Charlotte
Ik weet niet zeker of ik hem goed gehoord heb, hij praat ook zo stil, maar ik meen dat het blondje zijn vriendin niet is. Ik rouw er niet echt om. Ik voel me een beetje misselijk worden als zijn ogen naar Evangelynn glijden. Ik vind het vreselijk dat hij er zo moet achter komen, maar het is niet wegens gebrek aan pogingen langs mijn kant.
"Evangelynn," zeg ik zo rustig mogelijk. "Ze heet Evangelynn. Naar haar oma en tante," ga ik verder.
Hoe hard ik ook probeer, het lukt me niet de trilling uit mijn stem te houden. Ik voel me vreselijk nerveus omdat ik er geen idee van heb hoe hij verder zal reageren. Aan zijn blik van net vermoed ik wel dat hij het al door heeft, maar nu ik zijn zus vernoemd heb zou er voor hem geen twijfel mogelijk meer moeten zijn.
Ik richt mijn blik even op mijn dochter en hou haar wat steviger tegen me ter bemoediging. Naar het blondje naast Michael lach ik eerder verontschuldigend. Ik hoop dat ik geen serieus gesprek onderbroken heb. Ik doe mijn best niet te gaan huilen door de spanning.
"Evangelynn, dit zijn Michael en... Marilyn, was het toch?" Ik kijk het blondje vluchtig even aan met een glimlach. "Wat zeg je dan?" zeg ik terwijl ik mijn blik weer op Evangelynn richt.
"Hallo, Michael en Marilyn," zegt ze beleefd.
Ik neem even een moment om haar trots toe te lachen voor ik Michael weer durf aankijken. Als ze haar handje uitsteekt en vervolgens staat te twijfelen wie ze nou eerst de hand moet schudden, moet ik even lachen.
Irial
"Nou, jullie mogen ze lenen voor een weekend om te oefenen," lacht Donna plots.
Met moeite weet ik mijn ogen van Kyle af te scheuren om haar een beetje ongelovig aan te kijken. Ik twijfel er eerlijk gezegd aan of ze het meent. Ten eerste omdat je je kinderen volgens mij niet zomaar te leen geeft, en ten tweede omdat ze het zo grappig lijkt te vinden. Ik zuig even op mijn piercing en onbewust glijdt mijn blik weer naar de meisjes.
"Als je een babysit nodig hebt mag je ons zeker bellen hoor," zeg ik dan. "Maar ik waarschuw je, we hebben alleen ervaring met tieners," voeg ik er met een lachje aan toe.
Zonder erbij na te denken ga ik achter Kyle staan en leg mijn kin op zijn schouder. Ik had echt niet gedacht dat hij ook al klaar zou zijn voor kinderen.
Arion
"Ik hoop dat Charlie weet wat ze doet. Was hij kwaad of iets dergelijks toen je met hem praatte?"
Ik haal mijn zakdoek uit mijn broekzak en dep mijn gezicht ermee droog. Gelukkig had ik mijn neus er nog niet in gesnoten.
"Eerst niet nee, maar ik denk dat ik hem wel kwaad gekregen heb. Ik heb niet echt op antwoord gewacht," beken ik met een knoop in mijn maag.
Het was ook niet erg netjes om hier en nu in zijn gezicht te smijten wat ik op mijn lever had, maar wat hij gedaan heeft toogde ook niet echt van respect.
Liefst van al zou ik nu gewoon naar huis gaan en me in mijn bed gaan verstoppen zodat ik niet nog een keer hoef te zien hoe mijn beste vriend -of wat er van over is- me nog een keer de rug toekeert zonder boe of ba.
Ik zucht diep en trek Mary in mijn armen, als een kind dat troost zoekt bij zijn knuffelbeer.
[ bericht aangepast op 15 okt 2012 - 10:33 ]
I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.
