[RPG] Boarding School ~ Topic 12. - Speeltopics

[face=times]Dit is het dan Sunshine High dé kostschool van Engeland. Hij staat bekend om zijn mooie uiterlijk en om de prijs. Zijn mooie tuinen en goede leraren. Alles is er aanwezig. Allen zijn er plekken in het gebouw waar nog nooit een leerling is geweest waar geen leerling vanaf weet. Welke griezelige dingen gebeuren er dit jaar? Komen er liefdes, vriendschappen of toch ruzies?

Regels van de school:
~ Jongens en meisje zitten wel bij elkaar in de klas maar mogen geen activiteiten met elkaar doen.
~ Alleen eten in de kantine.
~ Houd je uniform schoon.
~ Draag je uniform altijd als je les hebt. In je vrije tijd mag je dat verwisselen voor je eigen kleding.
~ Denk aan je gedrag.
~ Je mag eens in de week naar het dorpje.
~ Geen dieren, drank en drugs op de kamers en in het "huis".
~ Voldoe je niet aan deze regels, dan zullen er maatregelen genomen worden.

Uniform meisjes
Meisjes sportkleding

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

(net begon me te vervelen ;p)

---

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Stefano

'Fuck.' mompelde ik waarna ik Dawn bezorgd aan keek, ik haalde zo snel als ik kan mijn mobiel uit mijn zak en belde een ambulance en beschreef het gebied een beetje. Daarna keek ik ineens naar Mia en zag ik dat één of andere jongen daar bedreigde met een mes. 'Fuck.' mompelde ik nogmaals. Oké, ik heb ervaring met zulke situaties. Ik moest rustig handelen voordat hij Mia iets aandeed. 'Dawn, ik ben zo terug. Blijf hier.' zei ik streng tegen haar waarna ik op stond en hun richting in liep. Mijn eigen zakmes had ik verstopt in mijn mouw, zodat ik het snel kon pakken. 'Hey, laat haar los.' zei ik dreigend en kil. Ik moest die gozer eerst afleiden, pas als hij voldoende was afgeleid kon ik hem in een snelle beweging neersteken.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Mia Amber James

'Zo dus ik ben vader' fluisterde hij in mijn oor. Hoe de fuck wist hij dat?! 'Hey, laat haar los' zei Stefano dreigend en hij kwam op ons afgelopen. Ik keek naar mij schoenen. Oke open schoenen geen hakken jammer. Ik trapte hard op zijn voet en daardoor maakte hij een kleine snee in mijn nek. 'Klootzak' siste ik en ik trapte hem ook in zijn kruis. 'Nog een keer bij Dawn en je hebt een probleem' zei ik boos. Ik voelde het bloed naar beneden stromen en alles werd zwart. Ik probeerde nog bij zinnen te blijven maar langzaam voelde ik de grond.

Jeffery

Ze trapte op mijn voet en ik kromp even in een. Daardoor maakte ik een snee in haar hals. Een gemene grijns kwam op mijn gezicht. 'Klootzak' siste ze. Ze trapte me in mijn kruis. Godver ze was goed! 'Nog een keer bij Dawn en je hebt een probleem' zei ze dreigend. Ze voelde aan haar hals en niet veel later viel ze op de grond. 'Kut!' zei ik.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Dawn Mary Claire:

Ik knikte zwak en hoeste elke keer, waarnaar ik een goor geluidje maak van overgeven. Er kwam slijmerig spul uit en het was rood, dus bloed. Stekende pijn vlagen kwam in mijn buik en ik kreunde van de pijn. Tranen rollen nog steeds over mijn wangen en een misselijk gevoel kwam er in me op. Ik open mijn ogen en zie sterretjes, waarnaar alles zwart werdt.

---

One Who Travels A Higher Path.

Stefano

'Godver,' siste ik. Ik rende naar Dawn toe en legde haar in de stabiele zijligging, zodat ze niet zou kunnen stikken in het bloed dat ze uitspuugde en hoopte dat de ambulance snel kwam. Ik voelde rillingen over mijn hele lichaam gaan. Mijn meisje.. Stef kom op, hard zijn nu. Ze hebben je nodig. Daarna liep ik naar Mia en bekeek in haar open wond, het zag er slecht uit. Ik scheurde een stuk van mijn blouse af en drukte het op de wond, om het te stelpen. Als ik dit niet deed, zou ze doodbloeden. Ik kreeg bloed over mijn gehele kleding, maar het kon me niks schelen. Ik hoorde de sirenes van een ambulance komen en bleef op Mia's wond drukken totdat ze haar in de ambulance plaatste en haar meteen verder behandelde in de ambulance. Ook gingen twee broeders naar Dawn toe en namen ze haar mee de ambulance in. Ik ging ook naar binnen en ik hield Dawns hand vast..

[ bericht aangepast op 5 juli 2012 - 23:18 ]

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Stefano

Al snel werden ze ieder naar een eigen kamer gebracht om behandeld te worden. Ik kreeg het gevoel alsof ik helemaal gek aan het worden was. Waarom kon ik Dawn niet gewoon beschermen voor ze? Ik wachtte in de wachtkamer en hield mijn hoofd tegen de muur en staarde kil voor me uit. Mensen keken me aan, omdat ik helemaal onder het bloed zat maar dat kon me niks schelen. Ik wilde naar Dawn toe, ik wilde dat alles goed met haar ging. En die gasten gingen hiervoor boetten.

---

Don't be pushed by your problems; be led by your dreams.

Mia Amber James

Langzaam kreeg ik weer zicht en ik knipperde in tegen het felle licht. Ik sloot mijn ogen weer en ik hoorde apparaten piepen. 'Ze is bij' hoorde ik vaag op de achtergrond. 'Mia, hoor je mij?' hoorde ik de dokter vragen. 'Euuh, denk het' zei ik zacht en schor. In één keer schoot ik overeind. 'Waar is Duke?!' vroeg ik bezorgd. 'Ho ho ho, niet zo snel ga maar weer rustig liggen. Hij is veilig.' zei de dokter en ik zuchtte opgelucht. 'En Dawn dan?' vroeg ik. Mijn hoofd bonkte als een gek. 'We zijn haar nog aan het onderzoeken' zei hij en ik hoorde stappen vervagen. Ik keek naast me en zag eten staan. Hield dit nou nooit op. Ik wou geen eten!! Mijn hoofd was licht. 'Je hebt net bloed bij gekregen omdat je aan bloed armoede leed' zei de zuster die me bij de bevalling had geholpen rustig. Ik knikte moeizaam. 'Als je er klaar voor bent mag je eten en anders krijg je het door een infuus.' zei ze en ze voelde even aan mijn pols. Ik knikte. 'Ik ga even weg, als je me nodig hebt druk je op die knop.' zei ze en ze wees naar de rode knop die dicht bij mijn hand lag. Ik knikte zwakjes en sloot mijn ogen. Als het maar goed ging met Dawn.

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

Ik ga slapen Guys. Ik kan morgen niet komen want ben bij een vriendin in Deventer en ik kan alleen zaterdag nog want zondag ga ik shoppen en maandag ook $: dus ik kan maandag ergens weer dus ja...]

---

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

xIbiMalik schreef:
Brandon
Ze lacht. 'Blijf vooral verder dromen. Dat doe ik ook.' zegt ze dan. Ik zucht en steun achterover op mijn handen. 'Dromen heb ik genoeg, en ik ga ze allemaal werkelijkheid maken.' zeg ik glimlachend. Ik zou ze ook allemaal werkelijkheid gaan maken want ik zou Tiffany nooit meer laten gaan, ik zou samen met haar gaan wonen, met haar trouwen en uiteindelijk een kindje krijgen. Dat was wat ik wou. 'Als mama hier is, ga jij maar met Jason iets doen, en dan praat ik er wel met haar over. Het komt allemaal wel goed.' zeg ik lachend en ik sta op. 'En nu wil ik eten.'

Tiffany
'Dromen heb ik genoeg, en ik ga ze allemaal werkelijkheid maken.' Dat zou bij mij sowieso nooit gebeuren, dan zou ik later met Brandon in een villa met een zwembad en sauna wonen. Ik moet wel realistisch blijven.'Als mama hier is, ga jij maar met Jason iets doen, en dan praat ik er wel met haar over. Het komt allemaal wel goed.' Hij staat op waardoor ik automatisch ook sta. 'En nu wil ik eten.' Het was zo lief dat hij dit voor mij over had. 'Doe niet zo gek, ik wil ze niet in de weg lopen.' Ze behandelen me niet voor niets zo. Iets moet er mis met mij zijn. Dat zie je ook al op deze school. De enige die me aardig vonden zijn Drew en Brandon. De rest vind mij te saai. Ik loop naar het eten en leg een salade op mijn bord. Rustig wacht ik af tot Brandon iets heeft gekozen.

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Brandon
'Doe niet zo gek, ik wil ze niet in de weg lopen.' zegt ze waarna ze een salade pakt. Ik doe hetzelfde en loop weer terug naar de tafel. Eenmaal daar aangekomen zet ik mijn salade neer en ga zitten. 'Mama zou het alleen maar leuk vinden, ze zeurt altijd over hoe graag ze wel niet een dochter wil hebben. Ik weet zeker dat ze het leuk zou vinden, maar ik zou het ook snappen als jij liever bij je ouders bleef hoor.' zeg ik en ik steek een hap salade in mijn mond, het was zo, mama wilde altijd een dochter om mee te winkelen, en mee op te tutten, weet ik veel wat ze er allemaal mee wou, maar ze wou het al vanaf dat ze jong was. Ik wist zeker dat ze het niet erg zou vinden als Tiffany bij ons kwam, maar ik zou wel snappen als Tiffany thuis wilde blijven, dat is uiteindelijk toch vertrouwt voor haar.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

Tiffany
Hij pakt ook een salade. Hij is vast een van de weinige jongens die gezond eet. Als ik een jongen zie eten is het altijd gefrituurd, of iets anders wat ongezond is. 'Mama zou het alleen maar leuk vinden, ze zeurt altijd over hoe graag ze wel niet een dochter wil hebben. Ik weet zeker dat ze het leuk zou vinden, maar ik zou het ook snappen als jij liever bij je ouders bleef hoor.' Onzeker stop ik een hap salade in mijn mond. Straks vond zijn moeder me ook niet aardig, of te saai, of te lelijk. Ik hoop dat zijn moeder het goed vind, ik zou niets liever willen dan daar weg. Ik moet toch nog een keer mijn ouders onder ogen komen, ik zou hun toestemming nodig hebben om echt bij Brandon te blijven. 'Ga je zo mee hardlopen?' vraag ik. Thuis deed ik het elke ochtend, hier heb ik daar nog geen tijd voor gehad.

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Brandon
'Ga je zo mee hardlopen?' vraagt ze. Ik slik even het eten door wat ik in mijn mond heb, praten met volle mond was niet netjes. 'Weet je zeker dat je me bij kan houden?' zeg ik plagend. Ik lach even. 'Nee grapje, waarschijnlijk heb ik meer moeite om jou bij te houden, maar ik ga wel mee hoor!' zeg ik. Ik had nog wel wat conditie hoor. Soms ging ik naar de sportschool, maar dan deed ik meer krachttraining dan cardio-training, maar een beetje hardlopen moest wel lukken. De salade was niet echt heel erg lekker, maar ik at hem toch op, anders had ik helemaal niks gegeten. Het viel me op hoe Tiffany weer om mijn vraag heen praatte, hoe ze onzeker een hap salade had gegeten en toen over hardlopen was begonnen. Toch besloot ik om er maar niet over door te vragen, ze zou het niet zonder reden doen. Iets later zou ik dat nog wel aan haar vragen.

---

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

(Iemand hier?)

---

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Tiffany
Hij slikt even zodat hij niet met volle mond hoeft te praten. Alleen maar pluspunten. Hij heeft dus manieren. 'Weet je zeker dat je me bij kan houden?' lacht hij. 'Nee grapje, waarschijnlijk heb ik meer moeite om jou bij te houden, maar ik ga wel mee hoor!' Eerst keek ik hem nep-boos aan maar die ging langzaam over in een lach. 'Ik houd je makkelijk bij.' Ik deed dit nu al zolang, het zou me verbazen als ik moeite moest doen om hem bij te houden. 'Dan trek ik maar mijn sportkleren aan.' De salade had ik nog lang niet op maar dat maakte me even niet uit. 'Zie je buiten wel.' Ik druk een kus op zijn wang en ga naar mijn kamer, waar ik de sportkleren van deze school aan doe. Ik trek wel gewoon mijn eigen schoenen aan, op dit moment heb ik geen zin in blaren.

---

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

(kunnen Brooke en Sarah niet naar Quinn gaan of zo? Ik verveel me )

---

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.