• We're not like the others



    In het hartje van New York staat de privéschool St. Michaëls. Voor buitenstaanders lijkt het een normale privéschool zoals er wel meer van zijn in New York, maar niets is minder waar. Om op het St. Michaëls toegelaten te worden moet je namelijk een speciaal iets hebben. Een gave. De leerlingen leren om te gaan met hun gave, maar krijgen daarnaast ook nog andere lessen. Geen normale lessen zoals en Engels en wiskunde, want hun gave is niet het enige wat hun bijzonder maakt. Ze bezitten over magische krachten. Sommige hebben de krachten van hun ouders gekregen, bij anderen was het er gewoon. Niet alle leerlingen bezitten over die krachten. Er zitten ook leerlingen bij die het daglicht niet kunnen verdragen, en leerlingen die eens per maand in een wolf veranderen.

    De school bestaat uit twee afdelingen: De Caligas, daar komen de meest sluwe en listige leerlingen in. De Leonim, waar de meest dappere en moedige leerlingen in zitten.



    De Caligas:
    - Aurora 'Aury' Ember Montgomery ~ vampier ~xMarvelous
    - Daphne Rachel Walker ~ weerwolf ~ healing ~ xMarvelous
    Jace Daniël Fox ~ vampier ~ iemands lichaam overnemen ~ Morticia
    - Philip Wayne Parker ~ weerwolf ~ elektriciteit besturen ~ Password
    - Aiden Joshua Lloyd ~ weerwolf ~ weer beïnvloeden ~ Morticia
    2 jongens en 3 meisjes

    De Leonim
    Feline Haven Chase~ Heks ~ Elementen besturen ~ xMarvelous
    Louise Erika Sweet ~ vampier ~ vliegen ~ RainbowShine
    - Celeste Jade Fox ~ half vampier, half heks ~ ijs ~ Morticia
    Jerry 'Jer' Ralph Moore ~ weerwolf ~ telepathie ~ Password
    - Lucas Justin Porter ~ tovenaar ~ kan onzichtbaar worden ~ xMarvelous
    - Geovanni Naldo Nelson ~ weerwolf ~ Password
    2 meisje en 2 jongens


    Regels:

    -Minimaal 3 regels schrijven
    -16+ is toegestaan
    -Geen 'perfecte' personages
    -Liever alleen meedoen als je niet al na 1 topic stopt
    -OOC graag [], () of {}
    -Het zijn twee afdelingen waar rivaliteit tussen is dus ze zijn niet allemaal beste vriendjes van elkaar, juist eerder het tegenovergestelde
    -Ik open de nieuwe topics, ik kom elke dag wel online en als ik een paar dagen weg ben wijs ik iemand anders aan die het topic kan openen.


    Story


    Het is nog steeds de eerste les dag en rond 3/4 uur in de middag

    begane grond
    1e verdieping
    2e verdieping
    3e verdieping


    [ bericht aangepast op 28 mei 2012 - 13:58 ]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Geovanni Naldo Nelson.
    "Als je niet wilt dat ik met hem ga, dan snap ik het, het is ook een Caligas, je hebt gelijk,"
    "Maar ik wil in ieder geval dat jij mee gaat," Zegt ze en zet een paar stappen naar me toe.
    Ik voel haar lippen op mijn wang en de vlinders in mijn buik.
    Ik knik kort. "Jij hebt ook gelijk, maar.. ik wil niet lijken op mijn opa," Zeg ik tegen haar. "De uitleg is een lang verhaal, maar het komt erop neer dat mijn moeder vroeger niks mocht van mijn opa en naar hem moest luisteren. Toen ik zei dat Philip niet mee mag gaan, voelde ik me.. rottig. Alsof ik jou commandeerde. En dat gevoel is echt niet fijn," Leg ik aan haar uit en druk dan een kusje op haar voorhoofd.
    "We maken er vanavond gewoon een gezellige avond van. Met Philip," Zeg ik tegen haar.

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.
    "Gewoon dat hele gedoe met Nathan," Zucht ze.
    Fantastisch. Feline is verliefd op Nathan. Een Caligas. Super!
    "Ik eh, had een weddenschap met hem gesloten dat we ons zouden gedragen als een eh verliefd stelletje...Maar dat gaat nu niet meer door denk ik..."
    "Waarom gaat dat niet meer door en belangrijker nog, waarvoor heb je gewed?"
    "En Aiden wilde me bewijzen dat hij niet zo is als alle andere jongens door voor me te koken en ik had gezegd dat als ik het eten lekker zou vinden dat hij dan iets van mij zou krijgen. En dat is dus een date..."
    Ik schud mijn hoofd.
    "Slet die je bent," Zeg ik met een grijns. "Sorry," Zeg ik als ik haar gezicht zie. "Dat had ik niet mogen zeggen.." Mompel ik en voel mijn wangen knalrood kleuren.
    "Ehm.. leuk," Mompel ik dan en kijk snel weg.

    Feline Haven Chase
    'Waarom gaat dat niet meer door en belangrijker nog, waarvoor heb je gewed?'
    'De eerste die verliefd zou worden op de ander zou verliezen,' mompel ik.
    'Slet die je bent,' grijnst hij.
    Ik bijt op mijn lip en sla gekwetst mijn ogen. Ik heb geen zin om hem nu aan te kijken. Niet alleen om wat hij heeft gezegd maar ook omdat er tranen in mijn ogen prikken en dat hoeft hij niet te zien.
    'Sorry. Dat had ik niet mogen zeggen...' mompelt hij. 'Ehm...leuk,' mompelt hij dan.
    'Zeg maar wat je wilt,' zeg ik zacht en ik trek mijn knieën op om vervolgens mijn armen er omheen te slaan. Met mijn hoofd rust ik er op en kijk ik weg van Jerry.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.
    "Zeg maar wat je wilt," Zegt ze zacht en trekt haar knieën op.
    Ik kan duidelijk zien en voelen dat ze gekwetst is. Ik kruip naar haar toe en sla mijn armen om haar heen.
    "Het spijt me Feline," Ik laat haar los en kijk naar de grond. "Als je me nu een klootzak vindt, snap ik dat. Zeg het maar, dan ga ik weg," Zeg ik tegen haar.

    Philip Wayne Parker.
    "Best," Zegt ze kortaf. "Als je maar weet dat je puntenaantal daardoor daalt,"
    Ik zucht kort. "Oké, ik betaal wel," Zeg ik dan.
    "Dus je gaat het moeilijk maken door me te pesten?" Zeg ik tegen haar.

    Feline Haven Chase
    Jerry slaat zijn armen om me heen maar ik kijk nog steeds niet op.
    'Het spijt me Feline'. Hij laat me weer los en als ik uiteindelijk opkijk zie ik dat hij naar de grond kijkt.
    'Als je me nu een klootzak vindt, snap ik dat. Zeg het maar, dan ga ik weg'.
    Ik schud lichtjes mijn hoofd. 'Ik wil niet dat je weggaat,' zeg ik zacht. 'En ik zou je nooit een klootzak kunnen vinden,' voeg ik er nog zachter aan toe.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jerry 'Jer' Ralph Moore.
    Ze zucht lichtjes haar hoofd. "Ik wil niet dat je weggaat," Fluistert ze zacht. "En ik zou je nooit een klootzak kunnen vinden," Haar stem wordt nog zachter.
    Ik sla mijn armen weer om haar heen. "Ik ben blij dat ik mag blijven," Zeg ik tegen haar.
    "Volgens mij heb je gewoon een zwak voor weddenschapjes. Zullen wij er ook eentje afsluiten?" Zeg ik en grinnik zachtjes.

    Feline Haven Chase
    Hij slaat zijn armen weer om mij heen. 'Ik ben blij dat ik mag blijven'.
    Ik leun lichtjes met mijn hoofd tegen zijn schouders.
    'Volgens mij heb je gewoon een zwak voor weddenschapjes. Zullen wij er ook eentje afsluiten?' grinnikt hij zachtjes.
    Er verschijnt een lichte glimlach op mijn gezicht. 'Waar wil je om wedden dan?'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Sorry ik ben er weer, ik moest even iemand helpen met dozen in pakken, etc.]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Morticia schreef:
    [Sorry ik ben er weer, ik moest even iemand helpen met dozen in pakken, etc.]


    [maakt niet uit ^^

    Komt er btw nog een zielige Aiden post a.]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Celeste Jade Fox.
    “Jij hebt ook gelijk, maar… ik wil niet lijken op mijn opa, De uitleg is een lang verhaal, maar het komt erop neer dat mijn moeder vroeger niks mocht van mijn opa en naar hem moest luisteren. Toen ik zei dat Philip niet mee mag gaan, voelde ik me.. rottig. Alsof ik jou commandeerde. En dat gevoel is echt niet fijn,”
    Aandachtig luisterde ik naar hem en knikte soms als teken dat ik het begreep. Het kusje op mijn voorhoofd deed me goed en ik voelde vlindertjes in mijn buik.
    “We maken er vanavond gewoon een gezellige avond van. Met Philip,”
    Even sla ik mijn armen om hem heen en blijf hem zo vasthouden terwijl ik zacht fluister, “Lieverd, als je het echt niet wilt dan mag je het gewoon zeggen. Het heeft geen zin om die dingen dan te verzwijgen want straks dan eet het je op. Je bent heel lief voor me en als je maar weet dat je veel belangrijker voor me bent dan Philip,” Ik glimlach en geef hem een klein kusje op zijn mond.
    “Je bent toch speciaal voor me…”

    [sorry dat deze zo kut is.. ik reageer straks sneller en bij die andere ook! ik moet ff laatste doos doen..]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [Ik ga douchen en slapen, tot morgen!]

    [Slaap lekker (:!]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jace Daniël Fox.
    “Zwemmen vind ik ook wel best,” Ik keek toe hoe ze haar schouders ophaalde en automatisch deed ik even met haar mee. “Oké dan, als jij het ook best vind, dan gaan we dat doen,”
    Hierna antwoord Daphne echter gelijk weer en ik kijk haar eerst even vaag aan.
    “Ik zou alleen niet weten waar we dat zouden kunnen doen. Want ik ben niet van plan om in een vijver te gaan zwemmen.”
    “Nee, dat gaan we ook zeker niet doen,” Zeg ik grinnikend en steek mijn handen in mijn broekzakken terwijl ik me weer even naast haar laat zakken en dan naast me kijk, naar haar.
    “Wil je naar het strand, of naar het zwembad?”

    Aiden Lloyd.
    Ken je het gezegde ‘als blikken konden doden…’? Want zo keek de dokter mij de gehele tijd aan en ook al was het ook de tijd om zo serieus te zijn, op dit moment had ik er niet echt zin in. Het voelde een beetje aan als een cliché, weet je wel, aangezien ik net een messteek met gif in mijn buik had gekregen en dus dood kon gaan waarschijnlijk. Als het niet goed verzorgt werd en geen goede medicatie slik, maar hé, waar is de dokter dan voor?
    Eigenlijk heb ik ook niets te vrezen.
    Right?
    Ik zuchtte diep en herhaalde de woorden van de dokter door mijn hoofd: ‘Dat je ernstig ziek kunt worden, en als je niet goed wordt verzorgt en je geen goede medicatie slikt, kun je er zelf aan doodgaan.’
    Het zal heus niet zo ernstig zijn, de dokter houdt nu eenmaal van overdrijven.
    Net op dat moment dat ik dat gedacht had, kwam er weer een pijnscheut, maar deze was zo erg dat ik voorover klapte en naar mijn buik greep. Gelukkig had hij er wel al schoon en nieuw verband omheen gedaan, zodat ik de wond niet voelde of zo. Of dat er niet weer bloed kwam, ook al voelde ik het zo erg prikken en steken dat ik dacht dat het ieder moment weer kon komen.
    De dokter liep gehaast naar me toe en ik voelde zijn hand op mijn schouder, waarin hij zacht, maar vooral dwingend kneep. “Kom mee, je moet echt rusten, Aiden.”
    “Nee.” Alleen dat zei ik op een toon dat ik het echt niet wilde. Ik kon heus wel voor mezelf zorgen en het zou niet zó erg zijn.
    “Aiden, het is belangrijk en je hoeft je niet stoer voor te doen, alleen jij en ik zijn er nu. Geen meisjes of andere mensen om je zorgen over te maken, alleen jezelf.” Dit keer zei hij het wat strenger en ook zijn hand kneep wat erger in mijn schouder.
    “Het lukt heus wel. Ik ben geen klein kind meer en morgen is de pijn gewoon weg. Dit soort dingen heb ik heus wel vaker meegemaakt en ik leef nog steeds.”
    “Ja, maar misschien straks niet meer als je zo doorgaat, en zal ik je nog wat vertellen? Morgen word de pijn alleen maar erger als je het niet door mij, of één van de zusters, laat verzorgen. Het is voor je gezondheid, Aiden, en ik heb geen zin in een dood lijk in mijn kantoor.” Wauw, dat laatste klonk best droog.
    Ik wilde niet door hem óf door één van de zusters verzorgt worden, alleen door Feline.
    … wacht. Waarom dacht ik dat? Waarom ging dat serieus door mijn gedachtes heen? Fout, Aiden, heel fout en ik eis jouw nu gewoon dat niet meer te denken of haar door je gedachtes te laten gaan. Zij is diegene die jouw dit eigenlijk heeft aangebracht, toch? Dus waarom zou je aan haar denken, ze heeft je pijn verzorgt en kan dus ook zo je hart vertrappen.
    Ze is ook nog met Nathan aan het ‘daten’ dus geen tijd en een stukje van haar hart voor jou, zet haar uit je hoofd, spreek ik mezelf streng toe.
    “Ik wil niet dat jullie me verzorgen…” Het kwam er bedachtzaam, maar koud uit.
    “Aiden!”
    “Laat me uitpraten,” Zeg ik voordat hij nog iets kan zeggen en de dokter blijft nog echt stil ook, blijkbaar denkt hij dat het dit een soort van voorwaarden is… wat het misschien ook kan zijn, als het lukt ten minste.
    “Omdat ik maar één iemand wil die me mag verzorgen, en dat is Feline Chase.” Zeg ik met een duidelijke stem, waarin je kunt horen dat ik het meen en de dokter verzwakt even zijn grip op mijn schouder, waarna hij deze loslaat en ik omhoog kijk naar hem met mijn arm nog steeds om mijn buik.
    “Miss Chase? En waarom precies… - ” Hij stopt als hij de blik in mijn ogen ziet, ik wist niet precies wat voor een blik ik had, maar het maakte dat hij alleen maar knikte met zijn hoofd en achter zijn stoel ging zitten om het te regelen.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Daphne Rachel Walker
    'Nee, dat gaan we ook zeker niet doen,' grinnikt hij waarna hij weer naast me gaat zitten,
    'Wil je naar het strand, of naar het zwembad?'
    Ik denk even na. Strand, zand en zout. Zwembad, chloor.
    'hmm doe maar zwembad,' zeg ik na een tijdje. 'Het strand is een beetje ver om nu nog heen te gaan,'
    Hij lijkt nu tenminste even niet aan May te denken. Ik weet nu in elk geval zeker dat ik niet tegen hem kan zeggen wat May in de zomer tegen mij zei.

    [aww Aiden is echt een cutie <3]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Jace Daniël Fox.
    “Hmm, doe maar zwembad,” Zei ze, nadat het eerst een tijdje stil was geweest, maar dat maakte me niet veel uit, aangezien ik weer aan May begon te denken.
    May was nog wel het eerste meisje bij wie ik sowieso wat gevoeld had en nu opeens… Ze liet niet eens een klein verdomd berichtje achter! Dus ik betekende niets voor haar? Anders had ze er wel moeite voor gedaan, en er was nu helemaal niets. Nada. Noppes.
    “Het strand is een beetje ver om nu nog heen te gaan,” Ik schudde mijn hoofd. “Dat kan me echt niets schelen, als wij naar het strand willen, dan gaan wij naar het strand,”
    Maar gelijk moest ik weer aan May denken, want ze had gezegd dat ze mee zou gaan, op vakantie. Dat ging dus ook niet meer door, I guess. Maar zo gemakkelijk komt ze echt niet van me af, ik kom er wel achter.
    “Dus, wil je daar naartoe?” Er was weer een soort koude blik in mijn ogen gekomen, echter was het meer de gebroken kant op, en die wilde ik juist niet laten zien. Zeker als het door May kwam.

    [Kan Feline Aiden niet gaan meeten? -pouts-]


    Quiet the mind, and the soul will speak.