[RPG] Dimension Travel O5 - Speeltopics

Wezens:
• Assassin - James.
• Nychta - Athan Romanescu
• Tortura | Hidan - Andrei Shade Vaughn / Lilith.

Meisjes:
• Neiva - Willow Nastya Reyes.
• Nychta - Amberlynn Lee Jefferson.
• Assassin - Sage Evangeline Clark

Jongens:
• Exasperated - Jack Rush.
• Oromis - Damien Hunter.

Wetenschappers:
• Tortura | Hidan. - Xavier Hush Gray.

Regels RPG:
• Ooc binnen de haakjes: (), [], {}.
• 16 + teksten mag.
• Geen perfecte rollen. Iedereen heeft wel wat minpuntjes.
• Max. 2 Personage's p.p.
• Schrijf meer dan 1 á 2 zinnetjes. Anders valt de Rpg dood en het is echt niet zo moeilijk.
• Geen ruzie maken. Hou het gezellig! De personage's zelf mogen wel ruzie maken.
• Geen andere dingen verzinnen van de verhaallijn of ervan afwijken. Hou je er gewoon aan.
• Maak geen grote beslissingen in je eentje en je bestuurt de personage van de ander niet! Alleen die van jezelf.
• Have fun! (:

[ bericht aangepast op 18 dec 2012 - 19:59 ]

---

†

James - wezen

Willow kijkt me wat beledigd aan als ik haar uitlach en steekt vervolgens haar tong naar mij uit. "Als jij niet lief tegen mij doet, dan doe ik ook niet lief tegen jou." bromt ze koppig. Ik vind het eigenlijk wel schattig klinken en moet opnieuw lachen. "Natuurlijk, kleine kinderen kan je ook zó serieus nemen." ga ik gewoon verder.
Als ik vraag of ze die gebruiksaanwijzigingen wel naar het goede adres heeft gestuurd, haalt ze haar schouders op. "Ik had het verstuurd met de postduif, misschien is die verdwaald." grinnikt ze. Hierbij trek ik een schuldig gezicht. "Oeps, die is niet verdwaalt, die heb ik opgegeten. Hm, ik vond het al zo naar papier smaken." grinnik ik als antwoord.
"Maar, je zou me toch niet meer opeten?" vraagt ze aarzelend en ze schuift ietsjes van me af als ik zeg dat ze naar eten ruikt Gelijk trek ik haar weer dichter tegen mij aan, ik vind het huid op huid contact ook wel prettig. "Ik ga je ook niet meer opeten hoor." verklaar ik daarna serieus. "Maar dan ruik je nog wel lekker, daar kan ik niets aan doen. Er is vast wel iets waarmee het te vergelijken valt... Zoiets als pas gebakken brood! Het ruikt lekker maar je hoeft het niet perse te eten. Nu zeker niet omdat ik al gegeten heb, snap je?" vraag ik dan.
Willow draait haar hoofd wat zodat ze mij kan aankijken en ik zie dat ze haar wenkbrauwen iets opgetrokken heeft. "Als je dingen bedoelt, waarvan ik denk dat jij ze bedoelt dan kan je dat mooi vergeten." Ik trek hierop opnieuw een pruillpje. "Echt niet? Ben je daar echt heeeeel zeker van?" vraag ik op een iets kinderlijk en teleurgesteld toontje, met grote, zielige ogen erbij.

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
James lacht opnieuw. 'Natuurlijk, kleine kinderen kan je ook zó serieus nemen,' zegt hij. 'Ik ben geen klein kind!' protesteer ik terwijl ik demonstratief mijn armen over elkaar sla.
James trekt een schuldig gezicht. 'Oeps, die is niet verdwaalt, die heb ik opgegeten. Hm, ik vond het al zo naar papier smaken,' grinnikt hij. 'Nou, als jij de duif hebt opgegeten is het je eigenlijk schuld dat je mijn handleiding niet hebt ontvangen,' meld ik hem.
Als ik iets van hem afschuif trekt hij me gelijk terug. 'Ik ga je ook niet meer opeten hoor,' zegt hij op een serieuze toon. 'Maar dan ruik je nog wel lekker, daar kan ik niets aan doen. Er is vast wel iets waarmee het te vergelijken valt...Zoiets als pas gebakken brood! Het ruikt lekker, maar je hoeft het niet perse te eten. Nu zeker niet omdat ik al gegeten heb, snap je?' vraagt hij. Ik frons lichtjes, vergelijkt hij me nou met een pas gebakken brood? 'Brood is eetbaar, en ik ben niet eetbaar, dus het is geen goede vergelijking,' mompel ik.
Ik zeg dat James het mooi kan vergeten waarop hij een pruillipje trekt. 'Echt niet? Ben je daar echt heeeeel zeker van?' vraagt hij op een kinderlijke en teleurgestelde toon samen met grote en zielige ogen. 'Wie is hier nu een klein kind dan?' grinnik ik waarna ik aarzelend voor een paar seconden op mijn lip bijt. 'Je weet heus wel dat ik het niet wil'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

"Ik ben geen klein kind!" protesteert ze terwijl ze demonstratief haar armen over elkaar slaat. Ik grinnik alleen en houd wijselijk verder mijn mond.
"Nou, als jij de duif hebt opgegeten is het je eigenlijk schuld dat je mijn handleiding niet hebt ontvangen." meld ze me en ik grijns even. "Sorry, het is inderdaad mijn schuld." antwoord ik, mijn stem klinkt behoorlijk vrolijk ondertussen en daar ben ik wel blij mee.
"Brood is eetbaar, en ik ben niet eetbaar, dus het is geen goede vergelijking." mompelt ze na mijn vergelijking met brood. Hierdoor stoot ik een korte lach uit. "Je bent echt gek. Natuurlijk ben je wel eetbaar, elk deel van jou is eetbaar." Hierna hap ik speels naar haar nek, maar bijt ik er verder niet echt in.
"Wie is hier nu een klein kind dan?" grinnikt ze waarna ze aarzelend voor een paar seconden op haar lip bijt. "Je weet heus wel dat ik het niet wil." Ik trek mijn gezicht gelijk weer in de plooi en laat mijn adem tussen mijn tanden door ontsnappen. "Ja, dat weet ik ondertussen heel goed." antwoord ik. "Je lijkt wel nergens van onder de indruk te zijn, terwijl normale meisjes nu al kronkelend voor mijn voeten zouden liggen. Willow, moet je me soms iets vertellen?" vraag ik haar serieus.

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
James lacht kort. 'Je bent echt gek. Natuurlijk ben je wel eetbaar, elk deel van jou is eetbaar'. Hij hapt even naar mijn nek waarop ik even wegduik, omdat ik niet zeker of het speels bedoelt is of niet.
Als ik heb gezegd dat hij nu wel weet dat ik het niet wil trekt hij zijn gezicht weer in de ploot. 'Ja, dat weet ik ondertussen heel goed,' antwoordt hij. 'Je lijkt wel nergens van onder de indruk te zijn, terwijl normale meisjes nu al kronkelend voor mijn voeten zouden liggen. Willow, moet je me soms iets vertellen?' vraagt hij op een serieuze toon. Het blijft een paar seconden stil waarna ik hard begin te lachen. Denkt hij nou serieus dat ik lesbisch ben, alleen omdat ik niet "kronkelend voor zijn voeten lig"? 'James, ik ben niet lesbisch,' meld ik hem als ik uitgelachen ben. 'Dat normale meisjes nu voor je voeten zouden liggen betekend niet dat ik dat ook zou doen, je zou nu wel moeten weten dat ik niet bepaald normaal ben,' zeg ik vervolgens, het laatste grinnikend. 'Bovendien ben je mijn type niet echt, ik val niet op patsers'. Dat is niet volledig waar, maar dat hoeft hij niet te weten.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

[WAAR IS IEDEREEEEN?]

James - wezen

Willow duikt weg als ik naar haar nek hap, wat best begrijpelijk is eigenlijk. Toch was ik niet van plan om echt iets te doen. Als ik heb gevraagt of ze me soms iets moet vertellen, barst ze ineens in lachen uit, wat best hard klinkt. Ik trek een pruillip, zo grappig is het toch niet? "James, ik ben niet lesbisch." meld ze me als ze eindelijk uitgelachen is. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en kijk haar onderzoekend aan. "Dat moet wel." murmel ik.
"Dat normale meisjes nu voor je voeten zouden liggen betekend niet dat ik dat ook zou doen, je zou nu wel moeten weten dat ik niet bepaald normaal ben." zegt ze vervolgens, het laatste grinnikend. "Bovendien ben je mijn type niet echt, ik val niet op patsers." Ik trek mijn lippen bedenkelijk samen, misschien moet ik mijn uiterlijk een beetje aanpassen de komende tijd. Ik laat mijn armen iets losser om haar middel liggen en trek haar niet meer zo stevig tegen me aan. Ik krijg het gevoel dat het kansloos is.
"Ja je bent echt niet normaal..." murmel ik. Wie valt er nou niet op patsers? Iedereen, uiteindelijk. Xavier zei ook van niet, maar uiteindelijk krijg ik iedereen die ik wil hoor. "Trouwens, het is gewoon niet eerlijk! Ik ben hardstikke leuk hoor." pruil ik vervolgens.

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
James perst zijn lippen bedenkelijk op elkaar, laat zijn armen loser rond mijn middel liggen en trekt me niet meer zo stevig tegen hem aan. Heb ik hem nu alweer beledigd?
'Ja je bent echt niet normaal...' murmelt hij. Ik zucht zacht. 'Vind je me nu alleen maar niet normaal omdat jij mijn type niet bent?' vraag ik iets wat geïrriteerd.
'Trouwens, het is gewoon niet eerlijk! Ik ben hartstikke leuk hoor,' pruilt James dan. 'Misschien,' geef ik toe. 'Maar je bent gewoon niet mijn type, je bent te macho voor mij,' zeg ik. Hierna draai ik me om zodat ik hem aan kan kijken. 'Stiekem wil je gewoon dat ik lesbisch ben, dan was dat voor jou tenminste een goed excuus waarom iemand je niet leuk zou vinden, of niet geïmponeerd zou zijn door je spieren'. Expres lik ik even met mijn tong over mijn lippen heen voordat ik verder praat. 'Bovendien zou je het idee, dat ik met een meisje zou zoenen, waarschijnlijk erg opwindend vinden niet? Je bent tenslotte een man, en volgens mij vinden alle mannen dat aantrekkelijk, en verleidelijk. Alleen de mannen die op mannen vallen misschien niet.'

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Willow zucht zacht. "Vind je me nu alleen maar niet normaal omdat jij mijn type niet bent?" vraagt ze iets wat geïrriteerd. Oh, vrouwen ook altijd. Ze zei zelf dat ze niet normaal is, maar ik mag het niet zeggen. "Nee, zo bedoelde ik het niet." antwoord ik vlug om andere dingen uit de weg te gaan. Hierdoor besluit ik ook met mijn gepruil verder te gaan, zodat het wat luchtiger word en blijkbaar werkt dat.
"Misschien." geeft ze toe en ik grijns lichtjes. Nou, dat is tenminste íets. "Maar je bent gewoon niet mijn type, je bent te macho voor mij." zegt ze hierna en ze draait zich om zodat ze mij aankan kijken. Nu begin ik me af te vragen wat ze in haar schild voert. "Stiekem wil je gewoon dat ik lesbisch ben, dan was dat voor jou tenminste een goed excuus waarom iemand je niet leuk zou vinden, of niet geïmponeerd zou zijn door je spieren." Ze likt met haar tong over haar lippen heen en in plaats van dat ik er iets op zeg, staar ik naar haar lippen.
"Bovendien zou je het idee, dat ik met een meisje zou zoenen, waarschijnlijk erg opwindend vinden niet? Je bent tenslotte een man, en volgens mij vinden alle mannen dat aantrekkelijk, en verleidelijk. Alleen de mannen die op mannen vallen misschien niet." gaat ze gewoon verder. Mijn ogen worden iets groter en mij pupillen verwijdden zichzelf zichtbaar. Mijn lippen wijken iets van elkaar af en ik adem snel in, omdat ik dat voor een moment vergat. Ik probeer mezelf hier snel van te herstellen en het beeld van Willow die met een blondine met grootste borsten zoent uit mijn hoofd te krijgen.
"Ja maar..." begin ik mompelend en me erop concentrerend dat mijn kleine vriend niet plotseling groot word. "Natuurlijk, ik val niet op mannen, dus ik vind dat verleidelijk ja. Stiekem hoop ik er op, zeker nu jij dat gezegd heb! Oh, pestkop!" grom ik zachtjes en ik knijp mijn ogen tot spleetjes als ik haar aan kijk. "Dat is gemeen van je, Willow! Eerst zeggen dat ik je type niet bent, dat je niet lesbisch bent en dan mij gaan verleiden met lesbische fantasieën, dat is echt gemeen." Ik pruil opnieuw, maar dan gemeender.

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
Ik grinnik zacht als ik zie dat James' ogen groter worden en zijn pupillen zich verwijderen. Gotcha. Zijn lippen wijken iets van elkaar. 'Ja maar...' begint hij mompelend, terwijl hij er uit ziet alsof zich ergens op concentreert. 'Natuurlijk, ik val niet op mannen, dus ik van dat verleidelijk ja. Stiekem hoop ik op, zeker nu jij dat gezegd hebt! Oh, pestkop!' gromt hij zacht.
'Wat is het dan een pech voor jou dat ik niet van plan ben met met een meisje te gaan zoenen,' grinnik ik.
'Dat is gemeen van je, Willow! Eerst zeggen dat ik je type niet ben, dat je niet lesbisch bent en dan mij gaan verleiden met lesbische fantasieën, dat is echt gemeen'. Hij pruilt weer en ik lach geamuseerd. 'Lesbische fantasieën?' grinnik ik. 'Je maakt het klinken alsof ik je een heel seksverhaal in geuren en kleuren over mij met een meisje hebt verteld, ik zei alleen maar dat veel mannen het verleidelijk vinden als twee vrouwen met elkaar zoenen, ik kan er niks aan doen dat jou mannenbrein dan gelijk door gaat denken'. Ik ga in een kleermakerszit zitten en steun met mijn armen op mijn knieën terwijl ik wat voorover leun.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

"Wat is het dan een pech voor jou dat ik niet van plan ben met met een meisje te gaan zoenen." grinnikt ze. Ik geef haar een wat teleurgestelde, maar kwade blik. Verdomme, dat was nog eens een goed alternatief geweest zeg...
Ze lacht geamuseerd. "Lesbische fantasieën?" grinnikt ze. "Je maakt het klinken alsof ik je een heel seksverhaal in geuren en kleuren over mij met een meisje hebt verteld, ik zei alleen maar dat veel mannen het verleidelijk vinden als twee vrouwen met elkaar zoenen, ik kan er niks aan doen dat jou mannenbrein dan gelijk door gaat denken." Ze gaat in een kleermakerszit zitten en steunt met haar armen op haar knieën terwijl ze wat voorover leunt.
Ik tuit mijn lippen iets. "Nou, het was nog nét niet zo hoor..." ga ik er mompelend tegen in. "Je wist heus wel hoe ik er op ging reageren, doe maar niet zo onschuldig. Je houd er gewoon van om mij te plagen. Nou, nu heb ik tenminste wel een leuk beeld voor mijn ogen, die jij hebt veroorzaakt." zeg ik en ik sla eigenwijs mijn armen over elkaar, nu ze niet meer tegen mij aan zit. "Zou je het ook niet voor mij willen proberen?" vraag ik dan met een klein en smekend stemmetje.

---

Your make-up is terrible

Willow Nastya Reyes
James tuit zijn lippen iets. 'Nou, het was nog nét niet zo hoor...' mompelt hij verdedigend. 'Je wist heus wel hoe ik er op ging reageren, doe maar niet zo onschuldig. Je houd er gewoon van om mij te plagen. Nou, nu heb ik tenminste wel een leuk beeld voor mijn ogen, die jij hebt veroorzaakt'. Ik grinnik zacht. 'Hoe reageerde je er op dan?' vraag ik op een onschuldige toon. 'En zoals ik al zei: het is de schuld van je mannenbrein dat je dat beeld nu in je gedachten hebt, daar kan ik niks aan doen,' herhaal ik.
Eigenwijs slaat hij zijn armen over elkaar. 'Zou je het ook niet voor mij willen proberen?' vraagt hij met een klein en smekend stemmetje, wat ergens wel schattig is. 'Een meisje zoenen? Dat gaat hem niet worden,' zeg ik. 'De andere meisjes hier zijn Sage en Amber, en ik ben niet van plan met een van hun te zoenen, dus tenzij je een meisje uit de lucht kan toveren gaat het niet door,' zeg ik. 'En voordat je verder begint te zeuren, nee, ik ga Sage of Amber echt niet zoenen, dan zoen ik nog liever met jou'.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

James - wezen

Willow grinnikt zacht. "Hoe reageerde je er op dan?" vraagt ze op een onschuldige toon en mijn lippen wijken weer iets van elkaar als ik er opnieuw aan denk. "En zoals ik al zei: het is de schuld van je mannenbrein dat je dat beeld nu in je gedachten hebt, daar kan ik niks aan doen." herhaalt ze. Ik tuit mijn lippen wat in een poging om zielig te zijn.
"Een meisje zoenen? Dat gaat hem niet worden." zegt ze. Hé, wat jammer nou! "De andere meisjes hier zijn Sage en Amber, en ik ben niet van plan met een van hun te zoenen, dus tenzij je een meisje uit de lucht kan toveren gaat het niet door." zegt ze. "En voordat je verder begint te zeuren, nee, ik ga Sage of Amber echt niet zoenen, dan zoen ik nog liever met jou."
Hierdoor trek ik een bedenkelijk gezicht. "Hm... Dat is nog moeilijk. Nu moet ik kiezen of ik een mooi meisje uit de lucht tover of wacht tot dat je toch liever mij zoent." eg ik op een doodserieuze toon en ik wrijf over mijn stoppelige kin. "Moeilijk, wat is jouw voorkeur?" vraag ik dan, nog altijd op een serieuze toon aan haar.

---

Your make-up is terrible

Oke ik ben echt heel weinig online. Pfft ik heb vrijdag mijn toetsweek ik denl dat ik in de vakantie probeer weer volop op Q. Online te zijn. Is er nog iets waar ik op moet reageren?

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Assassin schreef:
Sage Evangeline Clark

"Je bedoelt Damien? Nee, hij zei juist dat ik niet moest gaan." zegt ze en ze haalt haar wenkbrauw omhoog. "Wat heeft hij gedaan?" vraagt ze dan rustig. Ik blijf een vijandige blik op mijn gezicht hebben, waarom vraagt ze nou weer zoveel. "En wat híj je ook heeft aangedaan. Wat heb ik daarmee te maken?" zegt ze dan en ze zucht. Ze inhaleert van haar sigaret die ze tegelijk met mij op stak en blaast de rook in cirkeltjes uit.
"Ja, ik bedoel Damien." De naam spuug ik bijna uit. "Ik hoop dat hij zich genoeg schaamt voor zijn daden dat hij het je niet durft te vertellen. Hij vind het leuk om net zo lang lukraak dingen op te noemen totdat iemand breekt, zich intimiderend te gedragen en als hij het eindelijk weet, diegen ermee te chanteren." vertel ik haar dan, precies naar wat hij daarnet allemaal gedaan heeft. "Mannen zijn arrogante eikels." mompel ik vervolgens.
Maar hé, wat Damien kan, kan ik ook, dus verzacht ik mijn blik iets naar Amberlynn toe, gelukkig ben ik niet de slechtste in acteren. Ik veeg de ondertussen half opgedroogde tranen van mijn gezicht af. Ik vind het vreselijk hoe ik er uit zie, maar nu werkt het alleen maar in mijn voordeel. "Hij bleef gewoon net zo lang doorgaan, terwijl ik bijna smeekte om te stoppen..." murmel ik en ik richt mijn blik naar beneden.

Zo, de laatste reactie van Sage voor je. Voorderest was er niets.

---

Your make-up is terrible

Dankjewel Nikki, je bent een schat.

Aeras --- > Nychta

---

The duty of youth, is to challenge corruption.

Amberlynn Jefferson.

Ik fronste. "Wat is er dan gebeurd?" Vroeg ik terwijl ik even een bezorgde blik naar hasr wierp. Ik trapte mijn sigaret uit en zuchtte. Ik weet dat het tricky is om zo'n gesprek met Sage aan te gaan maar ze praat nu tenminste wel.
Ik keek even naar Damien en knipoogde maar snapte nu niet wat ze hiermee wou bereiken. Ik vertrouwde Damien in zekere zin en ik wist wel dat hij dat alleen zou doen als ze het ook echt verdiende..maar alsnog. Ik gaf haar het voordeel van de twijfel en luisterde met open oren naar wat dit gebroken meisje te zeggen had.
Ik keek even om me heen en zag Athan ook weer op de binnenplaats komen hij zag er moe uit en er zat hem iets dwars. Hij ging naast Damien zitten en ik zuchtte die gast heeft ook iets niet wat echt klopt. Hij groette hem en leunde met zijn rug tegen een steen aan.
Ik wierp mijn blik weer op Sage. 'Vertel maar. ' zei ik toen met een gemeende glimlach.

---

The duty of youth, is to challenge corruption.