• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    • Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Password
    • Nicholas Boq Mead - Escritura
    • Jake Samuel McAlister - TheRumIsGone
    • Jacob Russell Brand - Tisiphone
    • Nessarose Denise Scribe - Escritura
    • Jaelle Mai Fletcher - Space
    • Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS
    • Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    • Ilsa Minnie Macke - Mombasa
    Nog 1 mannelijke cipier.

    Prisoners: (Totaal 14)
    • Courtney Valentina Ferguson - Password
    • Maya Juliëtte Adams - Aragog
    • Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    • Nicole Joy Eastwood - xHeavenlyx
    • Chayenne Sharona Lopez - NightShot
    • Delphine Sarah Parker - Frodo
    • Dakota Moore - Endure
    • Mallory Tracy - Assassin
    • Diego Palimvor Silence - xJohnnyDepp
    • Victor Benjamin Söderberg - Mombasa
    • Luca Jones - Assassin
    • Jayden Jason Bright - HurtedHeart
    • Kylian Scott Hayes - Aotearoa
    Nog 1 mannelijk gevangene.

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.
    One.
    Two.

    Cell Division.
    Cell 1: Courtney Valentina Ferguson en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Dakota Moore.
    Cell 3: Mallory Tracy en Chayenne Sharona Lopez.
    Cell 4: Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 4: Diego Palimvor Silence en Jayden Jason Bright.
    Cell 6: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.
    Cell 7: Kylian Scott Hayes en Boy.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 7 mei 2012 - 19:06 ]

    Nicole Joy Eastwood
    Drew knielt bij me neer en legt zijn vrije hand bij mijn keel.
    'Je houdt je mond over dit alles of er zullen vreselijke gevolgen voor je zijn,' dreigt hij terwijl hij mijn keel voor een paar seconden dicht knijpt.
    Als hij me helemaal loslaat trek ik mijn armen naar me toe en wrijf ik even met mijn hand over mijn keel.
    'I-ik zeg n-niks,' stamel ik zacht.
    Drew en Luca beginnen hun kleren weer aan te trekken.
    'Je kan je daar opfrissen,' zegt Drew kil met een gebaar naar de badkamer.
    Ik schud lichtjes mijn hoofd. 'Dat kan wel in mijn eigen badkamer,' mompel ik waarna ik met trillende handen mijn kleren weer aantrek.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche -Beau-

    Hij kruipt bij me weg en maakt zichzelf klein.
    'Dat was vertrouwelijk. Het is niet eerlijk om haar erbij te betrekken. Ze is dood en ik zal altijd van haar houden'. sist hij maar zijn stem klinkt gekwetst. Geschrokken kruip ik de nis uit en loop naar zijn kant waarna ik me op m'n knieën laat zakken. Ik bijt op mijn lip, dit bevestigt enkel mijn vermoedens. Verwoed veeg ik langs mijn wangen en leg daarna een hand op zijn hoofd omdat hij helemaal in elkaar gedoken zit. Ik heb hem weer gekwetst
    'Vic,' Ik kan niets meer zeggen.
    'Je zult me eerst moeten vertrouwen. Ik zal je niet verraden en niet expres kwetsen. Nooit,' zeg ik en duw vervolgens Matt's brief in zijn handen. Het is mijn gehele geschiedenis die ik hem in handen geef, mijn verleden samen met al mijn angsten. Hij zal niet alles begrijpen maar wel genoeg. Een teken van vertrouwen, te kwetsbaar misschien wel. Ik vouw mijn handen om de zijne en slik even voor ik weer begin met praten.
    'beloof me dat dit tussen ons blijf Vic. Je moet nadenken of je het risico wil nemen. Denk erover na.' Ik aai rustig door zijn haren maar van binnen voel ik me helemaal niet zo rustig.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    Password schreef:
    [Kan je met Beau is doen zodat ik Drew op je af kan sturen? (:]


    Dat ligt een beetje aan het verloop van het gesprek en aan Victor. Mocht het gesprek afgelopen zijn/hij haar wegsturen of iets in die geest. dan sta ik open voor een Drew/Beau meeting al mag Drew dan wel rekenen op een Bitchpartij van haar kant gok ik zomaar even.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    [Wie wilt iets gaan doen met Maya? (:]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Victor

    "Vic, je zult me eerst moeten vertrouwen. Ik zal je niet verraden en niet expres kwetsen. Nooit."
    Ik voel hoe ze iets in mijn handen stopt. Een papier, een brief? Ze vouwt haar eigen handen erom heen.
    "Beloof me dat dit tussen ons blijf Vic. Je moet nadenken of je het risico wil nemen. Denk erover na."
    Met betraande ogen kijk ik haar aan. Mijn ogen glijden even naar de brief maar concentreren zich dan weer op haar gezicht.
    "Dat beloof ik," fluister ik in mijn wanhopige poging om toch nog iets bij haar los te maken.
    Ik vouw de brief op en steek hem in mijn broekzak voordat ze hem weg kan nemen. Veel interesse in de brief heb ik eigenlijk niet. Ik wil haar, niet een brief.

    [Voor als hij het gaat lezen, wat staat erin?]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Sorry jongens ik ga leren, heb morgen drie belangrijke toetsen. Ik zal nog nadenken over wat ik Beau laat doen en misschien dat ik haar morgenvroeg nog wel even post in ieder geval alvast slaaplekker X.]


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-

    [Slaap lekker meid! X]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    Ze wrijft met trillende handen over haar keel. "'I-ik zeg n-niks," Mompelt ze zachtjes.
    Fantastisch om te zien. Ze is compleet overweldigend en geschrokken.
    "Je kan je daar opfrissen," Merkt Luca op en wijst naar de badkamer.
    Nicole schud haar hoofd. "Dat kan wel in mijn eigen badkamer," Ze trekt haar kleren weer aan.
    Ik kijk naar Nicole. "Dag babe," Zeg ik met een grijns, waarna ik de kamer verlaat.
    Lichtelijk gehaast loop ik naar de gezamelijke wc's op het einde van de gang. Het stinkt er, maar dat maakt me nu even niks uit.
    Ik bekijk mezelf in ze spiegel. Er staan een paar zweetdruppeletjes op mijn hoofd en mijn haar zit compleet door de war.
    Met water probeer ik mijn haar weer in model te brengen en ik gooi een plens water in mijn gezicht. Wanneer ik opnieuw kijk, zie ik er al een stuk beter uit.
    Ik trek mijn kleren recht ik loop richting de eetkamer, waar de meeste gevangenen nog zijn.

    Courtney Valentina Ferguson.

    Mijn opstand had enkel een klein voedselgevecht veroorzaakt, dat was alles. Ik had er meer verwacht. Op z'n minst een cipier die me zou mishandelen, hoewel ik er bij mee ben dat dat me niet overkomen is.
    Ik klim van de tafel af en laat me op een stoel zakken. Mijn vingers roffelen op tafel.
    De meeste gevangen praten met elkaar. Zelf zit ik hier alleen me een beetje te vervelen.
    Een paar tafels verderop zit een meisje(Maya). Ik herken haar wel, maar ik ben haar naam vergeten.
    Rustig sta ik op en loop naar toe. Ik laat me tegenover haar zakken. "Hée," Groet ik haar.

    [Succes met het leren en maken van je toetsen morgen! Slaap lekker. (:]

    Maya Juliëtte Adams

    ''Hée.'' hoor ik opeens, en ik kijk op. Ik was met mijn gedachten bij Delphine; hoe zou het nu met haar gaan?
    Ik glimlachte even. ''Hey.'' antwoordde ik nonchalant, en bekeek haar even. Ik herkende haar vaagjes, maar ik kwam niet op haar naam.
    ''Hoe heet je?'' vroeg ik. Het kwam er lichtelijk asociaal uit, maar dat deerde niet. We waren in de gevangenis, mensen waren geen lieverdjes hier.
    Ik liet mijn ogen vluchtig door de zaal glijden, die besmeurd was met voedsel. Ook lagen er enkele plasjes bloed op de grond, waarvan een deel afkomstig was van mij. Verdomme, dat was waar ook.
    Het kon overigens wel een goede smoes zijn om vanavond uit mijn cel zien te komen, maar dat bekeek ik later wel.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Luca Jones

    "Dat kan wel in mijn eigen badkamer." antwoord ze en ze trekt haar kleding weer aan.
    "Dag babe" grijnst Drew naar haar en hij verlaat de kamer.
    Ik plof neer op de bank en bekijk haar, hoe ze haar kleding aantrekt. Misschien nog wel voor herhaling vatbaar. Ik hoop dat ze dan beter meewerkt zodat ik het alleen afkan.
    "Ik weet nog steeds je naam niet." zeg ik. "En waar wacht je nog op? Ga naar je eigen cel." De kilheid blijft in mijn stem.


    Your make-up is terrible

    Nicole Joy Eastwood
    'Dag babe,' grijnst Drew waarna hij weglaat.
    Ik slik even en kijk naar Luca die inmiddels op de bank is gaan zitten en naar me kijkt.
    'Ik weet nog steeds je naam niet.'
    'Die krijg je ook niet,' mompel ik zacht.
    'En waar wacht je nog op? Ga naar je eigen cel,' zegt hij kil.
    Ik kijk hem nog even aan en draai me dan om, om snel naar mijn cel te lopen. Ik zucht opgelucht als ik zie dat Delphine er niet is en loop gelijk verder naar de 'badkamer' waar ik onder de douche spring en het vieze gevoel van me af probeer te spoelen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Courtney Valentina Ferguson.

    "Hey," Begroet ze kort en laat haar ogen over mijn lichaam glijden. "Hoe heet je?" Vraagt ze.
    "Courtney," Mompel ik en haal een hand door mijn blonde haren. Ik kijk haar een aan, maar wendt daarna mijn blik af.
    "En jouw naam is?" Mijn stem is verveeld en een beetje brutaal. Ik schaam me er niet voor. Ik ben nou eenmaal een brutaal persoon.

    Maya Juliëtte Adams
    Ah, Courtney. Ja, die naam heb ik wel eens horen vallen.
    ''Maya.'' zei ik, en haalde mijn schouders op. ''Ze noemen me May.'' voegde ik er nog aan toe, terwijl mijn blik gericht is op het nog steeds bewusteloze meisje van net. Eigen schuld.

    [Sorry, beetje kort deze keer :'D.
    Ik ga slapen, good night! x]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Merylle Aurele Virginie Isabelle Blanche - Beau-

    'Ik beloof het,' hij vouwt de brief op en steekt hem weg,  de brief is in het Frans, zoals altijd heeft Matt hard zijn best gedaan me zo hard mogelijk te raken. Zelfs mijn eigen voornaam staat erin, nergens Beau. Ik slik even. Ik weet niet of Vic ook Frans spreekt of leest maar ik wil dat hij hem bijhoudt. Het liefst zou ik de brief weer terugnemen maar dat is geen optie. Hij bewaart hem voor me en ik moet erop vertrouwen, het is beter. Deels omdat ik er dan niet meer naar hoef te kijken maar belangrijker is dat ik over mijn eigen schaduw heen zal moeten stappen voordat ik mezelf een kans kan geven om open te staan voor gevoel. Ik zucht bij zijn aanblik, zo wanhopig, zo lief en zo aandoenlijk. De laatste keer dag ik verlangde naar liefde kan ik me amper herinneren. Ik draai me naar hem toe en zie zijn betraande ogen. Ik ben aangedaan door hem en echt verbaasd ben ik niet  meer over het feit dat hij zoveel losmaakt. Ik ga dit rechtzetten en wel nu. Nog steeds naast hem geknield met mijn hand rustig door zijn haren strelend kijk ik hem aan. 
    'He, Vic het spijt me, ik had er niets over moeten zeggen. Helemaal niet nu,' mijn stem klinkt bezorgd. Ik ga naast hem zitten en wrijf voorzichtig over zijn rug. Het liefst wil ik alles vergeten, alle herinneringen achter me laten en schoon verdergaan samen met Vic. Helaas is het daar al veel te laat voor er is teveel gebeurd en ik kan het niet meer zomaar loslaten.  
    Een moment geluk zonder voorwaardes lijkt me echter niet teveel gevraagd. Bovendien zie ik Vic niet graag zoals hij er nu bijzit , zijn aanblik doet me pijn.


    You can turn off the sun, but I'm still gonna shine -The remedy-