• De Russische maffia, een grote villa net buiten Moskou. Het hoofdkwartier van een enorme criminele bende. Ze zijn gevaarlijk, hebberig en bezitterig. Het ergste is nog wel dat ze overal zijn, je ontkomt er niet aan. Grote, stoere mannen en mooie maar gevaarlijke vrouwen, hier vind je ze. Hier hebben ze geen medelijden met bange en gevoelige types, die komen er niet in. Alleen de meest meedogenloze wonen in werken in deze villa. Dit alles gaat natuurlijk gepaard met veel alcohol, geweld en seks.


    Meedoen als je:
    1) Graag langere stukken schrijven (rond de 200/300 woorden of meer, minstens 5 tot 10 zinnen) en bereidt zijn dit te doen. Als je dit niet doet, krijg je een waarschuwing. Je rol word geschrapt als je je er niet aan houd.
    2) Graag meedoen aan RPG's die beter uitgewerkt zijn waarin geen Mary Sue's meespelen en die dit zelf ook niet doen.
    3) Graag meedoen aan RPG's waarbij het topic niet na één dag alweer vol zit, waardoor als je het wat drukker met school hebt, ook gewoon nog mee kan doen, omdat er simpelweg minder vaak gepost wordt (maar wel langer geschreven natuurlijk).
    4) Het prettig vinden dat het gemeld wordt als iemand wilt stoppen met de RPG en als ze dit zelf ook doen.
    5) Hun personages niet enkel één op één gesprekken laten voeren, met één dezelfde persoon en snel relaties vormen.
    6) Graag lange en uitgebreide rollen schrijven.

    De rollen:
    Leden van de Maffia -met een leider- Houd er rekening mee dat er vaak meer mannen zijn dan vrouwen.
    - Arkadiy ~ Boss Porcelaneous
    - Sergey Dmitri Bogdanov ~ Underboss Cyberlord
    - Alexander Sjovenic Carmenta
    - Andrei Daniël Belikov Tortura
    - Ivar Nuriyev Ebola

    - Yelena Katya Bogdanov Ebola
    - Khristina Nyusha Valentina Tortura
    - Rosali Isabella Rivoja Carmenta
    - Darya Nastya Budian/Bohgana Yunter Corallo


    Spionnen van de politie -1 man, 1 vrouw-
    - Chase Verkerk/Rafal Fedor Hallvor Sessions
    - Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov Khione

    Hier een paar plaatjes van de villa.
    Rollentopic



    We beginnen aan het begin van een dag, vroeg in de lente. De meesten wonen gewoon in de villa. Het is niet een hele normale dag, er is net een grote drugstransactie mislukt en de sfeer kan behoorlijk gedrukt zijn. Pas maar op voor de baas vandaag.

    [ bericht aangepast op 18 okt 2012 - 1:08 ]


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    (Reactie komt morgen sorry D: Internet deed asdfghjkl)


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    (Heb ik dan toestemming van je om verder te gaan of wil je dat ik wacht? 8D)


    Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov - Spion
    Sergey zegt nog iets tegen Yelena waarna hij zich op mij richt. 'Je werpt me voor dat de drugsdeal is mislukt door mij. Ik kon er niks aandoen dat er opeens van alle kanten politietroepen aankwamen. Ik had de omgeving laten nachecken en alle mogelijke maatregelen. Er is hier iemand die alles doorgeeft aan de politie en als ik die vind vermoord ik diegene met mijn handen. En waarom ik jou niet met respect behandel? Je bent de nieuwe hier. Je moet je bewijzen voordat ik je respecteer en dat heb je tot nu toe niet gedaan,' snauwt hij en hij zet een stap naar voren. Met zijn vinger prikt hij op mijn borst. 'Maar mij moet je altijd respecteren, want ik ben je baas en als ik je verdacht vind of je doet niet wat ik zeg, is het snel voorbij met je'. Ik kijk hem onderzoekend aan maar aan zijn gezicht is niet veel te zien. Het is erg verleidelijk om nu iets bijdehands te zeggen maar als ik hier ongeschonden uit wil komen kan ik dat beter niet zeggen. Wel zet ik een stap naar achteren zodat zijn vinger mijn borst niet meer raakt. 'Als je me de kans geeft zal ik zeker bewijzen dat ik je respect verdien,' zeg ik uiteindelijk.
    Yelena loopt terug naar Sergey en vraagt of hij komt roken. Ik ben haar dankbaar. Als zij er niet was geweest had Sergey mij zeker weten wel iets aangedaan. In mijn hoofd maak ik een aantekening om dat door te geven. Als ze ooit opgepakt worden kunnen dat soort kleine dingetjes zelfs meespelen met een hoelange straf ze krijgen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Sergey Dmitri Bogdanov

    "Als je me de kans geeft zal ik zeker bewijzen dat ik je respect verdien." zei ze toen ze een stap naar achter had gedaan. Ik knikte goedkeurend. "Mooi zo." zei ik met een grijns.
    "Kom je roken?" vroeg Yelena neutraal en ik draaide me om en knikte naar haar. "Graag." zei ik, waarna ik naar het balkon liep. Ik gooide de deuren open en haalde het pakje sigaretten uit mijn zak. Ik haalde er eentje uit en stopte het pakje toen weer in mijn zak. Met een wip haalde ik mijn storm aansteker uit mijn borstzak. Het was er eentje in de vorm van mijn pistool en ik was er erg blij meer. Ik steek hem aan en nam een diepe teug. Dit had ik echt even nodig!

    [ bericht aangepast op 23 sep 2012 - 22:21 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Yelena Katya Bogdanov

    Ik ben allang blij dat Sergey niet meer zo enorm kwaad lijkt te zijn en dat Raisa de goede woorden gevonden heeft. "Graag." antwoord hij op mijn vraag over roken, en hij loopt al gelijk door naar het balkon waar hij de deuren opengooit. De koude lentewind waait al gelijk naar binnen, je kan de smeltende sneeuw bijna ruiken. Ik kijk Raisa met een neutrale blik aan, toch sijpelt er een spoortje van medelijden door heen. "Wil je ook meeroken?" vraag ik aan haar. Er kan geen glimlachje of iets dergelijks vanaf.
    Ik besluit niet op haar antwoord te wachten, ik heb haar de mogelijkheid gegeven en daar moet ze zelf maar op reageren. Ik weet wel dat Sergey niet meer zo boos is nu. Daarom draai ik mezelf een kwart slag en loop ik ook naar het balkon op, waar het nog kouder is dan de wind die naar binnen waaide. Ik pak het bijna lege pakje uit mijn vest zak en steek ook een sigaret op. Sergey is al gehuld in rook.


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    @ CyberLord: Is het goed als mijn personage jou personage gaat bellen?

    [ bericht aangepast op 23 sep 2012 - 23:09 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Ik stuur wel gewoon de post op. Zie maar wat je/jullie ermee doen. (:

    Arkadiy, de Boss.
    Ik kon alleen nog steeds niet snappen hoe de drugsactie kon mislukken. Alles was perfect uitgewerkt, dus de vraag was hoe dit mislukt was. Als ik de kans had om Sergey te spreken zal ik hem vragen of hij wat mensen wil uithoren of ze wat meer weten, inclusief die in onze eigen familie. Misschien kon er wel een 'snitch' zijn geweest in deze zaak en dat was iets waar ik een gruwelijke hekel aan heb. Het woedende, hatende gevoel kwam weer boven en nogmaals sloeg ik met een enorme bonk op 't bureau. Godverdomme.
    Weer nam ik wat flinke teugen van de grote fles Stolichnaya (wodka) en sloot voor een enkele seconde mijn ogen - om te proberen om mijn woede te bedaren, maar dit lukte echter niet. Fuckzooi! Snel nam ik nog een flinke hijs van mijn sigaret en blies deze toen uit.
    Enkele scheldwoorden kwamen mijn mond uit en met een ruk stond ik op, waarvan de houten stoel met een klap op de grond viel. Ik liep naar de kast gaf daar een dreun op en een deuk zat er vervolgens in. Niet zo'n grote deuk, want die kast kon best wat hebben.
    Wat had ik toch zo'n zin om nu iemand te vermoorden! Ik gaf een blik op mijn mobiel op 't bureau. Zal ik Sergey bellen om te zeggen dat hij nu meteen moet komen? Godver. Die mensen waarmee ik zaken had gedaan vertrouwden me nu veel minder en veel mensen van hun waren ook vermoord.
    Ja. Bellen. Ik nam de telefoon in mijn hand en belde Sergey. Simpelweg, omdat ik me niet zo graag laat zien aan mensen. Zelfs niet aan mijn eigen familie.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    [Oh sorry, ik was even iets aan het lezen. Natuurlijk is dat goed :Y)]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov - Spion
    Sergey knikt goedkeurend. 'Mooi zo,' grijnst hij waarna hij antwoordt geeft op Yelena's vraag en naar het balkon loopt. Dat was op het nippertje. Voortaan moet ik bij Sergey oppassen met wat ik zeg.
    'Wil je ook meeroken?' vraagt Yelena. Ze wacht mijn antwoord niet af en loopt ook naar het balkon.
    Gatver, roken. Als er iets is dat ik vies vind is het dat wel. Oké, ik vind het niet zo zeer vies maar het stinkt gewoon alleen ontzettend. En aangezien iedereen hier rookt zou ik alleen maar opvallen als ik níet zou roken, ik moet eigenlijk wel.
    Ik loop naar het balkon toe en haal een pakje sigaretten uit de zak van mijn leren jasje. 'Heeft één van jullie een aansteker?' vraag ik en ik stop de sigaret tussen mijn lippen terwijl ik op een antwoord wacht.

    [Sorry voor dit baggere stuk, ik wist niks]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Sergey Dmitri Bogdanov

    Yelena vroeg of Raisa ook kwam roken en ik rolde even met mijn ogen. Wel zo, zodat niemand het kon zien. "Heeft één van jullie een aansteker?" vroeg ze. Ik draaide me om en knikte. Vliegensvlug haalde ik mijn aansteker eruit. Hij glom in de zon en hij zag er echt levensecht uit, het zou me niet verbazen als ze er bang om zou zijn. Ik richtte hem op haar sigaret en klikte hem aan. "Alsjeblieft." zei ik met een grijns.
    Toen ging mijn telefoon. Ik werd niet vaak gebeld, dus ik kon wel raden wie het was. En mijn vermoeden was gelijk toen ik op de display keek. Het was Arkadiy. Ik nam op en bracht de telefoon naar mijn oor. "Ja, sir? Waarmee kan ik u van dienst zijn?" vroeg ik beleefd en met respect.

    [ bericht aangepast op 24 sep 2012 - 12:01 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    [Even reactie aanpassen!]

    EDIT: [Done.]

    [ bericht aangepast op 24 sep 2012 - 12:01 ]


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Yelena Katya Bogdanov

    Raisa voegt zich uiteindelijk toch bij ons om te roken. Ik heb net mijn sigaret aan gestoken en neem er een klein maar diep trekje van. De rook laat ik rustig uit mijn mond glijden. "Heeft één van jullie een aansteker?" vraagt ze. Voor ik kan reageren, doet Sergey het al. Hij draait zich vliegensvlug op en haalt een pistool-like aansteker uit zijn zak. Het metaal glimt mooi in het waterige lente zonnetje. Met een klik komt er een vlammetje uit waar door de sigaret in Raisa's mond aan gaat.
    "Alsjeblieft." zegt hij met een grijns. Ik rol overdreven met mijn ogen, echt iets voor hem. Dan gaat zijn telefoon, hij kijkt naar het display en neemt de telefoon op. "Ja, sir? Waarmee kan ik u van dienst zijn?" Aan zijn beleefde stem en de respect in zijn stem te horen, is het overduidelijk Arkadiy.
    Ik reageer gelijk, dit is niet voor onze oren bestemd en dat weet ik. Ik trek Raisa's sigaret uit haar mond, gooi hem samen met die van mij van het balkon af en pak haar bij haar pols om haar mee te trekken, van het balkon af en uit zijn kamer. Zelfs ik mag niet meeluisteren en ik ben erna ook liever niet in de buurt, voor het geval hij een woede aanval krijgt. Achter ons sluit ik de deur snel.
    "Word zijn humeur eindelijk beter door dat stomme nep-pistool, verpest híj het weer." mompel ik, met de nadruk op hij. Daarmee bedoel ik uiteraard Arkadiy, maar zijn naam zeg ik niet hardop, zeker niet in een zin met kritiek erbij. Stel je voor dat iemand het hoort! Dat heb ik al eens zien gebeuren bij een meisje hier, Ludmilla. Eigenwijs kreng dat het was, maar ja. Ze kreeg zonder pardon of uitleg een kogel tussen haar ogen en dat heb ik nou weer liever niet...


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    Arkadiy, de boss.
    De mobiel werd vrijwel meteen opgenomen en een zware stem zei meteen: "Ja, sir? Waarmee kan ik u van dienst zijn?" Sergey.
    Waarom ik hem vertrouwde? Hij liet respect en beleefdheid zien. En hij doet iets meteen als ik het vraag. Geen getreuzel of gemaar. Nee, er kwam meteen actie. Iets wat anderen niet zo gauw deden.
    Dus de drugszaak was zeker niet door hem verklikt. Anders had ik dit allang doorgehad. Het moest iemand zijn die er pas was bijgekomen.
    "Kom hierheen." Zei ik met kille, overhaaste stem. "Nu."
    Met dat gezegd te hebben klikte ik het gesprek weg en gooide mn mobiel op de tafel. Nooit lang met iemand in gesprek zijn. De kans dat je wordt afgeluisterd is groot en ik wil niet dat er nog iets mislukt. Ze moeten nu extra hard werken.
    Ik draaide me om naar het grote raam en keek naar buiten, wachtend tot Sergey er was. De stoel had ik aan de kant geschoven, want die lag in de weg. De sigaret had ik uitgedrukt en in de asbak gelaten. Ik stak er nog een op en nam nog een laatste slok van de wodka.

    [ bericht aangepast op 24 sep 2012 - 12:42 ]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    (Ik ben stront en dan ook stront vhagerijnig dus verwacht niet héél veel van mijn geweldige post D: )

    [ bericht aangepast op 24 sep 2012 - 20:40 ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    Alexander Sjovenic.
    Ik lachte zachtjes en liep achter Khristina naar buiten, daar stonden Chase en Rosali en ik gaf Khristina een sigaretje. 'Morgen.' bromde Rosali en ik kon er wel om lachen. Die speelde ook op mijn gezicht. 'Morgen.' zei ik terug en keek naar Chase die ik gewoon een knikje gaf, ik hoefde niet veel met hem te maken hebben. Hij was niet echt mijn favoriet nu op dit moment.
    Ik stak een sigaret op en nam een hijs. Wat was dit lekker, even ontspannen. Ik blaasde de rook in kringetjes uit en opende mijn ogen.
    Ik hoorde Sergey weer eens wat roepen of schreeuwen. Ach, wie het zal zijn dat weet ik niet.
    Terwijl ik over het land om de villa heen keek draaide ik me naar Khristina. 'Spanning begint zich meer en meer op te bouwen.' Zei ik enkel en Rosali knikte er vervolgens op. 'Het zal ook een tijdje niet veranderen.' zei ze waarop ook ik weer knikte. 'Klopt.' mompelde ik en mijn blik gleed even over haar heen. Als het om haar ging had ik nog steeds een zwak, gelukkig was ze zo trouw aan ons en durfde ze gelukkig geen verkeerde move te maken. Haar rode lippen namen een trek en ze knipoogde even naar me ik glimlachte en aste op de grond.


    The duty of youth, is to challenge corruption.