[Inloop RPG] Sheraton Hotel Downtown ~ 4 - Speeltopics

Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.

Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

Belangrijk!
Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

Regels
- Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
- 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
- Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
- De gemiddelde posts moeten toch wel 150 woorden bevatten. Anders word het te kort en word het topic te snel vol gespamt.
- Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

Staff: (permanente karakters)
Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
Mason Fell VCL

Ingecheckt in het hotel:
Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
Amelia Cornish ~ Werk Amity
Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
Valérie Raven Stewards ~ Werk Ahri
Maria Wolf aka Johanna Kaiser ~ Werk/gevlucht Uchiha
Caelle Broocke ~ Vakantie Souvenir
Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist
Keith Rowlders ~ Werk JordanStyles
Nathan Richard Brooks ~ Bruiloft Rechazame

Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

---

Your make-up is terrible

Nathan Richard brooks.

Ze haalt even diep adem en knik dan. "Oke, als ik er achter komm dat j me gebruikt en misbruik maakt van mijn gevoelens ben je nog lang niet jarig jongeman" zzegt ze waarschuwend met een strenge blik en ik schiet in de lach. Anna drukt een kus op mijn mond en kruipt dan eindelijk wat dichter tegen me aan. "je zusje en ik denk je broertje, klonken wel aardig" Ik grinnik even. "Dat was mijn neef, de aanstaande bruidegom" zeg ik. "Mijn broertje die moet gewoon werken tot een paar dagen voor de bruiloft...Mia heeft vakantie" zeg ik. Zodra ik het over ze heb begin ik weer te stralen en vullen mijn ogen zich met liefde. Maar dat is ook de enige keer dat dat gebeurt, als ik met ze ben, praat of als ik over ze praat. Zó gek ben ik op ze. Dus ik weet dat ik in staat ben om van iemand te houden. Iets in mij hoopt dat ik ook zo iets ga voelen voor Anna. Ik moet doen wat Papa en Douglas zeggen, het is cruciaal en Anna is geschikt, mijn familie zal haar goedkeuren. Het klinkt zo lullig om met haar te trouwen als ik nooit van haar houd. Maar er is een connectie...dat is het begin. Ik ga gewoon proberen het beste ervan te maken. Ik heb niet lang meer de tijd. Ik kijk Anna even aan en glimlach. "Heb jij broertjes of zusjes?"

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Anna Bailey Miller
"Dat was mijn neef, de aanstaande bruidegom" zegt hij. "Oh". "Mijn broertje die moet gewoon werken tot een paar dagen voor de bruiloft. Mia heeft vakantie" zegt hij. Aan zijn stem hoor ik dat hij heel veel van zijn familie houdt. Ik kijk even naar zijn ogen en zie daar hetzelfde terug en ik glimlach even. "Heb jij broertejs of zusjes?" vraagt hij dan. "Een zusje van 17" zeg ik dan. "En een neef die ik meer beschouw als een soort grote broer" zeg ik dan met een glimlach. "Hoe laat moet jij morgen op staan?" vraag ik dan. Mijn wekker staat nu op half 11, dan kan ik me rustig klaar maken voor de sollicitatie en nog even wat eten voordat ik erheen ga. Ondertussen moet ik even gapen. Ik begon nu toch wel moe te worden.

Nathan Richard Brooks

"een zusje van 17 en een neef die ik meer als een grote broer beschouw" Ik glimlach even."Hoe laat moet jij morgen opstaan?" vraagt Anna. Meteen worden mijn ogen -totaal onbewust- weer koel en een tikkeltje afstandelijk, precies zoals ze daarvoor al waren. Ik ben me er niet eens van bewust dat ze altijd zo staan maar begrijp wel dat het vrouwen kan verwarren en intimideren. "Hoelaat ik maar wil" Ik glimlach geamuseerd. "Zolang ik maar om half 1 bij de lunch van men neef ben" Ik streel langs haar wang. "En jij?" vraag ik zacht. Eerst vond ik het leuk om meisjes te verwarren met mijn blikken met mijn woorden, ze naar me te laten verlangen. Mijn vader heeft me duidelijk gemaakt dat het niet langer zo kan. Ik moet kappen met het gedoe en me gaan settelen of anders. Wat hij niet begrijpt is dat ik niet ben zoals elke man. Ik ben een gecompliceerde man. Ik ben amper een romanticus het rozengeur en manenschijn is niet mijn ding, behalve als ik iemand probeer te verleiden. Ik ben ongelovelijk bazig en kan er niet tegen als ik tegengesproken word. Daarnaast heb ik een ongelovelijk kort lontje. Dat kan nog wel eens verkeerd uitpakken voor mijn vriendin en vrouw. Ik weet niet eens of ik er wel toe in staat ben om van andere vrouwen naast mijn zusje en moeder te houden. Ik heb het nooit gedaan, nooit gewilt en nu word ik er toe gedwongen. Ik moet het minstens proberen. Ik onderdruk een zucht. Ik haat deze hersenspinsels.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Anna Bailey Miller
"Hoelaat ik maar wil" glimlacht hij geamuseerd. "zolang ik maar om half 1 bij de lunch van mijn mijn neef ben". Hij streelt langs mijn wang. "En jij?" vraagt hij dan zacht. "Ik heb mijn wekker om half 11 staan" antwoord ik dan half gapend. "Dan heb ik tijd genoeg om iets te eten en me klaar te maken voor de sollicitatie om half 2" zeg ik dan. Ik zak wat onderuit en leg mijn hoofd tegen zijn borst aan. "Hoe laat is het?" vraag ik dan. Het was volgens mij wel ergens midden in de nacht. Ik doe mijn ogen dicht en leg een arm over zijn buik heen. Ik weet zeker dat ik zometeen zo in slaap val.

[ bericht aangepast op 24 okt 2012 - 19:53 ]

Nathan Richard Brooks

"Ik heb mijn wekker om half 11 staan" Zegt Anna half gapend. "Dan heb ik genoeg tijd om iets te eten en me klaar te maken voor de sollicitatie om half 2" zegt ze. Anna zakt onderuit en legd haar hoofd op mijn borst. "Hoelaat is het" Anna slaat haar arm om mijn buik. "Laat" antwoord ik, zonder de actuele tijd te noemen. Ik streel zacht door haar haren. "ga slapen" zeg ik zacht. Het was geen vraag, ook geen verzoek. Als ik naar mijn broer en zijn vrouw kijk, mijn neef en zijn verloofde, Mijn ouders, mijn tante en oom, zelfs mijn opa en oma. Ik wist meteen al dat ik nooit zo een relatie zou kunnen hebben. Dat betekent niet dat ik het niet wilde. Ik wil het nog steeds, Ze zien er altijd zo gelukkig uit maar ik ben...anders. Ben altijd anders geweest. Het buitenbeentje. Ik heb een ongelovelijk goede band met mijn familie maar ik heb een heel ander karakter. Ik kijk neer op Anna en blijf door haar haar strelen. "Je hebt je rust nodig...Ga maar slapen" mompel ik. Vervolgens gaat mijn telefoon álweer en dit keer zucht ik wel. "Mama" mompel ik zacht en voel me enigsinds verdrietig, jaloers. "Hey lieverd..is alles oké lieverd?" Ik kijk neer op Anna en streel door haar haren, dit keer met mijn telefoon aan mijn oor. "Hmm" Antwoord ik. "Ik weet het lieverd" Mama zucht. "je moet niet zoveel op je vader letten. Hij heeft nooit door gehad dat je anders bent" Zegt Mama. Ik zwijg."waarom probeer je niet te daten?" Ik zwijg weer even. "Doe ik..." antwoord ik zwakjes. Ik zucht zachtjes. "Ik weet niet of..." Mama onderbreekt me al snel. "Ik weet dat je het kan Nathan, Je kan ook van ons houden, dus ook van een meisje" Ik pak Anna haar hand, breng het naar mijn lippen en druk dan zacht mijn lippen tegen haar knokkels. "Ik zal het proberen...Ik moet gaan ik wil slapen heb een lange reis gehad" zeg ik als excuus. "Is goed lieverd, slaap zacht. Ik hou van je" Ik glimlach even. "Ik ook van jou. Doe de groetjes aan Pap" Ik hang op en zet mijn telefoon meteen uit. "mijn excuus" mompel ik, leg haar hand weer terug en druk een kus op haar hoofd. "Nu slapen."

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Austin Joshua Gray.

Ik had het gevoel dat het onderwerp moeder zwaar lag bij haar. Enkel en alleen al door de blik in haar ogen wist ik dat. Dus ik besloot mijn vrolijke zelve weer te zijn en eerst mensen vrolijk maken tot ik serieus werd.
"Wel ja, de nobelprijs winnen, een nieuwe dierensoort ontdekken, een robot maken, een ruimtereis maken,". Ik somde een paar van de meest onmogelijk dingen op en begon te grijnzen, "Maar om het toch een beetje realistisch te houden, een wereldreis maken, mijn studies afwerken, iemand vinden waar ik gelukkig mee word, wat een moeilijke taak word want ik ben nog niemand tegen gekomen die mij kan uitstaan, kan ik er aan doen dat ik om 6 uur 's ochtends graag zing ?".

[Ik reageer morgen, als dat niet erg is.]

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Anna Bailey Miller
"Laat" antwoord hij. Hij streelt zacht door mijn haren heen. "Ga slapen" zegt hij zacht. "Je hebt je rust nodig, ga maar slapen" mopeld hij nog een keer. Ik val al langzaam in slaap als zijn telefoon weer gaat en ik hoor hem zuchten. Ik hou mijn ogen dicht, maar ik slaap nog niet. Ik kan zijn moeder aan de andere kant van de lijn ook horen. Hij streelt weer door mijn haar heen. Als zijn moeder iets zegt over dat hij van hun kan houden dat hij ook van een meisje kan houden, pakt hij mijn hand en brengt die naar zijn lippen en drukt dan zijn zijn lippen tegen mijn knokkels. Ik doe mijn ogen open en kijk even op naar hem. Hij was anders dan de meeste andere jongens/mannen. Dat zei zijn moeder net en ik merk het ook, maar nu weet ik ook waarom en waarom hij me niet met veel liefde in zijn ogen kan aankijken. Hij zegt zijn moeder gedag en hangt op. "Mijn excuus" mompelt hij. Hij legt mijn hand weer terug en drukt een kus op mijn hoofd. "Nu slapen." zegt hij dan. Het wordt waarschijnlijk moeilijk om hem van mij te laten houden, maar ik weet zeker dat als het me wel lukt, hij me nooit meer laat gaan, maar ik ga er hard mijn best voor doen, want ik weet zeker dat het ergens diep in hem zit. ik sla mijn arm wat steviger om hem heen, alsof ik hem nooit meer zal laten gaan en val na een tijdje rustig en tevreden in slaap.

Nathan Richard Brooks

Het duurt lang voordat Anna in slaap valt maar het gebeurt dan uiteindelijk toch en ik kan weer een zucht niet onderdrukken. Ik kijk naar de tv maar volg niks van het programma. Ik moet veel op een rijtje zetten. Gedachtes ordenen maar dat gaat niet nu. Ik laat nooit een meisje bij me slapen. Voelt ongemakkelijk. Nu ook nog wel een beetje maar als zij zich er makkelijk door voelt. Ik blijf zacht door haar haar strelen. Ik moet het gewoon proberen. Ik kan niet anders. Als ik het niet doe verpest ik niet alleen alles voor mezelf maar ook voor me broer. Hij heeft me nog een tijdsgrens gegeven ook nog. Een jaar! De eikel.Dat hij dat nou zo makkelijk kan. Ik merk dat ik gefrustreerd raak. Ik zou het liefst even uit bed stappen maar Anna ligt op me. Wat een gezeik ook!

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Anna Bailey Miller
Na een uur rustig geslapen te hebben, wordt ik wakker van de tv die nog steeds aan staat. Ik kijk even omhoog en zie dat hij nog steeds wakker is. Ik kijk hem met slaperige ogen even aan. Ik bekijk zijn gezicht even en hij ziet er ietwat gefrusteerd uit. "Wat is er?' vraag ik dan. Ik ga rechtop zitten en het deken glijd naar beneden en meteen gaat er een koude rilling door me heen. Ik pak het deken weer vast en sla die om me heen. Ik lijk nu vast net een of ander ingepakt popje ofzo."Wil je erover praten?" vraag ik dan, terwijl ik al klaar zit om alles aan te horen. Ik wrijf de slaap even uit mijn ogen en kijk hem weer aan.

Nathan Richard Brooks

Plotseling beweegt Anna. "Wat is er?" vraagt ze geheel onverwachts en gaat overeind zitten, slaat de dekens om zich heen en wrijft het slaap uit haar ogen. "Niks schatje" antwoord ik. "Wil je erover praten?" vraagt ze dan. Ik trek de dekens die ze meegetrokken heeft, weer terug zodra ik merk dat ik het zelf een beetje fris krijg. Dan kijk ik Anna aan en glimlach zoals gewoonlijk zonder dat mijn ogen meedoen. "Er is niks om over te praten" antwoord ik. Ik bekijk Anna onderzoekend. "Je hebt kort geslapen" antwoord ik na een korte blik op de klok. Ik schud even kort mijn hoofd. "Ga slapen, je hebt morgen een belangrijke dag voor de boeg" Het was geen vraag, het was ook geen verzoek en ik kijk Anna met mijn manager/bedrijfsleider-ik-duld-geen-tegenspraak-look Aan. Als ze niet meteen reageert, zoals ik gewent ben haal ik even kort een wenkbrouw op.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Anna Bailey Miller
"Niks schatje" antwoord hij als ik vraag wat er is. Als ik vraag of hij erover wil praten zegt hij dat er niks is om over te praten en hij kijkt me aan met een glimlach zondat zijn ogen meedoen, eigenlijk wat ie al de hele avond doet en waarschijnlijk altijd, behalve als hij het over zijn familie heeft en bij ze is. Ondertussen trekt hij de dekens die ik mee heb getrokken weer terug waardoor ik het weer koud krijg, maar ik laat het even zo en sla mijn armen over elkaar. Hij bekijkt me onderzoekend. "Je hebt kort geslapen" zegt hij na een korte blik op de klok. Hij schud even kort zijn hoofd. "Ga slapen, je hebt morgen een belangrijke dag voor de boeg". Het was geen vraag en geen verzoek, net als daarstraks en daarbij kijkt hij me met een strenge ik-duld-geen-tegenspraak-look aan en als ik niet meteen reageer haalt hij even kort een wenkbrauw op en ik doe hetzelfde en schud mijn hoofd. "Zo makkelijk kom je er niet onderuit jongeman" zeg ik streng. Hij was niet de enige die een beetje streng kon zijn. Je moest soms flink wat doorzettingsvermogen hebben om een aantal dingen onderzocht te krijgen bij forensisch onderzoek, ze deden soms erg moeilijk. "Komop, voor de dag ermee" zeg ik met een glimlach maar met nog steeds mijn armen over elkaar.

[ bericht aangepast op 24 okt 2012 - 21:11 ]

Nathan Richard Brooks.

Anna schud haar hoofd. "Zo gemakkelijk kom je er niet vanaf jongeman" zegt ze. Ik knipper verbaast met mijn ogen en kan nog net tegenhouden dat mijn mond open valt. Wauw...Niemand heeft óóit het lef gehad dat tegen me te zeggen, al helemaal geen vrouw. "Komop voor de dag ermee" zegt ze dan. Ik knijp mijn ogen iets samen. Vervolgens pak ik vliegensvlug, hard en stevig haar arm vast en trek haar snel en hard bovenop me, naar me toe en net op tijd stoot mijn andere hand tegen haar heup om haar weer tegen te houden, hierdoor is haar gezicht slechts enkele centimeters van de mijne verwijdert. Mijn ogen fonkelen. Misschien een beetje boos, wat het precies is weet ik niet. "Ik zei dat er niks was" zeg ik zo zacht, als ik zo zacht praat word mijn zusje, en mijn werknemers vaak best bang voor me. De dreigende toon noemt Mia het. "En ik zei ook dat je moet gaan slapen...morgen belangrijke dag" Mijn hand op haar heup glijd langzaam omlaag, over haar lies naar haar dijbeen en blijft daar liggen.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Anna Bailey Miller
Hij knippert even verbaasd en is even stil. Hij knijpt zijn ogen iets samen en vervolgens pakt hij vliegensvluk, hard en stevig mijn arm vast en trekt me snel en hard bovenop zich. Hij had me best wel stevig vast en het deed best pijn. Net op tijd stoot zijn andere hand tegen mijn heup om me tegen houden en mijn gezicht is maar enkele centimeters an die van hem vandaan en er is een fonkeling in zijn ogen te zien die ik niet helemaal kan thuisbrengen. "Ik zei dat er niks was" zegt hij heel zacht en een beetje dreigend. "En ik zei ook dat je moet gaan slapen.. morgen belangrijke dag". Zijn hand glijdt langzaam omlaag over mijn lies naar mijn dijbeen en blijft daar liggen. Mijn blik is verhard en ik kijk hem boos aan. Dit had hij niet moeten doen. "Laat me los" zeg ik boos terwijl ik hem aan blijf kijken, niet geintimideerd door zijn zachte dreigende toon, wat dat betreft kon ik best mijn mannetje staan.

Nathan Richard Brooks

Anna kijkt me boos aan. "Laat me los" zegt Ze boos. Het doet me totaal niks dat ze me zo boos aankijkt en doet. Ik heb een jonger zusje.. In mijn ogen verandert niets. "Ken je grens" Zeg ik op dezelfde toon als net. Dan laat ik haar net zo abrupt los als ik haar naar me toe trok, maar mijn andere hand zorgt ervoor dat ze niet op me valt. Als ik een zachte klop op de deur hoor duw ik haar van me af en doe mijn broek aan. "Liggen blijven" beveel ik als ik richting de deur loop en kijk haar even kort en streng aan. "Wat?" vraag ik geërgerd als ik een jongen van een jaar of 16 in een uniform van het hotel zie. "S...sorry e..er is een be-bericht voor u" stamelt hij. Hij steekt een briefje naar me uit. Ik grabbel wat in mijn zak en geef de jongen wat kleingeld voor ik de deur dicht doe. Je hebt helemaal niet laten weten dat je in L.A bent Nathy, Leuk je weer eens te zien, je ziet er goed uit Ik word lijkbleek en lees de rest van de brief niet eens meer. Ik scheur het in stukjes en gooi het richting de prullebak voor ik mijn hand door mijn haar haal en me weer op het bed laat vallen.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]