[RPG] Hogwarts School Of Witchcraft And Wizardry • New edition [77] - Speeltopics

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
Ik zie dat Ashley en Leslie niet zulke goede vriendinnen meer zijn als eerst. Ze lijken uit elkaar gegroeid. Waardoor zou dat komen? Door wat er vorig jaar allemaal gebeurt is misschien? Ik denk het wel. Volgens mij hebben die twee veel te veel te verduren gekregen.
Ik neem Ashley mee naar de laatste lege koets. Ik help haar in de koets en ga zitten. Gelijk als ik zit begint de koets richting Hogwarts te rijden. Ik kijk Ashley aan en leun voorover om de tranen op haar wangen weg te vegen.
'Kop op Ashley. Het komt allemaal wel weer goed. Je bent een mooi meisje en je hebt je eigen prins op het witte paard. Dan komt er altijd een happy ending,' zeg ik geruststellend. Ik glimlach zwakjes naar haar.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ashley Lestrange - Slytherin
''Kop op Ashley, het komt allemaal weer goed,'' begon Sean nadat hij mijn tranen weg had geveegd. Ik keek hem met een waterig glimlachje aan.
''Je bent een mooi meisje en je hebt je eigen prins op het witte paard .Dan komt er altijd een happy ending,'' voegde hij er geruststellend aan toe. Hij glimlachte zwakjes en ik trok hem in een knuffel.
''Dankjewel,'' mompelde ik schor. ''Je bent veel te lief.''
Voor het eerst vandaag wist ik mijn tranen binnen te houden. Ik was al wat gekalmeerd en ik ademde diep in- en uit. Ik hoopte dat Sean gelijk had en het allemaal wel goed zou komen.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
Ik glimlach en knuffel haar stevig terug.
'Dankjewel,' mompelt Ashley, 'je bent veel te lief.'
Ik haal mijn schouders op, 'valt wel mee hoor. De rest van het jaar ben ik een enorme eikel, dus bereid je maar alvast voor,' ik schenk haar een knipoog. In de verte zie ik het grote kasteel steeds dichterbij komen.
'We zijn er bijna,' mompel ik meer tegen mezelf dan tegen Ashley. Beide zullen we weer ons masker op doen en de harde wereld betreden.
'Ben je er klaar voor?'

[ bericht aangepast op 11 aug 2013 - 17:01 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

[ bericht aangepast op 11 aug 2013 - 17:03 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ashley Lestrange - Slytherin
Hij knuffelde me terug en haalde toen zijn schouders op.
''Valt wel mee hoor. De rest van het jaar ben ik een enorme eikel, dus bereid je maar alvast voor,'' zei Sean met een knipoog. Ik lachte eventjes.
''Zal ik doen,'' antwoordde ik op dat laatste. We bleven zo even zitten, beiden zwijgend. Ik was alvast aan het bedenken hoe ik het aan Caleb ging vertellen - ik werd al nerveus en paniekerig bij de gedachte, maar ik hield mijn gezicht in de plooi.
''We zijn er bijna,'' zei Sean toen plotseling. ''Ben je er klaar voor?''
Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd. ''Nee,'' mompelde ik eerlijk, ''niet echt.'' Ik glimlachte flauwtjes en keek naar het kasteel in de verte. Ik had deze plek gemist, dat moest ik wel eerlijk toegeven.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
'Zal ik doen,' zegt ze, ik glimlach even naar haar. Dan maak ik het me gemakkelijk. Als ik vraag of ze er klaar voor is antwoord ze "Nee" eigenlijk had ik dat al wel verwacht.
'Nou ja, laten we allebei ons masker maar op zetten,' verzucht ik, 'kom we zijn er.'
De koets is tot stilstand gekomen, even werp ik een blik op het grote gebouw voor me en dan spring ik uit de koets op de grond. Ik help Ashley en loop dan richting de ingang van het grote gebouw; Hogwarts.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ashley Lestrange - Slytherin
''Nou ja, laten we allebei ons masker maar op zetten,'' verzuchtte Sean. Ik knikte zwakjes; er zat niet echt iets anders op. Ik probeerde de oude Ashley terug te halen en dat lukte aardig goed, wetende dat ze nog dicht bij het oppervlakte zat van de Ashley mét gevoelens.
''Kom, we zijn er.'' Sean sprong de koets uit en hielp mij veilig op de grond te komen. Met een blik van staal sjokte ik met hem mee richting Hogwarts; op het moment voelde ik niets. Geen verdriet, geen vreugde, geen angst; niets. En ik heb het gemist... alles was zo veel makkelijker zonder gevoelens. Maar ik wist, zodra ik Caleb zag, dat het masker van mijn gezicht zou vallen.
We liepen naar binnen en toen we The Great Hall binnen liepen, nam ik plaats aan de houten, lange tafel van Slytherin. Ik staarde naar mijn handen.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Sean Connor Duke • Leerling • Slytherin
Ik ga naast haar zitten aan de lange tafel. Het is al druk. Ik denk dat bijna iedereen er is en waarschijnlijk zal Caleb zodra beginnen met zijn toespraak. Ik speel een beetje met het bestek dat voor me op de tafel ligt. Het voelt goed om weer hier te zijn, hoewel ik me altijd anders heb gedragen dan dat ik eigenlijk ben, heb ik me hier wel thuis gevoelt. Ik heb hier veel plezier en lol gehad en ik denk dat ik misschien toch wel een handje vol échte vrienden heb hier.
De zaal stroomt steeds voller en hoe langer ik het doe, hoe makkelijker het wordt om mijn masker op te houden. Een grijns siert mijn lippen terwijl ik af en toe lach om de vervloekingen die er naar andere afdelingen worden geslingerd.
'Het is bijna zover.'

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ashley Lestrange - Slytherin
''Het is bijna zo ver,'' deelde Sean mee. Ik knikte zwakjes en keek met een lege blik toe hoe de tafels langzaam vol gingen staan. Ik wierp mijn blik even op de andere kant van The Great Hall, waar Caleb straks zo zal staan. Ik was trots op hem; hij had zo veel bereikt.
Ik ademde diep in en schonk een klein glimlachje aan Sean. Zonder hem was ik hier niet eens naar binnen gegaan, volgens mij.
''Ik heb deze plek gemist,'' mompelde ik toen maar. ''Het is mijn tweede thuis.''

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Omdat ik een deel van het verhaal gemist heb speelt dit zich een paar uur later af dan mijn laatste post.]

Rick Angster// teacher DADA//head slytherin

Ik kom net mijn kantoor terug binnen als ik uit het raam kijk en de Hogwartsexpres aan het station van Hogsmead zie staan, en er al koetsen richting het kasteel zie rijden. Ik besloot de rest vanavond te doen en naar de grote zaal te gaan. Ik loop mijn kantoor uit en doe de deur dicht. Ik ben nogal zenuwachtig terwijl ik stap. Ik vraag mij af hoeveel nieuwe leerlingen er in mijn afdeling slytherin zullen zitten. Ik loop de gang uit en ga naar links. Ik vraag mij af of dat er veel vijfdes en zevendes zullen slagen voor hun slijmballen DADA. Ik vraag veel voor de examens, je komt in het zesde alleen bij mij binnen met uitmuntend. Ik ga de trap af en pak per ongeluk twee trappen gelijk waardoor ik bijna val. Maar ik kon mij nog net rechthouden, 'gelukkig dat de leerlingen dat niet gezien hebben.' Dacht ik. Een beetje verward loop ik de grote zaal binnen waar de leerlingen druk aan het praten zijn en ga aan de oppertafel zitten.

[ bericht aangepast op 11 aug 2013 - 19:24 ]

We will not be quiet, Stonewall was a riot!

Noah Melchior Castellan.
"S-sorry, maar... Het is beleefder het te vragen..." zei ze snel. Noah staarde het meisje ietwat neerbuigend en spottend aan. Hij sloeg zijn armen over elkaar en staarde ongeïnteresseerd naar buiten.
"Jij bent toch Noah?"
"Yep." Hij keek haar niet eens aan.
"Caisheen. Cai is korter," grinnikte ze. Haar verlegenheid irriteerde Noah eerlijk gezegd. Hij hoorde vaag hoe ze zich voorstelde aan Ivar.
Een tijdje later kwam de koets tot stilstand. Noah knikte even kort naar zijn "reisgenoten" en nam toen zijn spullen mee om binnen te gaan in het kasteel, de gangen door te lopen en de grote zaal binnen te gaan.
Noah had vandaag niet echt de behoefte zich onder de mensen te mengen, en ging daarom maar als een loner ergens aan de tafel van Zwadderich gaan zitten. Hij wilde eigenlijk gewoon gaan slapen. Gaan zitten luisteren naar dat stomme nieuwe schoolhoofd had hij ook geen zin in.

[ bericht aangepast op 11 aug 2013 - 21:11 ]

help

Caleb Sean Parsel • Schoolhoofd
Door de afstand en de drukte hebben Ashley en ik elkaar deze vakantie amper gezien. Ik kan niet wachten om haar weer te spreken - de meeste communicatie was via brieven en telefoon - en om haar in mijn armen te nemen. Gelijk verschijnt er een glimlach op mijn gezicht als ik denk aan de baby die er in Ashley haar buik groeit, het huis dat we gaan kopen en de aankomende trouwerij.
Ik heb een net pak aangetrokken en sta voor de spiegel; zo kan ik wel voor de dag komen. Ik trek mijn stropdas nog even recht, haal een hand door mijn haar en glimlach naar de spiegel. Ashley zit waarschijnlijk al te wachten tot ik kom, maar ik moet eerst mijn toespraak houden, dat mag ik natuurlijk niet vergeten. Mijn aandacht is constant op Ashley gericht en ik moet me ook bedenken dat ik nog wat anders moet doen behalve dat. Ik haal nog één keer diep adem en loop dan mijn kantoor uit. De oude schoolhoofden wensen me nog even succes en ik knik beleefd naar hen. Ik loop de trap af richting The Great Hall. De zenuwachtigheid neemt toe, ik hoor het geluid aanzwellen en niet veel later open ik de deur waarmee ik The Great Hall binnen stap.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

Ashley Lestrange - Slyherin
The Great Hall werd langzaam wat stiller en ik keek op. Vooraan stond Caleb, keurig in pak. Automatisch kroop er een glimlachje over mijn gezicht terwijl ik naar hem keek; even knap als altijd. Een bom van vlinders ontplofte in mijn buik toen ik hem alleen al zág en door alle verliefdheid vergat ik alle drama even.
Ik was zo ongelofelijk trots op hem, en dat wist hij. Ik kon niet wachten om hem in mijn armen te nemen, om zijn geur te ruiken, om zijn zachte lippen op de mijne te voelen - hij was van mij, en dat idee liet me stralen.
Mijn verlovingsring reflecteerde het licht van de kaarsen en mijn hart klopte overuren.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Ivar Mats Sørentsen • Griffoendor

'S-sorry, maar... Het is beleefder het te vragen...' Zegt het meisje in de deur opening. Ze gaat naast me zitten en ik staar haar even aan. Dan kijk ik weg en zucht zacht. Noah en het meisje praten even met elkaar, en Noah klinkt niet erg vrolijk. Ze praten erg snel en ik versta er niks van wat ze zeggen. Ik kijk weer naar het meisje. Ze steekt haar hand uit en ik schud hem even. 'Cai, en jij bent?' Zegt ze. Ik frons weer. Is Cai een scheldwoord of net als Noah een naam. Ik ga er vanuit dat het een naam is, want anders zou het best raar zijn. 'Iek bin Ivar.' Zeg ik en ik probeer te glimlachen. Stomme Britten met hun moeilijke taal. Ik friemel met mijn knoopjes van mijn gewaad en kijk ietwat verlegen naar de grond. De koets stopt en Noah loopt weg. Niet goed wetend wat ik moet doen, kijk ik Cai aan. De hulpeloze blik in mijn ogen is goed te lezen.

(Jack&Josh komen zo)

[ bericht aangepast op 11 aug 2013 - 21:35 ]

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

[
Josh Tavin Potter

'Ja, de gezellig heid van de leerlingen kamer lijkt me ook wel weer fijn. Van zo'n hele zomervakantie alleen in een hutje wonen word ik niet bepaalt vrolijk,' zegt Teamin en ik knik begrijpend. Ik snapte het wel. 'Ik kan niet wachten weer op Hogwarts te zijn.. Dit zal echter jammer genoeg wel mijn laatste jaar zijn,' voegt ze er aan toe. 'Dan kom je toch gewoon gezellig logeren?' Zeg ik vrolijk. ‘Ik moet nog een jaar ik zou anders graag willen wisselen’ zegt Chloë en ik grinnik. 'School is namelijk niks voor mij.' Jack knikt even en ik haal mijn hand door mijn har. 'Je mag die van ons ook wel, dan heb je nog drie jaar.' Zeg ik vrolijk. Ik voel hoe de koets stopt en sta tegelijk met Jack op. 'We zijn er.' Mompelt hij.

And don't forget, Elvendork! It's unisex!