[RPG] tempus viator • 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 juli 2012 - 22:38 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

[Tanlor, Elric, Mirabelle, Grace en Connor zijn in het bos, Mirabelle teleporteerde hen daarheen om veilig te zijn uit de buurt van Tanthalas en Cyrille]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Yuffie schreef:
Cyrille Flynn

Tanlor teleporteert weg met Elric aan zijn zij. Nonchalant haal ik mijn schouders op en teleporteer ik terug naar beneden. Ik schud de duizeligheid weg. Ik moet mijn teleporteren opnieuw verbeteren, want dit was onhoudbaar. Het beest van Tanlor was er nog, maar te druk met beschermen van het rare heksje en Grace. Ik loop op de andere jongen af, die nog steeds midden op de weg staat. "En wie ben jij dan wel niet?" vraag ik hem. Azul strijkt opnieuw neer op mijn schouder en grijnzend sta ik tegenover de jongen. Hij had iets interessants... *Tenminste wat voor een mens interessant kon zijn.

[Voor al het niet duidelijk is ik spreek Thantalas aan!]

[ bericht aangepast op 12 juli 2012 - 19:44 ]

It's never gonna happen, Guys.

{Oké, bedankt c:}

Tanthalas Zucchilo
Ik keek de vrouw voor me indringend aan en besloot maar gewoon de waarheid te vertellen, ze leek me geen verkeerd persoon en was waarschijnlijk een heks, eentje die qua persoonlijkheid een beetje op mij leek hopelijk.
'Ik,' zei ik met een overdreven dramatische buiging, 'ben Tanthalas Zucchilo en als die naam je niets zegt moet je je schamen en wegrotten in de diepste krochten van de hel. Wie ben jij?' Met een spottend glimlachje bekeek ik haar verscheining nog eens goed; haar lange blonde haar en haar ijsblauwe ogen zorgden voor een indrukwekkende verscheining. Ze leek me niet verkeerd om mee om te gaan...

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Cyrille Flynn

"Aah, ik dacht je al te herkennen, maar je naam bracht me vorige keer in verwarring." Ik kijk om me heen, maar er schijnt niemand meer te zijn. Ik zet mijn kap af, zodat mijn blonde haar onder de kap vandaan valt.
"Cyrille Flynn, en waag het niet me bij mijn achternaam te noemen! Anders mag je naar je eigen hel, eentje die ik zal maken." Ik stak mijn hand uit naar de jongen. Ik mocht hem nu al.

It's never gonna happen, Guys.

Tanthalas Zucchilo
Ik schudde de zachte hand van de dame voor me, Cyrille Flynn, ze leek me een geschikt persoon om mee samen te werken, uiterst geschikt.
'Dus Cyrille Flynn, ben jij wel van plan hier te blijven en eens te kijken hoe het hier werkt? Ik ben eerlijk gezegd best nieuwsgierig naar deze wereld. Maar jammer genoeg was die heks, Mirabelle, niet zo van mijn plan gediend.' Ik glimlach naar haar mooie verschijning, ze is best knap.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Mirabelle Jocelyn Talbot

Ik volgde zijn voorbeeld en begon in de richting te wandelen waar volgens hem het huis stond.
Wanneer het huisje voor ons opdoemde, verscheen er onbewust een tedere glimlach op mijn gelaat, het huisje stond er inderdaad nog maar was voor een groot deel verrot door de vele eeuwen.
Langzaam wandelde ik naar de voordeur en liet mijn hand er even over glijden voordat ik hem uiteindelijk voorzichtig open gooide.
Met ingehouden adem dierf ik een eerste stap binnen te zetten, wat ik beter niet had gedaan aangezien er een stuk balk naar beneden viel.
Gelukkig waren mijn reflexen snel genoeg en kon ik hem door middel van magie wat van me af gooien.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Cyrille Flynn

"Hm.. Hoewel ik nog een klein beetje naar huis verlang, lijkt deze eeuw me best interessant. Als je heb gezien wat ik met die rare aap vanmiddag heb gedaan, dan komt het wel goed." Ja, beetje vreemd was de magie wel geweest, maar toch een leuk effect. "Kom, we gaan hier weg. Ik heb het idee dat Tanlor en de rest hier nog in de buurt zijn. Die mogen wat mij betreft meteen weer de eerste koets naar de middeleeuwen nemen." Ik zet de cap van mijn mantel weer op en begin voor Tanthalas uit te lopen. Ik wist wel dat ik hem eerder had herkend! Ik kende zijn verhaal, maar ik had hem al eens eerder gezien, alleen wist ik niet waar..

It's never gonna happen, Guys.

Tanthalas Zucchilo
Ik loop achter haar aan, benieuwd wat ze van plan is.
'Ik heb inderdaad wel iets van die aap meegekregen,' zeg ik dan, 'Ik vond het sowieso wel een knap staaltje magie. Trouwens ik denk dat we de anderen met magie wel terug kunnen sturen, dan lopen zij ons in ieder geval niet meer in de weg. Dan kunnen we zien wat we verder gaan doen.' Ik nam gelijk het voortouw, ik had geen zin om een afwachtende houding aan te nemen. Deze vrouw was machtig, misschien wel even machtig als ik. En ik had een plan, tenminste een idee dat zich langzaam tot plan aan het omvormen was. Ik moest het alleen nog even uitwerken.
'Weet jij toevallig wie de baas in deze stad is?' vraag ik dan aan Cyrille Flynn.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Cyrille Flynn

Ik draai met mijn ogen als ik zijn geslijm hoor. Ik hoef niet van iemand anders te horen dat ik goed ben.
"Weet jij toevallig wie de baas in deze stad is?"Ik ben totaal overrompeld door zijn vraag. "Uh nee, geen idee. Maar jij zint op iets?" Ik had wel door dat hij iets van plan was. Ik vorm verveeld een balletje van magie en vuur het af op een groep mensen die aan de overkant staat. Zodra het balletje ontploft in de buurt van de groep, rent deze hysterisch uiteen. Ik begin spontaan te lachen. "Een beetje overdreven, vind je niet?"

It's never gonna happen, Guys.

{Sorry mn moeder heeft de computer ingepikt en ik zit nu op mn mobiel wat echt rot typen is dus het gaat wat langzamer, dus het duurt ietsje langer voor ik een reactie geef}

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Tanthalas Zucchilo
Grijnzend kijk ik toe hoe Cyrille Flynn een vuurbal op een paar mensen afstuurt. Ik twijfel of ik haar mijn plan zal vertellen.
'Ja,' zeg ik dan kortaf, 'ik zin op iets.' Grijzend speel ik met mijn ring waardoor er een kleine paarse werpster ontstaat. Met een kleine hoofdknik wordt deze op een arrogant kijkende man afgestuurd. De irritante "ik ben zo goed" glimlach verdwijnt van zijn gezicht als hij het paarse ding op zich af ziet komen. Hij rent geschrokken weg en ik grinnik zachtjes.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Cyrille Flynn

Ik zie hoe Tanthalas een paarse werpster maakt met behulp van zijn magie en die op een norse oude man afgooit. De man rent geschrokken weg.
"Ik mag jou wel." zeg ik grijnzend. Ach, mensen pesten was mijn hobby. Ik stop bij een groot huis, wat me wel bevalt. Het wordt omringd door een groot hek. "Prachtig." Met mijn magie open ik het hek en loop ik het pad voor het huis op. Hier zou ik best kunnen wonen.

It's never gonna happen, Guys.

Tanthalas Zucchilo
'Wat een nederig optrekje,' zei spottend tegen Cyrille Flynn, ik mocht haar ook wel. Ze leek uit hetzelfde hout gesneden te zijn als ik.
'Als jij mij nu eens naar een gemakkelijk stoel leidt, zal ik vertellen wat mijn plan is. Ik kan je niet verzekeren dat het honderd procent waterdicht en volledig uitgedacht is, maar het is een plan en het heeft een kans van slagen als we het goed uitvoeren.' Zelfverzekerd keek ik haar aan, waarschijnlijk zal ze wel interesse hebben om mee te werken.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Cyrille Flynn

"Prima! Wordt geregeld." Met een knal van mijn magie vliegt de deur open. Nog net blijft het ding hangen, waardoor ik het achter me weer kan sluiten. Direct komen er een oudere man en vrouw naar me toegerend. "Wat doet u hier?! Mijn huis uit!" Grijnzend kijk ik naar de man en vrouw. "Sorry, maar dat gaat dus echt niet gebeuren. Ik vind dit optrekje wel wat en het is nu van mij!" Met een zwiep van mijn arm, maak ik een windvlaag waardoor de bewoners van het huis naar achteren vliegen. Geschokt zitten ze tegen een kastje aan en kijken me met angstige ogen aan. "Wil jij of mag ik?" vraag ik Tanthalas.

It's never gonna happen, Guys.

[wat was het laatste tegen Connor?]

"It's funnier in Enochian." ~ Castiel