[RPG] tempus viator • 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 7 juli 2012 - 22:38 ]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Yuffie schreef:
[Haai iedereen Ik ben terug van vakantie:) Mag ik een grote Samenvatting? ]

---

[ bericht aangepast op 29 juli 2012 - 19:12 ]

Paddo schreef:
(...)

( Heey welkom terug!! Tanlor, Grace, Mirabelle, Elric en die ridder zitten ergens in n bos verstopt en Tanlor en Mirabelle zijn aan t leren hoe ze jullie kunnen verzwakken meer niet echt gebeurt )

It's never gonna happen, Guys.

Paddo schreef:
Tanlor Cardiel

Ik kijk Mirabelle even aan en knik dan 'Is goed' zeg ik waarna ik mijn kleine boekje uit het zakje haal en het boek wat ik zelf aan het lezen was er onder leg.
Ik mompel wat woorden waarna het kleine boekje begin op te schijnen, als die stopt met licht geven grijns ik even, de spreuken die in het andere boek stonden staan nu ook in deze, best handig zo'n boekje.
Ik leg het boek weer terug waarna ik mijn vinger weer over de boeken laat glijden om te zoeken naar nog wat bruikbare boeken.

Mirabelle Jocelyn Talbot

Ik las nog een tijdje door in de boeken, tot er een kleine geeuw uit mijn mond ontsnapte.
"Sorry," Mompelde ik enigszins beschaamd en klapte voorzichtig het boek dicht. "Ik denk dat ik maar weer eens naar boven ga, de anderen vragen zich waarschijnlijk af waar we blijven."
Met een kleine, onbewuste glimlach legde ik het boekje op tafel en zuchtte even vermoeid.
Ik had geen idee waar de plotselinge vermoeidheid vandaan was gekomen, maar ik wist dat als ik niet snel even uit zou rusten, de vermoeidheid meester van me zou maken en ik hier ter plekke zou kunnen slapen.
"Als je het niet erg vindt, ga ik boven een beetje slapen," Zei ik en boog mijn hoofd een klein beetje ter afscheid. "Als je wilt mag je altijd hier blijven."
Ik wachtte niet op zijn antwoord, maar draaide me om en wandelde de donkere gang weer in waardoor ik niet veel later weer netjes in de woonkamer stond.



Grace Sawyer

Wanneer ik plotselinge voetstappen achter me hoorde, draaide ik me geschrokken om.
"Sorry, ik wilde je niet laten schrikken," Merkte de heks op en glimlachte vriendelijk. "Grace, misschien is het beter als je, net als mij, wat gaat slapen. Morgen wordt het een lange dag."
Ik vond het ergens een beetje vreemd dat ze mijn naam kende aangezien ik nog steeds de hare niet wist, maar besloot er niet op in te gaan.
"Mirabelle." Hoorde ik haar stem plots weer, alsof ze mijn gedachten had gelezen. "Ik heet Mirabelle."
Het enige wat ik kon doen was wat knikken aangezien ik toch veel te moe was om er nog op in te gaan en liet toe hoe ze me het trapje op begeleidde.
We kwamen in een grote ruimte met enkele bedden die er best knus uitzagen.
Al snel nam ik plaats op een leeg bed tegen de muur en trok de laken tot aan mijn kin op terwijl ik toekeek hoe Mirabelle zich op een ander bed opgekruld ging liggen voordat ze langzaam wegzakte in haar vermoeidheid.
Na een laatste geeuw voelde ik me ook wegzakken en droomde al niet veel later over dingen die ik vandaag had meegemaakt.



[Ik vertrek binnen enkele uurtjes op reis naar Frankrijk. Ik raad jullie aan om je personage weg te sturen van mijn personages aangezien ik pas over een maand thuis ben en waarschijnlijk geen internet zal hebben. Nogmaals mijn excuses dat ik zo weinig reageerde de laatste tijd, maar ik had het echt enorm druk met mijn werk en zo. Sowwy, don't kill me now. Ik wilde trouwens vragen wie de topics aan zou maken tijdens mijn afwezigheid. Ik dacht aan Paddo of Yuffie aangezien ze ook veel online zijn.]

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

{Bonjour ik ben weer terug c: ik heb de samenvatting van Paddo gelezen ^^ dus ik spring morgenavond weer in, Kay?}

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

[@LaCerise, is goed Ik denk dat ik er vanavond ook wel ben^^ Hier mijn laatste post!]

Yuffie schreef:

Cyrille Flynn
Ik loop achter Tanthalas aan. Ik ga in een grote fauteuil zitten die recht tegenover de bank staat, waar Tanthalas zit. "Nou brand maar los." zeg ik hem. Ik was eigenlijk niet zo van samenwerkingen, maar ik had iemand nodig in de strijd tegen Tanlor. Hij leek me uiterst gevaarlijk. Misschien had ik hem in het begin zelfs een klein beetje onderschat. Ik denk na over hoe ik hem heb zien toveren met het boek van Grace. Ik moest het hebben of vernietigen. Zo niet, zou Tanlor te sterk zijn om te verslaan. En daarbij Tanthalas beviel me wel, zijn houding tegenover mensen beviel me enorm. Hij was geen slechte keuze om een samenwerking mee aan te gaan.

It's never gonna happen, Guys.

{Kay bedankt c:
Pfoe wat voor plan had ik ook al weer bedacht???}

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Tanthalas Zucchilo
'Oké, het is tamelijk simpel: We proberen zo min mogelijk aandacht te trekken van de andere tovenaars, aangezien ik niet denk dat die het met ons "plan" eens zijn. Ondertussen proberen we uit te vinden wie de baas van deze stad is en kijken we hoe we zijn plek in kunnen nemen. Ik denk niet dat dat veel moeilijkheden zal bieden aangezien de mensen hier geen benul hebben van toverkunst. Dan, als we de stad eenmaal in handen hebben, kijken we of een een andere stad kunnen "veroveren" en zo proberen we stapje voor stapje een groter stuk land in handen te krijgen,' koeltjes kijk ik haar aan. Het is een simpel plan en vooral het niet aandacht trekken van de andere tovenaars lijkt me zeer ingewikkeld, we moeten voorzichtig te werk gaan, ookal hebben we de stad in handen. En het uitschakelen van mijn "partner" zou waarschijnlijk ook moeilijkheden opleveren, maar dat zien we wel op het moment dat de mogelijkheid zich aanbied. Ondertussen mag onze lieve Cyrille Flynn niets merken, helemaal niets.

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

[Sorry, kon niet eerder komen ]

Cyrille Flynn
Tanthalas vertelt zijn plan. Verbaasd kijk ik de jongen aan.
"Jij wilt de stad veroveren?" Was dat zijn plan? Een beetje teleurgesteld kijk ik naar Tanthalas. Ik mocht niet opvallen, terwijl ik eigenlijk veel liever herrie zou schoppen in de wijken. Heerlijk als ik me af mag reageren op mensen. Kan mij wat schelen wat ze overkomt. Vreselijke wezens! Zijn plan klonk echt vreselijk saai, maar ik moest hem gelijk geven dat we de andere tovenaars op afstand moesten houden. Er was alleen nog één ding, waar ik zeker niet voor terug zou deinzen. "Ik zal proberen me gedeisd te houden, wat ik erg lastig zal vinden. Maar ik kan je niets beloven als ik oog in oog sta met Elric. Ik heb nog een appeltje te schillen met die jongen!" Grijnzend kijk ik naar Tanthalas. Mijn wraak ging voor alles!

It's never gonna happen, Guys.

Tanthalas Zucchilo
'Ach, ben je teleurgesteld? Wat er met die Elric gebeurt kan me niets schelen, een leven meer of minder maakt mij niets uit en ik wilde Mirabelle ook nog een lesje leren.' Grijnzend kijk ik terug naar haar, 'Ik wil trouwens wel dat er zo min mogelijk mensen dood gaan, het is een beetje saai om maar tien mensen te onderdrukken. Als je ze pijn wilt doen vind ik het prima, zolang anderen het maar niet tegen ons op gaan nemen. Ik heb het liefste zo min mogelijk oponthoud.'

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

Cyrille Flynn

Ik mag mensen martelen met zijn toestemming? Wat denkt hij wel niet?! Alsof hij hier direct de baas is! Toch bevalt me dat laatste stukje wel. "Goed, ik zal de zielige arme mensjes sparen. Ik snap sowieso niet waarom je over dit soort volk wilt regeren, maar goed. Maar onthoudt dat je mij niet zomaar kan commanderen, Tanthalas! Ik ben je partner, niet je slaaf!" Ik sta op van mijn fauteuil en loop naar de keuken. "Wil je ook wat eten?" Voorzichtig begin ik te rommelen in de kastjes, die in de grote keuken staan. Wat was dit allemaal voor spul? Uiteindelijk vind ik een koud kastje, waar eten en drinken in ligt. Bewaarde mensen hun eten en drinken zo? Verbaasd kijk ik naar de rare inhoud van de kast. Wat was dit allemaal?

It's never gonna happen, Guys.

Tanthalas Zucchilo
Wat een humeur wisselingen, eerst roepen dat ze mijn slaaf niet is en daarna eten gaan maken en mij ook wat aanbieden. Ik schud mijn hoofd om het verwarrende persoon dat ze is, sta dan op en loop naar de keuken. O.O de keuken aangekomen zie ik haar verward in een kastje kijken waar een koude lucht vanaf komt. Nieuwsgierig kijk ik over jaar schouder mee een als ik zier wat er in staat deel ik haar verwarring, er staat niets in dat mij bekend voorkomt en de woorden die op het "eten" staan zeggen me ook niet veel. Dan wijs ik op een kipvormig ding dat in een soort flexibel glad of doorzichtig papier ofzo is gewikkeld.
'Ik denk dat dat wel eetbaar is, het ziet er een beetje uit als kip. Maar het is wel koud zus moeten we het roosteren ofzo.'

{Sorry dat ik een tijd niet heb gereageerd maar mijn ouders hadden opeens allemaal familiebezoeken ingepland zus kon ik niet of amper achter de computer :c }

Life is like a novel, you're the author and everyday is a new page

[Geeft niet!]
Cyrille Flynn

Bedenkelijk pak ik het aangewezen ding op. 'Hele kip' staat er op een wit papiertje op. "Ja, dit is kip." Ik lees de kleine lettertjes over, die op het papiertje geschreven zijn. "Dat iemand zo netjes en klein kan schrijven.." zeg ik mompelend. Verward kijk ik achterom naar Tanthalas. "Er staat dat we het met zak en al in een oven moeten stoppen, maar er is hier nergens een oven te zien!" Ik zoek naar een grote stenen plaats, waar vroeger in de kastelen altijd geroosterd werd. Als ik deze niet vind, haal ik nonchalant mijn schouders op. Ik leg de kip op de tafel en loop naar buiten. Als ik de grote tuin doorkijk, is ook maar nergens een takje of blad te vinden. Hoe maakten ze vuur als ze alle takken en bladeren weghaalden? Waar zouden ze dat bewaren?

It's never gonna happen, Guys.