• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~xMarvelous
    - Daphne Rachel Walker ~ weerwolf ~ healing ~ xMarvelous
    Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~ Morticia
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Password
    - Aiden Joshua Lloyd ~ weerwolf ~ weer beïnvloeden ~ Morticia
    2 jongens en 3 meisjes

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ xMarvelous
    Louise Erika Sweet ~ vampier ~ vliegen ~ RainbowShine
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Morticia
    Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Password
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ xMarvelous
    - Geovanni Naldo Nelson ~ weerwolf ~ Password
    2 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story


    Het is nog steeds de eerste les dag en rond 3/4 uur in de middag

    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 28 mei 2012 - 13:58 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jace Daniël Fox.
    “Eh, misschien kunnen we gewoon ergens iets gaan drinken?”
    Abrupt sta ik op zonder iets te zeggen en begin weer te ijsberen, terwijl ik daarna mompel, “Nee, daar heb ik geen zin in, ik eh…” Eigenlijk had ik wat met May willen drinken vandaag en niet met, nee, ik mocht Daphne er niet mee lastig zitten. Ze moest er niet onder leiden, het is niet haar schuld.
    “Zullen we alsjeblieft iets anders doen?”
    Pijnlijk beet ik even op mijn lip en kneep in de rug van mijn neus. Gelukkig kon ze dit niet zien, want ik ging met mijn rug naar haar toe staan.

    [ik kijk wel bones, dus misschien antwoord ik iets later, maar nu is het reclame, a.]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Daphne Rachel Walker
    Hij staat ineens op en begint weer met ijsberen.
    'Nee, daar heb ik geen zin in, ik eh…' mompelt hij.
    'Zullen we alsjeblieft iets anders doen?' vraagt hij.
    'Oh eh, is goed hoor,' mompel ik. 'We kunnen anders wel gewoon gaan basketballen als je dat liever hebt...' Als hij dan even niet meer aan May denkt maakt het mij niet uit dat ik verlies.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jace Daniël Fox.
    “Oh eh, is goed hoor,” mompelde ze, maar ik keek haar nog steeds niet aan, “We kunnen anders wel gewoon gaan basketballen als je dat liever hebt…”
    Even kijk ik haar verward aan. “Huh, ik dacht dat je dat niet wilde? Waarom nu wel?” Het kwam er ook verward uit en ik schudde mijn hoofd even.
    “Je hoeft het echt niet. We doen wel gewoon iets anders. Zwemmen of zo? Weet ik het.” Verzuchtte ik, een beetje geïrriteerd, omdat ik haar niet wilde opdringen, maar ik wilde mezelf ook niet meer aan May laten denken.
    Niet gaan flippen, Jace.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.
    Ondanks dat ik me klote voel, door mijn antwoord, kijk ik haar aan.
    "Oh, nee is niet erg," Mompelt ze. Haar ogen blijven op iets anders gefixeerd.
    "Vind je het echt niet erg?" Vraag ik bijna fluisterend.
    Ze doet plotseling afstandelijk en ik ben bang dat ik onze band beschadigd heb.. Laat dat alsjeblieft niet zo zijn..

    Philip Wayne Parker.
    "Daarom wil ik ook niet dat je te veel bier drinkt, slimpie," Grinnikt ze.
    Ik schud mijn hoofd. Ik maak een opmerking en zij heeft altijd een weerwoord klaar liggen. Geweldig.
    "Niet dat ik dan wel bang voor je bent," Voegt ze er aan toe.
    Nou, dan moet zij eens opletten. Nu heb ik de neiging om me vanavond helemaal lam te zuipen. Alhoewel, ik wil niet dat ze bang voor me wordt.
    "Dat is dan een deal, hoe laat?" Vraagt ze dan.
    "Ehm, na het avondeten? Dan heb je ook nog tijd om je op te tutten," Zeg ik plagerig.

    Geovanni Naldo Nelson.
    "Weet ik, weet ik. Eigenlijk ben ik ook heel charmant, vindt je niet?" Grinnikt ze.
    "Lieve schat," Zegt ze dan. Het klinkt lichtelijk sarcastisch, maar vooral heel liefdevol. Ze meent het echt.
    "Je betaald niet voor ons beide, right?" Vraagt ze.
    Ik schud mijn hoofd. "Ik betaal voor mijn prachtige, vrouwelijke logé. Of ze het nou wilt of niet," Zeg ik tegen haar.
    "Eh, ja, dat wel," Zegt ze aarzelend als antwoord op mijn vraag. Door haar toon, vliegen er een paar scenario's door mijn hoofd, maar die wuif ik snel weer weg.
    "Ik mocht vanavond zingen op een podiumpje bij een restaurant, maar..." Ze stopt met praten en ik wacht geduldig af.. Laat er alsjeblieft niks ernstigs komen. "Ik heb Philip meegevraagd, omdat nou ja, ik kon niemand anders vinden en jij was ook niet in de buurt..." Vervolgt ze uiteindelijk.
    Ik voel me machteloos. Ik voel me.. gefrusteerd. Hoe kan ze? Philip, een jongen van de Caligas. En precies hém vraagt ze mee. Goed gedaan, Celeste.
    "Veel plezier vanavond," Zeg ik tegen haar en loop de trappen van de flat af. Het verbaasd me dat ik zo kalm reageer. Ik had ook kunnen schelden, maar dat heeft totaal geen nut.

    Celeste Jade Fox.
    “Ik betaal voor mijn prachtige, vrouwelijke logé. Of ze het nou wilt of niet,” Als automatisch begin ik gelijk te glimlachen en ik pak zijn hand grijnzend aan, terwijl ik een beetje tegen hem aan leun.
    “Nu wordt ik een beetje jaloers, Geovanni,” Grinnik ik en ik verstrengel mijn vingers met die van hem. “Who is the lucky one?” Mijn stem had iets flirterigs in de toon waarmee ik het zei.
    Als ik een beetje begint te aarzelen over mijn antwoord en de stad, laat Geovanni me wel uitpraten, maar nadat ik uit ben gepraat, kan ik zien dat hij het duidelijk niet leuk vind.
    “Veel plezier vanavond,” Zei hij alleen en liep de trappen van de flat af, waarmee hij me los had gelaten. Een beetje verslagen blijf ik eerst staan en ik beet op mijn lip terwijl ik hoopte dat ik het toch niet had gezegd, maar hierna ren ik snel achter hem aan de trappen af.
    Mijn slanke vingers omklemmen zijn pols op een verdieping lager en ik trek hem een beetje naar me toe, waardoor hij zich wel om moet draaien en naar me moet kijken.
    “Geovanni, het spijt me… Ik had aan Feline gevraagd of zij vanavond ook wilde komen toen ik haar zag, wil jij misschien mee?” Een spijtige, maar vooral smekende blik kwam in mijn ogen terecht. “Alsjeblieft?”


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Geovanni Naldo Nelson.
    "Nu wordt ik een beetje jaloers, Geovanni," Grinnikt ze en ik dat haar vingers zich verstrengelen in de mijne.
    "Who is the lucky one?" Zegt ze flirterig.
    "You," Antwoord ik en druk een kleine kus op haar wang.
    Na mijn antwoord op haar verhaal, loop ik de trappen af en laat haar hierbij los. Ik hoor geen voetstappen achter me, maar eerlijk gezegd maakt me dat ook niet veel uit. Als zij nu geen zin meer heeft, is dat haar eigen schuld.
    Plotseling hoor ik haar voetstappen naderen.
    "Geovanni, het spijt me… Ik had aan Feline gevraagd of zij vanavond ook wilde komen toen ik haar zag, wil jij misschien mee?" Ze kijkt me smekend aan. "Alsjeblieft?" Voegt ze er nog aan toe.
    "Ga je Philip dan afzeggen?" Kaats ik terug.

    Celeste Jade Fox.
    “Ga je Philip dan afzeggen?” Hij kaatste het gelijk terug, waardoor er een pijnlijke steek mijn lichaam doorging.
    Gelijk verscheen er een twijfelende blik in mijn ogen en ik wende mijn ogen voor één seconde af, terwijl ik mijn vingers wat steviger om zijn pols liet gaan.
    Ik had tegen Feline gezegd dat het moeilijk ging, aangezien hij zei dat hij me wel wilde horen zingen, waardoor ze dus vanavond kwam, maar… Hoe kan ik dat nou tegen Geovanni zeggen?
    Het voelde alsof ik hem dan teleur zou stellen en dat wilde ik niet.
    “Eh,” Er kwam een diepe zucht uit mijn mond en probeerde snel over alles na te denken. “Eh, oké…” Stemde ik toen toch aarzelend mee in. “Ik weet alleen niet waar hij nu is en wat zijn nummer is, tenzij jij die voor mij hebt…”
    Ik keek hem een beetje afwachtend aan, terwijl ik mijn vingers voorzichtig weer van zijn pols haalde.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Daphne Rachel Walker
    'Huh, ik dacht dat je dat niet wilde? Waarom nu wel?' Jace schudt verward zijn hoofd.
    'Je hoeft het echt niet. We doen wel gewoon iets anders. Zwemmen of zo? Weet ik het'.
    'Zwemmen vind ik ook wel best,' zeg ik schouderophalend. 'Ik zou alleen niet weten waar we dat zouden kunnen doen,' voeg ik er nadenkend aan toe. 'Want ik ben niet van plan om in een vijver te gaan zwemmen'.

    Feline Haven Chase
    'Vind je het echt niet erg?' vraagt hij bijna fluisterend.
    Ik haal lichtjes mijn schouders op.
    'Ik weet niet,' mompel ik. 'Ik dacht gewoon dat...' ik schud mijn hoofd en maak de zin niet af. 'Nee, laat maar,' zucht ik. 'Als je wil mag je wel weer terug gaan naar Louise...'

    Aurora Ember Montgomery
    'Ehm, na het avondeten? Dan heb je ook nog tijd om je op te tutten,' zegt hij plagerig.
    'Ik ben mooi genoeg van mezelf, ik heb geen make-up nodig,' grinnik ik quasi-arrogant.
    'Jij daarentegen, ooit gedacht aan plastische chirurgie?' voeg ik er plagerig lachend aan toe. Er komt een kleine grijns rond mijn lippen en ik neem een slokje van mijn cola.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Geovanni Naldo Nelson.
    "Eh," Ze zucht diep.
    Wedden dat er straks een slap antwoord komt? Nee. Ik wil hem niet afzeggen, ik wil zijn hart niet breken. Ik wil niet dat hij me niet leuk vindt. Ik wil dat iedereen me leuk vindt!
    Ik weet heus wel hoe meiden in elkaar zitten. Ik respecteer het, maar af en toe kan ik er niet tegen.
    "Eh, oké..." Zegt ze dan kort en haalt haar vingers van mijn pols.
    Plotseling voelt het alsof er een soort knop omgedraaid wordt. In één keer vliegen de herinneringen van mijn opa - De vader van mijn moeder - door mijn hoofd. Vroeger werd altijd alles door mijn opa verboden voor mijn moeder. Ze mocht niets en moest naar hem luisteren.
    Het voelt alsof ik nu net zo doe. Ik wíl niet dat Philip meegaat, dus Celeste moet zorgen dat hij niet mee gaat. Zo wil ik niet overkomen.
    "Ik weet alleen niet waar hij nu is en wat zijn nummer is, tenzij jij die voor mij hebt…"
    Ik schud mijn hoofd. "Belooft is belooft, hij gaat gezellig mee," Er komt een kleine glimlach op mijn gezicht. Deze meen ik maar voor een klein deel, maar dat maakt niet uit. Ik wil voor geen goud in de voetsporen van mijn opa treden, ook al is deze situatie anders.
    "Misschien kunnen we nog een paar mensen meenemen en gewoon gezellig uitgaan," Zeg ik tegen haar. Nu wordt de kleine glimlach een grote grijns en ik met mijn ene hand haar rechterhand vast.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.
    Nonchalant en lichtjes haalt ze haar schouders op. "Ik weet niet," Mompelt ze. "Ik dacht gewoon dat..." Ze maakt de zin niet af. "Nee, laat maar," Zucht ze.
    "Als je wil mag je wel weer terug gaan naar Louise..."
    Ik schud mijn hoofd. "Feline. Ik heb níks met Louise," Zeg ik tegen haar en heb spijt van het feit dat ik gezegd heb dat ik nog geen relatie met haar wil. Ik heb zeker gevoelens voor haar, maar heb zo nog niet bevestigd.
    "Feline. Ik vind je leuk, heel erg leuk, maar ik heb de gevoelens voor jou, nog niet voor mezelf bevestigd," Zeg ik tegen haar. Fantastisch. Ik laat me gevoelens aan haar weten. Kan ik nog zwakker?

    Philip Wayne Parker.
    "Ik ben mooi genoeg van mezelf, ik heb geen make-up nodig," Grinnikt ze.
    Ik begin nep te hoesten. "Zo zo, de kapsones vliegen het café door," Zeg ik tegen haar.
    "Jij daarentegen, ooit gedacht aan plastische chirurgie?" Voegt ze eraan toe en neemt een slok van haar cola.
    Ik geef een ruwe stomp tegen haar schouder. "Hou je een beetje rustig, mevrouw," Zeg ik tegen haar. "Je hebt nog toegegeven dat ik knapper dan Mike ben," Herhaal ik haar eigen woorden.

    Louise Erika Sweet
    Ik was zo verveeld dat ik zelfs ging douche.Ik deed de kraam uit en sloeg een handdoek om me heen. Mij haren waren helemaal vol met water door het wassen. Als ik water kon sturen zou het veel makkelijker zijn geweest! Ik stapte de douche uit en zocht naar wat kleren. Die vond ik ook. het was een paars topje met een zwarte spijkerbroek. Ik deed ze aan en mijn haar zat nog steeds in een handdoek gewikkeld. Ik liep mijn kamer in en haalde mijn haren uit de handdoek. Ik ging even op mijn bed zitten en keek even naar mijn wekker. Ik merkte dat mijn raam nog open stond. Ik keek even uit het raam en zag Jerry en Feline.Waren ze daar nog? Ik deed het raam dicht, want het was een beetje fris.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Feline Haven Chase
    Jerry schudt zijn hoofd. 'Feline. Ik heb níks met Louise,'
    Ik bijt op mijn lip en kijk hem nog steeds niet aan.
    'Feline. Ik vind je leuk, heel erg leuk, maar ik heb de gevoelens voor jou, nog niet voor mezelf bevestigd,'
    'Ik,' begin ik waarna ik mezelf afkap. 'Het is niet erg,' zeg ik dan. 'Het zou het toch alleen maar...ingewikkelder maken'.
    Ik zachtjes en probeer mijn gedachten op een rijtje te krijgen maar het is één grote warboel waarvan de meeste plek wordt ingenomen door Aiden, Jerry en Nathan.

    Aurora Ember Montgomery
    'Zo zo, de kapsones vliegen het café door,' zegt Philip nadat hij nep heeft gehoest.
    'Ik maakte maar een grapje gek,' zeg ik waarna ik met mijn handen door zijn haar ga.
    Hij geeft een ruwe stomp tegen mijn schouder. 'Hou je een beetje rustig, mevrouw. Je hebt nog toegegeven dat ik knapper dan Mike ben'.
    'Dat kan alsnog wel betekenen dat je plastische chirurgie nodig hebt,' antwoord ik onschuldig en ik glimlach liefjes naar hem.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.
    "Ik-," Begint ze, maar er volgt niet meer. "Het is niet erg," Vervolgt ze. "Het zou het toch alleen maar...ingewikkelder maken,"
    Ik schud mijn hoofd en kijk naar niet-begrijpend aan. "Waarom?" Vraag ik aan haar. "Ik wil dat je eerlijk bent," Voeg ik eraan toe. "Alsjeblieft,"

    Philip Wayne Parker.
    "Dat kan alsnog wel betekenen dat je plastische chirurgie nodig hebt,"
    Ik schud mijn hoofd. "Jij betaalt alles wat we gedronken hebben," Zeg ik tegen haar. "En niet piepen, dan had je me maar niet moeten pesten," Voeg ik er aan toe met een kleine grijns.

    Celeste Jade Fox.
    Opeens schudde hij zijn hoofd, waardoor ik hem raar aankeek en even fronste.
    “Belooft is belooft, hij gaat gezellig mee,” Er kwam een kleine glimlach op zijn gezicht, maar ik vroeg me af of hij het wel echt meende. Waarom veranderde hij opeens van gedachten? En zo snel ook.
    “Misschien kunnen we nog een paar mensen meenemen en gewoon gezellig uitgaan,” Zijn kleine glimlach word een grote grijns en ik voel hoe de warmte mijn rechterhand omhelst, waardoor ik er even naar keek en toen zacht glimlachte.
    Zachtjes kneep ik even in zijn hand, maar vooral als teken dat hij me wel eerlijk kon vertellen wat hij ervan vond. “Als je niet wilt dat ik met hem ga, dan snap ik het, het is ook een Caligas, je hebt gelijk,”
    Ik deed een klein stapje dichterbij en keek een beetje naar boven in zijn ogen.
    “Maar ik wil in ieder geval dat jij mee gaat,” Een kleine speelse grijns kwam er op mijn lippen en ik drukte een zacht kusje op zijn wang.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Feline Haven Chase
    'Waarom?' vraagt hij. 'Ik wil dat je eerlijk bent, alsjeblieft,'
    'Gewoon dat hele gedoe met Nathan,' zucht ik. 'Ik eh, had een weddenschap met hem gesloten dat we ons zouden gedragen als een eh verliefd stelletje...Maar dat gaat nu niet meer door denk ik...' Ik zwijg eventjes. 'En Aiden wilde me bewijzen dat hij niet zo is als alle andere jongens door voor me te koken en ik had gezegd dat als ik het eten lekker zou vinden dat hij dan iets van mij zou krijgen. En dat is dus een date...' Dat andere wat er is gebeurd vertel ik er maar niet bij.

    Aurora Ember Montgomery
    'Jij betaalt alles wat we gedronken hebben,' zegt hij. 'En niet piepen, dan had je me maar niet moeten pesten,' zegt hij er met een kleine grijns achteraan.
    'Best,' antwoord ik simpel. 'Als je maar weet dat je puntenaantal daardoor daalt'.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered