• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~xMarvelous
    - Daphne Rachel Walker ~ weerwolf ~ healing ~ xMarvelous
    Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~ Morticia
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Password
    - Aiden Joshua Lloyd ~ weerwolf ~ weer beïnvloeden ~ Morticia
    2 jongens en 3 meisjes

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ xMarvelous
    Louise Erika Sweet ~ vampier ~ vliegen ~ RainbowShine
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Morticia
    Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Password
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ xMarvelous
    - Geovanni Naldo Nelson ~ weerwolf ~ Password
    2 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story


    Het is nog steeds de eerste les dag en rond 3/4 uur in de middag

    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 28 mei 2012 - 13:58 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [ Mijn topics, was nog ff snel checken ik ga slapen x x ]


    The duty of youth, is to challenge corruption.

    [Ehh, kan ik hier een rol in krijgen of is 't te laat?]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Mordacious schreef:
    [Ehh, kan ik hier een rol in krijgen of is 't te laat?]


    [je kan nog wel een rol krijgen, maar dan liever wel een bij Caligas]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Aurora 'Aury' Ember Montgomery
    'Hey Mike,' begroet Philip de ober. Klopt, School enzo, helaas,' mompelt hij er achteraan.
    'Ach, zo lang je bij leuke meisjes op school zit is het toch niet zo erg?' grinnikt de ober, die dus blijkbaar Mike heet.
    'Hmm.. Ik kom hier wel eens,' zegt Philip met een scheve grijns. 'Schenk voor mij maar een koud biertje in,' zegt hij tegen Mike. 'En voor jou?' vraagt hij daarna aan mij.
    'Eh, doe maar gewoon cola. Aangezien ik zo meteen terug moet rijden.' antwoord ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Louise Erika Sweet

    Hij keek afkeurend.'Drink jij wijn?'Vroeg hij. Ik begon een beetje te lachen.
    'Dat is geen wijn en dat wil je ook niet drinken.' Ik nam nog even heel snel wat slokken en legde het glas neer. Ik stopte de wijnfles terug in de koelkast. Ik ging even moe op mijn bed zitten. Wat een dag was het vandaag!


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    -> Mijn Topic's.

    Philip Wayne Parker.
    "Ach, zo lang je bij leuke meisjes op school zit is het toch niet zo erg?" Grinnikt Mike.
    Ik knik. "Maar je weet, ik ben nogal kieskeurig," Mompel ik en ga aan de bar zitten.
    "Eh, doe maar gewoon cola. Aangezien ik zo meteen terug moet rijden," Antwoord Aurora.
    "Oké, ik geef toe. Het is een goed idee dat jij terug rijdt," Zeg ik met een grijns.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.
    "Dat is geen wijn en dat wil je ook niet drinken,"
    Ik kijk haar met grote ogen aan hoe ze nog een paar slokken drinkt en de fles dan wegzet. Ze gaat zitten op haar bed.
    Ik kijk haar aan. "Als je dat heb, waarom moet je mij dan leegzuipen?" Vraag ik met een frons in mijn wenkbrauwen.

    Feline Haven Chase
    Aiden trekt een 'nadenk' gezicht en kijkt me dan weer normaal aan.
    'Ja, dat gaat wel lukken, ik heb wel ergere dingen gehad en nog steeds motor gereden, so, no problem, miss.' grinnikt hij. Ik wil er niet eens aan denken wat voor een ergere dingen hij dan heeft gedaan.
    'En geen zorgen, we krijgen geen ongeluk,'
    'Dat hoop ik dan maar want ik heb geen magische helende krachten,' mompel ik en ik kom alvast overeind. 'Zullen we dan gelijk gaan of wil je nog even wachten?' vraag ik.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Louise Erika Sweet
    Hij keek me aan.'Als je dat heb, waarom moet je mij dan leegzuipen?' Vroeg hij met een frons in zijn wenkbrauwen. Ik zuchtte en viel achterover op mijn bed waardoor ik nu lag. 'Voor de 99999999999 keer. Dat is van dieren! En anders had ik iemand vermoord.' Ik had moeite om het laatste uit te spreken. Ik haatte bijna dat woord.


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    [Sorry het internet bij mijn moeder was dood -,-
    Ik ga nu reageren!]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.

    Ze laat zich achterover op het bed vallen. "Voor de 99999999999 keer. Dat is van dieren! En anders had ik iemand vermoord," Legt ze uit.
    "Hoe moet ik weten dat dat van dieren is en trouwens, eigenlijk ben ik ook een dier," Mompel ik dan, loop naar haar toe en buig me over haar heen.

    Geovanni Naldo Nelson.
    Celeste knikt kort en laat me dan los. "Ik ben benieuwd," Ze steekt haar tong uit en dat maakt me aan het lachen.
    Ik loop haar voor naar de woonkamer, want we stonden namelijk nog in de hal. "Dit is de woonkamer," Zeg ik en loop daarna door naar de keuken. "De keuken," De keuken is redelijk netjes. Voornamelijk omdat ik 'm niet gebruik. Het enigste wat ik gebruik is het koffiezetapparaat en de oven, om pizza's op te warmen. Nadat ik Celeste even de tijd gaf om rond te kijken, vervolg ik mijn rondleiding. Ik loop door en ga een deur door. We komen in een krap halletje, met drie deuren. Ik open ze alle drie. "Mijn slaapkamer en daarnaast een rommel kamer," In de rommelkamer staat overigens ook een bed. "En de badkamer," Mijn eigen slaapkamer is voorzien van een tweepersoons bed, kast en een bureau met laptop. In de kamer liggen verschillende kledingstukken verspreidt, maar het bed is wel enigszins netjes opgemaakt. De douche heeft een ligbad, met daarin ook een douche, een wc en een wasbak, met daaronder een kastje met handdoeken.
    "Let niet op de troep," Mompel ik opnieuw.

    Aurora 'Aury' Ember Montgomery
    'Maar je weet, ik ben nogal kieskeurig,' mompelt Philip.
    'Jaja,' grinnikt Mike. 'Stiekem vinden meisjes je gewoon niet leuk,' grijnst hij er achteraan.
    'Oké, ik geef toe. Het is een goed idee dat jij terug rijdt,' grijnst hij daarna.
    'Als je maar niet verwacht dat je nu dronken kan worden,' zeg ik lachend.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Louise Erika Sweet
    'Hoe moet ik weten dat dat van dieren is en trouwens, eigenlijk ben ik ook een dier' Mompelde hij en liep naar mij toe. Hij boog zich over mij heen. 'Biologisch gezien wel ja.' Zei ik zacht. En ja hoor, toen voelde ik het weer, de vlinder. Konden die vlinders niet ergens anders naar toe vliegen? Waar is de net als je hem nodig heb?


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Aiden Lloyd.
    “Dat hoop ik dan maar want ik heb geen magische helende krachten,” Mompelde ze en ze kwam alvast overeind, wat ik eigenlijk maar vaag gemerkt had, omdat ik zachtjes begon te lachen.
    “Dan hoop ik het ook maar, want ik heb die krachten ook niet,” Grinnikte ik, een beetje om haar te plagen, aangezien ik toch wel zeker wist dat we geen ongeluk kregen.
    “Zullen we dan gelijk gaan of wil je nog even wachten?”
    Weer keek ik bedenkelijk naar haar. “We gaan wel terug, maar eerst wil ik dit in de vaatwasser zetten,” Ik wees even naar de borden en zette ondertussen alles terug op het dienblad, waarna ik even naar Feline gebaarde dat ik het terug ging zetten en dus zo terug zou zijn.
    John kwam weer naar me toe en nam het van me over. “Ik doe het wel, gast, ga jij maar terug naar je vriendin,”
    “Ze is mijn vriendin niet.” Zei ik automatisch, maar het klonk een beetje tegenstrijdig in mijn hoofd. Ze is mijn vriendin ook niet, maar waarom voelt het dan anders of dat ik de drang heb haar te beschermen.
    John keek me vaag aan en knikte toen alsof ik gek was. “Oké, als jij het zegt.” Toen liep hij weg en zette de borden en de rest in de vaatwasser, waarna ik me omdraaide en zacht mompelde, “Nee, dat is ze echt niet…”
    Een beetje vaag kwam ik weer terug bij Feline, alsof ik heel diep in gedachten was en geen besef had van de rest om me heen. “Zijn we klaar om te gaan?” Het kwam eruit alsof ik het ingestudeerd had.

    Celeste Jade Fox.
    Hij gaf me een rondleiding door zijn appartement, en ik volgde hem geruisloos, maar keek mijn ogen wel uit. Ik ben nogal nieuwsgierig ingesteld namelijk.
    Geovanni liet me de woonkamer, de keuken en de slaapkamer en een rommelkamer zien, waarna de badkamer ook kwam. Het was best groot, wat ik eigenlijk niet verwacht had, maar ik kon het niet laten nog steeds dat gevoel te hebben.
    “Let niet op de troep,” Mompelde hij opnieuw en ik grinnikte zacht, waar ik trouwens niet aan kon doen, want het was op de manier hoe hij het zei. Ik vond het niet erg als er een beetje een bende was, als het maar niet zo erg zou worden dat het wel een slagveld zou lijken.
    “Je hoeft je niet te verontschuldigen, hoor,” Grijnsde ik, “Dan heb je Jace zijn kamer nog nooit gezien…” Gelijk bij die gedachte, draaide ik me om en probeerde de kamer waarin we stonden nog een keer te bekijken – wat eigenlijk wel raar was, aangezien ik het dan al voor de derde keer deed.
    Toen draaide ik me weer naar hem toe met een vage glimlach op mijn lippen. “Luister, Geovanni, ik wil je echt niet tot last zijn en je moet het ook niet doen als je medelijden met me hebt, omdat nou ja, je weet wel…” Mijn neef me eigenlijk het huis uit heeft gezet en me, heel, heel misschien wel verkracht heeft… Wacht, als ik het zo zeg ben ik eigenlijk best wel een zielig en zwak geval! God, my life sucks.


    Quiet the mind, and the soul will speak.