-1- This is my life now. -RPG- - Speeltopics

Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
-Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

Wil je meedoen? Klik dan hier.

===================
Nieuwe mensen;
- Marilyn Carter Mohawk
- Layla Amore Woodstock Stuttgart
- Ebony Morris Aria

De al bestaande mensen;
- Levi Unknown Dodge
- Michael Thomas Brown Nadal
- Charlotte Suavez Gancanagh
- Mary Elizabeth Santiago Colfer
- Kyle Noah Morgan. DarrenCrissy
- William Irial Smelting Gancanagh
- Arion O'Leary Gancanagh
- Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Nadal
- André Sean Stenvers DarrenCrissy
- Maya Hart AroonCat
- Dimitry Hart AroonCat
- Lilian Grace Henriet MissStoran
===================
Regels;
Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
Ga niet aanstellen of juist niets doen.
Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
Géén perfecte personen.
Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
Personen mogen elkaar niet meer kennen, maar het is toch altijd leuker als ze nog contact hebben.

[ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 14:42 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Lilly
Ik grinnik. "Ik leef alleen en ben achtergrondzangeres.Het is voor verschillende mensen, beroemd , minder beroemd een album of op een feestje. Daarom dat ik wat later was aangezien ik moest zingen." ik glimlach even, ergens toch wel trots omdat ik het gefikst had in de zang wereld.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

[Kunnen jullie iets langere stukjes schrijven Anders gaat het zo snel.]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Dimitry

'Okay gaaf, en hoe heten jullie, en nog huisdieren?' vraag ik, met een benieuwde blik op haar gericht.
Ik woel even door mijn haar en versta me tegen de muur, als ik haar daarna weer aankijk, en wat dichter naar haar sta.
Hou oud zou ze nu al zijn?

« The "earth" without "art" is just "eh." »

(okay Lama)

« The "earth" without "art" is just "eh." »

[sgoed]
Lilly
Ik grinnik even, "Ik werk niet samen met iemand, er zijn gewoon klusjes en dat verschilt van bij een feestje tot stemmen voor progamma's of films opnemen." Ik schud mijn hoofd. "nee ik wou eigenlijk een hondje maar die zou dan veel alleen zijn aangezien ik veel werk" "vertel jij eens wat over jezelf" glimlachend kijk ik even rond. "wat drinken?" vragend keek ik hem aan. We waren hier nu al een tijdje en ik begon wat dorst te krijgen. Snel wierp ik een blik op min mobiel, soms kreeg ik een sms van mijn zus of ik op mijn peetkinderen wou passen. Ja mijn zusje was eerder moeder dan ik.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

Dimitry

Ik knik, en zeg haar dat ik het voor ons haal.
Ik haal drinken en geef haar een beker, en ga dan weer leunen.
'Okay, iets over mezelf. Ik woon hier vlakbij, ik ben ondertussen 20, ik ben single, en heb een zusje, Maya.'en ik wijs naar Maya, bij André en Levi.
'Wil je meer weten? of ga je wat over jezelf vertellen?'
Ik werp een blik op mijn iphone, die zojuist trilde.
een email. ik negeer het en kijk Lilly weer aan.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Lilly
Dankbaar pak ik het bekertje aan en luister even naar hem en knik.
Ik neem een slokje en begin. "Na school ben ik naar New York gegaan voor een zangopleiding. Na die opleiding afgerond te hebben ben ik een maand op vakantie geweest in warme landen en dat is echt een aanrader. Ehm mijn moeder is overleden en heb sinds dien een vriendje gehad maardaarmee raakte het uit. Nu woon ik weer hier in een klein leuk huisje en heb mijn baantjes. Mijn zus zie ik minstens 2 keer per week en vaak pas ik op op haar kinderen. Die 2 dotjes van een kinderen zijn. Owja en ik ben nu 22" glimlach ik. Het gedeelte over mama bleef altijd het pijnlijkste maar opzich had ik een prachtig leven vol geluk. Vooral toen ik Jay vast mocht houden, mijn eerste neefje en het oudste neefje.

Change is for weirdos ~ Niall Horan

(ik ga denk stoppen, we spammen de topic vol en ik heb het een beetje druk, morgen weer, okay?)

« The "earth" without "art" is just "eh." »

[okey, jammer lolz tot morgen, ben er alleen niet lang in de avond door dansen]

Change is for weirdos ~ Niall Horan

(okay, bye )

« The "earth" without "art" is just "eh." »

[bye]

Change is for weirdos ~ Niall Horan

LlamaLover schreef:
Kyle

Ik voel Irial's arm om mijn middel gaan en glimlach dan. “Dus ehm. Heb je nog andere bekenden gezien?” vraagt Irial dan, ik hoor wat in zijn stem en grinnik even. “Nee. Eigenlijk niemand. Jullie?” Vraagt Donna dan. Ik denk even kort na en schudt mijn hoofd dan.
"Neen, niemand... Nou, we denken Michael, maar meer zie ik er niet." zeg ik dan en kijk Donna aan. Ze lijkt zich nogal ongemakkelijk te voelen om wat Irial en ik deden dus ik laat Irial gecontroleerd los. Ik glimlach even verontschuldigend naar hem en ga dan met mijn ogen naar Donna als teken dat ik het voor haar doe.
"En, hoe heten jouw schatjes?" vraag ik dan, ik ga van de hot op de her, maar ik ben gewoon nieuwsgierig.

André

"Oh-oh. Straks word de kinderjuf nog opgepakt door de Politie man." zegt Maya in mijn oor en ik grinnik even. Ze slaat haar armen om mijn middel en trekt me naar zich toe. Ik druk een kusje op haar haren en streel over haar arm met mijn hand.
"Wil je wat drinken?" vraag ik dan en kijk Maya aan. Ik kan mijn ogen niet van haar afhouden, ze is gewoon prachtig.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Irial

“Nee. Eigenlijk niemand. Jullie?”
Tijd om te antwoorden krijg ik niet, want Kyle slaat er alweer vrolijk zijn kwebbel doorheen.
"Neen, niemand... Nou, we denken Michael, maar meer zie ik er niet."
Ik frons mijn wenkbrauwen als hij plots een eindje bij me weg schuift, maar als zijn ogen voorzichtig naar Donna glijden snap ik het wel. Ik zucht even en stop mijn handen in mijn zakken.
"En, hoe heten jouw schatjes?"
Een klein lachje rolt over mijn lippen. Ik hou met hart en ziel van die jongen, maar soms heeft hij het concentratievermogen van een duif. Maar ik moet toegeven dat hij een goede vraag gesteld heeft. Geïnteresseerd kijk ik naar Donna, wachtend op een antwoord, maar al snel dwaalt mijn blik af en naar de kleintjes. Een glimlachje verschijnt op mijn lippen. Ik weet het zeker, ooit wil ik kinderen.

Charlotte

"We doen het langzaam. En als we een datum hebben, weet jij het als eerste."
Ik lach zachtjes omdat ik even schrik als Mary me onverwachts nog een knuffel geeft. Het voelt fijn, ik besef nu pas hoe hard ik haar gemist heb. En toch kijk ik er naar uit om weer naar Puerto Rico te gaan. Ik weet niet of ik wat ik daar heb nog zou kunnen achterlaten. Het is het enige dat Evangelynn kent, mijn grootmoeder woont er, ik heb er de meisjes die op me rekenen. Het is een rijker leven dan ik hier ooit had.
"Dat is je geraden," lach ik. "Anders..."
Ik sla met mijn hand een paar keer in de lucht voor me. Billenkoek. Ik denk niet dat Arion het ermee eens zou zijn.
"Maaaaaaam?"
Ik kijk naar Evangelynn die me met een vragende blik aankijkt.
"Wat is er, Pocahontas?" grinnik ik.
"Waar is het kindje van tante Mary?"
Ik kijk haar verbaasd aan. Het is grappig hoe kinderen soms denken.
"Tante Mary heeft nog geen kindje, maar ik weet niet of het nog lang zal duren?"
Ik wiebel even met mijn wenkbrauwen terwijl ik Mary aankijk. Ik kan me niet inbeelden dat die twee het er nog niet over gehad hebben.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Ik ga nu even douchen, ik reageer wel als ik terug ben. En als het kan ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Mary

"Maaaaaaaaam?"
"Wat is er, Pocahontas?"
"Waar is het kindje van tante Mary?"
"Tante Mary heeft nog geen kindje, maar ik weet niet of het nog lang zal duren?"
Geamuseerd volg ik hun conversatie, en wanneer ik merk dat Charlies vraag aan mij gericht is, lach ik even.
"Dat gaat nog even duren," zeg ik heel eerlijk.
"Sowieso nadat ik ben afgestudeerd."
Glimlachend kijk ik naar mijn beste vriendin.
"Als het van Arion afhing, sleurde hij me van het proclamatiegedoe weg, om er meteen aan te beginnen," zeg ik wat zachter en grinnik even.
"Ach, hij is ook zo lief met kinderen," zucht ik.
Ik kijk even rond. Waar blijft hij trouwens met het drinken?

But I still have this faith in the truth of my dreams.