[Inloop RPG] Sheraton Hotel Downtown ~ 4 - Speeltopics

Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.

Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

Belangrijk!
Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

Regels
- Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
- 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
- Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
- De gemiddelde posts moeten toch wel 150 woorden bevatten. Anders word het te kort en word het topic te snel vol gespamt.
- Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

Staff: (permanente karakters)
Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
Mason Fell VCL

Ingecheckt in het hotel:
Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
Amelia Cornish ~ Werk Amity
Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
Valérie Raven Stewards ~ Werk Ahri
Maria Wolf aka Johanna Kaiser ~ Werk/gevlucht Uchiha
Caelle Broocke ~ Vakantie Souvenir
Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist
Keith Rowlders ~ Werk JordanStyles
Nathan Richard Brooks ~ Bruiloft Rechazame

Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

---

Your make-up is terrible

Nathan Richard Brooks

Het meisje gaat van de barkruk af en gaat voor me staan. "zal ik dan toch maar even meelopen om te kijken of alles in orde is meneer?" vraagt ze. "Misschien wel" Antwoord ik. Zo snel als ik gekomen was, zo snel sta ik ook weer naast Gregory. "Het is gewoon eng hoe erg mijn familie op me begint te lijken....Mijn tante gaat nog jaren lang boos op me blijven" Ik trek een gezicht. "Fijne avond" Ik loop de bar uit en draai me bij de deur opening nog even om, kijk Jaybree even vragend aan en loopt dan door naar de lift. Mijn jongere nichtje, in zo'n outfit. Ik weet niet of ik geamuseerd of boos moet zijn. Het is wel een beetje vreemd dat ze zo fooi probeert te ontvangen...maarja ik doe het om de sex...de ander voor geld. Mijn ogen verwijden zich even een momentje. Mijn god het is nog erger dan ik dacht.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Greg Zinferr
'Bloody hell even rustig!' zei ik met een iets hogere stem terwijl ik plotseling werd meegetrokken. Ik probeerde, zo onhandig als ik was, de schoenen aan te krijgen wat me uiteindelijk lukte. Eigenlijk was ik nog niet echt over mijn verbazing heen maar daar liet ik niet veel van merken.
'Je bent niet klein maar ruimtebesparend.' zei ik simpelweg en bedankte de vrouw achter de balie en trok op mijn beurt Aubree mee naar de baan die voor ons was. Ik keek haar aan, met een been strak op de vloer en de ander lichtjes opgetrokken ernaast. Mijn handen zaten in mijn zij. 'En jij denkt dat ik dit kan?' vroeg ik en grijnsde vrolijk. Er klonk vaag muziek uit de boxen verderop en ik hoorde dat het totaal niet mijn smaak was. Maar oke bowlen was leuk.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Aubree Aleah Rodriguez.

Ik lachte om zijn uitspraak. Ik had nog nooit iemand bloody hell horen roepen. Wat was ik toch weer goed bezig. Geen sarcasme. Ik keek hem geamuseerd aan door zijn houding en begon te lachen.
"Ik zei toch dat ik je zou laten lachen ? Ik heb niet gezegd dat ik je zou verbazen met mijn talent, maar goed, ik verwacht alleszins dat je het beter kan dan mij". Ik nam, vol zelfvertrouwen, een bal op en zuchtte. "Moesten ze die dingen nu al eens 7 kilo minder zwaar maken, dan had ik direct een strike".
Moeizaam liep ik naar de baan, waardoor ik echt op een penguïn leek, en gooide de bal op de baan. "BOMAANSLAG 1 !" riep ik vrolijk. Ik keek hoe de bal rolde en rolde en rolde, om uiteindelijk in het gootje terecht te komen voor de kegels, like, echt 5 centimeter ervoor. Met een pokerface draaide ik me om en liep naar de ballen om mijn 2e beurt te spelen.
"Ik moet er nog inkomen" zei ik als excuus, wetende dat ik écht niet beter zou worden.

Greg
Ik keek geamuseerd toe hoe Aubree de bal gooide. Met mijn ene hand pakte ik alvast een van de ballen in het rek. Ik keek er even naar, mezelf voornemend deze niet op mijn teen te laten vallen. Met een geveinsde uitdrukking op mijn gezicht inspecteerde ik de baan. Mijn dichtgeknepen ogen speurden langs de baan. Ik werd er geen snars wijzer van, maar ik deed bij mezelf alsof dat wel zo was. Uiteindelijk pakte ik toch aan andere bal, die minder zwaar was maar waarvan ik ook gelijk besloot die niet op mijn teen te laten vallen. Ik liet hem nog even liggen tot Aubree klaar was en gooide toen met een heel vage beweging de bal op de baan. Hij kwam best ver, ging ongelooflijk schuin en stootte uiteindelijk 1 pion om.
'Joe hoe.' zei ik sarcastisch en droog.

[ bericht aangepast op 25 okt 2012 - 23:59 ]

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

[Ik reageer morgen, heb dan eindelijk vakantie xp Alhoewel die al zo vol zit dat ik al moet beginnen denken wanneer ik mijn huiswerk doe xp]

Jaybee
Ik wachtte even op hem bij de ingang van de bar voor we samen naar de lift liepen. Tijdens werkuren mocht ik nooit met de lift, maar 's avonds nam ik er dankbaar gebruik van. Ik drukte op het knopje en de lift schoof open. "Welke verdieping is het, meneer?" Ik leunde een beetje tegen de muur. Ik had er echt zin in vanavond. De meesten dachten dat ik het deed voor het geld. Dat was wel een leuke bijkomstigheid, daar niet van, maar ik deed het in weze alleen al om de sex. Ik vroeg ook nooit om geld, al gaven de meeste klanten me wel een fooi. Ik haalde een hand door mijn haar en drukte op het juiste knopte. De lift sloot zich en ging in een rustig gangetje omhoog. We zouden al hier kunnen gaan fozen, maar ik had geen idee of hij dat zou warderen, dus ik wachtte geduldig af tot hij een move zou maken... Of dat we achter zijn kamerdeur verdwenen.

---

Bowties were never Cooler

-Mag ik misschien een samenvatting van jullie persoontjes? Ik moet bekennen dat ik lui ben geweest in het bij lezen..-

---

Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

Flitwick schreef:
[O oké, ik doe wel Samanda]

Samanda Evans
Ik besloot uiteindelijk wat te gaan drinken. Mijn oog was net op een deur gevallen waar ik een bar achter had gezien. Zonder heel veel moeite vond ik die deur terug en kwam zo in een ruimte terecht, wat net zoals mijn kamer prachtig was. Ik schoof op een barkruk en bestelde een beetje voorzichtig maar wat water. Iets anders had ik al meer dan twee maanden niet gehad, op wat thee en slappe koffie na, die ik uit de automaat van supermarkten kon halen, dus durfde ik niet goed gelijk iets anders te drinken. Toen pas merkte ik op dat er een ander meisje zat. Ik liep niet naar haar toe, maar nam een klein slokje van mijn water. De gelegenheid dat de helft van mijn gezicht niet te zien was, benutte ik door met een vluchtige blik het meisje in me op te nemen. Ze had blond haar en een innemend gezicht, zo vond ik. Ik voelde me te opvallend, met mijn rode haar dat nog een beetje vochtig was, maar waar je wel aan kon zien hoe vreselijk dik het was. Een meisje, vroeger had ik haar vriendin genoemd, was daar altijd jaloers op geweest maar dat had ik nooit begrepen. Met nog steeds het akelige gevoel dat ik opviel, zette ik het glas neer en speelde een beetje met de uiteinden van mijn haar, die knalrood waren, in tegenstelling tot de rest van mijn donkerrode haar.

[Zat Aubree niet in het restaurant? Nou wie wil...Mason zit in het restaurant, de bediening te doen...]
Fiona Winter
Toen het kristalhelder was dat Anna niet meer ging opdagen en dat ik dus mooi voor schut stond, stapte ik de bar weer binnen en nam alweer plaats aan de bar. Het duurde niet lang of ik had de aandacht weten te trekken van de barvrouw, die me vrouw wat het mocht zijn. Ik vroeg om een shot Passoa en kreeg het een paar minuten later al. Zonder na te denken, goot ik de inhoud van het drankje achterover en zette het glas weer neer. Direct vroeg ik om nog eentje. Ze waren hier snel en dat beviel me wel. Zo hoorde het ook, maar ik had al anders meegemaakt. Ondertussen was er iemand naast me gaan zitten, nou ja ,niet direct naast me, maar wel in de buurt. Vanuit mijn ooghoeken keek ik haar even aan, goot het tweede glasje achterover en ging er heen. Het rode haar was opvallend, dus ik verwachtte niet een verlegen iemand. Hoewel ze wel zo over kwam,hmm, misschien was ze dan wel uit haar schulp te krijgen. "Hey, mag ik?" En knikte naar de stoel naast haar.

[ bericht aangepast op 26 okt 2012 - 13:56 ]

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

Samanda Evans

'Of course.' mompelde ik als antwoord op haar vraag en keek even naar de barkruk naast me. Ik speelde wat met het slappe, onnodige parasolletje in mijn water. Ik snapte totaal niet waarom er een parasol in mijn water zat, tot ik er achterkwam dat er een kers aan geprikt zat. Had ik daar om gevraagd? Ik viste het parasolletje er uit en gooide het op de bar, waardoor de kers nogal geplet op het houten blad kwam te liggen. Dit zorgde voor een kwade en licht verbaasde blik van de barvrouw. 'Bestelde ik water met een parasolletje?' was alles wat ik tegen haar zei. Ik keek hoe ze hem opruimde en kreeg de neiging om een nieuwe te vragen, maar ik deed het toch maar niet.
'Samanda.' zei ik uit het niets en vond dat het meisje wel moest begrijpen dat ik mijzelf voorstelde. Als iemand tegen mij begon te praten, kon ik altijd wel beter terug praten.
Het waterglas was nu saai en leeg, op het doorzichtige water er in na, eigenlijk beviel mij dat wel. Ik bracht het glas naar mijn lippen, kantelde het glas en nam een slok. Daarna keek ik het meisje met het blonde haar onderzoekend aan.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Fiona Winter
Oké, niet bepaald een enthousiast of uitnodigend antwoord. Alweer besloot ik iets te negeren in de hoop deze avond met een positieve noot te kunnen afsluiten. Al moet ik er eerlijk aan toevoegen dat ik me al klaar maak om dit officieel uit te roepen tot de ergste verjaardag ooit...of op zijn minst tot nu toe, ooit is immers een beetje overdreven want ik ben pas 19 geworden. Ik zette me neer en wenkte de barvrouw. "Hetzelfde als daarnet, graag." Ze knikte en zette een glasje voor me neer. Net wanneer ik het wil oppakken, gooit het meisje naast me haar parasolletje op de bar en ik kan niet anders dan er fronsend naar te kijken. Voor wat was dat nou weer nodig? Oké, ze had er niet om gevraagd, maar dan nog, kun je dat dan niet op een rustige manier duidelijk maken. Jee, ze had een temperament, zoveel was duidelijk. "Fiona." geef ik als antwoord en giet de inhoud achterover. Dat was nummer drie, maar ik kon wel meer aan. Niet dat dat echt iets was om trots op te zijn, maar dat terzijde. "Zie ik er goed uit?" vroeg ik haar op een plagerige toon toen het me duidelijk geworden was dat ze naar me zat te kijken.

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

Samanda Evans

Het meisje bestelde een drankje en ik keek heel even naar de barvrouw. 'Fiona.' stelde ze zichzelf voor en ze dronk het glas in een keer leeg.
'Zie ik er goed uit? vroeg ze. Ik verslikte me in mijn water en hoestte een paar keer. 'Pardon?' vroeg ik verbaasd en zette mijn glas neer. Volgens mij had ik haar goed verstaan. 'Volgens mij wel. In ieder geval beter dan ik.' antwoordde ik met een heel klein glimlachje om mijn mond. Ik schudde kort met mijn hoofd naar rechtsachter, wat er voor zorgde dat mijn haar naar achter ging zodat het niet voor mijn ogen zou hangen. Ik streek met mijn tanden over mijn onderlip en probeerde het glas aan de buitenkant een beetje droog te maken. 'Moet je ergens heen dan of zo, dat je het vraagt?' probeerde ik belangstellend te vragen en ik toverde een kleine glimlach op mijn gezicht.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Fiona Winter
Ik schoot in de lach toen Samanda zich verstikte. Geweldige timing had ik toch. "Sorry, dat was niet de bedoeling." Zei ik toen ik mezelf weer onder controle had. "Ik heb over het algemeen niet zo'n goede timing, maar dit zat er toch recht op." Ik glimlachte en bedankte haar. "Maar mag ik er aan toevoegen dat er helemaal niet zo slecht uitziet?" Ik ging me echter tot niets anders laten overhalen. Als het moest, kon ik best koppig zijn,hoor. En ik meende het ook oprecht. Ze zag er niet slecht uit, hoewel ik over het algemeen leek te vallen voor 'normaal' uitziende mensen zonder sprekende haarkleuren, tatoeages of wat dan ook. Maar bon, tot daar aan toe. Toen ze me vroeg of ik ergens heen moest, verdween mijn glimlach even. Ik kon er niet aan doen, maar ik voelde me behoorlijk verlaten. "Niet meer." zei ik dan ook voor ik nog eentje bestelde. Hier was het veiliger. Ik moest op zijn minst niet zover voor ik 'thuis' zou zijn. En morgen moest ik ook niet vroeg uit mijn nest. Tenslotte had mijn moeder me voldoende pijnstillers meegegeven, niet dat ik zo erg was of dat ze dat dacht dat ik een losgelaten projectiel was. "Sorry, ik had plannen. Maar die persoon is niet komen opdagen en nu probeer ik hier dan maar wat van mijn verjaardag te maken." zei ik en haalde mijn schouders op.

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

[even heel simpel, ze heeft geen tattoo's. Niet dat je dat zei maar oke.]

Samanda Evans
'Ben je... O ben je jarig?' zei ik wezenloos. 'Gefeliciteerd.' Ik meende het oprecht, maar het kwam er volgens mij niet echt goed uit. Ik staarde in het niets en voelde tranen opkomen. Wanneer was voor het laatst mijn verjaardag leuk geweest... Zes jaar geleden?
Zelfs op mijn zestiende, een speciaal getal, was mijn verjaardag vergeten en verzwegen. Alleen mijn moeder had 'ik hoop dat je vanaf je zestiende liever wordt' gezegd en mijn vader had kort op mijn hoofd geklopt. Ik ontwaakte uit mijn gedachten. Ik keek haar weer aan. 'Sorry maar ik... Sorry ik moest even aan iets denken. Waarom zou iemand nou een afspraak afzeggen? Zo vreselijk onbeschoft.' Mijn hand zocht het glas en toen ik het oppakte, merkte ik dat mijn hand trilde. Snel zette ik het maar weer neer, hopend dat ze het niet had gezien.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel

Fiona Winter
Ik knikte en glimlachte vaagjes. Er was iets met dit meisje en ik vond dat ik een beetje te graag wou weten wat er nou precies was. Terwijl zij voor zich uit staarde en niets zei, beet ik op mijn lip in een poging alle vragen tegen te houden. Tot de stilte doorbroken werd en ik haar weer aankeek, in een zekere zin verplicht. Het was nu eenmaal onbeleefd om iemand niet aan te kijken als ze tegen je aan het praten waren, maar ik wou nog steeds meer weten dat ik eigenlijk verdiende of moest weten. Ik was trots op me zelf dat ik echter tot nu toe nog niets gevraagd had. Een echte prestatie. "Onbeschoft?" Ik snoof. "Ik heb veel ergere woorden in gedachte, tenzij er iets ergs gebeurd is...maar tja, die zie ik waarschijnlijk toch niet terug dus veel woorden wil ik er niet aan vuil maken." Ik bestelde mijn vierde glasje van nu, maar ik voelde nog steeds niets dus het zou wel gaan. "Gaat het?" glipte er dan toch door mijn lippen heen."Oh God." volgde er al gauw op."Sorry, ik flap er dingen uit en heb soms de neiging me net iets te veel te willen bemoeien."

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

Samanda Evans
Ik keek haar aan. Ze had dus ruzie met een meisje, geen kleine ruzie zo te horen. Ik glimlachte flauwtjes. Hoe ze zich opstelde tegen over dat meisje beviel me. 'Gaat het?' zei ze en ze zei er snel achteraan dat het haar speet.
'Waarom zou het erg zijn om iemand te willen helpen?' vroeg ik licht dromerig en wijs. Er viel even een korte stilte. 'Als je het wil weten, mijn laatste leuke verjaardag was denk ik toen ik tien werd, of elf. Daarna keken mijn ouders er niet echt meer naar om.' Ik veegde met een slanke vinger het haar uit mijn gezicht. Het bleef ook nooit zitten. Ik nam uiteindelijk toch maar het laatste beetje water. 'Een wisky graag.' zei ik tegen de barvrouw. 'En sorry van net.' zei ik kort en gooide onverschillig een muntstuk op de bar, wat mijn spijt moest versterken. Niet wetend of het nou echt wel een goed idee was om nu alcohol te gaan drinken pakte ik het glas en goot het in een keer naar binnen. Met een kleine tik plaatste ik het glas op de bar, mijn vingers er om heen. De knokkels van de vingers waren wit en er om heen rood, zo wanhopig pakte ik het glas vast. Het lukte me tot nu toe aardig om niet te gaan huilen. En als ik het toch zou doen...? Huilen? Dat had ik mezelf al snel afgeleerd. Een ding wist ik zeker. Ik zou aardig zijn tegen Fiona, de vragen die ze wilde stellen beantwoorden, ook al zou ik gaan huilen.

---

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel