[Inloop RPG] Sheraton Hotel Downtown ~ 4 - Speeltopics

Het Sheraton Hotel Downtown ligt in het drukke centrum van Los Angeles, een perfecte plek voor toeristen, mensen op zakenreis, op doorreis of andere interessante tripjes.

Hier kan je allerlei foto's van het hotel vinden, een hotel dat werkelijk alles lijkt te hebben. Luxe en minder luxe kamers, een zwembadcomplex met sauna's, een golfbaan en park en nog veel meer!

Belangrijk!
Je maakt een rol aan, de rol hoeft niet permanent te zijn en je kan elk moment weggaan. Deze RPG is speciaal voor mensen die weinig tijd hebben, soms geen inspiratie of voor nieuwelingen die graag even een kijkje komen nemen en het graag willen leren. Houd hier dus rekening mee!

Regels
- Iedereen mag een nieuw topic aanmaken, maar dan ben je wel verplicht om de beginpost goed bij te houden!
- 16+ en andere dingen zijn allemaal toegestaan.
- Probeer je rollen en posts zo uitgebreid mogelijk te maken, dit is een goede oefening voor alle andere RPGs.
- De gemiddelde posts moeten toch wel 150 woorden bevatten. Anders word het te kort en word het topic te snel vol gespamt.
- Leestekens en hoofdlettergebruik zijn wél verplicht!

Staff: (permanente karakters)
Katelynn (Kate) Serenity White CyberLord
Mason Fell VCL

Ingecheckt in het hotel:
Nana Reira Ito ~ Rust Isuzu
Isa Carmen Maria Jones ~ Laatste vakantie Bagoly
Anna Bailey Miller ~ Vakantie Mismi
Chloé Amelia Blessins ~ Werk CxStylinson
Fiona Winter ~ Verjaardag VCL
Amelia Cornish ~ Werk Amity
Ashley Jasmine Moore ~ WerkIsuzu
Effie Atkins ~ Gevlucht Soubi
Mary Roberts ~ Vakantie carpediemx
Aubree Aleah Rodriguez ~ Vakantie N4I5
Valérie Raven Stewards ~ Werk Ahri
Maria Wolf aka Johanna Kaiser ~ Werk/gevlucht Uchiha
Caelle Broocke ~ Vakantie Souvenir
Samuel Ray Dawson ~ Vakantie PercyWood
Finn Oliver Harries ~ Rust Bagoly
Yuri Leith Bishop ~ Rust Assassin
Andrew Ian Parker ~ Vakantie Realist
Austin Joshua Gray ~ Vakantie N4I5
Luke Alexander Skyse ~ Vakantie Realist
Keith Rowlders ~ Werk JordanStyles
Nathan Richard Brooks ~ Bruiloft Rechazame

Uitgecheckt (inactieve karakters die mogelijk terug komen)


Als je mee wilt doen, vul je hier je rol in. Je hoeft niet op goedkeuring te wachten, je kan gelijk beginnen!

---

Your make-up is terrible

Ashley Jasmine Moore
Katelynn legde haar hand op mijn rug, ik voelde de warmte ervan, en streelde er zachtjes overheen. ‘Ssssth, maar Ashley.’ Begon ze kalmerend, ‘Als ik Yuri was geweest, zou ik juist heel blij met jou zijn geweest. Je bent zo geduldig, rustig en lief.’ Ik zuchtte diep door haar woorden, terwijl zij al van mijn rug naar mijn haren ging en zachtjes en met lange strelen hierdoor heen ging. ‘En ik word niet gek van je, praat alles maar van je af Ashley. Dat is zoveel beter voor je.’ Haar kalmerende woorden hielpen iets, maar de gedachte en de leegte toen ik aan Yuri dacht bleef. Deze zou ook niet zo snel weggaan, bedacht ik mezelf, en hoewel ik net met Katelynn gekust had, kon ik het gewoonweg niet aan.
‘Als je wilt, ga ik morgen wel met je mee, dat zou ik graag voor je doen. Dat zou me echt niks uitmaken.’ Ze ging tegen me aanliggen en sloeg haar armen om me heen, zodat ik stevig tegen haar aangedrukt zat.
Hoewel ik nu wilde zuchten, deed ik het niet, ik wilde niet dat Katelynn me nog zieliger vond dan dat ze nu al vond. Eigenlijk wilde ik helemaal geen medelijden, maar Katelynn was erg lief en juist hierdoor raakte ik nog verdrietiger dan ik al was. Het enige waar ik nu zin in heb, is om de hele bar leeg te drinken, maar dat zou zeker weer eens niet slim zijn? Het duurde dan ook even voor ik geantwoord had. ‘Ik vraag me af of hij ongelukkig met me was, Katelynn. Zou dat de reden zijn dat hij vreemdging, of is het wat anders? Heb ik niet genoeg mijn best gedaan? Wat is er zo speciaal aan de andere vrouwen dat hij met hen gaat en niet meer aan mij denkt? Dacht hij überhaupt wel aan me toen hij vreemdging?’ Ik zuchtte, zoveel vragen en geen enkel antwoord. Ik was zo verward dat ik niets meer wist en met dit draaide ik me om, om weer tegen Katelynn aan te nestelen en zachtjes te huilen.

---

Quiet the mind, and the soul will speak.

Yuri Leith Bishop

Ik ben allang blij dat de meiden ermee instemmen. Als ik van mijn kruk af pleur, vangt Maria mij op het laatste moment op door mijn arm beet te grijpen. Verdomme, volgens mij heb ik het nog nooit zo ver gekregen dat een meisje mij moest opvangen van een stoel. ''Hey, mijn reactievermogen is ook naar de knoppen nu. Denk dat 't 't beste is om deze te laten staan, heb nog wel een paar kleine wijntjes in de minibar, maar ik zou 't op prijs stellen dat je niet alles onderkotst in m'n kamer." zegt ze met een glimlach. Voor ik het weet ben ik de fles kwijt en is die bij de barman terug. Ik probeer mezelf ondertussen weer staande te houden door de bar vast te houden. "Ik kan wel tegen alcohol, normaal. Ik kots doen." mompel ik tegen Maria, voor de zekerheid. Dit is vast een slechte combinatie van verdriet en alcohol.
"Effie, zou je me willen helpen? Ik denk niet dat het goed gaat als ik hem alleen een arm geef." zegt ze met een klein glimlachje. "Ja, natuurlijk." hoor ik haar al antwoorden en ze loopt gelijk op ons af, nadat ze van haar stoel af is gekomen. "'Kom op. Ik zei dat het je laatste was meneertje." zegt zelachend en ik knik braaf. Ze doet haar arm om mijn middel en zorgt ervoor dat mijn arm om haar heen komt terwijl ik lichtjes op beide steun. Ik weet dat ik nu eigenwijs kan doen, maar dan lig ik zometeen al helemaal op de grond. Een gevoel van schaamte heb ik nu toch al helemal niet meer.
"Hihi, nu is het andersom. Eerst moest jij mij helpen met overeind te helpen en ik nu jou." lacht ze zacht. "Voel jij je nu ook zoals ik mij voelde?" Ik kijk haar verbaasd aan en schud dan met mijn hoofd. "Nee, was dat maar zo. Ik voel me eerder verpletterd door zwaartekracht dan op een roze wolk door leuke kusjes." mompel ik. "Maar het mag wel." Ik tuit mijn lippen overdreven en lach dan, terwijl ik alweer vooruit probeer te lopen tussen de twee dames in.

---

Your make-up is terrible

Katelynn Serenity White

Het duurde eventjes voordat Ashley weer wat zei. Vast omdat ze aan het nadenken was over de dingen die ik had gezegd. "Ik vraag me af of hij ongelukkig met me was, Katelynn. Zou dat de reden zijn dat hij vreemd ging, of is het wat anders? Heb ik niet genoeg mijn best gedaan? Wat is er zo speciaal aan de andere vrouwen dat hij met hen gaat en niet meer aan mij denkt? Dacht hij überhaupt wel aan me toen hij vreemd ging?" Ze zuchtte eventjes en nestelde zich toen tegen me aan. Ik voelde schokken door haar lichaam en hoorde haar zachtjes huilen. Ik drukte haar nog dichter tegen me aan en streelde over haar wang. "Ik weet niet waarom hij het gedaan heeft. Ik zie echt geen enkele reden om op iemand als jou vreemd te gaan." zei ik zachtjes, "Hij heeft net toch wel moeite voor je gedaan? Dus hij houdt wel echt van je, maar waarom hij die anderen dingen doet weet ik niet. Ik vind het ook raar Ashley."
Ik zuchtte zachtjes. Het was gewoon gemeen van hem. Niet alleen gemeen, maar ook egoïstisch en idioot. Waarom zou je zoiets doen als je zo'n lieve en aardige vriendin hebt? Dan doe je zoiets toch niet? Waarom moest hij nou weer zo'n klootzak zijn? "Ik vind het heel zielig voor je. Sorry dat ik zo weinig kan doen."

---

I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

mismi schreef:
Anna Bailey Miller
Ik hoor de tv aangaan in de slaapkamer. Ik hang de handdoek weer terug en haal even diep adem en dan komt Nathan de badkamer ingelopen. Ik volg zijn beweging in de spiegel tot hij achter me staat, mijn haar over een schouder schuift en over mijn armen en schouders wrijft. Hij doet zijn armen om mijn middel heen, trekt me tegen zich aan en drukt een kusje op mijn schouder. "Het is niet meteen een afwijzing" fluistert hij voordat hij nog een kusje op mijn schouder drukt. "Ik had niet op deze manier met je gevreeën als er niet íéts tussen was geweest". Hij kijkt me aan via de spiegel en ik kijk hem ook aan via de spiegel. "Je bent een leuke meid en ik wil je graag beter leren kennen en zien waar dit op uit draait." Hij drukt een kus op mijn wang. "Niet meteen verdrietig zijn, je bent veel mooier als je lacht" zegt hij terwijl hij lief naar me lacht in de spiegel. Ik glimlach even en ga een beetje tegen hem aan hangen. "Verdrietig is niet het woord denk ik" zeg ik dan zacht terwijl ik even naar ons zo kijk in de spiegel. Naar zijn stevige, veilige armen om mijn middel heen, zijn brede schouders. Het liefst lag ik de hele dag in zijn armen. "Eerder.. bang.. denk ik. Ik voel me.. anders ofzo." zeg ik dan. "Bang voor de gevoelens die ik misschien voor je ga krijgen.. bang voor datgene wat er al is bij mij na 1 avond en misschien ook bang om het kwijt te raken" ga ik verder en ik kijk hem weer even aan via de spiegel.

Nathan Richard Brooks

Anna glimlacht terug en leunt dan tegen me aan. "Verdrietig is niet het woord" zegt ze zacht. : Eerder...bang denk ik. Ik voel me...anders ofzo" zegt ze. "Bang voor de gevoelens die ik misschien voor je ga krijgen. Bang voor datgene wat er al is bij mij na 1 avond en misschien ook bang het kwijt te raken" Anna kijkt me via de spiegel aan. Weer glimlach ik. "Je hoeft nergens bang voor te zijn, niet bij mij" zeg ik zacht. "Helemaal niet voor je eigen gevoelens...of voor wat er gaat komen" Ik til mijn hand op en streel over haar wang. "Vertrouw me" Maar zodra ik de woorden uitspreek besef ik me dat dat het domste is wat ze kan gaan doen, mij vertrouwen. Dat weet ze niet, dat hoeft ze niet te weten. Ik druk een kus tegen Anna haar achterhoofd. "Kom terug naar bed" het was geen vraag. Ik loop de badkamer uit en kruip terug het bed in, onder de dekens en pak mijn telefoon. "Je belde?" Vraag ik zodra ik mijn broer zijn stem hoor aan de andere kant van de lijn. "Ja, Donovan belde mij toen hij niks van je hoorde...Hij dacht dat je nog hier was...waar ben je?" vraagt mijn broer. "Ik ben in het hotel Douglas.." Antwoord ik. "Waarom heb je Donovan nog niet gebeld dan?" Ik rol met mijn ogen. "Niet aan gedacht, andere dingen aan mijn hoofd" Ik hoor een geërgerde zucht. "Ik hoop dat je wat serieuser over dingen gaat denken Nathan. Je weet dat het cruciaal is" Ik zucht zachtjes. "Ik weet het" Mompel ik. "Bel Donovan" Dat is het laatste wat ik hoor voor Douglas ophangt. Weer zucht ik en dan bel ik Donovan, mijn neef. "Donny!" Zeg ik zodra er opgenomen is. "Jezus Nathan! Waarom heb je niet gebeld? Ik dacht dat je gecrashed was" Ik grinnik even, "Ik? Doe niet zo mal. Sorry dat ik niet belde het is me ontschoten" zeg ik, "Mhm het is oké. Kom je morgen nog lunchen met mij en Nataly?" Ik knik en besef dan dat hij me niet kan zien.. "Natuurlijkk" antwoord ik dan. "Oké. half een het heathrow. Kom niet te laat! ga slapen" zegt Donovan. "Iedereen commandeert me vandaag" Klaag ik. Donovan grinnikt."Slaap lekker man" Ik grinnik ook even, "Jij ook" Ik hang op, leg mijn iphone aan de lader en zak dan onderuit in de dekens en zap wat rond.

[ bericht aangepast op 24 okt 2012 - 5:03 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Anna Bailey Miller
"Je hoeft nergens bang voor te zijn, niet bij mij" zegt hij zacht. "Helemaal niet voor je eigen gevolens.. of voor wat er gaat komen". Hij tilt zijn hand op streelt ermee over mijn wang. "Vertrouw me" zegt hij. Ik knik heel lichtjes. Hij drukt een kus tegen mijn achterhoofd. "Kom terug naar bed" zegt hij voordat hij me los laat en de badkamer uit loopt. Mijn verstand zegt me dat ik moet uitkijken, uitkijken dat ik niet gekwetst word, maar mijn hart zegt iets heel anders. Ik hoor hem bellen, volgens mij twee keer. Ik zucht even en wacht tot hij klaar is met bellen. Als hij klaar is met bellen begint hij te zappen op de tv. Ik doe het licht in de badkamer uit en loop terug naar het bed. Ik pak de kussens van de grond en zet die weer op het bed. Ik loop om het bed heen naar de kant Nathan en raap mijn spullen bij elkaar. Ik loop weer terug naar de andere kant van het bed en trek mijn spullen weer aan voordat ik in bed kruip. Ik pak mijn telefoon van het kastje af, stel het alarm opnieuw in, een uur eerder en leg mijn telefoon weer weg. Ik trek het deken naar me toe en ga liggen en kijk naar de tv. Ik had deze hele avond in een seconde verpest.

Souvenir schreef:
Caelle Broocke
'Oke.' Ik stond op voordat hij het kon doen en stapte rustig naar binnen. Verbaasd keek ik even rond, om dan pas door te hebben dat de bar wat verderop was. 'Twee Ice Tea, alsjeblieft', zei ik tegen de man die achter de bar stond. Hij knikte en schonk er twee flesjes in de glazen die hij had klaargezet. 'Kan daar ook nog een kommetje chips bij?', vroeg ik. Ik had best honger, plus Austin zou dat ook wel niet afslaan. Niet veel later zat ik weer neer en nam halvelings gulzig een slok van mijn Ice Tea. Voor het geval dat Austin het gezien zou hebben, grijnsde ik schaapachtig. In mijn hoofd dwaalden allerlei gedachten over Austin rond. Het was leuk dat ik hier nu met hem zat, en dat ik niet alleen was. Langs de andere kant was het een beetje gênant, omdat we nog niets meer over elkaar wisten dan onze namen. De rest kwam later wel. Ik nam nog een slok.

Ze kwam terug met het drinken. Ondertussen had ik alle mensen beneden als eens goed kunnen bekijken. Ik was tot de conclusie gekomen dat je hier veel meer kon zien dan dat je voor de persoon liep. Ik nam het drinken aan en nam subtiel een handvol chipjes uit het kommetje waardoor het kommetje nu halfleeg was.
Ze grijnsde schaapachtig naar me toen ze een gulzige slok nam wat me dit lachen. Haar groene ogen pasten goed bij haar ietwat krullende, bruine haren. Ik haalde opnieuw een hand door mijn haar waarna ik een slok nam van mijn drinken een een chipje in mijn mond stak.
"Wat wil jij nog doen in je leven eigenlijk ?".

N4I5 schreef:
(...)

[Is ze online ? Anders is het goed xp Whatever conserveren betekent, maar goed.]

[converseren liefst! Het andere is iets in blik doen.... En Waar is ze? Iemand voor Fiona zou ook wel fijn zijn...zeker als die persoon wilt uitgaan]

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

MissLexi schreef:
(...)

[converseren liefst! Het andere is iets in blik doen.... En Waar is ze? Iemand voor Fiona zou ook wel fijn zijn...zeker als die persoon wilt uitgaan]

[Ik schrijf wel even een reactie zodat je daar op in kan gaan xp]

Aubree Aleah Rodriguez.

Ik stapte de douche uit en droogde me af. Ik had even nood gehad aan een verfrissende douche, want het was echt te warm voor woorden geweest. Misschien was gaan lopen toch niet zo'n goed idee geweest. Waarom had ik niet gekozen voor eens te gaan shoppen, of wat te zwemmen ? Achja, daar was het nu te laat voor, ik had het al gedaan. Ik deed mijn kleren aan. Door de kortheid van mijn blouse werd een stuk van mijn blote buik te zien. Ik deed mijn schoenen aan, droogde mijn ietwat krullende haren. Ik deed een leren bandje erover en nam de sleutel van het tafeltje en mijn iPhone.
Ik had honger, dus ik ging iets eten, punt uit.

Mason Fell
Ik was opgeroepen door het restaurant. Er was blijkbaar een tekort aan manschappen ontstaan en ze wouden het proberen in evenwicht te krijgen. Voor mij was deze shift geen enkel probleem. Ik werkte best graag en bovendien had ik tijdens de meeste vakanties niets anders gedaan dan in restaurants of bars te werken. Natuurlijk moest ik eerste steeds de vaat doen, maar uiteindelijk begonnen ze me te kennen en mocht ik ook zaterdag werken. En zo kwam het dus dat ik met een short, menukaart, papier en een pen doorheen de tafels manoeuvreerde. Ik legde menukaarten op tafels, wachtte tot ze klaar waren, nam de bestelling op en bracht het later. Ik stond wel liever achter de bar. Mensen spraken wel tegen de barman, niet tegen de ober. Behalve om te vragen welke wijn ze moesten nemen of dingen in die aard. Ik ging naar de tafel van een jongedame. "Alstublieft, de menukaart." Beleefd wachtte ik af tot er een keuze gemaakt was, ondertussen rondkijken of iemand anders dringend wat moest hebben en ook omdat het nogal vervelend zou zijn als ik de hele tijd op haar zou neerkijken.

---

Whoever has eyes to see and ears to hear will be persuaded that mortals can hide no secrets.

Nathan Richard Brooks

Mijn ogen volgen Anna, als ze uit de badkamer loopt, haar spullen pakt, naar de andere kant van het bed loopt, Haar kleren aantrekt en dan pas in bed stapt, Ver van mij vandaan. Ik houd mijn hoofd een klein beetje schuin als ik naar haar kijk. "Waarom ga je zo ver van me af zitten?" Vraag ik nieuwschierig. Van binnen ben ik een tikkeltje beledigd dat ze het doet. Wil ze nu opeens niet meer 'meer' Of is het iets dat ik heb gezegd. Ik kan een zucht net aan onderdrukken. Saved by the bell. Ik pak mijn telefoon van het nachtkastje en zet hem op de luidspreker. "Brooks" antwoord ik. "Wat neem jij de telefoon zakelijk op" Klaagt Donovan. "En hoezo klaag jij erover?" vraag ik droogjes. "Moest ik doen van Mia" protesteerd Donovan. "Hoi broertje" hoor ik mijn zusje haar stem zeggen. "Hey lieverd" Een liefdevolle glimlach glijd over mijn gezicht. Ik ben gék op mijn broertje en zusje. Ze zijn een stuk jonger dan ik en Douglas. Een tweeling van 16. Douglas en ik waren best geschokt toen we hoorde dat mijn moeder weer zwanger was, vooral omdat ik bijna 10 jaar ouder was. Maar ik kan me geen leven zonder ze wensen. Ben echt gek op ze en houd zo veel van hen. " 'sup" zeg ik dan maar. "Even laten weten dat Mia veilig is aangekomen" zegt Donovan. "Gelukkig" antwoord ik. "Hoezo? Heb je iemand bij je?" vraagt Donovan nieuwschierig. Ik gluur even naar Ana. "Neukertje of Introducé?" vraagt Donovan. Ik haal mijn wenkbrouwen op naar mijn iphone. "Of een combinatie van beide" roept Mia."Mia!" zeg ik streng en ik hoor haar even giechelen. "Als het goed is introducé" antwoord ik. "Hoezo als het goed is?" vraagt Donovan. "Hangt van haar af" antwoord ik. "Heb je een vriendin?! Jij hebt nóóit een vriendin!! Dan moet ze wel speciaal zijn! Heb je een vriendin?" Gilt Mia. Ik grinnik even. "Je bent te nieuwschierig zusje" zeg ik geamuseerd. "Nou nu wil ik het ook weten" zegt Donovan. "Ik moet gaan..." zeg ik. "Wat doen? ik wil het weten" Ik lach even. "Ik ga mijn introducé vermaken...Het is zo saai als ik de heletijd met jullie aan de telefoon hang. Ik zie jullie morgen bij de lunch" Zeg ik lachend en dan hang ik op. Als ik mijn telefoon weer heb weg gelegd kijk ik weer even naar Anna. "Ga nou niet zo ver zitten" Zeg ik met een pruillip en trek Anna Dan naar me toe, sla mijn arm om haar middel zodat ze ook niet meer verder kan zitten. "wil je niet bij me zijn?" Ik strijk een lok haar achter haar oor.

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Anna Bailey Miller
"Waarom ga je zo ver van me af zitten?" vraagt hij dan en ik kijk om naar hem. Dan gaat zijn telefoon en hij neemt op. Hij zet het gesprek op luidspreker en ik luister mee. Blijkbaar zijn zusje en en waarschijnlijk ook zijn broertje. Ze klinken nog niet zo oud vergeleken met hem. Na een ietwat apart gesprek hangt hij op, legt zijn telefoon weer weg en kijkt me weer aan. "Ga nou niet zo ver zitten" zegt hij met een pruillip en trekt me naar zich toe waarna hij een arm mijn middel slaat zodat ik niet meer verder weg kan zitten. "Wil je niet bij me zijn?" vraagt hij dan terwijl hij een lok haar achter mijn oor doet. Ik kijk hem even aan en haal dan mijn schouders even op. "Ik heb deze avond toch al verpest" zeg ik dan en ik friemel even aan de mouwen van mijn shirtje.

Caelle Broocke
Ik was eigenlijk best verwonderd over zijn vraag. Voorzichtig boog ik me naar voor een een schijfje gebakken aardappel tussen twee vingers te nemen. Bedachtzaam en tergend traag kauwde ik op de lekkernij. 'Mijn moeder haar leven weer ongeveer op de rails helpen. Voor de rest, ik heb echt geen idee.' Voorzichtig probeerde ik te glimlachen, maar ik had het onderwerp 'moeder' weer aangehaald, een kwelling voor mezelf. Jammer genoeg kwam ik daar pas achter nadat ik me erg somber voelde. 'Jij?'

---

Le Beau n’est que la promesse du bonheur | Will you dance, dear Emma? | page 28

Nathan Richard Brooks.

Anna kijkt me aan en haalt haar schouders even op. "Ik heb deze avond toch al verpest" Zegt ze en ze friemelt aan haar mouwen. Ik kan eeen zachte lach niet onderdrukken. "Lieve Anna toch" zeg ik met een geamuseerde glimlach. "Je hebt helemaal niks verpest" Ik druk een kus op haar wang, leg mijn hand dan onder haar kin, draai haar gezicht naar me toe en druk een zachte kus op haar lippen. "Als je wat had verpest, dan zat je hier nu niet, en had ik je niet vast en je helemaal niet gekust" Ik grinnik even en streel weer even over haar wang, langs haar kaaklijn naar haar kin en streel met mijn duim zacht langs de rand van haar onderlip. Ik kijk Anna aan met nog steeds een geamuseerde blik in mijn groen/blauwe ogen. "Je hebt niks verpest schatje" zeg ik weer zachtjes. "Iniedergeval mijn avond niet" Ik houd mijn hoofd even verleiderlijk schuin. "Niet zo onzeker zijn hoor...nergens voor nodig..." ik glimlach bemoedigend naar haar.

[ bericht aangepast op 24 okt 2012 - 18:56 ]

---

[i]Help always come when people fight for right - Tonto [/i]

Anna Bailey Miller
Hij lacht even zacht. "Lieve Anna toch, je hebt helemaal niks verpest" zegt hij en hij drukt een kus op mijn wang. Hij legt zijn hand onder mijn kin, draait mijn gezicht naar zich toe drukt een zachte kus op mijn lippen. "Als je wat had verpest, dan zat je hier nu niet en had ik je niet vast en je helemaal niet gekust". Hij grinnikt even en streelt weer over mijn wang, langs mijn kaaklijk naar mijn kin en streelt met zijn duim zacht langs de rand van mijn onderlip terwijl hij me nog steeds met een geamuseerde blik aankijkt. "Je hebt niks verpest schatje" zegt hij zachtjes. "In ieder geval mijn avond niet. Niet zo onzeker zijn hoor.. nergens voor nodig." zegt hij en hij glimlacht even naar me. Onzeker zijn was ook niks voor mij. Ik haal even diep adem en knik dan. "Oke, als ik erachter kom dat je me gebruikt en misbruik maakt van mijn gevoelens, ben je nog lang niet jarig jongeman" zeg ik dan waarschuwend en even met een strenge blik en geef hem dan een zoen op zijn mond en kruip tegen hem aan. Hij was wel lekker warm. "Je zusje, en ik denk je broertje, klonken wel aardig" zeg ik dan. Ik trek de dekens tot mijn kin op en nestel me nog wat beter tegen hem aan.