[RPG] Boarding School ~ Topic 12. - Speeltopics

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

(Whaaa het is irri dat Quinn in coma ligt! Ik wil met hem lopen en zo, maar hij oan niet uit zijn bed. Kan ik de tijd doorspoelen of zo? Dat hij nu in een rolstoel kan)

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Dawn Mary Claire:

Nadat hij dat heeft gezegd, lopen er meerdere tranen over mijn wangen. Ik was diep gekwets, maar dat deden ze altijd, als ze me zagen. Ik probeer op te staan, wat met moeite gaat en sta voor hem. Ik voelde me opeens zo boos en wou hem het liefst slaan. Zonder dat ik het door heb, heb ik hem op zijn wang geslagen. 'Hou je mond over mijn vader, je weet helemaal niets over hem' sis ik boos, maar ergens bang voor wat er komen gaat. Opeens hoor ik mijn mobiel gaan en vlug neem ik op. 'Help' zeg ik in paniek, waarnaar één van de jongens mijn mobiel pakt en hem kapot gooit. Ik kijk de jongen bang aan, die ook dreigend voor me gaat staan.

One Who Travels A Higher Path.

Tiffany
'Ben je gek? Nee je bent alles behalve saai.' Hij drukt een kus op mijn lippen. 'We komen err samen wel uit, dat beloof ik je. het maakt me niet uit hoe, al gaan we ergens in een huisje samenwonen, of kom je bij mijn familie wonen. Het maakt me niet uit hoe.' Hij geeft me alweer een kus. Ik lach even om zijn opmerking. Dat zou nooit gaan werken, bij zijn familie zou ik te verlegen zijn, ze zouden me niet eens in huis willen. Samen een huis was al helemaal onmogelijk, veel te hoge kosten, dat zouden we nooit kunnen betalen. 'Blijf vooral verder dromen,' grinnik ik. Ook ik doe dat, ooit zal ik samen met Brandon wonen. Samen een huisje. Beide een goedbetaalde baan en ooit een kindje. Die alle liefde krijgt die mogelijk is, die nooit pijn hoeft te lijden en altijd een glimlach op haar of zijn gezicht heeft staan. 'Dat doe ik ook.'

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Joshua

Ik werd agressief van haar houding en haalde flink uit in haar gezicht. Ze viel op de grond en ik bleef op haar in schoppen, toen ze flink gewond was werd ik gestopt. 'We moeten wegwezen voordat iemand ons ziet.' zei George waarnaar hij me mee trok.


Stefano

Ik werd bezorgd en leunde tegen de muur van het ziekenhuis aan. Ik had haar een aantal keren gebeld maar ik kreeg steeds haar voicemail. Ik was echt heel erg bezorgd en ik wist niet wat ik moest doen. Op hulp van Mia hoefde ik ook al niet te rekenen. Het ergste van alles is, dat ik haar nodig had. Zij kende Dawn langer dan ik, dus ze wist de plekjes waar ze altijd heen ging. Ik wist dat niet. Ik zuchtte verslagen en liep weer naar Mia's kamer toe. 'Ik weet dat je me niet mag, maar kan je dat niet voor één keer aan de kant zetten om Dawn te vinden?' vroeg ik aan haar waarna ik haar afwachtend aan keek.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Brandon
Ze lacht. 'Blijf vooral verder dromen. Dat doe ik ook.' zegt ze dan. Ik zucht en steun achterover op mijn handen. 'Dromen heb ik genoeg, en ik ga ze allemaal werkelijkheid maken.' zeg ik glimlachend. Ik zou ze ook allemaal werkelijkheid gaan maken want ik zou Tiffany nooit meer laten gaan, ik zou samen met haar gaan wonen, met haar trouwen en uiteindelijk een kindje krijgen. Dat was wat ik wou. 'Als mama hier is, ga jij maar met Jason iets doen, en dan praat ik er wel met haar over. Het komt allemaal wel goed.' zeg ik lachend en ik sta op. 'En nu wil ik eten.'

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

[Wie is Joshua en wie is Macy? Opeens zag ik 2 nieuwe namen.]

Imagination set us free to be just what we want to be ~

Mia Amber James

'Help' hoor ik haar piepend aan de andere kant van de lijn zeggen en daarna hoor ik alleen maar gepiep. 'O oh' zeg ik en ik stop mijn mobiel snel in mijn zak. Ik kijk nog even bij Duke en schrijf snel een briefje daarna geef ik hem een kusje op zijn voorhoofd. Ik zie dat Stefano binnen komt en ik trek hem mee. Ik ren het ziekenhuis uit. 'Geen tijd om het uit te leggen gewoon mee komen' zei ik en ik had hem nog steeds vij zijn arm vast. Oké waar kon ze zijn. Eeeuuh steegjes? Ik liep ergens heen en ik keek in het steegje. Geen Dawn. Rustig blijven Mia, het komt goed. Ze gaat niet dood. Relax, je gaat haar vinden. Me eigen gedachten maakten me niet echt rustig. Oké doorlopen. Ik liep snel door en vroeg aan mensen of ze haar hadden gezien. Ik gaf een de altijd nauwkeurige beschrijving van haar als ik haar niet kon vinden. Soms hadden mensen haar dan gezien en kon ik haar vinden. Na een tijdje werd ik ongerust. Ik had haar nog steeds niet gevonden. Oke chill. Ik hoorde opeens de wel bekende luide lach van Joshua's groepje. 'Hij weer' zuchtte ik en ik liep op het geluid af. Ik keek om het hoekje en zag inderdaad het groepje van Joshua staan. Dawn lag huilend op de grond en ze wouden wegrennen. Nog net kon ik hem bij zijn kraag grijpen. 'En waar denken wij dat we heen gaan' zei ik boos en ik trok hem terug.

[ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 22:17 ]

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

[Joshua is een pester die Dawn lastig viel, hij is gewoon tijdelijk. ^^]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Sarah

Ik zag dat Brooke raar naar me keek. Ze had waarschijnlijk iets door. Het kon niet anders, maar ik kan het niet zeggen. Ik wil het niet verzwijgen, zeker niet voor haar. Ze is mijn beste vriendin die ik ooit gehad heb. Tegen haar wil ik eerlijk zijn, maar het kan gewoon niet. Want als ik het ene verhaal vertelde, moest ik het andere ook vertellen , en zo weer het andere. En zo zal het dan door gaan, tot we bij het grote verhaal komen. Het grote verhaal , waar ik me dood voor schaam. Het verhaal dat absoluut niemand mag weten. Ik ben te beschaamd ervoor, over wat ik gedaan heb. En als ik het vertel, dan weet ze ook van... Nee! Dat mag absoluut niet gebeuren. hoe moeilijk het ook zal zijn, niemand mag het weten.
Ze gaf me de fles vodka en ik dronk er grote slokken van. 'Ah, dat lucht op.' zeg ik. 'Zo, wat gaan we doen?' Vroeg ik.

Imagination set us free to be just what we want to be ~

Paintball schreef:
[Joshua is een pester die Dawn lastig viel, hij is gewoon tijdelijk. ^^]

Imagination set us free to be just what we want to be ~

[Ow, wacht ik pas mijn post even aan]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Paintball schreef:
[Ow, wacht ik pas mijn post even aan]

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Phootos schreef:
(...)

[Zit die ook op de school? Een nieuwe personage?]

xheart schreef:
(...)

Ik heb hem al meegesleurd]

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

[Owkeeey! (:
Gaan we Brooke en Sarah niet ergens naartoe laten gaan? We zijn zo onder ons 2en en ik vind het fijner als veel mensen van de RPG samen zijn.]

Imagination set us free to be just what we want to be ~

Brooke

'We kunnen naar het ziekenhuis gaan?' stelde ik voor terwijl ik haar vragend aan keek. 'ze kunnen onze hulp daar vast gebruiken, denk je niet?' vroeg ik waarna ik mijn arm in de hare stak.

Stefano

Mia sleurde me mee en ineens zag ik Dawn op de grond liggen en een groep jongens. Ik liet de jongens even voor wat ze waren en snelde naar Dawn toe. Mia liep naar ze toe en vatte de jongen van eerder vandaag bij de kraag. 'Dawn!' riep ik in paniek. 'Gaat het?' vroeg ik bezorgd.

Joshua

'Mia.' siste ik spottend waarna ik haar dreigend aan keek. 'ik zou maar oprotten voordat ik jou dezelfde behandeling geef.' zei ik dreigend tegen haar.

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.