[RPG] Hogwarts School Of Witchcraft And Wizardry • New edition [77] - Speeltopics

Crake Evan Blake Mullingford • Griffoendor • Drijver

Mijn blik gleed af naar Jake. Die vroeg zich natuurlijk af hoe ik z'n naam wist. Te makkelijk om te horen in zijn hoofd. " Voel je maar niet bedreigt, ze is gewoon een vriendin." Zeg ik bijna lacherig om wat de jongen denkt. "Laten we maar naar binnen gaan, de ceremonie is denk ik al begonnen" zegt hij snel. "Maar natuurlijk, want een toespraak die je elk jaar hoort is ook echt zo heel belangrjik." Zeg ik grinnikend. Ik Sla een arm om Alice haar schouders en woel door haar haren. "Maar Beertje, wel uitkijken. Ik meen het. Waarschuwing van de dag." Even leek het alsof de echte Crake terug was, maar algauw haalde hij zijn arm weer van Alice af en zette een paar passen achteruit. "Het was leuk je weer eens gezien te hebben Alice. Jake." het laatste klonk Kil en ijskoud en in een zuchtje wind was hij al naar binnen.

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Alice Mabel Fox || Gryffindor
Ik ben helemaal overrompeld doordat Crake hier ineens weer is, want ik dacht dat hij van school gehaald was om wat voor reden dan ook. "That's me, the one and only," zegt hij en ik kijk hem aan. Ergens zie ik...pijn in zijn blik, of wat dan ook. Een negatieve emotie, maar die kan ik niet goed plaatsen. Wil hij niet meer terug zijn hier? "Nooit vernomen dat ik van de Astronomietoren ben afgeduwd Alice?" vraagt hij dan aan me en mijn ogen worden iets wijder. Van de toren afgeduwd? "M-maar-" begin ik, maar Crake praat al door. "Of wacht, dat heeft Schoolhoofd Parsel niet verteld? Natuurlijk niet." Hij klinkt kil, maar ook heel nijdig. "Ik wist nergens van," zeg ik, mijn stem een fluistering, "hoe kan je dat overleefd hebben?" Wanneer ik vraag waarom hij terug is, kan ik hem gewoon zien breken. Gelijk heb ik de neiging om mijn armen om hem heen te slaan. "Ik miste jou Alice en natuurlijk de rest," zegt hij en ik kan de moeite zien. Ik laat Jake's hand los en sla dan mijn armen om hem heen. "Je hoeft me niet meer te missen," fluister ik zachtjes. "Voel je maar niet bedreigt, ze is gewoon een vriendin," zegt Crake tegen Jake en ik kijk Jake's kant op als ik Crake losgelaten heb. Zou hij jaloers zijn? Blijkbaar wel, anders dan zou Crake het niet zeggenn. "Laten we maar naar binnen gaan, de ceremonie is denk ik al begonnen," zegt Jake en ik knik. Klinkt logisch. "Maar natuurlijk, want een toespraak die je elk jaar hoort is ook echt zo heel belangrijk," grinnikt Crake en ik kijk hem even aan. "Ja Crake, dat is belangrijk," zeg ik met een lachje. Hij slaat zijn arm dan om me heen en woelt door mijn haar. "Crake!" zeg ik waarschuwend, want ik houd er niet van als mensen aan mijn hoofd zitten. "Maar Beertje, wel uitkijken. Ik meen het. Waarschuwing van de dag." en ik knik, want ik neem het dan ook serieus. "Ik zal oppassen, maak je geen zorgen." Hij haalt zijn arm weg en doet dan weer koeltjes." Voordat ik kan vragen of hij met ons mee wil lopen, is Crake weg. "Laten we ook maar gauw gaan," zeg ik tegen Jake en ik pak zijn hand beet terwijl ik naar binnen begin te lopen.

[ bericht aangepast op 12 aug 2013 - 14:43 ]

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Katherine Leah Themwell - Gryffindor - Chaser.
Na dat ik een tijdje met Aishlinn en Thérésa in een koets heb gezeten, zien we in de verte de torens van hogwarts al. Op een gegeven moment stopt de koets, en dat maakt duidelijk dat we er zijn. Ik stap samen met Thérésa en Aishlinn uit de koets en we lopen met zijn drieën naar de grote zaal toe. We zitten alledrie in een andere afdeling, maar omdat we alle drie aan zwerkbal doen, zijn we toch vriendinnen geworden. Als we bij de grote zaal aankomen zegt Aishlinn 'Ik zie jullie later wel' en ze loopt naar haar eigen tafel. Ik zwaai even naar haar en ik ga ook naar mijn eigen tafel, Thérésa volgt mijn voorbeeld, en gaat ook aan haar afdelingstafel zitten.


Nathaniël Jake Mitchell - Slytherin - Keeper.
Ik stap samen met Aiden de trein uit, ik kijk even rond of ik Alicia zie, en ik zie haar in een koets met andere zitten. Ik wil naar haar toe lopen, maar Aiden trekt me mee naar onze vrienden. Ook goed natuurlijk. We gaan bij hun in de koets zitten en we vertrekken naar hogwarts. Ik zucht, ik heb totaal geen zin in dit jaar, misschien dat Serpen zijn plannen dit jaar wel lukken. Na dat we redelijk lang in de koets hebben gezeten, maakt hij minder vaart. Dan stoppen we, we stappen één voor één uit de koets en lopen richting hogwarts. Als we daar aankomen lopen we regelrecht de grote zaal binnen. Aiden en ik gaan aan de tafel van Slytherin zitten. Ik kijk even rond om te kijken of ik Sam zie, maar ik zie haar nergens.

[ bericht aangepast op 12 aug 2013 - 15:08 ]

That is a perfect copy of reality.

Jake Daniel Jackson || Student, Seeker, Captain || Ravenclaw
Die gozer maakt me gewoon belachelijk.. Oké, laat ik mijn oordeel van net maar terug trekken: Ik vertrouw hem voor geen meter en ik mag hem nu al niet.
"Het was leuk je weer eens gezien te hebben Alice. Jake." mijn naam noemt hij op een kille manier, iets waardoor ik hem steeds minder mag. Hoort die gozer niet in Slytherin? Aan zijn gewaad te zien is hij een Gryffindor.. dat betekend dat hij veel bij Alice zal zijn.. Ik erger me dood door die gozer, mijn hele humeur is nu verpest door hem. Hij verdwijnt sneller dan de meesten dat doen en vragend kijk ik naar Alice "Wie was die gozer?" vraag ik haar met opgetrokken wenkbrauw. Normaal gesproken ben ik niet zo'n vooroordelend type, maar hij maakt het me echt moeilijk om hem te mogen..
"Laten we ook maar gauw gaan," zegt Alice dan waarna ze mijn hand weer pakt en we lopen het kasteel binnen.
Eenmaal in de Great Hall kijk ik haar spijtig aan "Dat word afscheid nemen, tenzij je wil dat ik bij jou aan de Gryffindor tafel kom zitten?" dat laatste zeg ik grinnikend. Nu die rare jongen weg is is mijn humeur weer een stuk beter. Ik hoop maar dat ik hem niet vaak meer hoef tegen te komen..

Little do you know

Alice Mabel Fox || Gryffindor
Jake kijkt vragend mijn kant op en ik kijk hem aan. "Wie was die gozer?" vraagt hij met een opgetrokken wenkbrauw aan mij. Ik bijt zachtjes op mijn lip, Jake lijkt het niet zo heel goed op te nemen. "Die gozer heeft een naam," zeg ik dan, "hij heet Crake en hij zit ook in Gryffindor, hetzelfde jaar als wij." Dan kijk ik in de richting waarin Crake verdwenen is. "Vorig jaar was hij ineens weg van school...dat is er dus gebeurd." Dat zeg ik meer tegen mezelf dan tegen Jake. "Maar we zijn gewoon vrienden, niet meer dan dat Jake." Ik kijk weer naar Jake en loop dan samen met hem naar binnen. Ergens kijk ik uit naar het blonde haar en de blauwe ogen, want ik wil hem nog dingen vragen over wat er gebeurd is in de toren.
"Dat wordt afscheid nemen, tenzij je wil dat k bij jou aan de Gryffindor tafel kom zitten," zegt Jake en ik kijk op, vanuit mijn gedachten gehaald. "Ga maar bij je vrienden zitten, dan zie ik je daarna wel," zeg ik glimlachend en ik druk een kus op zijn lippen. Ik vind het heel fijn om bij Jake te zijn, maar ik vind het ook belangrijk als we af en toe gewoon onze eigen dingen hebben. "Tot straks," zeg ik en ik loop dan naar de Gryffindortafel om daar plaats te nemen.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Crake Evan Blake Mullingford • Griffoendor • Drijver

Alice laat mijn hand los en ik voel haar armen om me heen. Zelf sla ik mijn armen om haar middel en mijn hoofd neemt plaats op haar schouder."Je hoeft me niet meer te missen," fluistert ze zachtjes. Als Alice me losgelaten heeft kijkt ze naar Jake. In haar gedachten hoor ik haar gewoon zichzelf afvragen of Jake jaloers is. We hebben het even kort over de ceremonie als ik er een opmerking over maak. "Ja Crake, dat is belangrijk," zegt ze met een lachje. "Ik zal oppassen, maak je geen zorgen." Ik haalde mijn arm weg en ben in een zuchtje wind verdwenen. Oke verdwenen is een groot woord, ik sta gewoon in de schaduwen bij de grote hal. Ik Zie Jake en Alice de grote hal in lopen en wacht tot ze uitgepraat zijn en sta dan, zo snel als ik verdwenen ben weer naast Alice. " Ik neem Alice wel van je over." Klinkt het zo vriendelijk mogelijk van mijn kant. Mijn arm had plaats genomen achter haar langs om haar middel en draai haar om. Terwijl ik een paar stappen naar voren zet lijkt mijn gezicht gebroken te zijn en lijkt de kinderlijkheid het overgenomen. Teminste voor omstandigers zou dat zo lijken, maar voor mezelf wist ik dat dit niet zo was. Ik probeerde uit het zicht van Cai te blijven, wat me aardig lukte. "Alice.. Over je vraag hoe ik dat overleefd heb..Dat heb ik niet.." Ik had handschoenen aan dus niemand zou de koudheid van mijn handen voelen. Voorzichtig nam hij de handschoen van zijn linkerhand af, en stak zijn ijswitte hand naar Alice uit.

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Jake Daniel Jackson || Seeker, Captain || Ravenclaw
Alice lijkt het niet bepaald leuk te vinden dat ik die Crake 'gozer' noemde en legt me dan uit dat hij Crake heet. Als ze dan zegt dat hij vorig jaar plots verdween merk ik dat ze het meer tegen zichzelf heeft dan tegen mij.
"Maar we zijn gewoon vrienden, niet meer dan dat Jake." zegt ze dan.
Als we in de Great hall zijn zegt ze: "Ga maar bij je vrienden zitten, dan zie ik je daarna wel," en ze drukt een kus op mijn lippen waarna ze 'tot straks zegt en plots staat die Crake weer naast haar "Ik neem Alice wel van je over." zegt hij op een gemaakte vriendelijke toon. Tenminste zo klinkt het voor mij. Zuchtend schud ik mijn hoofd en ik loop naar de tafel van Ravenclaw, op zoek naar team genoten, Alice en die Crake verder Negerend.

[Iemand voor Jake??]

[ bericht aangepast op 12 aug 2013 - 15:48 ]

Little do you know

Alice Mabel Fox || Gryffindor
Zodra ik gedag heb gezegd tegen Jake, duikt Crake ineens naast me op. Ik schrik er gewoon van hoe snel hij dat doet. "Verdorie, Crake, laat me niet zo schrikken!" zeg ik tegen hem. "Ik neem Alice wel van je over," zegt Crake en hij klinkt weer zo'n beetje als zijn oude zelf, vriendelijk. Hij draait me om en als een soort gentleman ligt zijn arm om mijn middel om me naar de tafel toe te leiden. We lopen richting de tafel van Gryffindor en ik zie vertrouwde gezichten. "Alice.. over je vraag hoe ik het overleefd heb... Dat heb ik niet." Mijn ogen worden groot en er staat ook ongeloof in. "Maar hoe-" begin ik met een zenuwachtig lachje, totdat hij een hand naar mij uitsteekt. De hand ziet er heel bleek uit en ik merk nu pas dat hij handschoenen aanhad. Waarom? Ik pak zijn hand uit en trek die dan geschrokken terug. "J-je maakt een grapje," zeg ik dan en ik kijk op naar hem, "zeg dat je een grapje maakt en dat je die hand in een bak met ijswater hebt gestoken toen je weer bij één of andere jongen was die je leuk vindt." Er vormt zich een brok in mijn keel, dit kan toch niet waar zijn?

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Crake Evan Blake Mullingford • Griffoendor • Drijver

Ze schrikt als ik zo snel na haar sta. "Verdorie, Crake, laat me niet zo schrikken!" Zegt ze tegen me. "Als we richting onze eigen tafel lopen zie ik heel wat gezichten die me straks gaan na staren. "Alice.. over je vraag hoe ik het overleefd heb... Dat heb ik niet." Alice'ogen worden groot en er staat ook ongeloof in. "Maar hoe-" begint ze met een zenuwachtig lachje, totdat ik een hand naar mij uitsteekt. Hij pak zijn hand uit en trek die dan geschrokken terug. "J-je maakt een grapje," zegt ze dan en ze kijkt op naar me, "zeg dat je een grapje maakt en dat je die hand in een bak met ijswater hebt gestoken toen je weer bij één of andere jongen was die je leuk vindt." Mijn gezicht verhard. "Nee, Al zou dat best een goede grap zijn geweest." Zeg ik even lachend. Ja een echte lach, geen neppe."Nee het is echt zo, eigenlijk ben ik dood..." ik maak mijn zin niet af en doe de handschoen weer over mijn hand terwijl mijn Ijsblauwe ogen Alice doordringend aankijken. "Je weet dat je niet bang voor me moet zijn hea?" zeg ik geruststellend en druk een kus op haar voorhoofd en Laat haar plaatsnemen, terwijl ik naast haar ga zitten.

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Alice Mabel Fox || Gryffindor
In eerste instantie lijkt Crake het niet leuk te vinden wat ik zeg, over dat het een grap is die hij uithaalt, maar dan ontdooit hij weer. "Nee, al zou dat best een goede grap zijn geweest," zegt hij lachend en ik kan het niet laten om even zachtjes met hem mee te lachen. "Het zou een Crake-klassieker zijn," beaam ik. "Nee, het is echt zo," gaat hij door, "eigenlijk ben ik dood." En gelijk stop ik weer met lachen, want dat is alles behalve om te lachen. "Maar...hoe kan het dan?" vraag ik aan hem, mijn stem is schor, "want je bent niet een geest." Hij kijkt me doordringend aan en zijn ogen houden me vast. "Je weet dat je niet bang voor me moet zijn he?" zegt hij en ik hoor dat hij me gerust probeert te stellen, wat ook goed lukt. Ik knik, "dat weet ik. Niemand heeft iets te vrezen van jou." Er staat een glimlachje op mijn gezicht en hij drukt een kus op mijn voorhoofd. Dat verrast me een beetje, maar ik zie het gewoon als extra voor de geruststelling. "Ik ben niet bang voor je, maar het feit dat je levend bent terwijl je dood hoort te zijn...dat beangstigd me. Met de dood kan je niet onderhandelen." We zijn gaan zitten en ik luister niet naar de toespraak.

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

Macabre schreef:
Amy McAllister - Slytherin
''Lief meisje,'' zei Cam en een zacht lachje rolde over mijn lippen. Hij plaatste zijn hand op mijn bovenbeen, waar een blauwe plek zich bevond; ik gaf geen kik en legde mijn hand op de zijne. ''Lief en onzeker. Veel te onzeker voor zo'n knappe verschijning.''
Mijn wangen begonnen te gloeien en ik beet zacht op mijn onderlip. "Ik hoop maar dat de huisel(f)(v)en erop voorbereid zijn dat ik weer chocolademelk kom drinken in de nacht."
Ik grinnikte even. ''Met veel slagroom,'' zei ik veelbetekenend. Een glimlachje sierde mijn lippen toen ik terug dacht aan die momenten. Ik drukte een zacht kusje op de wang van Cam en keek toen, net als hem, naar het uitzicht dat we hadden vanuit de koets.

May Beaton - Slytherin
''Oei, gevoelig puntje?''
Ik besloot mijn masker op te zetten en staarde haar met een lege blik aan. "De oh zo sterke May die dan een zwakke plek heeft door haar gevoelens."
"Het ziet er nu niet echt naar uit dat je - je vermaakt. Ben je er boos om dat ik er over verder ga?"
- ''Als ik boos ben, maak je me wel anders mee,'' antwoordde ik kalm. ''Ik raad je alleen niet aan om het er over te hebben, omdat je er niks vanaf weet.''
Ik sprak rustig terwijl ik haar met dezelfde blik als net aankeek. Toen ik haar kuste, merkte ik dat Eve haar adem inhield. Het gaf me voldoening - het was duidelijk dat het veel met haar deed.
"Waarom wil je mij?" vroeg ze schor, "en ik ben niet zo iemand die zichzelf snel overgeeft. Dus dat zou eerder laat en waarschijnlijk zelfs nooit zijn dat je krijgt wat je wilt."
''Waarom? Omdat je tegenstribbelt. Je bent een uitdaging. Ik hou van uitdagingen.'' Sierlijk streek ik wat haar uit mijn gezicht en keek ik haar aan. ''En gezien je lichaamstaal, zal het sneller gebeuren dan je wilt,'' zei ik. Veel sneller. En ik zal wraak nemen. Ik vernauwde mijn ogen lichtjes terwijl ik haar nog altijd aankeek. Ze had niet door moeten gaan op dat onderwerp.

Ashley Lestrange - Slytherin
''Ja, ik ja. Herken je me nog?'' grapte ze; ik kon er alleen niet om lachen.
''Het is al goed, je hoeft het niet te vertellen,'' antwoordde Leslie. Dacht ze dat ik het niet wilde?
''Ik wil het wel vertellen, Les,'' zei ik schor. ''Ik heb alleen de gelegenheid nog niet gehad. Alsjeblieft-''
- "Ik zie je wel op Hogwarts, ik moet naar een koets toe.'' Leslie pakte haar koffer en gebroken keek ik haar aan. Ik had een knuffel nodig, een vriendin. Was het mijn schuld? Was het mijn schuld dat onze vriendschap was verwaterd? Ik slikte en sloeg mijn ogen neer toen de tranen weer opwelden.
''Kom Ash, we moeten nu echt gaan,'' zei Sean toen. Ik knikte lichtjes.
''Tot straks,'' prevelde ik tegen Leslie. Met een bonkend hart en trillende handen liep ik met Sean mee, terwijl ik stilletjes de tranen in de vrije loop liet gaan. Hoe ging ik mezelf hier ooit uit redden? Ik was Leslie kwijt - en ik ging Caleb zijn hart breken. Alweer.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Even Caisheen heel evil maken.]
Crake Evan Blake Mullingford • Griffoendor • Drijver

Ik zucht even diep en kijk dan opzij naar Alice, mijn blonde haren zijn alweer helemaal uit het "nette" model. Inplaats daarvan staat het nu alle kanten op. Netzoals bij mijn oom George altijd. "Ik geef je 3 hints. Koud.Snel.Bloed." Ik kon het niet uit mijn mond krijgen. Dan breekt er iets in me en valt mijn hoofd tegen Alice' haar schouder. De tranen stromen onophoudelijk over mijn wangen en komen op haar gewaad terecht. "Cai...Cai...Cai duwde me van de toren!"Komt er snikkend uit mijn mond. Het was raar om mijn zusje zo te zien..Ze was zo gemeen en moordlustig. Zo had ik haar serieus nognooit gezien. " I-ik herriner alleen n-nog dat ik neerkwam..d-de pijn was o-ondraagelijk....en toen w-was het zwart."Komt er nu hikkend uit. Mijn handen - correctie gehandschoende handen houden Alice haar gewaad strak vast, terwijl de tranen blijven vloeien. één nadeel, Ze waren ijskoud. Dus niet bepaald prettig voor Alice als je het mij zou vragen.

[Nu even paardrijden, bn over goed twee uur terug.]

Yeah, and people in hell want Slurpees.

Cameron 'Cam' - Ravenclaw
'Met veel slagroom," zegt Amy en ik lach hart als ik terugdenk aan de herinnering. Het was bij mij thuis. "Dat is zeker nog wel voor herhaling vatbaar," zeg ik gemeend. De koets rijdt het laatste stuk en we komen aan bij Hogwarts.
"Het is zover," zeg ik tegen Amy en ik help haar met uitstappen, "een nieuw jaar op Hogwarts is aangebroken." Ik kijk naar het machtige en overweldigende gebouw. "Laten we maar snel naar binnen gaan," zeg ik tegen Amy en kijk haar glimlachend aan. "De speech zal wel begonnen zijn of zo beginnen." En met die woorden pak ik haar hand vast en neem haar mee naar binnen. "Gaan we ieder aan onze eigen tafel zitten? Of heb je liever dat ik met je meekom naar jou tafel?"
Ik kan me nu al de blik voorstellen van de Slytherins die met priemende ogen mijn kant opkijken.

Evelyn 'Eve' \\ Slytherin
Haar blik wordt leeg, wat het voor mij alleen maar duidelijker maakt. Het is écht een gevoelig punt en daar ga ik gebruik van maken.
"Als ik boos ben, maak je me wel anders mee. Ik raad je alleen niet aan om het er over te hebben, omdat je er niks vanaf weet."
"Maar wat ik er wel vanaf weet, is dat je toch al aardig geïrriteerd bent in ieder geval. En ik weet toch waar ik over spreek? Je hebt die uitbundige kant aardig laten zien," zeg ik met een vermakelijke glimlach. Het voelt goed dat ze hier niet de controle in heeft over mij.
De hele tijd kijken we elkaar aan als we praten en het lukt me niet om daar minder ongemakkelijk onder te voelen als ze erover spreekt waarom ze mij wil.
"Waaro? omdat je tegenstribbelt. Je bent een uitdaging, ik hou van uitdagingen. En gezien je lichaamstaal, zal het sneller gebeuren dan je wilt." Haar ogen vernauwen licht en ik kijk terug naar haar.
"Dan ben ik blijkbaar toch niet zo'n uitdaging, als het sneller gebeurt dan ik wil," zeg ik en trek een wenkbrauw op, "maar ik wens je er nog succes mee, want ik ben niet een opgever."

I'm Ellie's & Mitshy's little secret. Rawr.

[Mijn topics, ik vul mijn rol zo in.]

What do we say to the god of death? ''Not today.''

Crave schreef:
Cameron 'Cam' - Ravenclaw
'Met veel slagroom," zegt Amy en ik lach hart als ik terugdenk aan de herinnering. Het was bij mij thuis. "Dat is zeker nog wel voor herhaling vatbaar," zeg ik gemeend. De koets rijdt het laatste stuk en we komen aan bij Hogwarts.
"Het is zover," zeg ik tegen Amy en ik help haar met uitstappen, "een nieuw jaar op Hogwarts is aangebroken." Ik kijk naar het machtige en overweldigende gebouw. "Laten we maar snel naar binnen gaan," zeg ik tegen Amy en kijk haar glimlachend aan. "De speech zal wel begonnen zijn of zo beginnen." En met die woorden pak ik haar hand vast en neem haar mee naar binnen. "Gaan we ieder aan onze eigen tafel zitten? Of heb je liever dat ik met je meekom naar jou tafel?"
Ik kan me nu al de blik voorstellen van de Slytherins die met priemende ogen mijn kant opkijken.

Evelyn 'Eve' \\ Slytherin
Haar blik wordt leeg, wat het voor mij alleen maar duidelijker maakt. Het is écht een gevoelig punt en daar ga ik gebruik van maken.
"Als ik boos ben, maak je me wel anders mee. Ik raad je alleen niet aan om het er over te hebben, omdat je er niks vanaf weet."
"Maar wat ik er wel vanaf weet, is dat je toch al aardig geïrriteerd bent in ieder geval. En ik weet toch waar ik over spreek? Je hebt die uitbundige kant aardig laten zien," zeg ik met een vermakelijke glimlach. Het voelt goed dat ze hier niet de controle in heeft over mij.
De hele tijd kijken we elkaar aan als we praten en het lukt me niet om daar minder ongemakkelijk onder te voelen als ze erover spreekt waarom ze mij wil.
"Waaro? omdat je tegenstribbelt. Je bent een uitdaging, ik hou van uitdagingen. En gezien je lichaamstaal, zal het sneller gebeuren dan je wilt." Haar ogen vernauwen licht en ik kijk terug naar haar.
"Dan ben ik blijkbaar toch niet zo'n uitdaging, als het sneller gebeurt dan ik wil," zeg ik en trek een wenkbrauw op, "maar ik wens je er nog succes mee, want ik ben niet een opgever."

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''