Pete Johnson
"Welke reden?" vraagt Sam dan, maar al snel praat hij verder: "Maar jullie haarkleur en gedrag is het enige waarmee ik jullie uit elkaar kan houden, anders zou ik jullie de hele tijd door elkaar halen. Ik ben niet zo goed met tweelingen.'' zegt hij waarna hij anders gaat zitten.
"Ja, dat was dan ook de reden" zeg ik grinnikend "een keer kwam een meisje van onze school mij vragen voor het bal, maar toen ze erachter kwam dat ik het was schoot ze in de lach en zei: 'Sorry, ik zit verkeerd. Waar is Matt?' Matt is echter niet met haar naar het bal gegaan, omdat ze mij nogal gekwetst had toen, en sindsdien blondeert hij zijn haar. Wat hem eigenlijk ook beter staat.." zeg ik schouderophalend.
Als ik hem vraag reageert hij lachend met "Ik heb geen vriendin"
''En die zal ik ook nooit krijgen, hoop ik. Ik val op jongens" zegt hij, waarna hij nogal onzeker lijkt te worden. Even kijk ik hem verbijsterd aan.
"Oh.. Oké.. Ik.." ik kijk naar mijn schoenen en begin wat met mijn veters te prutsen "Oké" zeg ik dan zacht, nogsteeds bang om open te zijn over mijn geaardheid. Hij zal het niet raar vinden neem ik aan. Maar wat als iemand het hoort? Ik heb nog nooit iemand verteld dat ik op jongens val, alleen Matt weet het.. Ja, mijn vader weet het, maar hij is dood.. Tranen schieten in mijn ogen bij die laatste gedachte. Verwoed knipper ik ze weg, maar tevergeefs: een traan ontsnapt uit mijn ooghoek en rol over mijn wang naar beneden om op mijn broek kapot te spatten. Snel veeg ik het natte spoor weg en knipper een aantal keer zodat mijn ogen niet zo vochtig meer zijn, hopelijk heeft Sam het niet gezien.. Straks gaat hij denken dat ik huil omdat hij op jongens valt..
Matt Johnson
"Waarom niet?" antwoord Juliet op mijn vraag, ze kijkt opzij en gaat verder "Het is hier juist heerlijk om af en toe een beetje rust te hebben. Je kan nadenken over dingen. Wow ik begin echt op mijn moeder te lijken"
Ik grinnik zacht. Ik zie hoe ze een raar gezicht trekt en haar handen voor haar neus doet, niet veel later niest ze "Gezondheid" reageer ik grinnikend.
"I'm Sorry" mompelt ze dan.
"Maar als je alleen wil zijn, dan wil ik ook wel weer gaan?" ik wijs even met mijn duim over mijn schouder en kijk haar met opgetrokken wenkbrauw vragend aan.
Mabel Winter
Ik zie vanuit mijn ogen dat Rafael mijn kant op kijkt, een zucht rolt over mijn lippen.
'daar komt ie laat achter' moppert het stemmetje in mijn hoofd "Yep" zeg ik, hardop, zuchtend. Ik kijk even om me heen, er is al weer een jongen bij gekomen.
"Ehm, ik ga even bij de nieuwkomer kijken" excuseer ik mezelf bij James waarna ik naar de roodharige jongen loop.
"Hey, ik ben Mabel, Mabel Winter" stel ik mezelf glimlachend voor als ik voor de roodharige jongen sta.
[Mabel praat met Bae Btw ^^]
Little do you know
]
