-1- This is my life now. -RPG- - Speeltopics

Deze RPG is in principe een vervolg op; My school's Glee club. die dood is gelopen.

Toen kwam er iemand op het idee er nieuw leven in te blazen;
Vijf jaar later. Iedereen is opgegroeid, nog samen of uit elkaar. Heeft een super baan of juist helemaal niet. Heeft kinderen of studeert nog verder. Woont in een groot huis of in een klein huisje in een achterbuurt.

Dit speelt zich dus af na hun schooltijd en dezelfde personen.
-Natuurlijk mag je meedoen, maar doe dan wel een goed verleden met hoe het was op die school en wat die allemaal heeft meegemaakt.-

Wil je meedoen? Klik dan hier.

===================
Nieuwe mensen;
- Marilyn Carter Mohawk
- Layla Amore Woodstock Stuttgart
- Ebony Morris Aria

De al bestaande mensen;
- Levi Unknown Dodge
- Michael Thomas Brown Nadal
- Charlotte Suavez Gancanagh
- Mary Elizabeth Santiago Colfer
- Kyle Noah Morgan. DarrenCrissy
- William Irial Smelting Gancanagh
- Arion O'Leary Gancanagh
- Donna Banu Ganj Heimersson - Jalili Nadal
- André Sean Stenvers DarrenCrissy
- Maya Hart AroonCat
- Dimitry Hart AroonCat
- Lilian Grace Henriet MissStoran
===================
Regels;
Schrijf gelieve meer dan 5 regels.
Ga niet aanstellen of juist niets doen.
Speel alleen je eigen personage, niet die van andere.
Géén perfecte personen.
Wees beleefd -in RPg hoeft dat niet persé-
Personen mogen elkaar niet meer kennen, maar het is toch altijd leuker als ze nog contact hebben.

[ bericht aangepast op 16 okt 2012 - 14:42 ]

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Maya

Ik zucht teleurgesteld als het Levi is die me vraagt wat voor werk ik doe.
Ik schuivel wat van André weg en ga dan wat dichter op Levi staan.
''Fijn dat je het vraagt Levi, ik werk als doktersassistente/zuster en soms ook als kinderjuf."
Glimlach ik naar hem, maar de teleurstelling is van mijn ogen af te lezen.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Arion

"Oeps. Het viel een klein beetje op," zegt Mary terwijl ze me tegenhoudt en iets van mijn lippen veegt. Waarschijnlijk was het dat heerlijk zoete spul dat zij op haar lippen smeert. Ik lach even en haal mijn schouders op, veel had het me niet gedeerd was het er blijven zitten. Eigenlijk had het best wel grappig geweest, een beetje een brandmerk; Van Mary. Afblijven.
Geamuseerd kijk ik haar aan terwijl ze een hand door mijn haren haalt.
"Je ziet er goed uit, O'Leary," zegt ze dan terwijl ze haar heup zachtjes tegen de mijne stoot.
Ik lach luidop en schud mijn hoofd even. Vervolgens druk ik een kusje op haar voorhoofd en neem haar hand, die ze in de mijne laat glijden, stevig vast.
"Ach, ik doe mijn best," grinnik ik.
Ik trek haar zachtjes achter me aan en gezien ik bijna sterf van nieuwsgierigheid. Uiteindelijk draaien we de juiste gang in en zie ik een heel eind voor ons de deur naar de gymzaal.
"En toch weet ik zeker dat jij de meeste blikken zult vangen," complimenteer ik Mary met een knipoogje.
Ik open de deur en maak een kleine buiging.
"Après-vous," zeg ik met een lachje.

Irial

Ik trek een wenkbrauw op als Charlotte zegt dat Kyle en ik net het gespreksonderwerp waren. Dan vraag ik me toch af waar die twee het precies over hadden.
"Sorry. Ik herkende jullie niet," zegt Donna dan lachend.
Ik glimlach even. Blijkbaar had Kyle dan toch gelijk. Voorzichtig bekijk ik haar even. Ze is echt heel wat veranderd. Ik vraag me af hoe Kyle haar herkende.
"We zijn het gespreksonderwerp, en worden niet herkend? Dat is grappig. Wij moesten ook eerst even voor een tweede keer kijken hoor, voor we jullie herkenden."
Ik schrik even als ik Kyle's arm plots om mijn middel voel, moet even lachen en geef hem een speels stompje. Veel tijd om er iets op te zeggen krijg ik, noch Donna en Charlotte, niet want Kyle ratelt helemaal trouw aan zichzelf gewoon lekker verder.
"En, hoe oud is de kleine meid daar? Kinderen zijn zo leuk."
Ik rol even met mijn ogen en glimlach breed. Kyle zou Kyle niet zijn als hij niet zo nieuwsgierig was. Ik moet luidop lachen met het antwoord dat hij krijgt.
"Ik ben niet klein," zegt het meisje aan Charlotte's hand. "Ik ben al meer dan vier jaar. Dat is zoveel." Ze steekt vier vingers omhoog en lijkt even bevestiging te zoeken bij Charlotte, die knikt. Vier jaar. Ik weet dat Charlotte jonger is dan ik ben, dan is ze er toch wel heel vroeg aan begonnen? Ik besluit er niks van te zeggen en richt me ook tot het meisje.
"Niets van aantrekken hoor, Kyle is gewoon jaloers omdat hij zelf niet groot is," zeg ik met een knipoog en een lachje naar het kind. Ze doet me aan iemand denken, maar ik weet zo gauw niet wie.
Vervolgens kijk ik op naar Donna.
"En hoe gaat het met jullie?" vraag ik opgewekt.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Levi Runner
"Leuk!" zeg ik snel omdat ik Maya aan de praat probeer te houden.
"Het is toch leuk?" vraag ik toneelgespeeld onzeker, ik had eigenlijk geen idee of het leuk is om met kinderen te werken.
Ik vind het wel handig dat ze zuster is, nu kan ik naar haar toe met mijn wonden en niet zelf gaan klooien.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

Maya

'Oh ja, zeker! ' glimlach ik naar Levi, ik werp nog een laatste blik op zijn wang.
'De kinderen zijn helemaal dol op me, en de patienten ook' zeg ik meg een lach als ik terugdenk aan hoe verontwaardigd de kinderen keken toenze erachterkwamen dat ik alleen maar soms inval.

Dimitry

Ik bekijk mijn zusje lachend, wat is ze toch sociaal.
Ik versta me en luister hoe ze verteld, terwijl ik André en Levi hum gezichten naar mekaar bespioneer.

« The "earth" without "art" is just "eh." »

André

Ik kijk naar Maya. "Zeker leuk, Maya." Zeg ik en sla mijn arm om haar heen. "Nou niet alleen kinderen en patiënten vinden je leuk hoor." Grinnik ik en druk een kusje op haar wang. "Ik ook namelijk." Ik trk haar weer ieta naar me toe en glimlach dan even naar Dimitry die steeds van mij naar Levi kijkt. Waarom doet hij dat? Axh joh. Ik kijk ook wel eens onderzoekend naar mensen.
Ik druk weer een kus op Maya's wang en glimlach weer. Ik ben zo blij dat ik haar weer zie.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.

Maya

Ik glimlacg naar André, en kijk hem dan nieuwschierig aan.
''André, vertel over je tijd bij je famillie en je baan!'' Zeg ik ogewekt.
Ik druk een kusje in zijn nek, en adem zijn Geur in.
Man! Wat heb ik dat gemist!

« The "earth" without "art" is just "eh." »

Mary

"Ach, ik doe mijn best. En toch weet ik zeker dat jij de meeste blikken zult vangen."
Ik rol lachend mijn ogen.
"Je moet nu niet overdrijven, hoor."
"Après-vous."
Ik maak een kleine reverence en kijk hem breed lachend aan.
"Dank je," zeg ik giechelend.
Mijn ogen glijden automatisch de zaal door, op zoek naar Charlie.
"Gil even als je haar ziet, wil je?"
Met een lieve snoet kijk ik hem aan. Ik ga even op mijn tenen staan om haar beter te kunnen zien.
"Verdomme. Dit gaat niet werken. We zijn allebei klein."
Ik grinnik even en kijk naar Arion.
"Kan jij haar zien?"

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Arion

"Gil even als je haar ziet, wil je?"
Ik maak even een klein sarcastisch geluidje, ondanks de lieflijkheid waarmee ze me aankijkt. Echt niet dat ik in een volle gymzaal ga gillen.
"Verdomme. Dit gaat niet werken. We zijn allebei klein. Kan jij haar zien?"
Ik trek een wenkbrauw op en kijk Mary aan. Ik ben helemaal niet klein. Toegegeven, er bestaan waarschijnlijk heel wat kerels die langer zijn dan ik ben, maar klein ben ik zeker niet.
"Spreek voor jezelf, wil je," grinnik ik. "Maar omdat je zo knap bent, help ik je wel een handje. Of twee."
Voor ze kan tegenstribbelen, draai ik haar naar me toe en til haar op om vervolgens even een cirkeltje te maken.
"Iets gezien vanuit de lucht, Houston?" lach ik.
Oké, dit is misschien even belachelijk als gillen, maar als ik ten onder moet gaan sleur ik Mary gewoon mee hoor. Had ze me maar niet klein moeten noemen.

[ bericht aangepast op 4 okt 2012 - 20:31 ]

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Spreek voor jezelf, wil je. Maar omdat je zo knap bent, help ik je wel een handje. Of twee."
Ik grinnik even.
"Ik bedoelde Charlie. Jij bent toch niet kl-"
Ik gil even wanneer hij me optilt en ronddraait. Lachend kijk ik rond.
"Iets gezien vanuit de lucht, Houston?"
Speels geef ik hem een mep tegen zijn hoofd.
"Misschien iets hoger?"
Lachend kijk ik hem aan, en ga op zoek naar Charlie.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Levi Runner
Ik bijt op mijn onderlip, iets wat ik heel soms doe, als Maya weer aandacht besteed aan André.
Ik kijk om me heen en probeer andere te herkennen.
Ik werp een blik op de Gaylords die nu samen met twee meiden praten.

"Find peace in who and what you are." — Saphira

[De Gaylords? Waar slaat dat op? Honestly.]

Arion

Ik zet haar neer zodra ik een klap op mijn hoofd krijg. Met een pruillip kijk ik haar aan.
"Misschien iets hoger?" zegt ze lachend.
Ik wrijf over mijn hoofd en schud "nee". Echt niet dat ik dat nog een keer probeer. Even twijfel ik of ze het gezien heeft, omdat ze haar blik alweer de gymzaal rond laat speuren.
Uiteindelijk blijkt het zelfs niet nodig te zijn dat ik haar nog een keer op til, want een na vijf jaar nog steeds bekende stem roept,
"Maryyyyyyyyyyyyyyy!"
Al snel komt Charlotte in beeld en ik kan nog net op tijd een stapje opzij zetten terwijl ze zichzelf in Mary's armen gooit. Achter haar aan komt een kleintje gehobbeld dat lachend naar de twee kijkt.
Met een glimlachje til ik haar op.
"Jij moet Evangelynn zijn. Wil je er ook bij?"
Het meisje knikt enthousiast en ik stap dichter naar de meisjes toe en sla mijn vrije arm om haar heen zodat Evangelynn en ik mee kunnen knuffelen.
Ik schiet in de lach als ik me bedenk hoe gek dat er vast uit ziet.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Maryyyyyyyyyyyyyyy!"
Ik gil even en doe net op tijd mijn armen open om Charlie te knuffelen, wanneer ze haast tegen me aanloopt.
"Ik heb je zo gemist!" zeg ik enthousiast.
Ik doe een stapje achteruit en knik goedkeurend.
"Lookin' good, girlfriend!"
Grinnikend kijk ik haar aan en geef haar nog een knuffel. Ik kijk naar het kleine dropje in Arion's armen, dat duidelijk Charlie's trekken heeft.
"En jij bent vast Evangelynn," zeg ik glimlachend.
"Wat een grote meid heb je hier, Charlie," zeg ik lachend tegen Charlie.

[ bericht aangepast op 4 okt 2012 - 20:49 ]

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Charlotte

"Ik heb je zo gemist!" roept Mary in mijn oor terwijl ik haar omhels. Ik moet er spontaan van lachen. Plots doet ze een stapje achteruit.
"Lookin' good, girlfriend!"
Maar goed dat ze me snel nog een knuffel geeft, want ik geloof dat ik sta te blozen tot achter mijn oren. Niet alleen vanwege het compliment, maar ook uit schaamte dat ik Evangelynn even vergat. Gelukkig zit ze hoog en droog in Arion's armen.
"En jij bent vast Evangelynn."
Ik pers mijn lippen op elkaar als ik merk dat mijn oogappeltje haar ogen niet van Arion af kan houden. Een beetje afwezig knikt ze.
"Wat een grote meid heb je hier, Charlie," lacht Mary me dan toe.
Ik knik even, terwijl de tranen alweer in mijn ogen springen. Ik vraag me af waar de voorbije vierenhalf jaar naartoe zijn. Ze wordt inderdaad een grote meid. Evangelynn weet me echter snel weer op te beuren.
"Hij is knap, mama," fluistert ze me weinig subtiel toe.
Ik schiet in de lach en kijk naar van Arion die geamuseerd staat te grijnzen naar Mary.
"Volgens mij heb je concurrentie," grinnik ik.
Voor ik mezelf kan tegen houden, geef ik haar nog een knuffel.
"Hoe gaat het?" vraag ik met een glimlach.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

"Hij is knap, mama."
Ik kijk lachend naar Evangelynn, en dan naar Arion.
"Volgens mij heb je concurrentie," zegt Charlie.
Grinnikend aai ik even de bolle wangetjes van het meisje.
"Hoe schattig en lief ze ook mag zijn, ik hoop van niet."
Lachend onderga ik nog een knuffel van Charlie, en knuffel haar enthousiast terug.
"Hoe gaat het?"
"Super," zeg ik vrolijk.
"Heel erg super."
Ik wapper subtiel met mijn hand, zodat de ring om mijn ringvinger wat meer opvalt, en kijk grijnzend naar mijn beste vriendin.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Kyle

"Ik ben niet klein. Ik ben al meer dan vier jaar. Dat is zoveel." zegt de kleine meid en kijkt bevestigend naar Charlotte, ik lach eventjes en glimlach naar het meisje. "Niets van aantrekken hoor, Kyle is gewoon jaloers omdat hij zelf niet groot is." zegt Irial met een knipoog naar haar en ik geef Irial een duwtje. "En hoe gaat het met jullie?" vraagt hij dan.
Voordat ik nog iets kon zeggen, vragen of doen rende Charlotte weg richting een blonde vrouw die ze 'Mary' noemde. Ik kijk lachend naar het tafereel dat zich voor ons afspeelt en leun tegen Irial aan.
"Echt leuk dat iedereen elkaar weer terug ziet na zoveel jaar," glimlach ik en leg mijn hoofd even op zijn schouder. "En het lijkt bij sommige mensen alsof ze elkaar alweer heel lang kennen." grinnik ik, doelend op Charlotte en Mary. Naast Mary staat een man. Is dat, Arion? Ik knipper even.
Zo... Oké... Wow... Snel schudt ik mijn hoofd even en druk een kusje op Irial's wang.

Egal was kommt, es wird gut, sowieso. Immer geht 'ne neue Tür auf, irgendwo.