• De Russische maffia, een grote villa net buiten Moskou. Het hoofdkwartier van een enorme criminele bende. Ze zijn gevaarlijk, hebberig en bezitterig. Het ergste is nog wel dat ze overal zijn, je ontkomt er niet aan. Grote, stoere mannen en mooie maar gevaarlijke vrouwen, hier vind je ze. Hier hebben ze geen medelijden met bange en gevoelige types, die komen er niet in. Alleen de meest meedogenloze wonen in werken in deze villa. Dit alles gaat natuurlijk gepaard met veel alcohol, geweld en seks.


    Meedoen als je:
    1) Graag langere stukken schrijven (rond de 200/300 woorden of meer, minstens 5 tot 10 zinnen) en bereidt zijn dit te doen. Als je dit niet doet, krijg je een waarschuwing. Je rol word geschrapt als je je er niet aan houd.
    2) Graag meedoen aan RPG's die beter uitgewerkt zijn waarin geen Mary Sue's meespelen en die dit zelf ook niet doen.
    3) Graag meedoen aan RPG's waarbij het topic niet na één dag alweer vol zit, waardoor als je het wat drukker met school hebt, ook gewoon nog mee kan doen, omdat er simpelweg minder vaak gepost wordt (maar wel langer geschreven natuurlijk).
    4) Het prettig vinden dat het gemeld wordt als iemand wilt stoppen met de RPG en als ze dit zelf ook doen.
    5) Hun personages niet enkel één op één gesprekken laten voeren, met één dezelfde persoon en snel relaties vormen.
    6) Graag lange en uitgebreide rollen schrijven.

    De rollen:
    Leden van de Maffia -met een leider- Houd er rekening mee dat er vaak meer mannen zijn dan vrouwen.
    - Arkadiy ~ Boss Porcelaneous
    - Sergey Dmitri Bogdanov ~ Underboss Cyberlord
    - Alexander Sjovenic Carmenta
    - Andrei Daniël Belikov Tortura
    - Ivar Nuriyev Ebola

    - Yelena Katya Bogdanov Ebola
    - Khristina Nyusha Valentina Tortura
    - Rosali Isabella Rivoja Carmenta
    - Darya Nastya Budian/Bohgana Yunter Corallo


    Spionnen van de politie -1 man, 1 vrouw-
    - Chase Verkerk/Rafal Fedor Hallvor Sessions
    - Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov Khione

    Hier een paar plaatjes van de villa.
    Rollentopic



    We beginnen aan het begin van een dag, vroeg in de lente. De meesten wonen gewoon in de villa. Het is niet een hele normale dag, er is net een grote drugstransactie mislukt en de sfeer kan behoorlijk gedrukt zijn. Pas maar op voor de baas vandaag.

    [ bericht aangepast op 18 okt 2012 - 1:08 ]


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    CyberLord schreef:
    [Die klojo's kunnen ook helemaal niks? Hahaha. Als Sergey dat hoort ben je er geweest (cat)]

    Ik weet wel zeker dat Arkadiy dit goed gaat keuren, hehehe. Om het nog maar vriendelijk te verwoorden. :'D


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Porcelaneous schreef:
    (...)
    Ik weet wel zeker dat Arkadiy dit goed gaat keuren, hehehe. Om het nog maar vriendelijk te verwoorden. :'D

    Dat wat ik heb gezegd of zij heeft gezegd?


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    CyberLord schreef:
    (...)
    Dat wat ik heb gezegd of zij heeft gezegd?

    Dat wat jij zei. Wat zij zei betekend dat zij totaal no respect heeft.


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Porcelaneous schreef:
    (...)
    Dat wat jij zei. Wat zij zei betekend dat zij totaal no respect heeft.

    Dacht ik wel, ghehehe.


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    Arkadiy, de boss.
    'Rosali en ik hadden de taak gekregen, sir.' Zei Sergey weer op een beleefde toon. Zijn blik bleef mij aankijken en zijn rug hield hij recht. Nog steeds keek ik hem bedenkelijk aan, maar een lichtelijke moordlustige blik kwam er van mijn gezicht af. Rosali, dus. Rosali houdt meestal van alleen werken, dus waarom deden ze deze actie samen? Ik wreef weer bedenkelijk over mijn kin en keek Sergey koud aan. 'En als ik mag toevoegen, sir, betwijfel ik het of zei die operatie verlinkt heeft.'
    Ik keek de kamer rond of er afluisterapparatuur was en keek Sergey erg serieus aan. “Oh, echt? Vertel verder.”
    Mijn handen trokken een zwarte mantel tevoorschijn en ik trok deze aan. De kraag trok ik recht. Ik voegde er later aan toe: “Jij werkt niet meer samen met Rosali.”


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    CyberLord schreef:
    (...)
    Dacht ik wel, ghehehe.

    Haha, dat zal vast. (cat)


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Sergey Dmitri Bogdanov

    Hij wreef bedenkelijk over zijn kin en keek mij koud aan. Ik kan het begrijpen, zij werkte normaliter alleen. Hij keek even de kamer rond en keek toen weer, erg serieus, naar mij. "Oh, echt? Vertel verder." Ik schraapte mijn keel en knikte.
    "Rosali heeft tot nu het grootste deel van onze drugstransactie's door gevoerd, waardoor het meer dan logisch is dat zij ook de grote opdracht kreeg. Maar omdat het zo'n grote opdracht was, heb ik mezelf ook op de opdracht gezet om ervoor te zorgen dat mensen die eraan mee werken tot op het uiterste beveiligd zijn. Ik heb de omgeving meerdere keren laten afzoeken en heb op de dag zelf ook nog gepatrouilleerd." vertelde ik, terwijl ik recht voor me uit keek. "Het moet dus iemand zijn geweest die van de opdracht afwist. Iemand die eraan meewerkte, Sir."
    "Jij werkt niet meer samen met Rosali." Ik knikte. "Natuurlijk, Sir."


    I hope you drown in all the cum you fucking swallow, to get yourself to the top.

    (Lol. Ik zet iets in mijn post neer en meteen een hele discussie. Super.)

    Darya Nastya Budian/Bohgana Yunter.

    Ik gaap vermoeid en stap uit bed. Vanochtend ben ik opnieuw mijn bed ingedoken, omdat ik me vreselijk voelde. Nu voel ik me beter, maar de hoofdpijn is nog niet verdwenen.
    De ruimte waarin ik sta, is mijn kamer. Er staat een gigantisch tweepersoonsbed in - waar je eigenlijk wel met zijn drieën of vieren in kan liggen -, maar het bed is helemaal voor mij alleen. Aan het voeteneind staat een klein bankje, waar verschillende kleding stukken op liggen. Waaronder een zwart topje, een wit jurkje en nog een aantal jasjes. Naast het bed, staat een nachtkastje. Op het kastje ligt mijn telefoon. Ik heb er ongelofelijk veel goede en slechte herinneringen aan, van gesprekken met drugs klanten tot pikante gesprekken met 'vrienden'.
    In de lade's van het kastje ligt geld, drugs en sigaretten. Ik graai de sigaretten en de telefoon van en uit het kastje en prop deze in de broekzakken van mijn skinney jeans. Ik ben nodig toe aan roken.
    Ik laat mijn ogen nog door de kamer glijden en loop vervolgens naar de kast toe. Ik graai er een jack uit, trek deze aan en wil net de kamer uitlopen, maar plotseling krijg ik een sms'je. Direct vallen mijn ogen op de naam; Georgiy. Ik open direct het sms'je. 'Ik weet niet of je het hebt gehoord, maar er is een grote drugstransactie mislukt.'
    Ik kan mijn ogen niet geloven. Mislukt? Die klojo's kunnen ook helemaal niks meer tegenwoordig. Ik vloek geërgerd en trap tegen mijn kast aan. Verdomme!
    Ik ijsbeer heen en weer door de kamer. Er kan nu wel alles gebeuren! Als de politie erachter komt, wíe het heeft gedaan en ze kunnen achterhalen waar die gene woont, zijn we zwaar de lul.
    Ik grom woedend en haal dramatisch een hand door mijn haar. Vervolgens loop ik mijn kamer uit, de trap af naar buiten. Ik wil roken. Nú.

    Wanneer ik buiten aankom, zie ik dat er al een aantal mensen buiten staan. Ik haal 'n sigaret uit het pakje en steek deze aan met mijn felroze aansteker. "Hée," mompel ik met de sigaret in mijn mond, tegen het groepje. "Dat is toch niet te geloven hé? Dat van die drugstransactie die mislukt is!" Ik val direct met de deur in huis, omdat ik dit onderwerp gewoon even wil aansnijden. Ik wil weten hoe de anderen er over denken. Voor mij is dit nieuws extra irritant, aangezien ik zelf ook een drugsdealer ben. En als de politie eenmaal achter de gegevens van één iemand komt, volgen er snel meer. En waarschijnlijk ik dus ook.
    Ik neem snel een trek van mijn sigaret, voordat ik me nog mee druk ga maken. Roken maakt me altijd rustig.

    Leighanne Heather Rutherford/Raisa Yuliya Bezrukov - Spion
    Ik schrik op uit mijn gedachten waar Arkadiy en Sergey het over zouden kunnen hebben en hoe ik het voor elkaar kan krijgen om afluisterapparatuur in Arkadiy's kamer te verstoppen als ik een zachte, warme hand om mijn wang voel. Met een frons op mijn gezicht kijk ik naar Yelena terwijl zij haar vinger rond een blonde lok van mij wikkelt. Dan trekt ze haar hand weer terug om vervolgens om te draaien en weg te lopen. Verward kijk ik haar na. Er bij blijven, Leighanne, spreek ik mezelf toe. Dit is niet het moment om na te denken over dat soort dingen. Ik wacht even totdat ik zeker weet dat Yelena weg is en loop dan haar achterna, om naar mijn eigen kamer te lopen. Het wordt tijd om weer contact op te nemen met de MI6.
    Als ik voor mijn kamerdeur sta haal ik die van het slot en als ik binnen ben doe ik hem weer op slot. Nadat ik mijn kamer heb gecontroleerd en zeker weet dat er niemand is geweest haal ik de kleine laptop onder een losse vloerplank vandaan. Snel start ik de laptop op en voer ik een paar codes in zodat ik op het netwerk van de villa kan zonder dat ze er achter kunnen komen, alleen een computer genie zou het kunnen achterhalen. In verschillende codetalen over meerdere berichten stuur ik de informatie door. Veel belangrijks staat er niet in. Alleen dat iedereen hier behoorlijk chagrijnig is over dat de transactie mislukt is, maar ze hebben graag details. Hoe klein ze ook zijn. Dat Sergey mij sloeg en dat van Yelena laat ik wel weg. Als ik helemaal klaar ben wis ik geschiedenis van de browser en verwijder ik het ook van de harde schijf. Wanneer ze de laptop zouden vinden, zouden ze er alsnog niks mee kunnen bewijzen. Nadat ik dat heb gedaan berg ik de laptop weer op.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Arkadiy.
    'Rosali heeft tot nu het grootste deel van onze drugstransacties door gevoerd, waardoor het meer dan logisch is dat zij ook de grote opdracht kreeg. Maar omdat het zo'n grote opdracht was, heb ik mezelf ook op de opdracht gezet om ervoor te zorgen dat mensen die eraan mee werken tot op het uiterste beveiligd zijn.' Ik knikte met dat hij verder moest met uitleggen en dat ik het snapte. Dat klonk erg logisch en ik snapte ook wel dat Sergey zichzelf hieraan toevoegde.
    'Ik heb de omgeving meerdere keren laten afzoeken en heb op de dag zelf ook nog gepatrouilleerd.' Vertelde hij. 'Het moet dus iemand zijn die geweest die van de opdracht afwist. Iemand die eraan meewerkte, Sir.' Precies.
    “En dat was waar ik op doelde.” Mompelde ik zachtjes. Tot die tijd kan ik Rosali niet vertrouwen en haar meer in de gaten houden. Ik kuchte hoorbaar, nam een sigaret uit een pakje, stak deze op en bood vervolgens Sergey er eentje aan.
    “Hoor iedereen uit. Zelfs ons eigen mensen en degene die er maar een kleine aandeel in hadden.” Zei ik hem vastberaden. “Ik zal hoe dan ook het geld krijgen en de snitch koud krijgen.” En met dit gezegd te hebben kreeg ik een moordlustige glimlach en blik in mijn ogen – die mensen zelden te zien kregen. Niemand bedriegt Arkadiy.
    “Oh, en Sergey. Zeg het tegen niemand anders wat je moet doen. Vertel alleen aan mij wat je te weten komt. Zelfs de domste dingen. Alles is nodig.”


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Yelena is weer vrij, iemand die iets wilt doen?


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.

    Raisa is ook weer vrij ;p Maar volgens mij staan bijna alle personage's buiten xd


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    (Ik reageer z.s.m. want ik moet even snel een rol invullen.)


    †

    Misschien kan Sergey dan beginnen met ondervragen bij Yelena?


    I wish you good luck, and may God rest the souls of those who died in eternal peace.