga haar gewoon ontlopen net zolang als dat lukt. Ik neem plaats in een koets en wacht totdat anderen ook plaatsnemen.

Leslie Fields \\ Slytherin
De lange rit is voorbij en ik stap uit de trein. Ik probeer gewoon zo onzichtbaar mogelijk te blijven met mijn vermoeide uitdrukking en alles behalve uitgeruste gedachten. Ik loop in een groepje mee en ontwijk enig contact met wie dan ook. Het is dat het niet mogelijk is om alleen in een koets te gaan, want anders had ik ook die kans aangegrepen. "Hoi Les! Hoe was je vakantie?" hoor ik een meisje uit mijn jaar zeggen. "Prima," is het enige wat ik antwoord zonder überhaupt haar kant op te kijken en ik loop door. Door al die verdomde spanningen thuis ben ik aan de ene kant blij om op Hogwarts te zijn, maar zelfs nu ik hier ben kan ik niet aan thuis ontsnappen. De hele tijd komen de ruzies weer op in mijn hoofd. Hoe ik dagen gewoon op mijn kamer zat en af en toe naar buiten ging voor wat te eten zodat ik niemand in de weg zou lopen. Verschrikkelijk.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Moet ik nog op iemand reageren? ]

Amy
Ik heb de hele rit alleen doorgebracht in een coupé. Mijn gedachten lagen vooral bij de vakantie - ik heb mijn oom nog een paar keer onder ogen moeten komen - en bij Cam. Telkens als ik aan hem dacht, sloeg mijn hart een slag over. Ik had heel even naar hem gezocht, maar gaf het al snel op door de drukte. Elke keer raasden er verschillende vragen door mijn hoofd: vond hij me nog leuk? Heeft hij ook naar mij gezocht? Of was ik gewoon 'voor even'? Het was frustrerend, maar ik kon het niet laten.
Toen de trein eindelijk tot stilstand was gekomen, trok ik met enige moeite mijn zware koffer uit de coupé en sjokte ik naar buiten. Ik liep een stukje verder en een bekende stem galmde door mijn oren; Cam!
Ik draaide me om en wilde naar hem toe lopen, tot een meisje me afsneed en voor me uit liep. "Hey Cameron, hoe gaat het met je?" zei ze met een hoge, flirtende stem. Ze knipoogde en Cam had zijn aandacht op haar gevestigd, dus besloot ik ze maar niet te storen. Met het gevoel dat mijn hart een baksteen was, liep ik weg en volgde ik de stroom mensen richting de koetsen.

May
Ik was één van de eersten die buiten stond; ik had een hekel aan lange ritten, vooral met de trein. Ik werd er chagrijnig van. Mijn koffer, waar ik meer dan genoeg kleding en spullen in had, trok ik achter me aan. Ik had de koetsen al in zicht en een beetje afwezig liep ik er naar toe.
"Als je niet heel gauw op rot weet ik in ieder geval wat jouw probleem zal zijn en geloof me wanneer ik zeg dat je daar dan niet vrolijk van wordt."
Ik trok een wenkbrauw op tot ik uiteindelijk de stem bij een gezicht had geplaatst. Eve. Zonder dat ik het helemaal door had, kroop er een grijns rond mijn volle lippen. Geamuseerd keek ik haar na toen ze de koets in liep en met een geërgerde expressie op haar gezicht ging zitten. Nonchalant liep ik dezelfde koets in en nam ik sierlijk plaats naast haar.
''Ook hallo, Eve,'' zei ik met een vermakelijk glimlachje. Ik wist dat ze me wilde vermijden, aangezien ze moeite had met het 'uit de kast komen', vorig jaar. Dit kon nog leuk worden.

[ bericht aangepast op 10 aug 2013 - 18:19 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Jake Daniël Jackson || Studen, Seeker, Captain || Ravenclaw
Alice verteld over haar vakantie en ik luister aandachtig. Als na een tijdje de trein stopt kijkt ze uit het raam.
"We zijn er, op naar de koetsen!" zegt ze terwijl ze op staat. Ze pakt haar koffer van het rek en ik doe hetzelfde met de mijne.
"Dit gaat een geweldig jaar worden." zegt ze voor we de trein uit stappen en naar de koetsen lopen.
"Ja, dat hoop ik maar" zeg ik met een glimlachje "Het is wel het laatste jaar.." ga ik verder. Ik spring in een koets en help haar er ook in waarna ik ga zitten op een bankje.

Teamin Jace Sangue || Student, Chaser, Prefect || Hufflepuff
De tweeling zegt tegelijkertijd dat Potions bij hun ook altijd een rommeltje is en dan gaat Jack verder met: ''Ik verlang trouwens wel erg naar de gezelligheid in de leerlingenkamer. Josh kan soms zo chagrijnig zijn.''
Ik grinnik zacht als de twee in een welles nietes gevecht raken en schud uiteindelijk mijn hoofd.
"Ja, de gezellig heid van de leerlingen kamer lijkt me ook wel weer fijn. Van zo'n hele zomervakantie alleen in een hutje wonen word ik niet bepaalt vrolijk" zeg ik met een diepe zucht "Ik kan niet wachten weer op Hogwarts te zijn.. Dit zal echter jammer genoeg wel mijn laatste jaar zijn" vervolg ik.

Little do you know

Cameron 'Cam' - Ravenclaw
Terwijl Mila, zo heet het flirtende meisje, bij me staat, kijk ik om me heen op zoek naar Amy. Waar is ze? "Mila, ik voel me prima, maar ik ben op zoek naar iemand." Ze zou me waarschijnlijk uitlachen en voor gek verklaren als ik zeg dat ik op zoek ben naar Amy, aangezien Amy van Slytherin is. Ondanks dat ze van Slytherin is, lijkt ze totaal niet zo. Amy is lief en zacht, totaal niet zoals sommige walgelijke Slytherins. Ik kijk in de menigte en ik denk dan een glimp op te vangen van Amy's haar. Haar zachte, prachtige haren waar mijn handen heerlijk doorheen glijden tijdens een kus. "Eh, ik spreek je later Mila," mompel ik terwijl ik kijk in de richting waarvan ik Amy dacht te zien lopen. Ik loop dan die kant op en ga langs verscheidene mensen. "Amy!" zeg ik, omdat ik nu wel zeker zie dat ze het is. Er staat een brede glimlach op mijn gezicht. "Amy, wacht op mij!" Ik sleep mijn tas met me mee terwijl ik probeer snel naar haar toe te gaan.

Evelyn 'Eve' \\ Slytherin
De koets zakt iets in ten teken dat er een persoon bij is gekomen. In eerste instantie kijk ik niet naar de ingang, maar ik voel wel hoe er iemand naast me komt zitten. Mijn blik blijft gericht staan op de voorbijgaande menigte, totdat ik ineens een maar al te bekende stem hoor. "Ook hallo, Eve," zegt ze en ik ken haar goed genoeg om te weten dat ze glimlacht en dat het hoogstwaarschijnlijk van leedvermaak is. Ik kijk in haar richting en blijf zo kalm mogelijk. "Hallo May, een tijd niet gezien," zeg ik zo rustig als ik kan. Voor even kijk ik haar in de ogen aan, die nog even verleidelijk zijn als gewoonlijk, en dan kijk ik weg. Heel mijn lichaam is er van bewust dat ze naast me zit. Ik kan de geur van haar haren ruiken en waarom heeft ze verdomme nog steeds zo'n uitwerking op me? Mijn handen houd ik gewoon op mijn eigen benen en ik knijp mezelf in mijn been, omdat ik zo stom doe. Doe normaal, Eve. Dit slaat nergens op! Het is May maar.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Amy
''Amy!'' hoorde ik toen, vaagjes in de verte. Zal wel een andere Amy zijn; de naam was veelvoorkomend en Cam was toch druk in gesprek.
Ik sjokte afwezig verder terwijl ik de zware koffer achter me aan trok. ''Amy, wacht op mij!''
De stem was al wat dichterbij en voor de zekerheid draaide ik me toen maar om. Het was Cam, die naar me toe snelde. Ik keek hem verbaasd aan en wist een glimlach niet te onderdrukken. Ik was blij om zijn vertrouwde, blauwe ogen weer te zien, de vrolijke uitdrukking op zijn gezicht, zijn warrige, donkere haren. Mijn hart begon sneller te kloppen en ik kwam tot stilstand. Toen Cam was aangekomen, sloeg ik mijn armen om hem heen. ''Cam!''
''Ik heb je gemist,'' prevelde ik zachtjes, terwijl zijn geur mijn neus binnendrong. Ik was het meisje van net even vergeten en een gelukkige glimlach sierde mijn lippen, terwijl ik mijn ogen even sloot om te genieten van dit moment. Ik had hem al veel te lang niet meer gezien - ik heb me nog nooit zo alleen gevoeld, zoals ik me voelde in de vakantie.

May
''Hallo May, een tijd niet gezien,'' zei ze rustig. De lach rond mijn lippen werd breder en met mijn elleboog leunde ik op de rugleuning, zodat ik half naar haar toe was gedraaid.
''Klopt, hoe was je vakantie?'' grijnsde ik. Een plukje haar van Eve hing voor haar gezicht en met een zachte, maar verleidelijke beweging streek ik het achter haar oor. Ik vond het heerlijk om haar te pesten, omdat het overduidelijk was dat ze hard haar best deed om zich in te houden - dat was onder andere te zien aan haar hand, die in haar been kneep. ''Beetje gespannen, liefje?'' plaagde ik geamuseerd. Ik legde mijn hand op de hare, de knijpende. Een zacht lachje rolde over mijn lippen en met een speelse blik in mijn blauwgrijze ogen keek ik haar aan.

[ bericht aangepast op 10 aug 2013 - 19:35 ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Alice Mabel Fox || Gryffindor
Jake volgt mijn voorbeeld en pakt ook zijn koffer. Hand in hand lopen we naar de koetsen en ik geef een zacht kneepje in zijn hand. Alles voelt weer terug vertrouwd en ik ben er blij om. Jake en ik kunnen elkaar nu weer elke dag zien en dat is toch anders dan op een uil te moeten wachten die slechts woorden en niet de gebaren brengen. Er briest een zachte wind door mijn haren en Jake helpt me de koets in. "Niet erover spreken," zeg ik zachtjes. Ik wil nog helemaal niet dat het ons laatste jaar is. "Want dan klinkt het zo...voorbij." een klein glimlachje staat op mijn gezicht met de gedachte aan afscheid te moeten nemen van Hogwarts. "Laten we eerst nog maar deze rit zien te overleven," zeg ik lachend, want zo stevig lijken die koetsen me nooit. Ik kijk om me heen en nog een paar mensen voegen zich bij ons in de koets waarna we gaan rijden. "Ik ben benieuwd naar hoe het rooster eruit ziet."

Cameron 'Cam' - Ravenclaw
In eerste instantie kijkt Amy niet om, althans het meisje waarvan ik vermoed dat het Amy is, dus misschien lijkt diegene er gewoon op, maar ik twijfel eigenlijk niet aan mezelf. De glans in haar haren, hoe ze een beetje met hangende schouders loopt, omdat ze niet zo heel zeker is over alles. Wanneer ik harder roept, kijkt ze wel om en ze lijkt verbaasd om me te zien. Misschien dat ze wel helemaal niet naar mij had uitgekeken...die mogelijkheid was niet eens in me opgekomen. Die mogelijkheid verdwijnt ook gelijk wanneer ze glimlacht. Haar roze lippen die een positieve uitdrukking hebben en niet treurig omlaag staan. Ze wacht op me en ik zet mijn koffer neer. Dan slaat ze haar armen om me heen en ik doe hetzelfde bij haar. "Amy, eindelijk," zucht ik zachtjes en sluit voor even mijn ogen.
"Ik heb je gemist," zegt ze zachtjes en ik houd haar vast. Er staat een brede glimlach op mijn lippen en met mijn duimen wrijf ik zachtjes over haar onderrug. "Ik jou ook, Amy," fluister ik in haar oor. Ondanks dat ik haar vast wil blijven houden, verbreek ik de omhelzing zodat ik naar haar kan kijken. "Mag ik je kussen?" vraag ik aan haar, met een klein ondeugend jongensglimlachje.

Evelyn 'Eve' \\ Slytherin
Gewoon in en uit blijven ademen Eve, dan red je jezelf wel. Haar lach is verleidelijk en ze zit in mijn richting toegedraaid. Kunnen er niet andere mensen bij ons in de koets komen? "Klopt, hoe was je vakantie?" grijnst ze en als eerst komt er in me op om te zeggen 'gevuld met gedachtes aan jou' maar no way dat ik dat ga zeggen. In en uit blijven ademen Eve. "Mijn vakantie was p-" ik zie hoe haar hand dichterbij komt en dan zacht een plukje haar wegstrijkt. Voor een moment kan ik haar alleen maar aankijken. "P-prima," vervolg ik dan, lichtelijk happerend. Hoe doet ze dan verdomme toch? Ik moet uit deze koets weg, dit zorgt er namelijk alleen maar voor dat ik niet mezelf ben. Zij doet dat met me. "Hoe was jouw vakantie?" vraag ik zonder haar aan te kijken. "Beetje gespannen, liefje?" "Noem me n-" weer breek ik een zin af als ik een tinteling door me voel schieten. Haar hand ligt op mijn hand en ik hoor haar lach zachtjes. Ik sluit mijn ogen en adem diep in en uit. "May, wat je ook doet, val me er niet mee lastig," mompel ik en kijk haar dan aan. Ik probeer boos te kijken, maar dat lukt me niet. "Ik ben niet gespannen, alles gaat prima met me." Ik trek mijn hand weg bij die van May.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Amy
Ik voelde zijn sterke armen om me heen en ik was blij dat ik hem knuffelde zodat hij mijn gezicht niet kon zien, aangezien ik mijn tranen weg moest slikken. Ik had hem zo ontzettend erg gemist; ik was zo bang geweest toen ik met mijn oom in één kamer had gezeten. Op dat moment verlangde ik het meest naar de sussende woorden van Cam.
Zijn aanrakingen lieten een warm, tintelend spoor op mijn huid achter. ''Ik jou ook, Amy,'' fluisterde hij in mijn oor en na een tijdje liet hij me los om me aan te kijken.
''Mag ik je kussen?'' vroeg hij toen. De kleine grijns rond zijn lippen was gewoon ontzettend schattig en mijn wangen gloeiden. Als antwoord plaatste ik mijn lippen zacht op de zijne, om vervolgens even mijn ogen te sluiten. Een bom van vlinders ontplofte in mijn maag en mijn hart sloeg een slag over; ik was nog altijd even verliefd als vóór de vakantie. Ik verstrengelde mijn vingers met de zijne terwijl ik mijn andere hand op zijn wang liet rusten.
<3

May
''Mijn vakantie was p-'' Ze stopte met praten toen ik het haar uit haar gezicht veegde. ''P-Prima,'' ging ze verder. De hapering in haar stem liet me zachtjes gniffelen.
''Hoe was jouw vakantie?'' vroeg ze me toen.
''Geweldig, maar hij was nog beter geweest als ik bij jou was geweest,'' grijnsde ik. Ik heb heel wat 'gezellige nachten' beleefd, maar ik kon niet ontkennen dat ik Eve niet had gemist. Ik was niet verliefd, absoluut niet. Liefde bestond niet. Maar ze was goed in bet omfg bed en ze was ontzettend schattig met dat ontkennende gedrag.
''Noem me n-''
Opnieuw stopte ze met praten toen ik mijn hand op de hare legde. ''May, wat je ook doet, val me er niet mee lastig,'' mompelde ze. Haar poging om boos te klinken faalde en uitdagend keek ik haar aan. ''Ik ben niet gespannen, alles gaat prima met me.'' Ze trok haar hand onder de mijne vandaan en ik lachte.
''Het is overduidelijk - liefje.'' Ik knipoogde speels. ''Heb je me niet gemist?'' fluisterde ik toen zwoel. Ik liet mijn vingertoppen even over haar zachte wang glijden terwijl mijn mondhoeken nog altijd omhoog waren gekruld. Mijn chagrijnige humeur van net was verdwenen, want zeg nou zelf - Eve zo kwellen was leuk om te doen. Héél leuk, zelfs. Het zorgde er voor dat ik haar alleen maar meer wilde. En ik kreeg altijd mijn zin.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Chloë Longbottom studente huffelpuf

Terwijl Teamin,Jack en Josh aan het praten waren keek ik wat rond. Je zag hoe dat de andere koetsen voor en achter ons reden. Achter ons in de verte zag je de trein nog een beetje en naast ons zag je het grote meer met de kleine bootjes vol met de nieuwe eerste jaars. Ik zuchten en luisterde naar het gesprek tussen Teamin,Jack en Josh. ''Ik verlang trouwens wel erg naar de gezelligheid in de leerlingenkamer. Josh kan soms zo chagrijnig zijn.'' Zegt jack waar door ik zacht moet lachen en snel met mijn hand door mijn haar ga. "Ja, de gezellig heid van de leerlingen kamer lijkt me ook wel weer fijn. Van zo'n hele zomervakantie alleen in een hutje wonen word ik niet bepaalt vrolijk" zegt Teamin met een diepe zucht "Ik kan niet wachten weer op Hogwarts te zijn.. Dit zal echter jammer genoeg wel mijn laatste jaar zijn" zegt Teamin weer zuchtend. Ik keek hem medelijdend aan ik weet niet wat er met hem is maar ik zie dat hij er best mee zit. Ik zucht. ‘Ik moet nog een jaar ik zou anders graag willen wisselen’ Zeg ik met een schuine grijns. ‘School is namelijk toch niks voor mij.’ Zeg ik verdrietig en kijk snel terug naar het meer.

“Destroying things is much easier than making them." Suzanne Collins

Cameron 'Cam' - Ravenclaw
Mijn neus zit in haar - haar en ik snuif haar shampoo op. Even verfrissend als voorheen en even prachtig. Alles aan haar is gewoon prachtig en ze is amper uit mijn gedachten geweest tijdens deze vakantie. Helaas heb ik haar niet zo vaak gezien als ik wilde, maar dit moment maakt alles gelijk weer goed. Wanneer ik vraag of ik haar mag kussen, wacht ik op een antwoord en ze overrompelt me door haar lippen op die van mij te plaatsen. Gelijk versmelten onze lippen en ik geniet ervan. Ik ben niet van Amy gewend dat ze het zo makkelijk doet, want ik ben niet vergeten wat haar oom doet. Ik heb weleens een nacht wakker gelegen met alleen maar denken aan haar en of hij haar iets zou aandoen. Haar hand voelt zacht tegen mijn wang aan en ik trek haar dichter naar me toe met mijn arm om haar middel.
"Iets wat ik echt gemist heb," prevel ik tegen haar lippen aan en ik adem haar adem in en adem mijn adem in haar mond. Ik druk een paar kleine kusjes op haar lip en zeg dan: "tijd om naar je koets te gaan, mijn prinses." En ik pak voor haar - haar tas op en begin in de richting ervan te lopen.

Evelyn 'Eve' \\ Slytherin
May maakt een opmerking in mijn richting en ik vernauw mijn ogen licht.
"Wat ben je toch hilarisch," zeg ik, "hij zou perfect zijn geweest als ik er was, zeker?" Dat is dus iets wat ik totaal niet geloof, ondanks dat mijn vakantie wel beter zou zijn geweest als May in mijn vakantie was geweest, maar dat was nou eenmaal niet zo. Ik voel een verlangen om haar gewoon hier en nu ruw te zoenen, maar ik weet mezelf nog steeds in te houden. Hoewel de drang met elke seconde dat ze zo dichtbij is, vergroot wordt.
Als ik faal in het boos klinken, kijkt ze me uitdagend aan en het lijkt er zelfs op alsof ze me uitlacht. Fijn. Uitgelachen worden in mijn gezicht.
"Het is overduidelijk, liefje," ze legt de nadruk op het woord liefje en ik weet wel zeker dat ze nog weet dat ik er een hekel aan heb als ze me zo noemt. "Kap ermee," sis ik naar haar. "Heb je me niet gemist?" fluistert ze en ik voel hoe er een rilling over mijn rug trekt. Ik kijk haar strak aan in haar mooie, bruine ogen waar nog steeds een uitdagende blik in staat.
"Nee, ik heb je niet gemist," fluister ik terug, "waarom zou ik dat doen, May?" Ondanks dat ik dat wél heb gedaan en niet zo'n klein beetje ook. Haar vingertoppen glijden over mijn gezicht en ik grijp haar hand direct beet. "Stop ermee," zeg ik en ik sta op, om op een andere plaats te gaan zitten. Mijn ademhaling is trillerig en ik kan haar vingertoppen nog op mijn wang voelen.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Amy
Hij drukte zijn lichaam dichter tegen het mijne en ik voelde de warmte van hem af komen. Ik glimlachte gelukkig.
''Iets wat ik echt gemist heb,'' prevelde hij tegen mijn lippen. Zijn warme adem kwam de mijne tegemoet en na een tijdje opende ik mijn ogen, om hem aan te kijken. Hij drukte een paar kleine kusjes op mijn lippen. ''Tijd om naar je koets te gaan, mijn prinses.''
Ik sloeg bescheiden mijn ogen neer en mijn glimlach werd wat breder. Mijn hele dag was weer goed en ik vergat mijn nare vakantie even. Cam pakte mijn koffer en ik liep met hem mee richting de koetsen. Terwijl we liepen, pakte ik zachtjes en enigszins verlegen zijn hand vast. Het was stil tussen ons, maar op een aangename manier.
Eenmaal aangekomen bij de koetsen namen we plaats en ik kroop wat dichter tegen hem aan om die veiligheid weer te voelen - het voelde zo vertrouwd. Ik liet mijn hoofd op zijn schouder rusten en zuchtte tevreden.

May
''Kap ermee,'' siste Eve. Ik grinnikte; natuurlijk ging ik er niet mee kappen, het zorgde er alleen maar voor dat ik haar zo vaker zal noemen. Zo was ik nou eenmaal en dat wist ze.
''Nee, ik heb je niet gemist,'' fluisterde ze terug. Ze loog. Dat moest wel. Natúúrlijk heeft ze me gemist. Ik liet niet zien dat het me enigszins onzeker maakte. ''Waarom zou ik dat doen, May?'' vroeg ze. Ik keek haar aan.
''Hm, misschien omdat je van me genoot?'' zei ik, enigszins spottend en genietend van het kleineren. ''Omdat je - je aangetrokken tot me voelt?'' Ik keek haar met mijn grote ogen aan en glimlachte liefjes. Ik bracht mijn hoofd wat dichter naar haar toe. ''Geef het maar toe, liefje,'' fluisterde ik verleidelijk in haar oor.
Ze pakte mijn hand beet zodra ik die over haar huid liet glijden. ''Stop ermee,'' zei ze. Ze stond op om aanstalten te maken om ergens anders te gaan zitten. Ik kon het niet laten om een tik op haar billen te geven en geamuseerd keek ik haar na. Ze was van mij.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Cameron 'Cam' - Ravenclaw
Alles voelt gewoon goed wanneer Amy bij me is, hoewel het ook af en toe lastig kan zijn omdat ik voorzichtig moet zijn met Amy. Extra voorzichtig, maar dat heb ik voor haar over. Altijd is ze zo bescheiden en ook nu, wanneer ze naar beneden kijkt en een grotere glimlach krijgt. We lopen erheen en ze pakt zachtjes mijn hand. Ik verstrengel onze vingers en zo lopen we verder. Ik zet haar koffer en mijn tas in de koets en we zitten met onbekende mensen. Ik denk dat ze van Hufflepuf zijn, maar ook dat weet ik niet helemaal zeker. Ik herken ze niet. Amy komt dicht tegen me aanzitten en ik druk een kusje op onze verstrengelde handen.
"Gelukkig is er niets tussen ons veranderd," zeg ik glimlachend, "hoe was je vakantie?" Ik vind het onbeleefd om niet te vragen en heel heel misschien dat het wel is meegevallen?

Evelyn 'Eve' \\ Slytherin
Ze kijkt me aan en ik bijt op mijn lip. Waarom heeft ze van die verdomd mooie ogen? Het maakt me haast gek.
"Hm, misschien omdat je van me genoot?" zegt ze en nu ben ik degene die zachtjes moet lachen. "Omdat je - je aangetrokken tot me voelt?" Door dit moet ik nog iets harder lachen en ik kijk haar dan strak aan.
"Volgens mij ben jij hier degene die de hele tijd aan mij zit? Mijn wang, mijn haar, naar me kijkt?" Ik probeer me gewoon niet te laten kleineren, "en als ik het me goed herinner, heb jij ook genoten. Dus heb jij mij dan niet ook gemist?"
"Geef het maar toe, liefje," fluistert ze en even sluit ik mijn ogen. Ik kan haar ademhaling voor een kort moment in mijn nek voelen. "Ik geef niets toe," zeg ik schor.
Een verbaasde kreet komt over mijn lippen als ze me een tik op mijn billen geeft en ik kijk over mijn schouder naar haar. "Je bent onuitstaanbaar, May," zeg ik tegen haar. Ik blijf wel in deze koets, maar zo ver mogelijk bij haar vandaan in plaats van naast haar. Dan merk ik hoe de koets al gaat rijden.
"Wat?" mompel ik, "zijn wij de enige in deze koets?"

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Amy
Hij drukte een kusje op onze handen en ik glimlachte.
''Gelukkig is er niets tussen ons veranderd,'' glimlachte hij toen. Ik knikte instemmend. Ik was bang dat hij verder was gegaan - ik bedoel, ik was nou niet het perfecte meisje, en zeker niet de mooiste. Cam kon zo veel beter krijgen.
''Hoe was je vakantie?'' vroeg hij toen. Ik haalde zwakjes mijn schouders op.
''Niet geweldig,'' mompelde ik zachtjes. Ik slikte onhoorbaar. ''De jouwe?'' Ik keek hem vanonder mijn wimpers aan en perste er een klein glimlachje uit. Zijn prachtige ogen hypnotiseerden me bijna.

May
Ze begon te lachen en verbaasd keek ik haar aan. Wat was er nou weer?
"Volgens mij ben jij hier degene die de hele tijd aan mij zit? Mijn wang, mijn haar, naar me kijkt?" zei ze, en op mijn beurt lachte ik ook weer. '"en als ik het me goed herinner, heb jij ook genoten. Dus heb jij mij dan niet ook gemist?"
''Lieve Eve, ik ontken ook niks,'' zei ik kalmpjes. ''Ik heb degelijk wel van je genoten en daarom heb ik je gemist. In bed.'' Ik sprak schaamteloos en keek haar doordringend aan. ''Dus, nog eens, wat was er zo grappig?''
Ze moest haar plaats kennen. Ik stond boven haar, niet andersom. Een glimlachje kroop nogmaals over mijn lippen. ''Ik geef niets toe,'' antwoordde ze nog. Haar stem was schor.
Nadat ik haar op haar billen had geslagen, sloeg ze een kreetje wat me liet lachen. ''Je bent onuitstaanbaar, May,'' zei ze.
''Weet ik,'' hikte ik, ''Maar het feit dat je me naam niet bent vergeten zegt al een hoop. Je was redelijk dronken,'' grijnsde ik. Op dat moment begon de koets te rijden en Eve leek oprecht verbaasd.
''Wat? Zijn wij de enige in deze koets?''
Ik wiebelde even met mijn wenkbrauwen. ''Problemen, schoonheid?''

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Lizor schreef:
Serpen Acelin Parsel • Leerling • Slytherin
Eindelijk begint de trein vaart te minderen, nog voordat de trein stopt sta ik al op. Ik zucht en kijk even naar Felice die nog geen aanstalten lijkt te maken. Als de trein uiteindelijk stopt loop ik, zonder te wachten op de andere, de trein uit en ga op zoek naar een koets.
'Weg, weg,' grom ik als er twee tweedejaars in de koets, die ik net uitgekozen heb, willen gaan zitten. Ze maken dat ze weg komen en ik neem plaats in de koets. Ik zak onderuit en wacht tot de koets me naar Hogwarts brengt, Felice komt vanzelf wel eraan en elke Slytherin die het waard is om een Slytherin te zijn en plaats wil nemen doet maar wat hij of zij wil. Zolang ik maar bij Hogwarts kom zonder gezeik van een of andere mudblood.

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
De trein mindert vaart, ik kijk naar Ashley.
'Goed zo, we zijn er bijna en dan ga jij hem vertellen wat er aan de hand is,' zeg ik, ik pak haar hand vast en geef er een geruststellend kneepje in.
'En probeer Serpen te vergeten Ashley,' ik kijk haar aan, 'hij is het absoluut niet waard om jou aandacht te krijgen en hij geeft het je toch niet terug. Je weet dat het zo is, dus laat hem gaan en richt je op Caleb. Kom, dan lopen we naar een koets,' zeg ik, ik trek haar mee naar buiten.

Baggerpost

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

|| Crake Evan Blake Mullingford || Drijver || Griffoendor.||

Rustig stap ik uit de schaduwen van de bomen naar de eerste koetsen die aangekomen zijn. Met rustige passen liep hij naar Alice en bleef achter haar staan. "Goedendag Alice, Heb je me gemist?"Klonk zijn stem. Ijskoud, zonder dat hij het eigenlijk bedoelde. "Ook een goedendag tot jou...Jake." even ijskoud was zijn stem naar de jongen, geen enkele trilling of emotie. Nee hij stond daar gewoon. Hij Crake Evan Blake Mullingford was weer terug op zijn school. zodat hij die af kon maken. maar er waren dingen veranderd aan hem. Hij was niet meer de blije jongen die altijd grapjes uithaalde. Zijn blauwe ogen staken fel af tegen zijn bleke huid, en zijn blonde warrige haar zat voor het eerst netjes gekamd. Zijn uniform zat zoals het hoorde. Maar er was een ding niet veranderd, zijn blik. Zijn blik die nu vol blijheid stond toen hij naar Alice was gelopen.

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Felice
Ik zag hoe Serpen zijn blik even op me liet vallen en pas toen het rustiger was, stapte ik de trein uit. Ik sjokte op mijn gemakje naar de koetsen en plofte uiteindelijk naast Serpen neer.
Zoals gewoonlijk zei ik geen woord; ik had ook niks te zeggen. Geen spottende opmerkingen, niks om op te reageren. Ik was weggekropen in mijn gedachten, plannen maken, me bedenkend wie mijn volgende slachtoffer zijn. Me bedenkend hoe ik dit keer onder de lessen uit moest komen.
Ik staarde een beetje voor me uit en grijnsde toen kleintjes. De plannen begonnen al te komen; gelukkig was ik slim, slimmer dan de meesten.

Ashley
''Goed zo, we zijn er bijna en dan ga jij hem vertellen wat er aan de hand is.'' Sean pakte mijn hand past en het voelde alsof mijn keel werd dichtgeknepen. Ik voelde me misselijk worden en voordat ik het door had, begonnen de tranen weer te stromen. Godverdomme, ik wilde niet. Ik durfde niet.
''En probeer Serpen te vergeten, Ashley,'' zei hij, terwijl hij me aankeek. ''Hij is het absoluut niet waard om jouw aandacht te krijgen en hij geeft het je toch niet terug.'' Mijn hart brak - opnieuw - in stukjes. ''Je weet dat het zo is, dus laat hem gaan en richt je op Caleb. Kom, dan lopen we naar de koets.''
Zonder dat ik het me besefte had hij me al mee naar buiten getrokken. Mijn handen trilden lichtjes en paniek nam me over. ''I-ik wil niet,'' piepte ik bang. Ik trok me los uit zijn greep en veegde mijn tranen weg.
''Ik k-kan het niet!''

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''